4.bölüm

90 11 8
                                    


-tanışmaya fırsat olmadı benim adım mert

Bende elimi ona uzatarak

-ada

O an elimi tutuğundaki sıcaklığı başka hiç bir yerde bulamazdım sanki elimi elinden hiç ayırmak istemiyordum sanki elime dokunduğu an zaman benim için durmuştu onun eline dokunduğumda bugün olan herşeyi unutmuştum galiba bana iyi gelyodu sonra elimi yavaşça çektim ama elimi ondan çektiğimde herşey eski halini geri aldı

Ben binaya ilerlerken o hala arkamda beni izliyordu hemen evin kapısını açtım eve girer girmez odama çıkıp pencereye koştum dışarıya baktığımda taksi yavaşça caddede ilerliyordu

Kendimi iyi hissetmem için kendimi soğuk suya bıraktım duştan çıktıktan sonra üstüme rahat bir şeyler giyip yatağa uzandım bugün yaşadığım şeyleri düşündüm belki yaşadığım şeyler çok kötüydü ama ben iyikide böyle oldu diyorum çünkü böyle olmasaydı belki ben onunla hiç tanışamazdım onu düşünürken uykuya daldım

Sabah gözlerimi açtığımda bugün kendimi iyi hissediyodum dünkü halimden eser yoktu

Yataktan kalkıp lavobadada işlerimi hallettikten sonra okul ünüformamı giydim ayağımada en sevdiğim nike ayakkabılarımı giydim tam aşağı inecekken telefonuma mesaj geldi telefonumu alıp gelen mesaja baktım mesaj merttendi mal mal sırıtmaya başladım mesajı okuduğumda yüz ifadem değişti şaşırmışım çünkü mert bizim evin önünde benim gelmemi bekliyodu

Hemen koşarak pencereden dışarı baktım gerçektende oradaydı gelmişti hemen koşar adımlarla çantamı alıp aşağı indim annemin ve babamın o zamanlarda yoğun olduğu için ikiside işe erken gidiyorlardı

Hemen kapıdan çıktım ben ona şaşkın yüz ifademle bakarken oda mükemmel gülüşüyle bana bakıyodu o bana öyle bakinca resmen içim eriyodu ona bitiyor olsam bile hiçbir şey olmadığı halde kendimi umutlandırıyordum belki sadece beni arkadaşı olarak görüyordu bunları öğrenmek için daha çok erkendi bu uzun bakışmamızın sonunda

-günaydın

-günaydın

-artık bana alışsan iyi olur her sabah beraber gideceğiz okula sana araba çarpmasını istemem

Şu an şaşkınlıtan açılan ağızımı kapaltmaya uğraşıyordum bana birşey olmasını istemiyor yani bani önemsiyor

-işte bu gördüğün ev bizim burada biz oturuyoruz desene güzel bir kapı komşum var artık

Birisi beni hemen cimdiklesin bana güzelmi demişti o yok canım kesin bana dememiştir arkamda birisi felanmı vardı iç sesime yenik düşerek arkamı döndüm ama burda bizden başka kimse yoktu şu an havalara bile uça bilirdim çünkü bana demişti

Ben şu an yerle fantazi kurmuş yerle fülörtleşiyordum resmen yüzümü görürse kesin rezil olurdum çünkü yüzüm kesin pancar gibi kızarmıştır

Bana güzel demişti oda bana aşıktı diye düşünürken aptal düşüncemi kafamdan kovdum her güzel dediği kızı sevemez ya teallam ya

Biraz konuştuktan sonra okula doğru yürümeye başladık okula geldiğimizde en yakın arkadaşım yada öyle sandığım ayça yanımıza gelmişti

Ayça beni dün okula gelmediğim için sorgularken yanımdaki ultra yakışıklı merti yeni fark etmişti sesiz bir şekilde kim olduğunu sordu

-o mert okula yeni geldi hemde kapı komşum

Ayçaya sorduğum sorunun cevabını pek önemsemiyodu sanki beni şu an takmıyordu çünkü gözlerini mertten alamıyodu bu kıza ne oldu diye düşünürken

-bizi tanıştırmıcakmısın

Bu soru ayçadan gelmişti neden bukadar sabırsızdı ki elbet tanıştıracaktım yani

Arkadaşlar;
bu günlükte benden bu kadar inşallah beyenirsiniz

Yeni Bir HayatWhere stories live. Discover now