Reanna POV
"Step brother ko" nagulat naman ako sa sinabi niya, so si asthon pala ang sinasabi niyang kapatid niya na selos na selos sa kanya. Pero hindi naman halata kay asthon na masama siya eh, siguro msyado pa siyang bata kaya siya ganun nun. Hay hindi ko alam ang iisipin ko, ang gulo eh.
"Tara lunta na tayo sa counter" sabi ko sa kanya, sabay naman namin hinila ang cart at nag punta sa counter. Buti na lang walang gaanong pila kaya agad kaming natapos.
"Tara na uwi na tayo" sabi ko sa kanila, masam naman silang nakatingin sakin, ngumiti lang ako sa kanila, lagot ata ako sa kanila ah.
"Hi" nahihiyang sabi ko sa kanila, galit naman na lumapit sakin, kaya naman tumakbo ako papalayo sa kanila, kaya naman napatakbo sila.
"Hoy tumigil ka nga" tinig ko na sigaw ni woohyun sakin, okay sabi nila tumigil ako kaya naman mas lalo ko pang binilisan para hindi nila ako mahabol.
"Ang kulit talaga ng babaeng toh" sigaw naman ni brent, akala mo naman hindi sila makulit, mas makulit pa sila sakin eh, kaya mag nila akong pag sabihin kung makulit ako, wala naman akong panama sa kakulitan nila.
"Alam ninyo mas makulit pa kayo sakin eh" sabi ko sa kanila. Sinamaan naman nila ako ng tingin. Kaya naman ngumisi ako sa kanila. Sinamaan naman nila ako ng tingin.
"Mas makulit ka samin tandaan mo yan" sabi nila, ngumisi naman ako sa kanila, so ako pa talaga. Huminto na ako sa kakatakbo at ngumiti sa kanila.
"Okay" sabi ko at tinalikuran sila, naramdaman ko naman na inakbayan ako ni dongwoo, pero hindi ko na lang pinansin at nag lakad na lang.
--
"Oo nga pala bat dito tayo sa parking lot, diba mag cocommute tayo pauwi" sabi ko sa infinite, baliw na ata ang mga toh, wala naman nga kaming dalang sasakyan tapos dito pa sa parking lot pumunta ang mga toh, may sapi rin sila.
"Ayoko ng mag comute eh" sabi naman ni sung jong, napatingin naman ako sa mukha ng infinite, para silang pinag sakulaban ng langit at lupa. Ganun na ba talaga sila na trauma at ayaw na talaga nila.
"Ang aarte ninyo naman" sabi ko sa kanila, nagulat na lang ako ng huminto ang van ng infinite sa harap namin, akala ko ba na nasa pagawaan ang van nila, eh bakit nandito.
"Sakay na" sabi ni manager, pumasok naman ang infinite you at sempte ako yun, takot lang nila na iwan ako.
"Sayang hindi tayo nakapag commute" sabi ko, sinamaan naman ako ng infinite kaya naman tumahimik na ako, sabi ko nga, hindu sayang. Tumabi naman sakin si L. Napatingin naman ako sa kanya at nakita ko na wala siya sa sarili. Siguro hanggang ngayon iniisip parin niya ang kapatid niya.
"Okay ka lang?" Tanong ko sa kanya, napailing naman siya at naaptingin sakin. Ngumiti naman siya ng pilit at tumango alam ko na hindi siya okay, dahil ikaw ba naman makita mo ang step brother mo ba bigla na lang sumulpot ulit sa buhay mo, mahirap yun. Mas lalo na sa lagay ni myungsoo, dahil nga sa ang kapatid niya ang dahilan kung bakit siya napilitan mag layas.
"Alam wag mo ng isipin yun" sabj ko sa kanya, napabunting hininga na lang siya at napapikit.
"Hindi ko magawa hindi maisip yun, hanggang ngayin galit parin ako sa kanya, hindi niya alam kung ano ang pinag daanan ko simula ng umalis ako sa bahay" sabi niya at nakayuko, ngumiti naman ako sa kanya, hindi ko hindi mapigilan na hindi malungkot para sa kanya.
Diba nga naikwento na niya sakin ang buhay niya at ang pag hihirap niya bago niya marating ang kinalalagyan niya ngayon. Kaya alam ko na mahirap na mapatawad niya ang kapatid niya pero narinig ko na ang side ni asthon. Kaya alam ko na nag sisi na siya sa ginawa niya.
"Alam mo ba, gusto lang ni asthon ay ang maging kaclose din ang mommy ninyo, kaya niya nagawa yun, pero ayaw ka niyang umalis" sabi ko sa kanya, napatingin naman siya sa sakin at halata na nagulat sa sinabi ko sa kanya, ngumiti naman ako sa kanya at tumango, dahil halata sa mukha niya na hindi siya naniniwala sa sinabi ko eh.
"Alam mo ba na nag hirap din ang sitwasyon niya" kwento ko sa kanya, napakunot naman ang noo niya sa sinabi ko, oo naging mahirap ang sitwasyon niya, mas lalo lumayo ang loob ng nanay ninyo sa kanya, kaya nga sising sisi siya at hindi na niya alam ang gagawin" sabi ko sa kanya, totoo nman kasi ang sinabi ko, sa tagal naming mag ka kwentuhan ng kapatid niya, nasabi na ata lahat niya ang buhay niya sakin, kulang na lang ikwento niya sakin ang pag ligo niya.
"Hindi yan totoo" sabi ni myungsoo, napakibit balikat na lang ako, bahala siya kung ano ang gusto niyang isipin pero yun kasi talaga ang totoo, alam ko sa mga mata kanina ni asthon na nag sisi siya kaya alam ko.
"At least na kwento ko sayo ang sidw niya kaya okay na, malinaw na, ikaw na lang niya ang bahala kung maniniwala ka oh hindi dahil ikaw naman ang nakakaalam" sabi ko sa kanya, humarap ako sa kanya at ngumiti.
"Alam mo mag ito ang paganahin mo" sabi ko sa kanya at itinuro ang utak niya.
"Ito ang makiramdaman mo, kasi alam niya ang tamang sagot sa mgs tanong mo sa sarili mo" sabi ko sa kanga at itinuro ang puso niya, nakatingin lang siya sa kanya ko at parang nag isip, napangiti naman ako, alam ko na magiging tama ang desisyon niya dahil sa pinakikiramdaman niya ang puso niya.
"Alam mo kalimutan mo na ang past, tandaan mo nasa present ka, at ang kailan mo ay ang future, at kalimutan na ang past" sabi ko sa kanya, humarao na ako sa bintana para hayaan na siyang mag isip isip, siya na kasi ang bahala kung ano ang gagawin niya dahil buhay niya yan eh.
"Thank you"