J: "So see you soon?"
"Later diga?"
J: "Di ko na naman nasabi sayo?"
"Na ano?"
J: "I have my business trip today."
"WTH?! Bakit di ko alam? Kaya pala ang dami mong dalang gamit."
J: "Nagiging bad habit ko na to, Akala ko sinabi ko na sayo."
Nanlisik yung mata ko.
"Teka, o baka may iba kang sinasabihan ha?"
Masyado na akong selosa these days.
J: "And that's your bad habit, lagi ka na lang nagdududa."
"Di mo ko masisisi."
J: "And why? Make sure that it's a valid reason"
"Gwapo mo eh." sabay tawa.
J: "Ikaw talaga! Lagi mo na lang akong ginu-good time!"
"Di kita ginu-good time! Totoo sinasabi ko kaya."
J: "Well, hindi halata."
"Ayaw mo nun, ganon ako magduda, tumatawa"
J: "Should I believe in your friends that you're really crazy?"
"Wag ka ngang mag-English jan. Eto! Lagi na lang oh."
J: "Oh wait, keep your doors locked all the time!"
"Teka, gaano ka ga katagal mawawala? Walanjo ka naman eh, di ka man lang nagsasabi."
J: "Hindi mo rin ga ako nakikitang mag-pake ng gamit?"
"Nope. Ngayon ko nga lang nakita ang gamit na dala mo eh."
J: "Nasan ka nga ga nung nagpapake ako?"
"Baka nag-bebenta ako ng cupcakes."
Oh yes, natuloy na yung mini business ko.
While waiting for our restaurant to be well-furnished.
J: "Oh yeah yeah, I remember now."
"Uminom ka nga ng gamot para tumalas memory mo ha."
J: "Yes mam! Pero di ako nakabili eh."
"San ka nga ga pupunta?"
J: "Sa Singapore."
"Singapore?!"
Napakamot sya sa ulo.
J: "I know I know Jam! I should've told you."
"Engot tong lalakeng to! Anong tingin mo sa business trip nyo? Sa kanto lang? At di ka man lang nagsabi."
J: "Jam, akala ko nga nasabi ko na sayo eh."
Napa-iling na lang ako.
Nakaka-bad trip e.
Akala ko dito lang sa Manila.
Mapapalampas ko pa yun eh kasi malapit. EH yon? Oo di naman kalayuan, pero hello! Eroplano pa rin ang kailangan sakyan papunta don!
"John, di na ako natutuwa sa pagiging malilimutin mo ha!"
J: "Stress lang siguro sa trabaho, kaya nakakalimutan ko magsabi."
"Ilang araw ka don, aber?"
Nagkamot ulit sya.
Tapos ngumiti.
"Oy oy John, ako wag mo kong ginadaan sa pagpapa-cute mo ha. Ano?"
J: "1 week and a half."
Jusmiyo!
Nag-hysterical ako ng bongga!!!
Kinultusan ko nga tong si John.
"HOOOOYYYY! Di porket naka-suit and tie ka jan eh di na kita papatulan ha! Ikaw ha!!!!!"
J: "Easy lang! It's an honest mistake"
"Nakakainis ka kasi!!!!! Kala mo sa kanto lang tapos kala mo overnight lang."
Tumingin na sya sa orasan nya.
J: "I have to go Jam. Malelate na ako sa flight ko."
Inirapan ko sya.
J: "Jam wag ka na magalit please" habang nilalagay nya yung gamit sa sasakyan nya.
"Ay nako."
Lumapit sya sakin sabay sundot sa tagiliran.
J: "Sige na aalis na ako! See you soon!"
Sabay smack sa lips.
Sumakay na sya ng sasakyan.
Nag-wave sakin paalis.
Para namang napaisip ako na matagal tagal din yun ha.
Magdadrive na sya ng kinatok ko yung pinto nya/
Ngumiti sya.
Binuksan nya yung pinto.
At niyakap ko sya.
"Iwas sa chicks mokong ha! Kung hindi..."
J: "Kung hindi bugbog sarado ako sayo. I know." he smirked.
Nag-pout ako.
J: "You're making it hard for me to leave right?"
Nag-nod ako.
J: "Paano pa next week or next month? Sabi ko sayo diga magiging busy ako."
"Malay ko na mag-iisa pala ako sa condo nito."
J: "Babawi ako sayo promise, pagbalik ko."
"At babawian rin kita dahil sa biglaan mong pag-alis."
Tinaas nya dalawang kamay nya.
J: "Opo Mam. Sige na po aalis na ako."
Ayaw ko man, pero arrrggggg. Wala eh, kailangan nya umalis.
Sinaraduhan na nya ang sasakyan nya.
At nag-salute bago mag-drive.
Humaharurot na ang sasakyan nya.
Habang ako nakatayo lang kung san naka-parking sasakyan nya kanina.
Antagal naman ng 1 week and a half -___-
Mag-isa akong umakyat sa may taas, sa condo unit namin.
Pagkadating sa condo unit.
Nagtiklop ako ng nilabhan kong damit ko.
Ayaw kasi ni John na labhan ko daw ang gamit nya.
Gusto nya sya na.
Nakakamiss din yung lokong yun.
Hmmn.
Ano kayang magawa.
Nag-iisip ako habang nagtitiklop.
Tinawagan ko sina Anne.
"Hello Anne! Punta kayo sa bahay!"
A: "Bakit?" sabay hikab.
"Kagigising mo lang?!"
A: "Di ba obvious? Istorbo ka eh."
"Nak ng! Batugan!"
A: "Excuse me, ngayon lang ulit nabuo ang tulog ko no."
"Oo na! Ano punta ka sa bahay?"
A: "Sorry Magkikita kami ni Nikko ngayon."
"Nikko na naman? Dito ka na lang! Wala ako makasama!"
A: "Kung gusto mo pagkatapos namin mag-date, dyan kami dederetso?"
"Anong oras pa yan?"
A: "Mga 5pm?"
"5pm?!?!?! Eh alas nuebe pa lang ng umaga ah?"
A: "At least makakapunta kami jan."
"Ala."
A: "Si Len tawagan mo!"
"Sige sige."
A: "Ay teka! Kasama pala sya nila Tita at Tito sa Mindoro."
"Oh bakit naman andun sya?"
A: "Nangengelam ka? Eh gusto eh."
"Tange! Bakit nga?"
A: "Ewan di ko rin alam! Sige na sige na! Tutulog pa ako."
"Kainis tong babaeng to."
A: "Babush."
Hay malas >.<
Biglang may nag-text.
K: "Bestfriendddd! Skype tayo!!"
Nireplyan ko sya sa roaming nya :">
Namiss ko to! Tagal ko ding di nakausap!
"Sige, mag-ool na ako."
Pagbuhay ko ng laptop.
Daretsong Online sa Skype.
Kaso ang bagal ng net -__- As usual.
After ilang mins.
Naging okay na rin sa wakas.
*VIDEO CALL: KAYE*
Sinagot ko.
Pag-open ng skype.
"KAYYEEEEE!!!!"
K: "JAMMMM! Jusko namiss kita!"
"Oo nga eh! Ang busy natin parehas, ano ga, kamusta na?"
K: "Eto may balita ako sayo, kaso di ko alam kung matutuwa ka o hindi?"
"Oh bakit naman?"
K: "Eh hmmn."
"Oh wait, shtttt. Buntis ka?"
Tinaasan nya ako ng kilay.
K: "Baliw! Hindi no!"
"Eh ano?! Pa-suspense ka pa eh."
K: "Uuwi na kami ni Paul!!! :))))"
Nagulat ako.
"Uuwi?"
K: "Sabi na eh, bakit di ka masaya?"
"Tanga! Hindi! Bakit naman biglaan? Akala ko ga may trabaho kayo jan?"
K: "Eh kasi naawa na sakin yung parents ni Paul. Pati na rin si Paul."
"Bakit?"
K: "Ehhh" nahihiya pa syang sabihin.
"Nahihiya ka pa jan, tuktukan kita eh, ano nga?!"
K: "Umiiyak kasi ako gabi-gabi."
"Bakit?"
K: "Namimiss ko kasi ang Pilipinas."
"Sira to, eh diga anjan naman si Paul."
K: "Iba pa rin yung nasa sarili kang bansa no. Tsaka ayoko na ng snow."
"At bakit? Diga gustong gusto mo nga yan?"
K: "Yiee. Nagsungasob nga ako nung isang araw sa snow. Malay ko ga naman na ganon kadulas sa daan, tumakbo ako."
Napa-kagat ako ng labi kasi gusto ko matawa.
K: "Sige ganyan ka, tinatawanan mo ko."
"Sira! Hindi. Eh kundangan ka ga namang ka-shunga. Bakit ka tumakbo."
K: "Malay ko ngang ganon kadulas don, sa harap pa ng parents ni Paul, pulang pula ako non te!"
"Malamang! Shungaers."
K: "Wag na nga dun ang usapan, teka, bakit nagiisa ka jan?"
"Wala si John, puntang Singapore."
K: "Bakit naman iniwan kang mag-isa jan?"
"Yaan mo na, kailangan non umalis para sa Business blah blah nila eh."
K: "Eh kamusta na ga ang restaurant nyo?"
"Anong kamusta ka jan, eh di pa nga na-oopen. Sana nga di busy si John kapag binuksan na yung resto. Di ko alam msyado mag-operate non."
K: "Malamang Chef naman role mo ah. Tsaka diga sina Len naman eh may kaunting share jan, tutulungan ka ng mga yon."
"Eh wala naman pakealam mga yun eh, basta andun pera nila, tapos."
K: "Sabagay, easy easy lang yang dalawang yan, mayayaman eh."
"Teka!! Kelan ang uwi nyo?" bigla akong na-excite.
K: "Guess what?!"
"Hoy tigilan mo ako sa pag-eenglish mo at kay John pa lang duguan na ang ilong ko. At tama na yang pasakalye, ano kelan nga?"
K: "Next week!!!!!!!"
"OMG!!! Talaga?!!? Bakit ang bilis?"
K: "Nagulat nga din ako, nalaman ko na lang kagabi, kasi nga iyak pa rin ako ng iyak kahit nakakausap ko sina Mama. Eh di ko talaga kaya."
"Paano sina Tita? Tapos yung trabaho nyo?"
K: "Sabi nila Tita, sakto daw naman na kailangan nila ng mamahala sa business nila dyan sa Batangas. Kaya sabi ni Paul sya na lang daw, tapos ung work dito eh ipapaubaya na lang sa iba. Jusko ang bait nila bestfriend!"
"Oo naman! Mabuti kung ganon, grabe talaga mayayaman no? Pa-business business na lang."
K: "Kaya nga eh, tsaka ang sakit sa ilong ng mga katrabaho ko di-ne. Si Paul at sina Tita lang yung Filipino, eh mga busy pa kapag nasa office na. Ang hirap kaya."
"HAHAHAHA! Baliw ka. Oh san kayo mag-stay pagdating nyo? For good na kayo di-ne?"
K: "Oo bestfriend, dyan na lang kami. Di ko keri talaga di-ne. Mahirap. Di rin ako sanay sa susyal na buhay, alam mo yan. Baka ako sa bahay muna, si Paul sa bahay siguro nila."
"Akala ko napagbili na nila yung bahay nila?"
K: "Bumili ng bago, pero dalawang kwarto lang, pero te! Subdivision plus susyal pa rin kahit maliit no! Up and down pa rin! Taray!"
"Bakit di ka pa sumama sa kanya?"
K: "Jusko di-ne nga kaya eh hindi kami magkasama sa iisang kwarto. Ano ka ga! Eh di sinakal ako ni Mama."
"Eh bakit kami ni John? Wala naman ding nangyayare eh."
K: "Aba't gusto mo?" sabay tawa?
"Sira ulo ka talaga."
K: "Ah akala ko lang eh, paano'y may halong pang-hihinayang" sabay tawa ulit.
"Humanda ka sakin next week."
K: "Ano ka ga, pagbigyan mo na ako, at talagang umay na ako sa kaka-English!"
"Eh nasan si Paul."
K: "Inaasikaso ang iiwan namin di-ne. Ako nag-aayos na ako ng gamit!"
Pinakita nya yung maleta nya tapos mga pasalubong.
"Oy akin ha! Alam mo na! Size 7."
K: "Oo! Ikaw kaya una kong binilhan! Pati na rin maternity blah blah"
"HUYYYYY!!! Grabe ka!"
K: "Sa future lang naman! Ito naman!"
"Excited ka na talaga umuwi no?"
K: "Mas excited ako sa kasal nyo."
"Bakit parang mas sabik ka pa sakin? Eh matagal pa nga yun."
K: "Matagal? Eh nagsasama na nga kayo eh."
"6 months lang,"
K: "Aba't bakit may bilang?"
"Si Mama eh."
K: "Si Tita talaga, hanggang ngayon kontra pa rin. Di bale. Magkiktia na tayo next week!" Sabay tili kaming dalawa!!
Matagal tagal din syang nawala! :)
Grabe.
"Oh sya, sige na see you next week! Punta ka di-ne sa Alabang ha? Tulog ka dine minsan! Baka nga pati mauna ka pa kay John umuwi eh,"
K: "Wag kang mag-alala bestfriend. Pag nanjan ako, lagi kitnag pupuntahan, nako! kung gusto mo nga eh, jan na ako tumira, o kaya naman eh di na ako magtrabaho, gumala na lang tayo!"
"Baliw. Di naman pwede yun!"
K: "Joke lang! Oh ano!! Nako see you talaga next week!"
"Paulit-ulit ka na. Sige na sige na! Babush!!"
OMG :">
Nagtext ako kina Len at Anne.
L & A: "Talaga? Uuwi na sya?!!? OMG!!"
"Kaya guys! Sunduin natin sya sa airport ha?"
L: "Kelan ga mismo?"
"Di ko natanong pero maguusap pa naman siguro kami non any of these days."
A: "Sige sige, ako na bahala sa chibugan afterwards, tapos... AHmmm."
L: "Ako na sa sasakyan."
"Sagot ko kwentuhan" :))
L: "Alam na namin yan Jam. AY hindi! Sa dessert ka!"
"Osige pero inyo ang ingredients ha!"
L: "Oo sige ba!"
Excited lang :D
Nawala tuloy pagkalungkot ko nung umalis si John :D
Tumawag ako sa bahay at sinabi ang balita.
Alam na daw pala nila at nagtext sa kanila si Kaye.
AT talagang excited ang bruha :">
__
Magluluto na ako ng tanghalian.
Malas naman ano kaya magawa sa bahay.
Pero tuwing naiisip ko na makikita ko na ulit si Kaye next week, na-eexcite ako.
Biglang tumunog yung intercom.
Pagpunta ko sa may intercom.
Nakita ko si Michael na nagha-hi sa may intercom.
What the?!
M: "Oy buksan mo to."
Sinagot ko nga.
"At sino ka para utusan ako?"
M: "Sige na! Marami akong dalang pagkain."
"Ano tingin mo sakin patay gutom?"
M: "Just open the door."
Hay nako, binuksan ko nga ang pinto.
Pagbukas ng pinto, daretso sya sa kusina at nilatag ang pagkain.
M: "It's raining really hard outside."
"At bakit ka nandito?"
M: "Hindi kasi masarap kapag lumamig na ang pagkain, eh mas malapit ang condo mo kesa sa unit ko, so ayun."
"Sir Michael, sa pagkakaintindi ko, furniture supplier namin kayo, at hindi ko responsibilidad kung lumamig yung pagkain mo!"
M: "Just chill and sit down. Kain muna tayo, bago sermunan."
"Ako pa?! Aba!"
Di nya ako pinapansin tapos kumain na lang sya.
Arrrg.
Kinain ko yung niluto ko.
M: "Kainin mo tong mga dala kong ice cream, hotcake, champurado, menudo at kung ano ano pa."
"Anong tingin mo nga sakin, patay gutom?"
M: "Masama mag-alok? Kung ayaw mo, di wag."
-_____-
"Makakarating to sa Tatay mo Mr Tan!"
M: "So what?!"
WTF >.<
_______
Will update if there would be at least 35 votes and 25 comments :)