Multimedia: Mary
...................................................................................................................................................................
Well it all started nung October last year....
Iba kasi yung section namin nung first at second year, yung sections namin ay parating nagcocompete kaya hindi kami close at saka marami siyang nililigawan bawat week or month ata may bago. Pero nung start na ng aming junior high school life ay naging magkakaklase kami at according to him and his friends na simula daw ng makilala niya ako biglang nagbago siya.
Wondering why did I answer that guy?
Napilitan lang dahil sa mga matalik niyang kaibigan na sina Mark at Allen, iba sila kay Trevor, mas mabait sila kaysa sa kanya at hindi sila playboy... if it is for his own good then I would do it para magbago siya. Kasi bawat bababeng niligawan niya ay hindi siya sinasagot making him losing his pride and so bago malaman ng lahat ay naghahanap siya ng bago making him a playboy
At the beginning...
Awang - awa nga sila sa kanya cuz he is hopeless at dahil may gusto si Trevor sa akin sabi nila, baka mabago ko pa siya bago niya makasanayan ang pagiging ganito. Baka one day marealize niya na masama ang ginagawa niyang panloloko, playing peoples feelings is really bad.
Pero iba naman kasi yung taong nagpapatibok ng puso ko, Si Jeff.
Isa siyang varsity sa basketball tulad ni Trevor at sa volleyball, magaling siya sa chess at rubix, matalino, gwapo, mabait, maaalalahanin at friendly... for short, every girl's dream. Classmate ko siya ever since elementary kasama sina Tony at Mary kaya kilala ko na siya. Marami na nga kaming pinagdaanan so matatag ang pakakaibigan namin. Para hindi masira ito ng dahil sa pag-ibig na nararamdaman ko para sa kanya, ay pinili ko na lang na hindi niya ito kailangang malaman tutal mukhang may mahal na siya.
Siya nga pala ang number one crush ng bayan sa school namin pero hindi pa siya nagkaroon ng girlfriend at hindi pa nanligaw, good boy kasi siya. Mas inuna niya ang pagiging GC (grade conscious) dahil logical thinker siya. Ever since kasi noong bata pa kami, mahilig na siya sa mga puzzles kaya minsan nasosolve niya ang ibang mga tanong sa puzzle book ng kuya ko na binili niya in a young age without cheating, meaning without looking sa answers.
Besides being logical, mahilig din siyang mag-investigate dahil so curiosity niya. Mahilig din siya sa mga horror movies at video games kaya madali kaming naging close. Kapag nga nanonood kami ng movie magkakabarkada, horror parati ang pinipili niya. We didn't dare na piliin ang mga horror movies pero imbis na maging loner siya sa loob ng sinehan, sinasamahan ko na siya dahil medyo may hilig din ako at para may moment kaming magkasama... for short, parang date hahaha. Baliw talaga akong mag-isip.
Magkaibigan kaming dalawa kasama ang kanyang bestfriends na sina Tony at Ivan pati ng aking mga bestfriends na sina Jastine, Kate, Rence, Silver, Michelle at Mary every since first year. May sumama lang sa aming barkada si Kat at Trevor.
Bago naging kami... medyo may gusto na ako kay Trevor. Tapos nung naging kami na talaha natutunan ko rin siyang mahalin dahil sa fact na sobrang sweet siya at caring kaya unti-unting nabubura na si Jeff sa aking puso't isipan simula palang ng mga weeks ng panliligaw sa akin ni Trevor. He had been the most perfect person that any girl could dream of besides kay Jeff.
Grabe ewan ko na nga ba kung sino talaga ang mahal ko... ang gulo no? Magulo nga. Grabe ang sama ko ata, I think. Dahil sa pagmamahal na ito, nagiging selfish, masama at greedy ako sa pag-ibig. Pero akala ko nakalimutan ko ng tuluyan si Jeff, pero hindi then dumating ang time na naging hectic ang schedule ng lahat. Mas gumulo ang lahat lalo na sa pag-iisip ko. I couldn't focus on something then love comes around and knock me down to Jeff.
At dahil reason na weve got lots of things to take care of at saka were to young minded and ang pinaka mahirap sa lahat ay ang fact na mahal ko pa rin si Jeff, na napagdesisyunan ko na maybe, just maybe na mag time out muna kami para marefreshen muna ang ulo ko at baka mapawi ang mga agam-agam sa aking isipan. Cool off for short muna kami... kaya nag-usap kami tungkol sa desisyon ko na magcool off muna kami.
Nasa bahay ako noon ng nagsesisyon ako at nagonline ako sa facebook. Eksakto sa timing, nagonline rin si Trevor. As expected, siya ang nagsimula ng aming conversation.
"yo"
"Hi"
"..."
"Ah Trevor, may sasabihin nga pala ako sayo. Huwag ka sanang mabibigla... sana maintindihan mo."
"Don't worry, I could handle everything... basta ikaw. So what's the matter?"
"Um... Trevor, weve been together for about half a month. Am I right?"
"Um... yes."
"Within those weeks, I am not comfortable with us being in a relationship but not in a bad way. Now that we have lots of things to take care of and added by some problems, mas naguluhan na ako sa lahat ng mga nangyayari. So what I mean is that, could you give me some space para hindi ka na madamay."
" Ahh okay"
"So do you get it?"
"Ahh I think so"
"Okay"
"Good luck doing it"
Then our conversation ended, I didn't get it by what he meant in good luck but so much for that I sleep soundly and feel so refreshed. When I woke up the next day, exact on the day we had a recollection. Malapit ang retreat house namin or recollection house sa beach at sabi ng mga madre doon ay may magandang view daw ng sunset at sunrise kaya nagready na ako ng camera ko bago pa makaalis ng bahay. Nang nasa retreat house na kami, nagactivities-activities hanggang magbreak time na. Kinuwento ko ang nangyari sa barkada beside kay Trevor, mukha kasing busy siya.
Nang sumunod na araw, kasama ko magdamag sila Jeff, Tony at Mary as usual humiwalay muna si Kat dahil may unfinished business pa daw siya or something. Tapos sina Ivan, Jastine, Kate at Rence ay naassign para sa activities kaya hindi muna sila makakasama. Napatingin ako sa aking orasan nang makita na magbabandang alas kwatro na kaya pumunta kaming apat sa rooftop para magpicture taking kaya dinala ko ang aking Nikon camera, magpahangin at saka doon may magandang view ng sunset. Nakita namin sina Mark at Allen sa rooftop, nilapitan nila ako.
"O Ela" sabi ni Allen
"Hi guys." tugon ko
"Ela, I'm sorry na nadamay ka pa namin ni Allen." malungkot na sabi ni Mark.
"Huh? Dude, what are you talking about?" tanong ko
"Diba Ela break na kayo ni Trevor, kaya humihingi kami ng tawad dahil isinama ka pa namin sa planong "serious" kay Trevor. Pero manahal ka niya ng tunay, diba Mark?"
"Tama ka dyan Allen."
"Huh? Anong break? eh hindi naman nagbreak ang dalawa... cool off lang." sabi ni Tony
"Eh yun ang sabi sa amin ni Trevor kaninang umaga." Sabi nilang dalawa
"Baka nagkamali lang siya... teka lang guys mauna muna ako, hahanapin ko lang siya." sabi ko
Naguguluhan na talaga ako sa sinasabi nina Anthony at Mark. Hindi ko alam kung bakit iyon nangyari... ang naalala ko ay COOL OFF LANG. Yun ba ang meaning goodluck niya? Please sana, huwag naman... please, I don't want to loose him.
Biglang tumakbo ako para hanapin siya sa buong retreat house. Hindi ko alam na sinusundan pala nila ako. Mag-iisang oras na akong naghahanap sa kanya at hindi ko pa siya nakikita, muntik na akong mapaluha na dahil hindi ko pa siya makita pero nung dumaan ako malapit sa garden nakita ko siya.
Natuwa ako nang makita ko na siya, pupunta na sana ako sa kanya ng lumapit mula sa kanyang kaliwa si Kat kaya nagtago muna ako sa likod ng pintuan ng garden. Bat kaya sila magkasama? Hindi ko talaga alam... sa di inaasahan, nadinig ko ang kanilang usapan.
"Trevor..."
"Bakit?"
"Hindi ko na alam kung ano na ang mangyayari... sa ating dalawa."
Huh? Anong sa ating dalawa? Ano ba ang relasyon nilang dalawa? Siguradong magkaibigan lang sila... diba? sana nga hindi yung iniisip ko...
"Bakit naman?"
"Ngayon na makikipagbreak na ikaw kay Ela... hindi ko na alam kung ano ng mangyayari... siguro wag na nating muna nating ituloy ang pagiging commited... alam mo namang magkaibigan kami"
Nagulat ako nang sinabi iyon ni Kat, biglang sumakit ang dibdib ko nang marinig ko iyon. Pinatuloy ko parin ang aking pakikinig dahil baka gumawa ako ng isang conclusion ng hindi pa ako sure kung ano talaga ang totoo pero rinig na rinig ko lahat iyon, meaning totoo.
Bat ko ba pinipilit na sabihin sa sarili ko na hindi ito totoo? Grabe ang sakit pala nung feeling na ibetray ka ng taong mahal mo at ng kaibigan mo.
Pinaglaruan lang ako ni Trevor... ang saki-sakit...
"Kat, handa akong maghintay para sayo."
At nang marinig ko iyon... at doon na ako namatay ng tuluyan... napaupo na lang ako habang nakasandal sa pinto... pinilit kong hindi umiyak... kasi alam kong hindi siya karapat dapat para sa luha ako... at saka isa itong pagsubok na ibinigay ni god para lagpasan ng hindi puro iyak lang ang maisosolusyon... napatulala na lang ako sa kawalan... pero may biglang napansin akong gumalaw sa tabi ng hagdanan malapit sa kinauupuan ko...
At doon ko na narealize na sumunod sa akin sina Jeff kasama sina Mark, Allen, Mary at Tony.
Biglang tumayo silang lahat at pumunta sa labas nagulat ang dalawa sa kanilang nakita...
"Kanina pa ba kayo dito?" tanong nilang dalawa
Itinayo ako ni Mary at sa pwesto ko... kitang-kita na nila akong dalawa...
"Ahh... ahh... Ela let me explain..." sabi ni Kat sa akin
"Kat no need... clear na sa akin ang lahat..."
"Bat niyo ito nagawa ikay Ela? Hindi manlang kayo nakokonsensya?" tanong ni Mary
Lumapiy nang kaonti si Jeff kay Trevor at buglang hinblot siya sa kanyang colar at binuhat nang medyo mataas...
"Alam mo ba ang mga pinagsasabi mo Trevor? Dude, hindi pa kayo break ni Ela... cool off lang!" galit na sinabi ni Jeff.
Muntik na nga niyang masapak si Trevor pero pinigilan namin siya. Pumunta ako sa harapan ni Jeff para awatin sila. Humarap ako kay Trevor ng tumulo na ang aking mga luha at kinausap siya.
"Pero sa tingin ko... ngayon break na kami."
Biglang lumakas ang ihip ng hangin nung sinabi ko iyon. Parang binigyang emphasize ni God ang moment ko.
"Ela... wait-" sabi ni Trevor
Ayaw ko ng marinig ang mga rason nila at explanation...
Ayaw ko ng makarinig ng mga kasinungalingan...
Tumakbo ako papaalis sa garden ng mabilis na mabilis hanggang hindi na nila ako matanaw. Pumunta ako sa rooftop para magmukmok. Umupo ako sa isang sulot against sa sunlight.... nakatungo ang aking ulo para walang makakita sa akin na ako ay umiiyak... buti na lang walang tao doon kundi ako... kaya pwede kong kausapin ang aking sarili....
"Almost isang buwan na nila ako niloloko... Bat naman kasi niya nililigawan si Kat kahit kami parin? Grabe ang kapal nilang dalawa! Hindi manlang sinabi iyon ni Kat, I trusted her. Ang sakit ng ginawa niyla. Tagos iyon sa puso ko."
Hay! bakit pa ito nangyari sa akin? I seems like it was yesterday.
A perfect fairytale...
a perfect moment...
a perfect love story...
a perfect boyfriend...
Napatigil na lang ang pagdikta ng isip ko sa akin lahat ng maaaring perpekto sa akin. Naalala ko tuloy ang mga kulitan namin, moments namin... all good memories pero its all fake.
Hindi naman niya ako minahal ng totoo! Hindi naman niya ako pinahalagahan. Hindi niya ako iningatan. Pinabayaan lang niya akong masira... almost magbreak down sa harapan niya. Hindi manlang niya ako sinundan at sabihing ako lang at wala ng iba. Hindi manlang niya ako hinanap. Hindi manlang niya naalala kung gaano kasakit para sa akin ang maging ganito. Hindi na siya nagbago.
Akala ko tapat siya. Akala ko... akala ko...
Just wondering, what makes her so much better than me? what makes her just everything i can never be? and what makes her your dream and fantasy? For every question it only means that i need to know why did he do all those things? Am I not good enough for him?
Lumuha na lang ako ng lumuha... almost madehydrate na nga ako sa kakaiyak buti na lang hindi. Kasi isang part sa akin sinasabing walang magagawa ang aking pag-iyak pero mostly sabi isang malaking tragidy ito kaya iyak lang ng iyak. Ang kulit ko parin kahit ganitong kakomplikado ang sitwasyon ko.
Sana may magsabi sa akin na tahan na... magsabi na tumigil na ako... magsabi na may mas worth na person para sa akin... na hindi lang siya ang lalaki sa mundo... na may magparealize sa akin non... may magcomfort sa akin... may tao na aalalay... taong sasalo sa akin bago pa matuluyang mamatay ang puso ko dahil sa pagdurugo... isang savior.