10.33
Danny: Ee bir şey konuştunuz mu?
Sümüklü Aşkım: Ödevler dışında hiç konuşmadık
Ne zaman o konuya gelmeye çalışsam lafı değiştiriyor
Danny: Peki hiç tensel temas oldu mu?
Sümüklü Aşkım: Yazı yazarken dirseği yanlışlıkla koluma çarptı
Ama etkilendiğim söylenemez
Zaten bir anda olup bitti hissetmedim bile
Danny: Anladım
Baekhyun...
Sümüklü Aşkım: Efendim?
Danny: Bunu yapmak bana çok acı veriyor
Sümüklü Aşkım: Farkındayım
Ama bunu isteyen sendin
Hem istemiyorsan vazgeçebiliriz hm?
Danny: OLMAZ!
Devam edeceğiz
:)
Sümüklü Aşkım: Ama farkındaysan başka bir erkekten hoşlanmaya başlıyorum
Hatta belki senin sayende onu sevebilirim
Ona aşık olabilirim
Sümüklü Aşkım yazıyor…
Danny: Yeter
Dur
Sümüklü Aşkım: Sadece gerçekleri bilmeni istedim
Danny: Gerçeklerin ne olduğunu biliyorum tamam mı?
Her şeyin farkındayım
Zaten farkında olmak acıtıyor!
Hiçbir şeyi bilmesem, görmesem bunu yapmakta bu kadar zorlanmazdım!
Seni sevmesem
Sana aşık olmasam bu kadar acı çekmezdim lanet olası!
Sümüklü Aşkım: Oh
İletilemedi
Hey tamam bak sakin ol
İletilemedi
Çıktın mı?
İletilemedi
Pekala gelince konuşuruz
İletilemedi
10.59
*
12.45
Danny: Şu an kantinde sırada bekliyor
Yemeğini alıp masaya geçtiğinde sen de yemeğini al ve onun masasına otur
My Clara: Tamam geçiyorum
Ve bu arada teşekkür ederim
İçindeki onca acıya rağmen bana yardım ettiğin için
Şimdi gidiyorum
Bye
Danny: Ne yapabilirdim ki
Seni mutlu görmek için kendimden vazgeçtim artık
Baekhyun tepsisiyle beraber Chanyeol'ün masasına oturdu.
"Selam!"
Chanyeol dalgın bakışlarını Baekhyun'un üzerinde gezdirdi.
"Selam."
Baekhyun, uzun olanın moralinin bozuk olduğunu sezmişti.
"İyi misin? Kötü görünüyorsun."
"Oh, sadece biraz rahatsızım. Soğuk almışım."
"Kızarmışsın da. Ateşin mi var senin?" Baekhyun yerinden kalkıp Chanyeol'ün yanına oturdu. Karşısında oturunca kolu yetişmiyordu. Endişeyle elini uzattı ve dev olanın alnına koydu.
"Aman Tanrım! Chan! Yanıyorsun!" Baekhyun'un gözleri neredeyse yerinden fırlayacaktı.
"B-ben iyi-yim." Chanyeol titreyerek konuştu.
"Olmaz öyle. Kalk hadi revire gidelim."
"Baekhyun, ben iyiyim. İş-işine bak sen." Uzun olan diretmekte ısrar ediyordu.
Baekhyun, Chanyeol'ün bu anlamsız direnişini kızarak ve üzülerek izliyordu. Ne diye bu kadar diretiyordu ki?
"Chanyeol eğer gitmezsek havale geçirebilirsin. Ateşin çok yüksek. Üstelik titriyorsun ve gözlerin kayıyor."
"Su-s artık." Chanyeol iyice güçsüzleşmiş ve neredeyse çıkmayan sesiyle mırıldanmıştı.
"Böyle yaparak nereye varmaya çalış-" Baekhyun'un cümlesini elini sıkan Chanyeol'ün eli kesmişti. Temastan dolayı etkilenirken daha kendine gelemeden Chanyeol kısa olanın kucağına yığılmıştı.
Baekhyun, onun bayılmasıyla iyice paniklemişti. Etrafındaki insanlar şaşırtı nidalarıyla ikisinin etrafında toplanırken Baekhyun donmuş ve sadece Chanyeol'ün yüzünü inceliyordu. Elini tutan sıcak el hala gücünü yitirmemiş, elini sıkıca tutuyordu.
Chanyeol'ün bilinci tamamen kapanmak üzereydi. Kendine şaşkınca bakan küçüğün gözlerine kilitledi kendi kahverengi gözlerini. Ardından dudaklarını oynattı.
"Baekhyun…"
~~~~~~
Eheyyy sonunda yazdım :D
Haftasonu daha bölüm gelmeyebilir çünkü SoL'a odaklanmam lazım onu daha çok aksattım. Evet özrüm kabahatimden büyük oldu sanırsam djdjwb