Sorry sa lahat ng naghintay. Sa Gulo ng utak ko di ko talaga alam kung paano ko to nasulat pasyensya na kayo sa natagalan.
Salamat din po sa paghihintay
_________________________________________________________________________
Daniel POV
Pag uwi namin ni kath agad siyang nakatulog. Napagod siguro.
I know its not good for her to carry our another child in her age. masyadong mataas ang posibility na mawala ang isa sa kanila ng baby.
But I wont let it happen. Di ko hahayaang may mawala sa kanila.
Pumunta ako kung nasan ang dalawa kong anak. Kailangan kong mag desisyon para sa pamilya ko.
"Dad" Sigaw ni Johniece ng makita ako
Nasa Recreational Room sila ng bahay namin at nag lalaro ng chess. si Aj naman tumango lang sakin
"What's with the face Dad" Tanong ni AJ habang ginagalaw ang horse
"I need to tell you something" Sabi ko at umupo sa one seater couch na malapit sa nilalaroan nila
"I guess it is really serious" Johniece
"Speak uo" AJ
"Your Mom is pregnant" Sabi ko
"WHAT" Sabay nilang sabi. napatayo pang bigla si AJ at si Johniece naman ay hinawakan ang dibdib na parang sumasakit ito
"At her age" sabay din nilang tanong na nandidilat ang mga mata. Tumango lang ako bilang sagot
"Please tell us that you're joking" Umiiling-iling sabi ni AJ
"Son Im not joking" Ako
"Dad you know how risky it is" Sigaw ni AJ
"Of course I know" Sabi ko at hinilot ang sentido ko sumasakit ang ulo.
Matalino ang anak kaya malamang sa malamang alam niya ang maaring mangyari sa Mommy nila at maging sa kapatid niya.
"Dad why did you let it happen" Naiiritang tanong ni AJ
"Hindi ko kontrolado ang nangyayari AJ" Sigaw ko rin "What do you want me to do? do you want us to abort my child" napatayo na rin ako
"Dad, kuya"sabi ni Johniece at pumagitna samin ni AJ
"Pwede naman tayong mag usap ng maayos, ng hindi kayo nag sisigawan" naiiyak na Sabi ni Johniece
"Princess" Sabay naming sabi ni AJ
"Princess Mom is pregnant" Sabi ni AJ sa mahinahong boses
"We're going to have a baby then" baliwalang sabi ni Johniece at umupo sa kinauupoan niya kanina
"What's the big deal kuya. Oo alam kung delikado para kay Mom ang magbuntis ng sa edad niya at maari isa kanila ng baby ang mawala if the complication happen" Johniece
"That baby is a blessing that God gave us Kuya. di kasalanan ni Dad kung nabuntis si Mom in her age. and everything has a reason" Di ako makapaniwalang ang anak kong 10 years old ay nakakapagsalita na ng ganito.
"The least thing we can do is to help Dad to make sure that mom and the baby will be safe kuya" Johniece
"Im sorry about that Dad masyado lang po akong nabigla kanina" hinging paumanhin ni AJ
I just smile at them and hug them. I really Love them. Di talaga kami nag kamali ng pag papalaki sa kanila.
"What can we do to help you Dad" Tanong ni AJ
"The Doctor said lahat ng mga makaka stress sa kanya kailangan kong alisin" Ako
"Dalawang bagay lang naman ang nakakapagstress kay Mom" Sabi ni Johniece
"First is her work " Sabi ni AJ "I can take over it Dad" Dagdag ni AJ at ngumisi
"But your too young for that" Sabi ko alam kong kaya niya kaso lang he is a freshman student in business management baka mahirapan siya pagsabayin ang pag-aaral at pamamahala ng kompanya ng Mommy niya
"It will be my training ground Dad. mas maganda na yun habang bata pa ako gamay ko na ang pamamalakad sa kompanya" AJ
He is really my son. Napangiti ako
"May paraan na tayo sa first stress ang second stress ay KAMI ni kuya."sabi niya na naka ngisi
"Alam ko naman na na stress na si Mom sa amin ni kuya this past few days and I am suggesting na sa rest house na muna kami titira ni kuya" Johniece
"NO WAY" May biglang sumigaw sa may pinto
"MOM" Sabi ni Johniece at ni AJ
"No one will leave this house" Matigas na sabi ni kath
"Kanina ka pa Diyan" Tanong ko.
"Tama lang na marinig ko ang pinag-uusapan niyo" kath
"Oo totoong nakaka stress kayo ng kuya mo Andy pero di parin ako papayag na mawalay kayo sakin" Naiiyak na sabi ni Kath
"But Mom delikado para sayo na mastress" Sabi ni Johniece
"We need to do this Mom" Naiiyak naring sabi ni Johniece
"No"umiiling na sabi ni Kath
"I wont let you" Sigaw ni Kath
"Mom will you calm Down" Sabi ni AJ at lumapit kay kath
"You were my kids tapos iiwanan niyo ako" hystirical na sabi ni kath
"Hindi ako papayag" Kath
"Mom this is for you we need to do this" Paliwanag ni AJ
"Mas maiistress ako kung wala kayo. ng di ko kayo makikita dahil lagi kong iisipin kung kumain na ba kayo. okay ba kayo kung may sakit ba kayo kung may nangyari bang masama sa inyo" sabi ni kath na umiiyak na ngayon
"Bakit niyo ba yan naisip ha" Kath
"Dan huwag kang pumayag sa gusto ng mga anak mo" Sigaw niya sakin
"Of course hindi ko papayagan ang kahibangan ng mga anak mo" Sabi ko at niyakap siya
"Okay kids you've heard your Mom mas maiistress siya kung wala kayo dito" Sabi ko habang yakap-yakap si kath
"at maiistress din ako kapag wala kayo dito.we are Family hindi dapat tayo naghihiwalay" Sabi ko
"Now lets settle this dito lang kayo walang aalis and let's do this together alam kong maiistress parin ang mommy niyo kahit nandito kayo but I know how will you handle it right." Ako
"Princess bawas-bawasan mo muna ang pagshoshoping for 9 months" Nakangiting sabi ko
"sure thing dad" Johniece
"My Queen" Sabi ko at itinaas ang chin niya para makita ko ang mukha niya
" From now on you will stay here and let our son take over your company just for nine months" sabi ko. tumango lang naman siya
"Son, you know what will you Do" Sabi ko
"Got it" AJ