တစ္စတစ္စ သတိထားမိလာတဲ့ အရာအားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ သိသြားျပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီေနာက္ကြယ္မွာဘာေတြရွိေနဦးမလဲ ? ကြ်န္ေတာ္ သိခ်င္လာတယ္ ..
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဟန္ေဆာင္ေနခဲ့တယ္ ..
မသိမလိုေနခဲ့တယ္ ..
Arjushi .. Kris !!
သူဟာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့ Arjushi မဟုတ္ဘူး ..
ဟိုးအရင္က မဆက္စပ္မိတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေသခ်ာဆက္စပ္ျကည့္ေတာ့ တစ္ျဖည္းျဖည္း ပံုေပၚလာတယ္ ..
စာထဲမွာ ကေလးလို႔ အျမဲေရးတတ္တဲ့ သူက ကေလးလို႔ တစ္ခါမွ မေခၚခဲ့တာ .. အစကေတာ့ အျပင္မွာ ေခၚရမွာကို ရွက္ေနလို႔ပဲလား ? အဲလိုေတြးခဲ့မိတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာေအာင္လို႔ kris Arjushi ကိုမသိသာေအာင္ ေမးျကည့္ေတာ့ ..
"Arjushi !! "
"အင္း ေျပာေလ baek ေလး "
"ကြ်န္ေတာ့္ကို တစ္ျခားေခၚခ်င္တဲ့ နာမ္စား မရွိဘူးလား ?? "
"အင္ !! Baek ေလးလို႔ ေခၚတာမျကိဳက္လို႔လား ?? "
"မဟုတ္ပါဘူး ! သူမ်ားေတြ ေခၚသလိုေပါ့ ကေလး တို႔ဘာတို႔ ဟီးးးးး "
"ဟားးးးး ဟားးးးး ခင္ဗ်ားေလး ကို က်ဳပ္က လူျကီးလို႔ပဲ ေခၚခ်င္တာဗ်ာ "
"ဟီးးးး ဟီးးးး "
Kris Arjushi ေျပာလိုက္တဲ့ အမူအရာ .. မ်က္နွာထား အကုန္လံုးက ကြ်န္ေတာ့္ကို ကေလးလို႔ မေခၚတာဟာ ရွက္လို႔ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ယံုျကည္သြားခဲ့တယ္ ..။
ျပီးေတာ့ ပိုျပီးေသခ်ာသြားတဲ့ တစ္ခ်က္ ~
"Arjushi ! ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီစာအုပ္ထဲက ကဗ်ာေလး ကူးေပးပါလား ? "
ေျပာရင္း ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကို Arjushi လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပံဳးျကည့္ရင္း ..
"ကူးမယ့္ စာရြက္ေပး "
"ဟီး ဒီမွာ !! "
အျပာေရာင္နုေရာင္ စာရြက္ေလးထက္ ေသသပ္စြာ ေရးသားထားတဲ့ လက္ေရး ~
အသြားအျပန္ဆိုတာ
အလ်ား အနံ ရွိတာကို ေျပာတာ
အဆံုးမဲ့အခ်စ္ဆိုတာ
တစ္ကယ္ေတာ့ ေပးဆပ္မွဳသက္သက္။
အျပံဳးတစ္ပြင့္နဲ႔ ေရာင့္ရဲနုိင္သလို
စကားတစ္ခြန္းနဲ့လည္း ေက်နပ္နုိင္တယ္။
ခရီးေရာက္ဖို႔ ေက်ာပိုးေပးနုိင္သလို
အျမင့္ေရာက္ဖို႔ ဒူးေထာက္ေပးနုိင္တယ္။
ေပးဆပ္မွဳတိုင္းအတြက္ေတာ့
ဆုလာဘ္ဆိုတာ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။
စာရြက္ေလးကို ျကည့္ရင္း နွစ္ျခိဳက္စြာပဲ ျပံဳးလိုက္မိသည္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား ?? "
စိတ္ပူစြာပဲ ေမးလိုက္တဲ့ Arjushi ရဲ႕အေမးကို ေခါင္းျငိမ့္ျပရင္း
"အင္း Arjushi လက္ေရးအရမ္းလွတယ္ .. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
*ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. ရႉပ္ေထြးေနတဲ့ ျကိဳးထံုးကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ပဲ အစဆြဲထုတ္နုိင္သြားျပီေလ *
ကြ်န္ေတာ္သိထားတဲ့ Arjushi ရဲ႕ လက္ေရးက ဒီလို လက္ေရးမ်ိဳး လံုး၀ .. မဟုတ္ဘူး ..။
သယ္သူက စျပီးလိမ္ညာခဲ့တာလဲ ??
ဘာအတြက္ေျကာင့္လဲ ??
Chen hyung ကို မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ေမးလိုက္ရင္ ျဖစ္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီေလာက္ထိ ကူညီေပးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ေတာ့ စိတ္မညစ္ေစလို ~
အားလံုးကို စဥ္းစားလိုက္ရင္ ရူးေတာ့မလိုဘဲ ..ဟူးးးးးး
Arjushi ..!! ခင္ဗ်ား ဘယ္မွာလဲဗ်ာ !!
==========================
Yeol's pov ;
ကြ်န္ေတာ္ ကေလးအေပၚထားတဲ့ အခ်စ္ေတြကို ေလ်ာ့သြားေအာင္ ျကိဳးစားေနတယ္ ~
ဒါေပမယ့္လည္းေလ အခ်စ္ဆိုတာက လိုသလို ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မွမရတာဗ်ာ ..
ကေလးနဲ႔ ဆံုတိုင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ျကည့္တဲ့ အျကည့္ေတြထဲ နာက်င္မွဳအခ်ိဳ႔ ပါေနသလိုပဲ ~
ကေလးရယ္ ..
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ကိုယ္မင္းကို သိပ္ခ်စ္တဲ့ အေျကာင္းေတြ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ..
Ring ...Ring
ရုတ္တရက္ ျမည္လာတဲ့ ဖုန္းသံေျကာင့္ ေတြးေနတဲ့ အေတြးစအခ်ိဳ႔ကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္ ။
"ဟဲလို chen ေျပာ !!"
"ေျပာစရာရွိလို႔ ေတြ႔ေနက် cafe ဆိုင္ကို လာခဲ့ပါလား ?? "
"အင္း "
Chen အသံက အလ်င္လိုေနသလိုျဖစ္ေနတာေျကာင့္ စိတ္ထဲ ထင့္ခနဲ တစ္ခ်က္ေတာ့ ျဖစ္သြားမိတယ္ ~
ဘာမေကာင္းတဲ့ ကိစၥမ်ား ျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ ??
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ဆိုင္ထဲ၀င္ျပီး မ်က္စိအနည္းငယ္ ကစားလိုက္ေတာ့ ဆိုင္ရဲ႕ေထာင့္စြန္းခံုေလးမွာ ထိုင္ေနတဲ့ Chen ကို yeol ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ..။
"ေရာက္လာျပီလား ? "
Chen ရဲ႕ အေမးစကားကို ခံုမွာ၀င္ထိုင္ရင္း Yeol ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္တယ္ ..
"ဘာျဖစ္လို႔ ေတြ႕ဖို႔ေျပာတာလဲ ? "
Yeol ေမးေတာ့ chen ေခါင္းကို အနည္းငယ္ငံုရင္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ကာ ~
"baek ရိပ္မိေနျပီ ထင္တယ္ "
"ဘာာာာ !! "
Yeol ရဲ႕ အာေမဋိတ္သံမွာ ထိတ္လန္႔မွဳေတြ စိုးရိမ္မွဳေတြက အထင္သား ~
"မင္းကို ေမးလာတာလား ? ဘယ္လိုသိသြားတာလဲ ? ဘယ္အထိသိသြားျပီလဲ ? ငါ့ကို သိသြားျပီလား ? Kris ..kris အေျကာင္းကိုေရာ သိသြားျပီလား ? "
ဆက္တိုက္ထြက္လာတဲ့ Yeol ရဲ႕ေမးခြန္းေတြက အစီအစဥ္ မက် ..
"စိတ္ထိန္းပါ yeol yah .. "
Chen က yeol ရဲ႕ လက္ေတြကို ကိုင္ရင္း အားေပးရွာသည္ ။
"အားလံုးကို သိသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး .. Kris အေပၚေတာ့ နည္းနည္း သံသယ ၀င္ေနသလိုပဲ .. နည္းနည္းထူးဆန္းေနသလိုပဲတဲ့ kris ငါ့ကို လွမ္းေျပာတာ "
Chen ရဲ႕ ရွည္လ်ားတဲ့ စကားဆံုးေတာ့ Yeol စိတ္ဓာတ္က်စြာ ေခါင္းကို ငံု႔ထားလိုက္မိသည္။
"ဘယ္လို .. လုပ္မလဲ ? အားလံုးသိသြားတဲ့ ေန႔ ငါ့ကိုမုန္းသြားမွာ မဟုတ္လား ?? "
စိတ္ ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္ေနသလို တုန္လွဳပ္ေနတဲ့ yeol ကို ျကည့္ရင္း chen လည္း မ်က္ရည္ ၀ဲလာမိသည္ ။
Yeol .. Baek ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သူအသိဆံုး မဟုတ္ပါလား .. ။
"အဆင္ေျပသြားမွာပါကြာ "
သူ႔ရဲ႕ နွစ္သိမ့္မွဳက အရာေရာက္ပါ့မလား မသိေပမယ့္ အနည္းငယ္ ျဖစ္ျဖစ္ Yeol ရဲ႕ ေျကာက္ရြံမွဳေတြကို ေလ်ာ့နည္းေစလိုပါသည္ ။
"သြားျပီ "
ပခံုးတြင္ တင္ထားေသာ chen ရဲ႕ လက္ကို တြန္းခ်လိုက္ျပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေပမယ့္ အားေတြ ဆြဲနွဳတ္ခံလိုက္သလို ျဖစ္သြားတာေျကာင့္ ဒူးေတြက မတ္မတ္ရပ္နုိင္ေအာင္ေလာက္အထိ မခိုင္ခ်င္ ~
ေခြက်ခ်င္ေနတဲ့ ဒူးနွစ္ဖက္ေျကာင့္ လဲက်မလို ျဖစ္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို အားျပဳဖို႔ ခံုကိုသာ အမွီအခို ျပဳလိုက္ရသည္ ။
"Yeol အဆင္ေျပလား ? "
စိတ္ပူပန္စြာ ေမးေနတဲ့ chen ကို ေခါင္းတစ္ခ်က္သာ ျငိမ့္ျပရင္း ခႏၶာကိုယ္ကို တစ္ျဖည္းျဖည္း လွည့္ကာဆိုင္ထဲက ထြက္လာလိုက္ခဲ့သည္ ။
ဆိုင္ထဲမွ အသက္မဲ့စြာ ယိုင္တိယိုင္တိုင္ျဖင့္ အားတင္းကာ ထြက္သြားတဲ့ Yeol ကို ျမင္ရတာ မြန္းျကပ္လာသလိုပင္ ~
တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ အားလံုး အဆင္ေျပသြားမွာပါ ..
>>> Ruthless laboratory <<<
Baek 's pov ;
အလုပ္ထဲ ျပန္ေရာက္လာတာေတာင္ ေန႔ခင္းက ျမင္ကြင္းကို အခုခ်ိန္ထိ မ်က္စိထဲက မထြက္နုိင္ေသး ..
ေန႔ခင္းက အားခ်ိန္ရတာေျကာင့္ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႕ တစ္ခုခုစားဖို႔ ေဆးရုံေရွ႕မွာ ရွိတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ကို ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္ ..
ဒါေပမယ့္ ျမင္လိုက္ရတာက အံဩစရာ ~
တစ္ဆိုင္ထဲမွာ အတူတူထိုင္ေနျကတဲ့ Chen hyung နဲ႔ ဌာနမွဴ း ~
ဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲ ??
Chen hyung ..!!
ကြ်န္ေတာ္ သုေတသန ဌာနမွာ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ သိရဲ႕သားနဲ႔ တစ္ခါမွ ဌာနမွဴ းအေျကာင္း မေျပာခဲ့ဖူးပါ။
ရင္းနွီးတယ္ဆို အနည္းဆံုး ဌာနမွဴ းနာမည္ကို ေျပာျပတဲ့အခါ ရင္းနွီးေျကာင္း ေျပာျပရမွာ မဟုတ္ဘူးလား ??
ဘာလို႔ထိန္ခ်န္ထားတာလဲ ??
တစ္ခုခုေတာ့ လြဲေနသလိုပါ ..
ဘာပါလိမ့္ !!
...•...•...•...•...•...•...•...•...•...•...•...•
"ကေလးးးးးး !! ေအ့ ..မင္းကို ..အရမ္းခ်စ္တယ္ကြ ..ေအ့ ..သိလားးး ?? မသိဘူး မဟုတ္လား !! ေအ့ "
အရက္ဆိုင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ကာ မူးေနသူကေတာ့ chanyeol ..
ေျပာခ်င္ရာကို ေအာ္ဟစ္ေျပာျပီးတဲ့ေနာက္ ေလာကျကီးနွင့္ ေခတၱ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားေလျပီ ။
ဆိုင္ရွင္ - ေဟ့လူ သတိထားပါဦး .. ေဟ့လူ ကြ်တ္ ဒုကၡပါပဲကြာ ..
ဆိုင္ရွင္လည္း စိတ္ရႉပ္ေထြးစြာပဲ ေရရြတ္လိုက္သည္ ။
ဆိုင္ရွင္ - ဟုတ္သားပဲ ဖုန္းေခၚျကည့္ရမယ္ ..
Chanyeol ရဲ႕ အိတ္ကို ေမြွလိုက္ေတာ့ ဖုန္းထြက္လာသည္ ။
" နံပါတ္ ၁ ကို ေခၚျကည့္ရမယ္ "
တီ ... တီ ...
"ဟဲလို "
တစ္ဖက္မွ ဖုန္းေျဖသံကို ဆိုင္ရွင္ ျကားလိုက္ရသည္။
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
Baek 's pov;
"သြားရေအာင္ "
ပခံုးကို လွမ္းဖက္ရင္း ေျပာလိုက္တဲ့ kyung soo ..
"ငါ မလိုက္ေတာ့ဘူး "
တစ္ကယ္ေတာ့ ဒီေန႔ သူတို႔ အုပ္စု ဆိုင္ထိုင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားျကတာပါ ။ ဒါေပမယ့္ သူ အရမ္းကို စိတ္ရႉပ္ေနတာေျကာင့္ လိုက္ခ်င္စိတ္မရွိ ..
" wae !! ?"
"ေနမေကာင္းခ်င္သလို ျဖစ္ေနလို႔ ..Mianhae "
ကြ်န္ေတာ္ ျငင္းလိုက္ေတာ့ kyung soo က ခ်စ္စဖြယ္ နွဳတ္ခမ္းေလးဆူကာ စိတ္ေကာက္ေတာ့သည္။
"အတူတူသြားစားပါမယ္ဆို "
စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ kyung soo ရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို မနာေအာင္ ဖြဖြေလးဆြဲကာ ~
"ေနာက္တစ္ေခါက္ျကရင္ လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္ .. ကတိ ! "
ကြ်န္ေတာ္ လက္သန္းကေလးေတာင္ကာ ေျပာလိုက္ေတာ့ kyung soo က မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ျကည့္ေလသည္ ။ ျပီးမွ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ကာ ..
"ေကာင္းပါျပီ ေနာက္တစ္ေခါက္ေနာ္ "
"hk .. အင္းပါ ေကာင္းေကာင္းသြား "
"အင္း bye "
ဆိုင္ထိုင္မယ့္ အုပ္စုနဲ႔ ေဆးရုံေရွ႕မွာပဲ လမ္းခြဲလိုက္ျပီး တစ္ေယာက္တည္း လမ္းေလ်ာက္ခ်င္တာမို႔ bus ကားမစီးပဲ ညေလေအးေတြကို ရႉရူိက္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အိမ္သို႔ ျပန္သြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ ။
Ring .... Ring ....
ဖုန္းလာတာေျကာင့္ ဖုန္းကို ထုတ္ျကည့္လိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ contact name က ..
Chef .Park ChanYeol
ဘာလို႔ဖုန္းဆက္တာလဲ ??
ကိုင္ရင္ေကာင္းမလား ..
မကိုင္ရင္ေကာင္းမလား ..
ခဏျကာေအာင္ ေတြေ၀ျပီးတဲ့ေနာက္ ..
*ဟူး ကိုင္လိုက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ *
"ဟဲလို "
"ဟဲလို ..ဒီဖုန္းပိုင္ရွင္ကို သိလားမသိဘူး ? "
ဖုန္းထဲက သူစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံေျကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ရုတ္တရက္ေတာ့ ေျကာင္သြားမိတယ္ ..
"nae .. Waeyo ? "
"ဒီဖုန္းပိုင္ရွင္က အရက္ေတြ အရမ္းမူးျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ပါ ..ခင္ဗ်ားကို နံပါတ္ ၁ မွတ္ထားတာေျကာင့္ လွမ္းေခၚလိုက္တာပါ "
*နံပါတ္ ၁ .. !! နံပါတ္ ၁ !! Hk ..ခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ေစခ်င္ေသးလို႔လဲ ??*
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ..တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို .. ေခၚလိုက္ပါ ..ကြ်န္ေတာ္ .. အလုပ္ရႉပ္ေနလို႔ "
ေျပာျပီး ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းခ်လိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ လိမ္ညာေျပာလိုက္မိျပီ ။
လက္တံုျပန္တယ္လို႔ပဲ ေျပာမလား ?
အမွတ္သည္းေျချကီးလြန္းတယ္လို႔ပဲ ေျပာမလား ?
ျကိုက္သလိုေျပာပါ ..
တစ္ခ်ိန္က ခင္ဗ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ေစာင့္ခဲ့ရသလို ခင္ဗ်ားလည္း ေစာင့္ေနလိုက္ပါ ..
ခင္ဗ်ား လ်စ္လ်ဴ ရူခဲ့သလို ကြ်န္ေတာ္လည္း လ်စ္လ်ဴ ရူလိုက္တာမို႔လို႔ ..
ကြ်န္ေတာ့္ကိုေလ စိတ္တိုင္းက် အျပစ္တင္လိုက္ပါ ။
အရက္ဆိုင္ထဲ ေကာင္ေလးမွာေတာ့ ..
"ကေလးးး ကေလးးး ကိုယ့္ကို ေက်းဇူးျပဳျပီး ..
မ ..ထား ..ခဲ့ ..ပါ ..နဲ႔ "
>>>>>>>>>>>>>
လူတိုင္းဟာ မျဖစ္နုိင္မွန္း သိေနရင္ေတာင္ ျဖစ္မ်ားျဖစ္လာခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ အနည္းငယ္ကို ရူးမိုက္စြာပဲ ေထြးေပြ႔ျပီး ပူေလာင္မွဳေတြျကားထဲ ရွင္သန္ေနျကတယ္ ..
ဒါေပမယ့္ သူတို႔ မသိခဲ့တာက အဲဒီ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြေျကာင့္ပဲ နွလံုးသားတစ္ခုလံုး ေသဆံုးသြားနုိင္တယ္ ဆိုတာကို ...။
............To Be Continue ...............
#Plz vote and comment
#Thank u all for reading my fic ^_^