-Sarutobi Sensei'in ağzından çıkan kelimelerin bende yarattığı heyecan ve minnettarlık hissi ile yüzünün ifadesinin bende yarattığı keder ve hayal kırıklığına uğramışlık hislerinin karışımını ancak çok sonra algılayabilmiştim. Biwako-Sama, daha henüz karısı değil iken bile Sarutobi-Sensei 'i çok iyi tanıdığı belliydi. Daha Sandamie'nin içeri girmesi ile Biwako-sama nın bana sarılıp, saçlarımı narince okşaması bir olmuştu.
Sandaime, bundan çok bahsetmeyi sevmese de Minato, Kushina ve Biwako-Sama'nın beraber ölümünden sonra çok daha dalgın, ağır başlı ve bitkin biri olmuştur her zaman.
Jiraiya o sırada "keşke.." tarzı bir söz ağzından dışarı dökülür adeta ve suratı asılır.
Orochimaru devam eder:
Kısa bir sessizlik anı sonrası, Sarutobi Sensei devam etti.
-"Sende bir konoha shinobisisin, yaşın küçük belki şu an anlamayacaksın ama ileride bir gün mutlaka.."
dedi ve devam etti.
-"Annen onun yanına vardığımda ölmek üzere idi, elimizden geleni yaptık hatta Mito-Sama bile ilgilendi ancak Miyuki'yi kurtaramadık. Seni bana ve Biwako'ya emanet etti Orochimaru, çok üzgünüm."
Ben o sırada hala bahsedilen kavramların ve kelimelerin anlamını ve de annem ve benimle nasıl bir ilişkileri olabileceğini anlamaya çalışırken, Sarutobi sensei kararlı bir ses tonu ile bir şey sordu.
- "Orochimaru, anneni son bir kez görmek ister misin ?"
Biwako sama hemen araya girdi,
- "Hiruzen fazla ileri gidiyorsun, o daha küçücük bir çocuk bununla yüzleşmek zorunda değil."
- "Bunu yapmak zorunda değilsin. "
Bizim ihtiyar, kolay kolay unutamayacağım bir bakışı önce eşi Biwako-Sama'ya attı daha sonra ise, benim gözlerime bakarak Biwako-Sama'ya cevap vermeye devam etti.
- - "Benim amcam savaşta öldüğünde, Orochimaru'nun yaşlardan en fazla 2-3 yaş daha büyüktüm. Onu çok severdim ancak yaraları sebebiyle, onu görmeme babam izin vermedi fakat ne kadar iyi niyetli olsa da bunu yaptığı için ona daima kızgın kaldım. Orochimaru'nun da bana içerlenerek büyümeni istemiyorum. Üstelik, Orochimaru savaşçı bir klanın mensubu ve de Konoha'nın genç yapraklarından biridir. Annesini son bir kez görmek istiyorsa, onu durdurmayacağım."
O esnada, Sarutobi Sensei benim kahramanımdı.
Jiraiya iri bir kedi mırıldaması sesi eşliğinde sırıtır ve derki;
- O ihtiyar kadar iyi nutuk çeken biri daha var mı acaba.
Orochimaru devam eder.
-O zaman Sarutobi Sensei'nin dediklerini yüzde yüz anladığımdan değil elbette, sadece bana her daim çok iyi davranan kar tanesi annemin yüzünü bir kez daha görmek istemiştim. İçimden belki de bu amca yanlış görmüştür, Annem hala beni arıyordur dedim. Ve kararımı bildirdim.
[Anlatıcı: İşte o an Hiruzen ilk defa Orochimaru'ya özgü o bakışı görmüştü, o küçük veledin gözleri billur netliğinde ve zehirli kükürt sarımtıraklığında idi, sinsi bir yılan gözü gibiydi. Hiruzen kemiklerine kadar irkilmişti.]
- "Anneme götür beni..."