(Nakaraan)
Dahan dahan akong lumapit kay Bianca at inabot ang PT. One bar and it's negative, two bars and it's positive. I inhaled at unti unting tingnan ang PT.
POSITIVE.
Chapter 36
Tara's POV
The moment na naconfirm na buntis nga ako, gustong gusto na ni Bianca na ipaalam ko kay Kent - the thing na ayoko namang gawin. I told her na I will tell it to him sa tamang panahon. Problem is, I don't know when that time is. Never pa ulit kaming nagkausap ni Kent ng seryoso at masinsinan after the David incident. He did not say he's sorry for what he said na lalo namang nakasakit sa akin.
Ngayon, todo bantay sa akin si Bianca at David. Nang malaman ni David ang "kakitidan ng utak" na nangyari kay Kent, he wanted to talk to him, pero syempre, ako ang buntis, ako ang asawa, ako ang susundin nila. I told him not to. Kung wala syang tiwala sa akin, quits lang kasi I'm still not giving up the thought na may affair sya.
BEEP! BEEP!
Dali dali akong pumunta sa may pinto ay nakita ang sasakyan ni David na pumapasok.
"Napapadalas ata ang ppagbisita ng mga kaibigan mo, iha." Lumingon ako at nakita ko si Manang na may dalang tray ng pagkain para sa bisita.
Ngumiti ako. "Opo."
"Parang hindi ka pumapasok ngayon sa trabaho?"
Lumapit ako at uminom ng juice. "Si Kent na po ang bahala dun. Hindi rin naman po nya pinapaalam sa akin ang mga nangyayari na ngayon sa kompanya."
Nangunot ang noo nito. "Bakit naman?"
Ngumiti ulit ako. "Hindi ko po alam e."
"Sinong namiss mo?" Sigaw ni David habang papasok sa pinto. Nakita naman nya si Manang. "Hi po manang, patambay po muna ulit dito."
Ngumiti naman si Manang. "Napapadalas nga ang pagbisita nyo kay Tara." Tumingin naman ito sa akin. "Tawagin mo lang ako iha kung may kailangan pa kayo."
Tumango naman ako. "Opo, manang." Nang makaalis ito, humarap naman ako kay David. "Nasaan si Ca?"
Nilapag nito ang mga dala nyang pagkain. "Ah, ako muna ang duty ngayon. May activity daw si Angel sa school, kailangang samahan ni Bianca."
"Ganun ba?" Umupo ako sa sofa at tumabi din sa akin si David. "Hoy, Vid. Gusto ko ng mangga."
Napatingin naman sa akin si David. "Ano yan? Start na ba ng paglilihi mo?"
Hinampas ko sya sa braso. "Wag ka ngang maingay! Baka marinig ka ni Manang!"
Bumuntong hininga ito. "Bakit kasi ayaw mo pang sabihin?"
Naningkit ang mata ko. "Nagsasawa ka na bang alagaan ako?" Nag-pout ako. "Mangga ko."
"Hindi noh. Feeling ko nga ako ang asawa mo." He chuckled. "Ang sarap sa feeling."
"Anong masarap sa feeling?"
He laughed. "Masarap sa feeling na hindi ko na kailangan pumunta sa labas para bumili ng mangga mo, baby." Pinisil nya ang tungki ng ilong ko. "May nadaanan akong fruit stand kanina, bumili ako ng prutas, may manggang kasama."
"Pagtalop mo ko. Tapos lagyan mo ng asin. Tas may sili din ha?"
He chuckled. "Grabe. Parang first stage pa lang ata yan ng paglilihi mo pero malala na."
"Dalian mo na, Vid. Naglalaway na ko."
"Nasan? Punasan natin. Baka naman dahil lng yan sa kamacho-han ko." He winked, tinulak ko na sya patayo. "Eto na po. Pupunta na ako sa kusina." Pagkatapos nun ay umalis na ito.
Bigla namang nag-ring ang phone ko. "Hello?"
[ Why did you take a leave? ]
Haay. "I just want to rest. Isa pa wala din naman akong ginagawa jan. Ikaw na lahat ang gumagawa."
[ Rest? Are you okay? ]
Napabuntong hininga ako. For the past days na tumatawag sya, palaging ganyan ang tanong nya. "Look, I'm fine alright. Ayoko lang pumasok kasi nabobore ako jan at wala rin naman akong ginagawa. You don't have to call everyday just to ask if I'm fine."
[ Hmm, anjan ba ulit si Bianca? ]
Lumabas na sa si David sa kusina na may dalang mangga. Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko kay Kent na si David lang ang nandito. But I chose to tell him. "Wala. May activity na kailangang attendan si Ca for Angel..si David ang nandito."
Nagtagal ito bago sumagot. [ What is he doing in there? ]
"Wala. Balak namin na magmovie marathon dito sa bahay. And he visited me, too." Tumabi naman sa akin si David at nagsimulang kumain ng mangga. Ngumiwi pa ito sa asim.
[ Okay. Do you want me to go home? ]
Nagulat naman ako sa tanong nito. "Why would I want you to go home? I mean, alam kong marami ka pang ginagawang trabaho. Just do it. Movie's gonna start already. Got to go. Bye." I ended the call.
"Magsisimula na ba? Ni hindi pa nga bukas ang TV e."
Kumuha ako ng mangga. "Shut up."
"Seriously, Tara. Bakit ba ayaw mong sabihin sa asawa mo ang kondisyon mo?"
"I don't know. Basta alam ko, ayaw ko pang sabihin sa kanya." Humiga na ako sa lap nya. "I-set up mo na nga yung player."
He chuckled. "Grabe ka talaga, baby. Galaw galaw din ikaw. Lalaki ang pwet mo kakaupo."
Nairita ako dito. "You know what? Just go, okay? Umalis ka na nga lang. Hihintayin ko nalang si Bianca."
Tumawa naman ito. "Ang bilis mo mainis. Ang taray taray mo pa. Pagkatapos mamaya ang lambing lambing mo. Your mood is really messed up!"
"Just set the player, okay?"
Hindi ko na natapos yung movie dahil kalagitnaan pa lang ata, nakatulog na ko. Nakatulog ako sa lap ni David. This time naman, gising na ako but I kept my eyes closed. Tinatamad akong bumangon. Maya maya, I felt na kina-carress ang cheeks ko, tino-touch din ang labi ko. So I opened my eyes and saw Kent. Napabangon ako sa gulat.
"What are you doing here?"
He chuckled. "This is my home, too."
"I thought you were at the office?" Luminga linga pa ako. "Nasaan si David?"
"He left the moment I came."
"Wala man lang syang sinabi?"
His eyes focused on the TV na nagpaplay pa rin nung movie. "We talked a bit. Pero wala naman syang sinabi na message na kelangan kong sabihin sayo."
Kinabahan ako. May nasabi kaya si David about my pregnancy? "Hmm. Wala naman syang nasabi about something important?"
He looked at me with a knotted forehead. "Wala naman. Bakit?"
"Wala naman." Ngumiti ako ng pilit at umalis na sa tabi nya. Pero he caught my hand.
"Tara.."
Bigla ko nalang naramdaman na mapapaduwal ako. Pilit kong pinigilan. Inalis ko ang kamay ko na hawak nya at tumakbo ako sa guest room and when I was about to open the door tumingin ulit ako sa kanya. "Wait lang. Ihing ihi na talaga ako. I'll take a bath na rin."
Pagkasabi ko nun ay nilock ko ang pinto at nngderederetcho ako sa banyo ng kwarto. Since nung huling away namin, dito na ako natulog. I thought of coming back to our room pero naisip ko rin na mas maganda kung dun muna ako. At least, he will not suspect lalo na kapag nagsusuka ako o kaya ay kapag gusto ko lang talagang matulog.
After I did what I have to do, kinuha ko ang phone ko at tinext si David.
|Me: Did you tell Kent about my pregnancy? Txbk. ASAP| Nagreply naman kaagad ito.
|David: No. Y?|
I sighed. Buti naman. |Me: U sure? I trust u.| Medyo nagtagal ito magreply pero bigla itong tumawag. "Hello?"
[ What's wrong? ]
"Nothing. Sinisigurado ko lang."
[ I did not tell anything sa kanya, promise. ]
I sighed in relief. "Thank you."
Lumabas ako ng kwarto only to find na nanunuod pa rin si Kent. I wanted na tumabi sa kanya at humiga but I can't. Hindi pa nga kami totally okay diba? Kaya instead, nagpunta nalang ako sa kusina.
"Manang, ano pong nangyari kanina? Nakatulog lang ako nawala na si David at napalitan na ni Kent." Tutulungan ko sana si Manang maghiwa pero may naamoy akong mabaho. Hindi ko lang alam kung alin sa mga andun ang mabaho. I stayed nalang sa doorway ng kusina.
Tuloy lang naman si Manang sa pagluluto ng dinner. "Hindi ko rin alam e. May nagdoorbell lang kaya ako lumabas ng kusina. Pag kakita ko, si Kent pala. Pagkatapos ko naman pagbuksan, balik ulit ako dito. Hindi ko nga alam na umalis na pala yung kaibigan mo. Sayo ko pa nalaman."
"Ganun po ba?" Gusto ko sana talagang tulungan si Manang pero feeling ko anytime maduduwal talaga ako sa baho. "Manang, kaya nyo po ba yan o gusto nyong tulungan ko kayo?" Please, sabihin nyong kaya nyo na.
Ngumiti naman ito sa akin. "Kaya ko na iha."
Ngumiti na rin ako. Buti nalang. "Sige po."
Bago ako umalis nagsalita ulit si Manang. "Iha, magkaaway ba kayo ni Kent?"
Lumingon ako. "Hindi ko po alam e."
Napatawa naman si Manang at umiling iling. "Mga bata talaga."
Wala na akong magawa kaya nagpunta nalang ako sa pool area at nilublob ang paa ko sa tubig. As much as gusto kong kausapin si Kent e sya din namang kawalan ko ng lakas ng loob to do it. I mentally talked to our baby.
Hi,baby! Sabi ni Bianca sa akin, ang nafeel ko daw, nafeel mo rin. So malungkot ka ba din? Miss ko na si daddy mo. So namimiss mo na rin sya? I sighed. Miss na natin sya. Tingin mo ba baby, sasabihin na natin kay daddy na anjan ka na? Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon nya, baby..
"Tara.." Naputol ang pakikipagusap ko kay baby ng makita ko na katabi ko na pala si Kent at nakalubog na din ang paa. Hindi ako nagsalita. He sighed. Maya maya, tinuro nya yung medyo gitna ng pool. "Naalala mo to?"
I didn't looked at him, sa tinuturo nya ako nakatingin. "Anong meron?"
"That was the place na sinabi mo for me to take you."
Napamaang ako sa kanya. He say it na parang normal lang yun samantalang hiyang hiya ako nung mga panahong yun. "Kelangan talagang ipaalala?" Napatungo nalang ako dahil for sure nagbablush na ako.
Bigla nalang syang tumalon sa pool at humarap sa akin. "Let's have a swim?" Umiling ako. Para kasing ang lamig ng tubig. Ngumiti ito. "Sa tingin mo talaga may choice ka, Mrs. Montenegro?"
Binuhat nya ko at nilubog din sa tubig. "Waa! Ang lamig!"
Aahon na sana ako pero hinila ako ni Kent at niyakap. He buried his face in my neck. At kung nilalamig ako, mas lalo akong kinilabutan nung nagsalita ito. His breath was so warm that it tingles me. "I'm sorry."
Naramdaman ko agad ang pangingilid ng luha ko. Jusko. Sorry pa lang naluluha na ko. Baby, wag naman ganun.
"I'm so sorry sa sinabi ko. I shouldn't have said that. I knew that you were hurt. Nagsisisi rin ako dahil pinatagal ko pa to ng sobra. I've missed you so much. Hindi ako makatulog ng ayos tuwing gabi. I always want to sneak out sa kwarto mo but you always lock your door, ang susi nasa iyo din. I know this apology is so late, but I'm really sorry." Mas hinigpitan pa nito ang yakap sa akin. Hindi ako agad nagsalita. Maya maya, he held me nalang para makita nya ang muka ko. "Say something, please?"
Ewan ko ba sa sarili ko. Ngayong anjan na yung sorry, parang may hinahanap naman akong iba. Baka ito na yung confrontation na kelangan ko. "Why were you so distant this past few days?"
Nangunot ang noo nito. "Distant?"
"Oo, Kent. Distant. Sobrang aga mo laging umalis at sobrang late umuwi. What's keeping you out always?"
Nag-iwas ito ng tingin sa akin. "I've been busy with the company, Tara."
"Of course you are. Lahat kasi ng trabaho inangkin mo na. What happened to us being partners in everything?"
Hinawakan nya ang magkabilang balikat ko. "Tara, just trust me on this. I'm doing the best I can."
I removed his hands. "Yun na nga mismo e. Puro ka nalang 'I'. Hindi ba pwedeng 'we' naman, Kent? Ano ba talagang ginagawa mo? Are you really busy with the company?"
Hinawakan naman nito ang kamay ko. "What do you mean?"
Huminga ako ng malalim. "Honestly, I'm thinking you are having an affair." Natigilan naman ito kaya nagtuloy tuloy ako. "If you have one, just please tell me. Ayoko sa lahat yung pinagmumuka akong tanga. Sabihin mo lang sa akin if you want to end this. Madali na naman ngayong kumuha ng - "
His lips shut me up. When was the last time we kissed? Parang sobrang tagal na. I really missed him. The feeling of his lips against mine. It felt so good. I responded. Who knows? Baka ito na ang huli.
When we parted, tinginan nya ako sa mata. "I would never do that. I can't hurt you like that, Tara. San mo ba napagkukuha yan?" Para akong nabunutan ng sobrang laking tinik. Nawala yung bigat na dinadala ko for weeks now. Pilit nya akong pinatingin sa kanya. "Look at me, Tara. Hear every word that I will say and make sure hinding hindi mo to kakalimutan. Mahal kita. Mahal na mahal. Kahit pa tumaba ka, kahit pa pumangit ka. You are my wife and it would always be you. You have my heart at kahit kelan hindi ako titingin sa iba." Napaiyak nalang ako at niyakap nya ako. "Tell me, san mo ba nakuha yang idea na yan?"
I hugged back and buried my face in his chest. "I don't know. Naisip ko lang sya. Ano ba kasing aasahan mo sakin? Ni hindi mo sinasabi sa akin kung nasaan ka. Hindi ko alam kung ano ginagawa mo. You were like shutting me off. May isa pang time na ako ang kasama mo, then umalis ka nalang basta without telling me kung san ka pupunta."
"Everything I'm doing is related to business, Tara. Please believe it. And trust me, trabaho lang talaga."
"Then why are you keeping me out of it?"
"Ayoko lang na mapagod ka. Ayokong ma-stress ka sa problema sa kompanya. I can handle it." Tiningnan nya ako. "Teka nga muna, di ka ba nilalamig?"
Yumakap ulit ako sa kanya. "Medyo."
"Does that hug means I'm forgiven?" Hinalikan nya ang ulo ko.
"Hmmm. If you promise na ipapaalam mo na sa akin kapag busy ka, kapag gagabihin ka, at yun mga nangyayari sa kompanya, then you are forgiven."
"Promise." I smiled and he smiled back. Hindi rin kami nagtagal sa pool. Since basa na kami, nag-night swimming na rin kami. Then umakyat na rin kami sa kwarto para magpahinga.
Nasa terrace ako sa kwarto namin at umiinom ng gatas ng yumakap si Kent sa likod ko. "I've really missed you."
Humarap ako sa kanya, nag-smile at pinatong ko ang mga kamay ko sa balikat nya. "Really? What did you miss?"
Hinapit nya ako sa bewang causing our bodies to crash. He touched my cheeks then he slowly slide down his fingers pababa hanggang sa tyan ko. "I missed touching you."
Maya maya pa ay hinalikan na nya ang leeg ko and his hands doing wonders in my body. I can't supress a moan. "Ahh.."
Naramdaman kong ngumiti ito. "I've missed making you moan." Hinawakan nya ang muka ko at hinalikan ako. "I really, really, missed kissing you, love." Napatawa naman ako dun. Pinagdikit nya ang noo namin. "But what I missed the most is being with you. I'm really sorry for what I've done and said. And I love you so much."
Napapaluha na naman ako. Gustong gusto ko nang sabihin sa kanya ang tungkol sa baby namin pero gusto ko e sasabihin sa kanya in a special way. Baby, wag muna ngayon, ha? Pero soon, real soon. I smiled at Kent. "I love you too so much."
NOTE:
Yay! Update. Senya na kung natagalan. Bear with meeeeey. Enjoy. God Bless sa inyo. :)