(SHIELA POV)
"SHIELA!" malakas na sigaw ni Sophia.
Kaya wala akong ibang nagawa kundi pumikit at hinintay na bumaksak sa semento ngunit wala akong naramdaman .
Dahan-dahan kong dinilat yung mata ko para tignan kung sinong yun.
Nakita kong lalaki mismo yung sumalo sakin sa muntik na sa kamatayan .
[Grabe patay agad haha ]
At sa kanya pa ko bumagsak kaya hindi ako gaanong nasaktan.
Gusto ko nga magsorry agad kasi siya yung nasaktan sa aming dalawa, malamang marami siyang sugat o pilay ngayon T o T.
Pinipilit kong tumayo sa ibabaw niya baka lalo pa siyang masaktan.
Habang mabilis na pumupunta si Sophia para tignan kung ayos lang ako.
Na pansin ko rin na nakahawak siya sa bewang ko habang sinusuportahan yung ulo ko gamit yung isa pang niyang kamay para hindi tumama sa sahig.
"Ouch"sabi niya kaya natauhan na ko.
Tsaka from the sound of his voice mukhang nasaktan talaga siya .
Mabuti na lang agad akong nakaalis sa kanya kung hindi lalo siyang masasaktan.
"Ku-kuya ,ayos ka lang ba?",tanong ko
"Woooh~" sa reaction niya mukha hindi siya talaga okay.
"Kuya sorry talaga hindi agad ako nakaalis sa ibabaw mo pero salamat sa pagkakaligtas mo sakin kaso ikaw naman itong nasaktan”sabi ko sa kanya habang tinutulungan siyang makatayo .
Kinuha ko yung braso niya at dahan-dahan siyang inalalayan sa may balikat ko .
"O-ouch!, please dont touch that "sabi nya.
"S-s-orry sorry" sabi ko.
Pagkasabi ko nun sabay kami na pa harap sa isa't-isa.Di ko mapaniwala sa makikita ko.
"Ikaw?!"gulat na tanong ko.
Parang nakaramdam ako nang lambot sa mga tuhod na hindi ko na maigalaw kaya nabitawan ko na pala siya sa pagkakahawak at muling natumba sa semento.
"Oohh~" sabi nya.
"I-ikaw yung lalaking nakita ko sa bakery kahapon!" AY,PALAKA BAKIT KO NA SABI YUN NAKAKAHIYA .
Napatalikod agad ako dahil mukhang umaakyat yung dugo ko sa mukha
Waaaaah sobrang nakakahiya TALAGA!.
Dalawang beses na nya kong tinulungun at hindi ko rin inaasahan na magkikita kami ulit >///<...
Grabe small world!!...
Napayuko na lang ako para alalayan sya pero wag na lang daw .
"Pe-pero tulungan nakita kahit sa ganitong paraan lang " sabi ko.
"Di ayos lang Ms.Shiela" habang ngumingiti sakin na nagsasabi ayos talaga siya, pero pinilit ko pa rin sya tulungan .
So No choice siya hehehe.
"Sige na nga,Thankz ^__^"
" Bhest ,Okay ka lang haa?"tanong sakin ni Sophia.
"Oo naman ,konting galos lang ‘to " sabi ko.
"Salamat kung ganun,buti na lang nandyan si kuya para iligtas ka”.
“Tumigil ka nga dyan >///<” nakakahiya na talaga .
“Pero grabe muntik ka na dun " sabi niya.
"Thank you for saving her haa" sabi nya .
"Wala yun ^__^ ,Thank din sa pagalalay tsaka magingat ka na sa susunod"
"Ok lang ,dapat nga ako yung magpapasalamat sayo ehh" and then he just smile like an angel na parang walang nang yari.
Napayuko na lang ako habang pasimpleng kinakagat yung lips ko kasi hindi ko na mapigilan kinikilig na ko malapit na akong sumabog sa sobrang tuwa yieeee >////<.
Sinakay na siya sa loob ng kotse at umalis na pero kami hindi pa umaalis .
"Shiela! Are you okay?May masakit ba sayo" tanong .sakin ng mga employee
"Waala naman ,ayos lang ako ^__^"
"Buti na lang na tulungan ka niya "
"Buti na nga lang ,muntik na ko dun "
" Hahaha kaya nga eh ,sige ingat ka na lang next time" ngumiti na lang ako sa kanila at tuluyan na rin silang umalis .
"pst!!..Sis "sabi ni Sophia
"Hmmm?" tipid ko sabi sa kanya.
"Let's talk.."
"Ok, anung paguusapan natin?"
"Bakit kilala ka nang guys na yun wag mong sabihing . . . . two timer ka Sis!!!"
"What!!,anu pinagsasabi mo dyan hindi noh!.At bakit nagiisip ka ng ganyan?"
"Wala,gusto ko lang malaman na paano kayo nagkakilala haha"
"Hmmm, short story lang naman yung nagyari sa amin"
"Anu ?!"
"pumunta kasi ako sa bakery para bumili ng bread biglang nahulog ,pupulitin ko na nga dapat pero may tumulong sa akin at siya yun”
"Nagusap ba kayo pagkatapos ka niyang tinulungan?"
"Hindi"
"Ehh paano kayo nagkakilala?"
"Hindi ko rin alam eh"
"Anu hndi mo alam?!,kakarinig ko lang na sinabi niya name mo?"
"Yun nga rin problema ko kung bakit niya ko kilala”
"Paano nang yari yun?"
"Kaya nga gusto ko rin malaman kung bakit "
“Hmmm,baka secret admire mo sis?!" Si Sophia.
"Secret admire?! Eh kilala ko na siya at dalawa beses ko pa siyang nakita ,hindi na tinatawag na secret yun noh"
"Malay mo di ba?!"
"Tsssk,tama na nga yan hindi tayo matatapos dito ehh”
At bigla tumunog yung phone ko.
Si boss!
"Hello Sir"
"Shiela,nabalitaan kong may nagyari dyan".
"Okay na po Sir"
"That's nice to hear"
"Sir ayos rin po ba kayo sa pinuntahan ninyo"
“Hindi nga eh,bigla na lang siyang na wala”
“Ganun po ba,kung tulungan ko po kayo sa paghahanap?”
“Wag na , alam kong pagod rin kayo sa Charity Event kaya magpahinga na kayo”
“Okay po Sir,Ingat lang po kayo”
*End Call
Lumipas ang ilang oras na tapos na rin yung event kaya sabay na kaming umuwi ni Sophia.
Haaayz ang daming nagyayari ngayon araw na to’ ..
Ohhhhh nakakastress! > ~ <