Nikki's POV
“Niks, was that a yes?” tanong niya.
“Gin, slow lang? sa tingin mo sasama ako sa iyo ngayon kung galit pa ako?” sabi ko sa kanya.
“Thank you Niks.” Sabi niya. then he smiled.
“so, what’s this all about Gin?” tanong ko sa kanya, will he explain to me now?
“It’s about US.” Sabi niya bigla..
“Gin, anu na naman to?” tanong ko sa kanya.
“Niks, come on, we’ve known each other for so long, at dahil lang sa misunderstanding we separated ways.” Sabi niya.
“Gin, about that......?” tanong ko but he cut me off..
“Do you still like me?” tanong niya bigla.
“Gin…” pero di ko natapos.
“Do you still like me Niks? Now? honestly.” Sabi niya.
“Yes, I do.” Sabi ko. then nag smile siya.
“pwede bang kalimutan na natin ang nangyari dati. Alam ko namang may kasalanan ako. Hindi lang ako nakapag sorry sa iyo agad. This time I promise you, I’ll be different.” Sabi niya. nakatingin lang ako sa kanya.
“Can I trust you this time Gin?” tanong ko sa kanya.
“Of course Niks, hindi naman kita niloko.” Sabi niya. Come to think of it. Kung talagang niloko lang niya ako dati, hindi na siya sana nag effort na hanapin ako di ba para lang mag sorry. Pero tama kaya ang gagawin ko? susugal na naman ba ako. Tumingin ako sa kanya. But I really love him this time.
“Gin, matagal naman na kitang napatawad. I’m just testing if you really mean your sorry.” Sabi ko. “alam ko naman napahirapan din kita.”
“ibig sabihin ba nito….” Tanong niya.
“Yes, there is US.” Sabi ko. then he smiled.
“hep hep hep, what I mean is. US na friends. Aba, tinanggap ko lang sorry mo.” Sabi ko sa kanya.”
“Huh?” tanong niya. natawa ako.
“If you really want US to be together, mag pakahirap ka na ligawan ako.” Sabi ko sa kanya. Then he smiled.
“Of course, every girl deserves to be happy, especially you.” Sabi niya.
“hahaha, oo naman no.” sabi ko.
“Because you’re no ordinary girl.” Sabi niya. then he held my hand. “Thank you Niks.” Sabi niya. “So does this mean pwede na din akong dumalaw sa house niyo?” tanong niya.
“Mag paalam ka kila Mommy hindi sa akin.” sabi ko.
“Yes.” Sabi niya. halatang ang saya saya niya ahh. Sana okay na ang lahat. Then natapos na ang evening na to. everything went back to normal the way it’s supposed to be before. masaya na ako at nag ka ayaos na kami. Sana nga wala ng problema.
School
“Uy, gurl mukang masaya ka na ahh?” sabi ni Kriz.
“Huh?” hindi ahh.
“Eh kanina ka pa nakangiti jan eh, sino ba yang tinetext mo.” Sabi niya, sabay kuha ng Cellphone ko.
“Kriz, akin na yan.” sabi ko sa kanya.
“teka, teka nga..” sabi niya tapos ngumiti siya ehh. “Kaya pala ehh. May nag text ng 'I Miss You'.” Sabi niya. “Gurl, okay na kayo?” sabi niya.
“Tumigil ka nga jan Kriz. Sa tingin mo?” tanong ko sa kanya.
“hay, sa wakas. After how many decades, ngayon lang kayo nag kayos.” Sabi ni Kriz.
“hahaha, oo nga ehh. Buti na lang.” sabi ko.
“so ano, in fairness ah, antagal mo ding binuksan nung gift niya sa yo, so nabasa mo na yung letter na yun. Sabi ko na nga ba ehh, inabot ka pa ng siyam siyam para lang mabasa yun.” Sabi niya.
“Teka, anung letter?” tanong ko.
“Yung letter, yung binigay niya na box sayo. Di ba kaya pinatawad mo na siya dahil don.” Teka. Box?
“Box? Letter?” teka nga box, na binigay niya sa akin.
“wait, so ibig sabihin hindi mo pa nabubuksan yung box na yun?” gulat na tanong ni Kriz. “That means napatawad mo na siya kahit hindi pa siya nag eexplain sa iyo?” pahabol pa niya.
“Teka teka nga. Naguguluhan ako.” Sabi ko.
“Niks, Congrats, Inlove ka talaga.” Sabi ni Kriz na ang saya saya pa niya.
“teka, nga panu mo nalaman na may binigay na box sa akin si Gin?” tanong ko sa kanya.
“Well ako nag suggest non, kasi naman ayaw mo makinig sa kanya noon, kaya I suggested na lang na ilagay doon tapos basahin mo na lang pag hindi ka na galit.” Sabi niya.
“You did that. Speaking of that. Asan na nga ba yung box na yun?” tanong ko.
“Well, it doesn’t matter naman na di ba at least you forgave him.” sabi niya.
“sabagay.” Sabi ko. Then pumasok na kami ng room. Pero sa isip isip ko, saan ko na nga ba nilagay yung box na yun. I need to find it. Nag start na ang klase. At buti na lag mabilis lang natapos ang mag hapon ko.
“Niks.” May tumawag sa akin. pag lingon ko.
“Oh, Marko.” Bati ko sa kanya.
“Uwi ka na?” tanong niya.
“Ah, inaantay ko pa si Gin eh.” Sabi ko.
“Mukang okay na kayo ah.” Sabi niya.
“Ahh, oo.” Sabi ko then I smiled.
“Ang swerte niya.” sabi ni Marko.
“Syempre naman.” May biglang nag salita. Nagulat pa ako.pagtingin ko si Gian.
“wag ka ngang sulpot na lang ng sulpot kung saan saan.” Sabi ko sa kanya. Tapos tumawa siya.
“SIge tol, sunduin ko na si Niks.” Sabi ni Gian kay Marko. Paalis na kami ng biglang. “Saglit lang pala Niks.” Tapos pumunta siya saglit kay Marko. Huh? Anu naman pinag usapan nila. Tapos bumalik na si Gian.
“Anu namang pinag usapan niyo.” Tanong ko.
“Wala, naman. Usapang Lalaki.” Sabi niya tapos ngumiti siyas.
“May pa secret secret ka pa ehh.” Sabi ko sa kanya.
“hahaha, wala naman akong sikretong hindi mo nalalaman ehh.” Sabi niya.
“exactly.” Sabi ko then I smiled.
“Nag thank you lang ako sa kanya.” Sabi niya.
“huh? Para saan naman.” Tanong ko.
“Kasi, hinayaan ka niya sa akin.” sabi niya. hindi ko alam pero napangiti ako.
“kinikilig ka naman jan.” sabi niya bigla.
“Hoy, hindi ahh. Napangiti lang ako kasi ang korny niyong dalawa.” Sabi ko.
“weh, di daw kinikilig, ayan nga oh. Namumula ka.” Sabi niya. napahawak tuloy ako sa muka ko.
“Hindi no. tumahimik ka nga diyan.” Sabi ko tapos nauna na ako mag lakad sa kanya.
“oo na. hindi ka na kinikilig.” Sabi niya. tapos hinawakan niya yung kamay ko.
“Kaunti lang.” sabi niya bigla. Nang aasar talaga to.
“ewan ko sayo.” Sabi ko sa kanya. Pero natawa na lang ako sa kanya. Masyadong ma feeling.
“hahahaha, joke lang.” sabi niya ulit. “Tara na.” sabi niya. at nag lakad na kami pauwi. Ayun hindi pa rin niya ako tinantanan hanggang sa makarating kami sa bahay.
“Niks, sa Saturday punta ka sa bahay.” Sabi niya.
“may anu ba sa Saturday?” tanong ko. pero syempre alam ko naman ehh.
“hindi mo naaalala?” tanong niya. tapos parang naging sad yung look niya.
“bakit? May anu ba sa Saturday?” tanong ko ulit. Nangaasar lang.
“Ah, wala naman. May handaan lang sa bahay.” Sabi niya.
“para saan.” Tanong ko ulit.
“Wala trip lang.” sabi niya.
“Sige pupunta ako.” Sabi ko.
“sige, una na ako.” Sabi niya. pero sad yung look niya ahh. Hehehehe.
“Sige. Bye.” Sabi ko. aalis na sana siya pero. “ ah Gin Ingat ka ahh.” Sabi ko. ayun ngumiti na rin siya.
“Sure naman.” Sabi niya tapos umalis na siya.
Umakyat na ako sa kwarto ko. “Of course I never forget, it’s your birthday.” Then I smiled. Oo nga pala yung box. Hinanap ko agad. Saan ko na ba nilagay yun? Hindi ko makita. Hay. “teka.” Sabi ko tapos naalala ko hinagis ko pala sa table ko. then pumunta ko sa table ko. andami naman paper. At ayun nakita ko na.
“Sabi ni Kriz andito yung explanation mo.” Tapos Binukasn ko. pag ka open ko. may nakasabit sa cover na bracelet. I know this bracelet. Kinuha ko.
“Ito yung friendship bracelet namin na binalik ko sa kanya.” Sabi ko. then napangiti ako. He did keept it. Tapos nung tinignan ko ulit yung box may letter na kasama.
“Ito kaya yun?” sabi ko. kinuha ko then I Openned it. Binasa ko yung nakasulat. Ang haba nito ah. But I’ll read this one. I know that it was not that important anymore but still it’s a part of happening in my life. I want to keep a track of it after all it’s a part of my life.