Nikki's POV
Months passed, ganun na ang routine. Sundo niya ako. Hatid pauwi. Sama pag may gala kami nila Kriz. Mukhang nasanay na naman ako na nandyan siya palagi. Ang bilis ng panahon. Malapit na Birthday niya. kung patawarin ko na kaya siya sa araw nayun? Hmm, he’s making an effort naman ehh. Pero still I didn’t get the explanation I need. Kelan kaya. Then nag ring bigla yung phone ko.
“Are you free today?”
Galing kay Marko. Bakit ganun nag bago na talaga. Siguro kung dati to, kinikilig dapat ako ehh.
“yes, why?”
Tanong ko.
“Pwede ba tayong mag kita? I’ll return the book I’ve borrowed.”
Oo nga pala. Ngayon na? nakakatamad naman. Tsaka may lakad kami mamaya ni Gian.
“Saan ba? may lakad kasi ako. I’ll be at the mall later.”
Reply ko sa kanya.
“Then later na lang saglit lang naman yun. Kita na lang tayo sa food court.”
Reply niya.
“Okay. later na lang.”
Reply ko ulit. Then nilapag ko na yung phone ko. Hay, ngayon lang ulit kami lalabas ni Gian na mag kasama ahh. Then nag ring ulit yung phone ko pag tingin ko si Gian tumatawag napangiti ako.
“Gin.”
“Don’t forget mamaya okay I’ll wait for you.”
“Sure, sabi ko. Sige.”
“Wait, ahm, Niks.”
“Anu yun?”
“Sana after this day, you’ll totally forgive me. I hope you’ll bring it also.”
“Bring? Bring what?”
“I get it, until now you still didn’t forgive. May time pa naman. But I’ll still wait for you later. Sige Bye Niks, ingat ka ahh”
Then the line was cut off. Huh? May kelangan ba akong dalin? Wala naman akong maalala na ibabalik ko sa kanya ahh. Hay, well I’m going to bring myself maybe that’s it. Gumayak na ako at malapit na din mag 3 o’clock, usapan pala namin ni Marko mag kikita kami. Mamaya pa naman kaming 4 o’clock ni Gian tsaka ibabalik lang naman daw niya yung book. Saglit lang yun.
Nagtaxi na ako papunta ng mall, wala kasing dumadaan na jeep eh, masyadong malayo pa pag pupunta ako sa paradahan, minsan lang namang mag taxi. Okay lang siguro. Andito na ko sa mall. Pag punta ko ng mall nakita ko na si Marko. Aba ang aga niya ahh. Nakita na rin niya ako then he smiled.
“Niks, you came.” Sabi niya.
“sabi ko naman di ba.” Sabi ko then I smiled.
“Ahh, lakad lakad muna tayo mamaya pa namang 4 o’clock ka may pupuntahan di ba?” sabi niya. okay lang naman siguro di ba?
“ahh sige, di naman siguro ko malelate. Hehe.” Sabi ko. then nag lakad lakad kami muna.
“san ka pala pupunta mamaya?” tanong niya bigla.
“ahh, hindi mag kikita lang kami ni Gin, I mean Gian pala. Pasensya ka na nasanay kasi akong tawagin siyang Gin ehh.” Sabi ko. then napahinto siya.
“Niks, are you dating?” tanong niya sa akin bigla kaya napatingin ako sa kanya. Okay that surprised me.
“huh? Dating? No we’re not” sabi ko. hindi naman talaga di ba? Then nag smile siya.
“Upo muna tayo dun sa bench.” Sabi niya. andito kami ngayon sa verranda. Ang ganda ng panahon kanina ahh, bakit parang mukhang uulan.
“Niks, ang ganda ng book na pinahiram mo sa akin ahh.” Sabi niya.
“Sabi ko naman sayo magugustuhan mo ehh.” Sabi ko.
“eto na pala yung book. Salamat ahh.” Sabi niya then he handed it to me.
“ahh, welcome.” I told him. then suddenly.
“Niks, can I tell you a secret.” Sabi bigla ni Marko. Napatingin ako sa kanya.
“Secret? Ahh, sure.” Sabi ko then I smiled.
“But first Niks, can you promise me not to freak out.” Sabi niya. nakatititig siya sa akin.
“oo naman, cross my heart. And why would I freak out. Wala naman sigurong ipis na nakaipit dito di ba.” Sumenyas pa ako.
“Then after that can I ask you a question?” sabi niya.
“Question?” Tanong ko. bakit may question pa.
“Yes.” Sabi niya.
“Sure.” Sabi ko. Then he suddenly became serious.
“Niks? I have someone I like.” Sabi niya.
“Ooohhh, really. Good for you. So who’s the lucky girl?” tanong ko sa kanya. Then after that. May napansin akong nakaipit na paper sa book. I opened where it was then I read it. Nakalagay.
“ You. “ parehas sa nakasulat sa paper.
“Marko? What’s this?” tanong ko sa kanya. Then he smiled.
“I know this will be hard.” Sabi niya. “Niks, that someone was YOU.” Sabi niya then I looked at him.
“Marko. I-i-i-i-i….” but I didn’t finish.
“I know, you already like someone.” Sabi niya bigla.
“huh?” nag tataka kong tanong.
“Because ever since Gian showed up you became different.” Sabi niya.
“Different?” tanong ko. “ nag bago ba ako?” I asked him.
“No, you didn’t change its just that. Your smile did.” Sabi niya. huh?
“What do you mean?” tanong ko ulit.
“Alam ko naman na may past kayo ni Gian, sinabi na sa akin ni Kriz.” Sabi niya. si Kriz talaga. “Don’t be angry at her. pinilit ko lang naman siyang sabihin.” Sabi niya.
“I’m sorry Marko.” Sabi ko na lang. dapat nga ako ang nag sabi sa iyo nun. You deserve to know.
“Akala ko kasi walang mag babago kaya nag antay ako. Pero dahil sa kakaantay ko nawala pa.” sabi niya.
“I’m really sorry.” Sabi ko na lang.
“We’re still friends right?” sabi niya. “That’s my question.”
“Of course naman.” Sabi ko.
“At least masaya ka, masaya na din ako.” Sabi niya then he smiled. I know that he just forced it.
“Panu ba yan. baka malate ka pa sa meeting niyo ni Gian.” Sabi niya.
“ah, oo nga pala 4 o’clack yun.” Sabi ko.
“Sige mauna ka na Niks.” Sabi niya.
“Friends right?” sabi ko then I hugged him. “I’m sorry.” Sabi ko. then I waved goodbye.
After all this time Marko has a crush on me. siguro kung hindi bumalik si Gian, baka crush ko pa din si Marko hanggang ngayon. Baka, maging kami pa pero, nag bago lahat dahil sa kanya dahil bumalik siya. Nag lalakad ako ng may nabangga ako.
“Ah, sorry po.” Sabi ko then nag patuloy ako sa pag lalakad.
“Miss, you dropped something.” Sabi niya. teka alam ko ang boses na ito ahh. Pag tingin ko.
“Gin.” Sabi ko. “Sorry hindi kita napansin.” Then I smiled. I did the right choice right?
“Are you okay?” tanong niya.
“Ah, oo sabi ko. kanina ka pa ba, pasensiya ka na nalate ako.” Sabi ko.
“ahh, okay lang kadadating ko lang din naman.” Sabi ni Gian. “Tara na.” aya niya. then kinuha niya yung kamay ko. Well sanay naman na ako. ^_^
“Nuod tayo ng Sine.” Sabi ko sa kanya. “oy, treat mo ahh.” Sabi ko. then he laughed.
“Of course naman. Aayain ba naman kita kung hindi ako ang taya.” Sabi niya. “so what do you want to watch?” tanong niya.
“ikaw na ang mamili, nag kakasundo naman tayo ehh.” Sabi ko. I smiled. Talaga naman ehh.
“ikaw bossing ngayon eh, you choose.” Sabi niya. then nag tingin na kami ng magandang movie. Anu kaya. Hmm.. tapos sabay naming turo yung isang movie.
“Sabi ko sayo nag kakasundo naman tayo ehh.” Tapos parehas kaming tumawa. Pumila na siya para bumili ng ticket.
“Tara.” Sabi niya kaya pumasok na kami.. sakto nag start na. mejo malamig dito ahh. Nag start na yung movie.
“Niks oh, inabot siya sa kin yung suot niya na jacket.” Napangiti ako. Sweet.
“Salamat Gin ah.” Sabi ko. then umayos na kami ng upo. Ang bango nung jacket niya.. ^_^ hehehehe.
Wah, nakakaiyak naman tong movie na to. masyadong preoccupied. Natapos din. Lumabas na kami.
“Ang ganda naman nung movie. Nakakaiyak. Oy, Gin.” Tawag ko sa kanya.
“Masaya kaya yung movie.” Sabi niya.
“Nakakaiyak kaya.” Sabi ko. anu ang masaya don.
“Masaya kaya, kasi kasama kitang nanunuod.” Sabi niya bigla. Hindi ko alam pero napangiti ako bigla. ^_^ kilig, itago yan.
“Tumigil ka nga jan, masyado kang nag papacute.” Sabi ko sa kanya.
“Bakit cute naman ako ahh.” Sabay pacute.
“hala oh may gash ang hangin bigla.” Sabi ko. tapos nag tawanan kami.
“Kain na tayo?” sabi niya.
“sige. Nagugutom na din ako ehh.” Nag lakad na kami. And as usual holding hands. Well wala namang malisiya. Pumasok na kami sa isang fast food, well wala masyadong tao.
“Upo na tayo.” Sabi niya. umorder na kami ng food inaantay na lang. At after 20 minutes dumating na din. Hay, sa wakas gutom na ako.
“Kain na tayo.” Excited kong sabi. Then kumain na kami.:D habang kumakain kami kwento dito, kwento diyan. Natapos din kami.
“Satisfied?” tanong niya sa kin. I nodded then I smiled.
“well, I’m not.” Sabi niya bigla.
“Masarap naman yung food ahh.” Sabi ko.
“I mean I’m not satisfied for today.” Sabi niya bigla then he became serious.
“Niks, about that incident before.” sabi bigla ni Gian.
“Gin.” Sabi ko.
“but I’m gonna ask you first, are you still mad?” tanong niya. anu ba ang isasagot ko? after those efforts he made. I guess I already know my answer.
I smiled at him.