Chapter 44: Love &Fashion Part 2
Rina's P.O.V
Hanggang sa matapos yung klase namin, walang imik si JD. Tahimik lang sya at mahahalata mo sa mukha nya yung pagkabadtrip nya sa mundo. It spells all over his face!
Naalala ko pa yung mga pinagsasabi nya kanina sa klase...
[Flashback]
"What is that piece of sh*t doing here?!" inis na sabi nya sa akin.
I try to concentrate sa lesson ni Ma'am about proper labeling of clothes and stuff. Kaya lang kahit anong pilit kong intindihin yung klase, the fact na katabi ko ngayon si JD at si B.O., talagang mawawalan ka ng concentration.
Dahil sa gwapo sila? No. Dahil napapagitna ako sa gitgitan ng masasamang tingin nila.
Kung bakit kasi pinayagan ni Ma'am na mag-sit in yang si JD dito eh! Sana man lang nilipat nya ako ng upuan bago sya nagdecide!
"Ikaw ang dapat kong tanungin nyan at hindi ako..." sagot naman ni B.O.
Kahit na mahihina lang yung boses nila, nararamdaman ko pa din yung diin at galit sa bawat salitang binibitawan nilang dalawa
"You're too good for nothing bastard!" mariing sabi ni JD.
See what I'm talking about?
"And you're sh*t." nagulat ako nang sabihin 'to ni B.O.
Seriously?! The friendly to all B.O. said that?!
Nagulat ako nang biglang hampasin ni JD yung table namin sabay napatayo. Napatayo na din si B.O.
"Let's end this now!" amok ni JD.
"Do it. Don't say it."
They grab each other's shirt then pulled each other to one another. Lagot na talaga! Napakalaking riot na talaga 'to!
"YOU TWO, OUT!" malakas na sigaw ni Ma'am saka tinuro yung pinto palabas. "Kanina pa kayo! Hindi ko na nga kayo pinapansin, sige pa din kayo sa pagpapansin! Hala sige! LABAS!"
First time kong natuwa kay Ma'am sa sinabi nya. Good decision Ma'am!
[End of flashback]
I thought JD will leave the room. Pero dahil sa alam nyo namang matigas ang ulo nya, hindi sya lumabas. Pasaway talaga!
"I really saw that sh*t somewhere before..." biglang sabi ni JD.
Nasa may sasakyan na pala kami at papauwi na nang muli na naman nyang inungkat yung topic about B.O. Tsk! Sya na rin nagbibigay sa sarili nya ng sakit sa ulo. Hay nako.
"Hindi pa ba tapos yan?" pagod na sabi ko. Sumasakit ulo ko sa kanya.
'Mama, Papa, umuwi na po kayo...'
"No. It's not about that." sabi nya saka hininto yung sasakyan dahil biglang nag red yung ilaw ng traffic light. "I really saw him somewhere. He looks familiar. I just can't remember where."
Napatingin ako sa direksyon ni JD. Seryosong-seryoso yung mukha nya. Tila ang lalim nung iniisip nya.
"Where did I saw that bastard?" tanong nya sa sarili nya.
Napatingin na lang ako sa labas ng bintana at di na sya pinansin.
Akala ko nung una, ako lang nakakaramdam noon, pati pala si JD.
Somehow, I have this feeling that I saw B.O. too. Pero ang tanong...
Saan?
B.O.'s P.O.V
"Tomorrow is the big day." I smile to the rest of the gang. "Prepare yourself. Ito na yung hinihintay yung pagkakataon na makaganti sa lahat ng atraso nya sa inyo."
Everyone inside the basement of my house smile wickedly. I can smell blood already.
"Paano yung babae?" tanong ng isa sa mga lalaking naroon. "Anong gagawin natin sa kanya?"
"Bakit isasama pa yun?" sagot naman ng isa. "Hayaan na natin yun! Si Villafuerte lang naman may atraso sa atin eh!"
I smile to the commotion. Nagtatalo-talo na silang lahat kung ano ba yung dapat gawin sa babaeng iyon.
"Kumalma lang kayo." sabi ko sa kanila dahilan para matahimik silang lahat. "May plano ako sa kanya."
"Ano naman?" tanong nung isa sa kanila.
I smile again then get the Queen piece in my pocket.
"Malalaman nyo bukas..." I said with a grin.
It's pay back time, JD Villafuerte.
Rina's P.O.V
*BLAG!*
Agad akong napaangat ng ulo ko nang makarinig ako ng malakas na pagbukas ng pinto.
Napalingon-lingon ako sa paligid. Mukhang nakatulog yata ako dito sa working area sa kwarto ko. But its okay, the final touches for the jeans is ready.
Napangiti ako sa sarili ko saka inaangat sa harapan ko yung natapos kong gawa.
"I've been knocking like crazy all this time, then I will see this?! A freak girl with creepy smile plaster on her lips?!"
Kunot-noo kong hinarap yung nagsalitang boses sa likod ko. Then I saw JD with a knotted eye brow and angry eyes.
"Ano na naman bang problema mo?"
"DINNER'S READY!" malakas na sigaw nya sa mukha ko saka lumabas ng kwarto ko at padabog na sinara yung pinto.
Napapikit ako sa ingay na ginawa ng pagsara nya ng pinto. Kahit kailan talaga walang modo yung tao na yun.
Pwede naman nyang sabihin ng mahinahon na handa na yung pagkain di ba?! Bakit kailangan nyang manigaw?! Haist!
Maingat kong binalik sa working area ko yung jeans saka napatingin sa digital clock sa may mesa.
It's 8:00 PM already. December 23.
Napangiti ulit ako saka binuksan yung cabinet ng working area ko saka inilabas doon yung isang box na naglalaman ng regalo ni JD.
"Tomorrow..." sabi ko saka ulit napangiti habang nakatingin sa box.
The clock is ticking. JD's birthday is coming. At gusto ko ng makita yung reaksyon nya oras na maibigay ko 'to sa kanya.
What's inside? Well, my expertise. And I made this. Pinagpuyatan ko 'to kaya sana matuwa sya.
I am too happy to think some other things right now. Good thing I finished JD's gift before the 25th. Akala ko talaga hindi ko na matatapos 'to.
Pero sinong mag-aakala na ako pala ang magugulat sa araw na iyon?
The greatest trial in our relationship is approaching...
***
"Sebastian, si JD?" tanong ko sa head butler ng mansyon.
"Nasa may garden po si Sir JD." magalang na sagot naman nya sa akin.
"Anong ginagawa nya doon?" sabi ko saka napatingin sa dinning table. "Saka nasaan yung dinner na sinasabi nya?"
"Puntahan nyo na lang po si Sir JD sa labas Miss." sabi nya saka magalang na nagpa-alam sa akin.
Bakit ganoon? Yung mga katulong sa bahay nila JD ang finesse kumilos? Bakit yung amo hindi?
Naglakad na ako palabas sa may garden. Medyo malayo yun sa may main house pero kaya namang lakarin.
"Anong ginagawa nya doon?" tanong ko sa sarili ko habang naglalakad.
Nung medyo malapit na ako sa garden—sa may greenhouse—nakita ko na medyo maliwanag yata doon ngayon.
Akala ko nga dati hunted na yung greenhouse eh. Para kasing walang napupunta doon kaya I did not dare to visit the place also. Yung gardener lang yata napunta doon.
Pero ayon sa mga balita na nasagap ko sa mga katulong, favorite place daw yun ng Mama ni JD nung buhay pa daw ito. Saka lahat daw ng halaman at bulaklak doon, yung Mama ni JD nagtanim at nag-alaga.
Bigla akong napahinto sa naalala ko.
Oo nga pala. Malapit na yung birthday ni JD same with his mother's death anniversary.
'Kaya ka ba nandito?' sa isip ko habang papalapit na ako sa direksyon ni JD.
Ilang dipa na lang yung layo ko sa kanya nang bigla syang lumingon.
"You're late!" sigaw na naman nya saka lumapit sa akin at hinila yung kamay ko.
Hinila nya ako papasok sa may greenhouse. Then I saw in the middle of the greenhouse a table, two chairs and food that is serve on the table with bucket of ice and whine on it.
Hindi ko mapigilang mapahanga sa nakita ko saka ako napaangat ng tingin kay JD.
"Don't look at me like that! It's creepy! I did not prepare that. I asked for Sean and Ronan's help! Tsk." sabi nya saka ako ulit hinila.
Akala ko yayain nya akong umupo sa table para kumain. Yung napapanuod sa movie at palabas? Yung ipaghihila ka nung guy ng chair tapos sasalinan ka nya ng whine and you'll have a romantic dinner date?
Pero, asa naman ako. Si JD nga pala 'tong kasama ko. Wala sa bokabularyo nya yung salitang "romance".
Huminto sya sa pagkakaladkad sa akin nang nasa harap na kami ng isang flower arch na nasa loob din ng green house.
The flowers around the arch is on its full bloom. Ang ganda tingnan!
"Once, my mother said that this flower arch is the most important place in the mansion..."
Napaangat ulit ako ng tingin sa kanya then I saw him smile while looking at the flower arch.
"You know what makes it important?" tanong nya saka napalingon sa akin.
Umiling na ako.
He look at it again then, "It is especial because she says that this is her."
Napatingin ako sa flower arch. "Sya ba gumawa nito?"
"Yes." he said still looking at the flower arch. "This is the remains of my Mom."
Sandaling katahimikan yung namagitan sa amin. Ayoko ko munang magsalita. I give way to JD dahil inaalala nya Mama nya. And as sign of respect na din sa remains ng Mom ni JD.
The good thing is, mukhang hindi na sya malungkot ngayong naaalala nya yung Mama nya and I am happy for him. Finally, he overcome the pain of losing his mother.
"Mom, this is Rina..." biglang sabi ni JD sa may arch.
Bigla akong napalingon sa kanya.
Anong ginagawa nya?!
Nakangiti syang humarap sa akin. "And she's the girl that I like."
I automatically blush after he said that...right in front of her mom's memoir.
He lean his head forward then kiss me on my forehead then next to my hands.
"She's also the girl I'm willing to sacrifices my life with..." he said then face the flower arch. "Thank you for leading her to me Mom. Just what you said before..."
"I found her."
A/N: O, sa mga hindi nakakaalala dyan, sa book 1 nangyari yun! Yung part na may sinabi yung Mama ni JD na mga sign ng babaeng makakatuluyan nya. And as you can see, Rina fill all the signs. Hohohoho.
Heto na. Ang pagtatapos ng MJSB 2nd Half. Next chapter na. Maghanap na kayo ng kakapitan. Bawal sa bata yun kaya ipaprivate ko. Bawal din sa HB at may sakit sa puso...choz! Hahaha! Don't expect so much. Baka masaktan ka lang ^____^v Talking in riddles eh? Hohohoho!
Next chapter title: Checkmate. Last chapter na <( TOT )> NOOOOOOO!!!!!!!!
Maghanap ng panyo, ng balde, drum o kung ano mang paglalagyan nyo ng luha nyo. :)
VOTES & COMMENTS ay libre. Mga silent reader magsilabas kayo!