Μαριάννας pov
Βασίλης<<Κοριτσαρα μου...Ήρθα...
Να σου πω τι θα φάμε? Πάμε έξω?>>
Σηκωνομαστε πάνω και εγώ κοιτάω τον Βασίλη.
Τώρα έτσι όπως τα κάνε.
Μόλις είδε τον Αρη κατάλαβε ότι έκανε χαλάστρα και πήγε αμέσως στην κουζίνα.
Ο Αρης πάει και βάζει παπούτσια.
Μαρ<< Αρη...>> λεω αμέσως αλλα με το βλέμμα που μου έριξε σταματάω
Αρης<< Μαριάννα εγώ φεύγω >> λέει φορώντας το μπουφάν του και παίρνοντας το κράνος του.
Μαρ<< Περίμενε ρε Αρη... >> Γαμώτο γαμωτο γαμωτο!!
Αρης<< Άσε μας ρε Μαριάννα... Πάντως μια χαρά σας βλέπω... Έχει και δικά του κλειδιά ο τύπος... Οργανωμένοι! >> με ειρωνευεται και προχωράει στην πόρτα.
Μαρ << Αρη σταματα να λες μαλακίες και κάτσε λίγο.... >> τρέχω πισω του.
Αρης<< Να κάνω τι ρε Μαριάννα?! Να κάτσω να φάμε όλοι μαζί ?!
Ααα και πες του φλορου σου ότι δεν χρειάζεται να ξοδευτει και να σε βγάλει έξω για φαγητό... Μαγείρεψα εγώ, ο μαλακας! >> Φωνάζει και ανοίγει την πόρτα και φεύγει.
Μαρ<< Ρε Αρη γαμωτο άκουσε με πρώτα... >> Του φωνάζω ακολουθώντας τον αλλά αυτός απλά με κοιτάει και φεύγει.
Μπαίνω μέσα,κλείνω την πόρτα και στηρίζομαι πάνω της.
Γαμωτο!!!
Βασίλης<< Αννουλα.... Συγνώμη ρε συ...>> έρχεται διπλα μου
Μαρ<< Δεν φταις εσύ ρε Βασίλη... Εσύ σπίτι μπήκες...Αλλά και αυτός δεν μπορούσε να ακούσει μια φορά?!>> πάντα ο ίδιος Αρης. Ο εγωισμός του πάνω απ' ολα.
Βασίλης<< Θες να τον πιάσω και να του του εξηγήσω ρε συ ?! Να του πω το απλούστατο ότι είμαστε ξαδέρφια...
Ή θες να τον πιάσω και να των σπάσω στο ξύλο που σε στεναχώρησε ?! >> λέει και γελάω... Ένα χέρι ξύλο δεν θα του έκανε κακό...
<< έτσι μπράβο γελα μου >> Συνέχιζει και με πέρνει αγκαλιά.
Μαρ<< Αααχ ρε Βασίλη >> και να που αρχίσαμε πάλι απο τκο μηδέν.
Βασίλης<< Και τώρα που το σκέφτομαι δεν μου έχεις πει τι γίνεται με αυτόν τον Αρη ακριβώς >> Μου λέει τάχα παρεξηγημένος.
Μαρ<< Θα στα πω, πάμε να φάμε>>
Αφού κάτσαμε και φάγαμε, και του εξήγησα τι εστει Αρης άρχισε να με κοροϊδεύει.
Βασίλης<< Ααα ώστε αυτός είναι το σπαστικό εγωκεντρικο γουρούνι που ήθελες να κάνεις κιμά τότε >> γελάει το γαϊδούρι.
Μαρ<< Ναι αυτός είναι και σταματα να με ειρωνεύεσαι >> τον μαλωνω και σηκώνομαι να μαζέψω το τραπέζι.
<< Για πες εσύ τώρα... Τι γίνεται με την εφη ?!>> των Ρωτάω και πνίγεται με το νερό του.
Αμ Βασιλάκη δεν θα κάνεις μονο εσυ ανάκριση!
Βασίλης << Γκουχου γκουχου... Τι γίνεται ?! Δεν σε καταλαβαίνω >> σηκώνεται αδιάφορος ταχα και βαζει το πιάτο του στον νεροχειτη.
Μαρ<< Αι ρε που θα δουλέψεις εσύ εμένα... Ενα θα σου πω. Είναι καλή κοπέλα και 1χρονο μικρότερη για αυτό κανόνισε>> η Έφη έχει μετακομίσει διπλα μας 3 μήνες περίπου, δεν μιλάμε πολυ λόγο της διαφοράς ηλικίας αλλα απο τις λίγες φορές εχω καταλάβει πόσο καλος άνθρωπος είναι... και ποσο ευαίσθητη.
Βασίλης<< Ααα ρε Μαριάννα.... Το ξέρω - το ξέρω >> λέει ξεφυσωντας.
Οπ οπ... κάποιος καψουρευτηκε..
- - - - - - - -Επόμενο Πρωί _ Σχολείο
Είναι η 3η ωρα και ακόμα ο Αρης άφαντος... Περιμένω να χτυπήσει το κουδούνι και να πάω να τον ψάξω.
Θα κάνω μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσω την παρεξήγηση.
Προχωράω προς την αίθουσα του κυλικείου και τον βλέπω να κάθετε σ'ενα τραπέζι μαζί με τον Πέτρο και τον Νικο. Κάτι σκαρώνουν πάλι αυτοί φαίνεται, από τον τρόπο που έχουν κάτσει και ψιθυρίζουν.
Πάω κοντά και ξεροβηχω για να δηλώσω την παρουσία μου.
Μαρ<< Γειά σας παιδιά... Αρη μπορώ να σου μιλήσω λίγο ??!>>
Σηκώνει το φρύδι του, με κοιτάει και σηκώνεται πάνω.
Αρης << Παιδιά εγώ φεύγω, θα τα πούμε μετα! >> Με προσπερνάει και προχωράει έξω στο προαύλιο.
Αμα του σπάσω το ξεροκεφαλο τώρα θα φταίω?!
Μαρ<< Αρη!>> Του φωνάζω αλλά κάνει σαν να μην με άκουσε.
Κουδούνι. Τέλεια!!
Μαζεύονται όλοι στην τάξη και εγώ κάθομαι απ'εξω από την πόρτα περιμένοντας τον.
Ε τωρα δεν θα γλιτώσει!
Μαρ <<Αρη...Θέλω να μιλήσουμε>> λέω και μπαίνω μπροστά του.
Ρε θα με ακούσει θέλει δεν θέλει.
Ξεφυσάει. Κοκο σημάδι.
Με πιάνει από το μπράτσο και με σέρνει ως τις τουαλέτες.
Αρης<< Έλα κλοσες διαλυστε το... Άντε όλες έξω...>> λέει στα κορίτσια που είναι μέσα στην τουαλέτα και δημιουργείτε φασαρία, αλλά τελικά όλες βγαίνουν έξω κοιτώντας τον σαν αρνάκι στον φούρνο.
Ρε ουστ απο εδω καρακαξες!
Κλείνει την πόρτα με δύναμη και γυρνάει να με κοιτάξει.
Αρης<< Μαριάννα δεν θέλω να σε ακούσω... Δεν με νοιάζει τι έχεις να πεις... >>
Μαρ<< Ρε Αρη παρεξήγησες...>> προσπαθώ να πω αλλα με σταματάει αμέσως.
Αρης<< Άσε ξέρω... Παρεξήγησα, δεν είδα ή άκουσα καλά, δεν είναι αυτό που νομίζω και άλλα τέτοια... Ξέρεις κάτι ?!...όλες ίδιες καριολες είστε, όλες πουτ... >> λέει και δεν προλαβαίνει να τελειώσει γιατί το χέρι μου αυτόματα έχει βρεθεί στο μάγουλο του.
Ελπίζω να πόνεσε και πολύ μάλιστα.
Ειπάμε αλλά δεν έχω δώσει το δικαίωμα σε κανένα να με αποκαλεί έτσι και δεν θα το κάνει αυτός.
Μαρ<< Πρώτων ποιος σου είπε να με συγκρίνεις με όλες τις βρομες που έχεις μπλέξει?! Και δεύτερον πώς με είπες ?! Καριόλα και τι ?! Πουτανα?!
Κανένας δεν με έχει αποκαλέσει έτσι και δεν θα το κανείς εσύ μαλακα. Άντε μου και στον διαλο. >> Του Φωνάζω και μετα βγαίνω έξω.
Εω φταίω που νόμιζα οτι μπορεί να αλλαξε.
Ενας κάφρος ήταν και αυτο παραμένει.
Και πολυ ασχολήθηκα.
Σκουπιζω τα μάτια μου που δεν είχα καταλάβει ότι ειχαν γεμίσει δάκρυα και χτυπάω την πόρτα της τάξης.
Δεν θα του χαρίσω και απουσία μου!
- - - - - - - - - - Διάλειμμα
Καθόμαστε όλες σε ενα τραπέζι στο κυλικείο αλλά η κάθε μία στον κόσμο της.
Ξαφνικά η Ζώη βάζει τα κλάματα και σήμανε συναγερμός!!
Φαίη<< Ζωή τι έγινε ρε συ??>> την κοιτάμε ολες.
Μελίνα<< Ζωουλα μου έλα ρε μην κλαίς... Πες μας τι έχεις ?!>> καθεται διπλα της και την αγκαλιάζει
Ζωή<< Τι να σας πω ρε κορίτσια χώρισα με τον Μάρκο! >> λέει και ξεσπάει σε κλάματα στην αγκαλιά της Μελίνας.
Μαρ << Δηλαδή τι?! Είναι οριστικό!?!>> ρωταω.
Με αυτούς τη μια χωρίζουν και την αλλη είναι όλο αγκαλιές και φιλιά.
Εννοώ πάντα τα βρίσκουν στο τέλος.
Ζωή<< Οριστικό όχι αλλά ξανά τσακωθηκαμε χθες και δεν έχουμε μιλήσει από τότε...Αρα προς τα εκεί το πάμε >> λεει σκουπιζοντας τα μάτια της.
Ξερω οτι θα της στοιχίσει πολύ αμα χαρίσουν με τον Μάρκο.
Τον αγαπάει πολυ μετά απο τοσο καιρό που είναι μαζι.
Ελεανα<< Έλα ρε καρδιά μου μην στεναχωριεσαι... Να δεις που θα τα βρείτε...Έτσι είναι και με τον Μάνθο>> προσπαθεί να την καθησυχασει.
Ζώη<< Δεν ξέρω ρε κορίτσια. Αυτή την φορά δεν ξέρω >>
Μελίνα<< Και γιατί Τσακωθηκατε αυτή τη φορά ?!>>
Ζωή<< Τι γιατί ?! Ή συνηθισμένη αδικαιολογητη ζήλια του όπως πάντα. Δεν τον καταλαβαίνω ρε κορίτσια >> ρε που μας εχει βγει και φουλ ζηλιαρης. Και αυτός την αγαπάει αλλα ζηλεύει υπερβολικά.
Φαίη<< Σηρμα έρχονται >> λεει και σταματάμε να μιλάμε ενω η Ζωή σκουπιζει το πρόσωπο της.
Γυρνάμε όλες και τους κοιτάμε
Ναι δεν καρφωνομαστε καθόλου!!
Έρχονται και κάθονται στο δίπλα τραπέζι από το δικό μας.
Όταν τους κοιτάμε εμείς δεν κοίτανε αυτοί και όταν μας κοιτάνε αυτοί δεν κοιτάμε εμείς. Ωραία το πάμε!!
Ζωή <<Να πάω να του μιλήσω?>> ρωταει με ελπίδα.
Μελίνα<< Πφφφ... Πήγαινε να το ξεκαθαρισετε. >> οσο και να την ενθαρρύνει το θεμα είναι ενα και αν δεν λυθεί παλι τα ίδια θα έχουμε
Πάμε όλες στο τραπέζι των παιδιών και καθόμαστε, ενώ ο Μάρκος και η Ζώη πάνε πιο πέρα για να μιλήσουν.
Αντε να δούμε και με αυτούς.
Εγώ κάθομαι απέναντι από τον Αρη. Τον κοιτάω θυμωμένα και αυτός κατεβάζει το κεφάλι του και κοιτάει στο κινητό του.
Ααα δεν θα τα πάμε καλά Αρουλη.
Κανένας δεν μιλάει. Άλλοι κοιτούν τα κινητά τους, άλλοι φιλιούνται, αλλοι κοιτάζονται.
Είμαστε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα ρε παιδια.
Ο Μάρκος έρχεται στο τραπέζι, βαράει την καρέκλα και μετά κάθεται.
Οοοο. Τελικά δεν πήγε και πολύ καλά.
Ζωή<< Παράτα μας ρε Μάρκο. Έλεος πια! >> Του φωνάζει έτοιμη να κλάψει.
Μάρκος<< Ζωή άστο. Μην προσπαθείς να βγεις και απο πάνω>> της φωνάζει βαρωντας το χέρι του στο τραπεζι.
Αρχίζουν να φωνάζουν μεταξύ και πολύ φοβάμαι ότι θα πουν λόγια που θα τα μετανιωσουν μετά.
Μαρ<< έλα παιδιά ηρεμήστε. Δεν είναι ο κατάλληλος χώρος και χρόνος.>> λέω και σηκώνομαι όρθια και μπαίνω στην μέση.
Πρέπει κάποιος να κάνει τον διαιτητη γιατι θα έχουμε δράματα.
<< Και εσύ ρε Μάρκο υπερβάλλεις πια, μόνος σου δημιουργείς τα προβλήματα>> συνεχίζω και πηγαίνω δίπλα από την Ζωή.
Αρης<< Ναι ρε Μάρκο εσύ φταις που δεν κάνεις τον μαλακα όταν τις βολεύει. >> πετάγεται ο Αρης ειρωνικά και με κοιτάει.
Οπα! Αυτο ηταν σπόντα?!
Μαρ<< Ή μπορεί να μιλάτε χωρίς να σκέφτεστε, να παρεξηγείτε τα πράγματα και να λέτε μαλακίες μετά>> του αντιγυριζω θυμωμένα
Αρης<< Ναι εμείς φταίμε που Καθόμαστε και ασχολούμαστε μαζί σας! >> Μου φωνάζει καθώς σηκώνεται πάνω και έρχεται μπροστά μου.
Μάνθος<< Εεε... Ρε τι σας έπιασε εσάς τώρα ?!>> μας διακόπτει.
Χρήστος<< Ναι ρε. Τι ανακαυεστε εσείς στα θέματα των παιδιών ?!>>
Αρης/Μαρ << Έτσι!>> Του φωνάζουμε ταυτόχρονα.
Φαίη<< Καλά εσείς κάνετε χειρότερα και από τους ίδιους >>
Αρης << Εε?!... Δεν μας παρατατε κι εσείς.. >> λέει και φεύγει μαζί με τον Μάρκο.
Στα τσακιδια!
Αρης pov
Τις υπόλοιπες ώρες τις πέρασα στο πίσω προαύλιο καπνίζοντας.
Βέβαια η τύπισσα τα θέλει όλα δικά της, θέλει και να βγει και από πάνω.
Δεν το πιστεύω ότι του έχει δώσει και κλειδιά για το σπίτι της τώρα που λείπουν οι δικοί της. Και εγώ ο μαλακας έτρεξα να της εξηγήσω, να μην νομίζει βλακιες για αυτό που είδε με την Μυρτώ.
Να της πάω ραπορτο λες και της το χρωστάω.
Πετάω το τσιγάρο κάτω και φεύγω.
Και πολύ ασχολήθηκα.
Τέλος. Τώρα προέχουν άλλα.
Έχω να ετοιμάσω το δωράκι για τον διευθυντή μας. Γραφείο δεν θέλει να βάψει ?! Εεε θα το βάψει!
Επ ❤❤
Σορυυυ κορίτσια μου αλλά όπως βλέπετε είναι όλο πίσμα στο πίσμα τα παιδιά μας
* κάτι ετοιμάζει πάλι ο Αρης και δεν θα του βγει σε καλό... Νομίζω!
Περιμένω εντυπώσεις
Και μην ξεχνάτε το ⭐ κάτω αριστερά 😉💖
~ Kisses Bitches ❤ ~