"Senin ne işin var burda?!" dedim kapının önüne çıkıp arkamdan kapıyı kapatarak.
"Deniz kardeşim bir dinle!" dedi
"Bana kardeşim deme bn senin kardeşin değilim!" dedim
"Bak herşey için özür dilerim tamammı lütfen affet!" dedi
"Asla!... Lütfen gelme! Bana kardeşim deme. Şimdi git ve birdaha geri dönme!" dedim
"Pişman olacaksın!" dedi. Güldüm
"Ben hiçbir zaman hiçbirşey için piman olmadım. Şimdi git!" dedim
"Unutma bana yalvaracaksn!" dediğinde koca bir kahkaha attım.
"Defol!" dedim sonunda gittiğinde bende eve girdim.
"Deniz gelsene iki dakika!" dedi poyraz odama çıktık
"Ne oldu?!" dedim
"Kimdi o?!" dedi
"Kim kimdi?!" dedim
"Dışarda gülerek konuştuğun adam!" dedi. Ahh! Hadi ama yinemi?
"Önemsiz biri!" dedim
"Deniz bak ne işler çeviriyorsun bilmiyorum ama napıyorsan insan gibi söyle!" dedi
"Ne işi ya? Ne diyorsun sen?!" diye bağırdım
"beni salakmı sanıyorsun?!" diye bağırdı
"Herşeyi yanlıs anlamaktan vazgeç!" diye bağırdım
"Ben yanlış anlamıyorum deniz sen yanlış yapıyorsun!" dedi
"Neyi yanlış yapıyorum allah aşkına? Daha onun kim olduğunu bilmiyorsun. Kimseyi bunun için suçlama!" dedim
"Kim peki? Eski sevgilinmi?!" diye bağırdı
"Saçmalamayı kes artık poyraz! Bana be demek istiyorsun? Sürtükmü, oruspumu? Sen beni tanıyamamışsın!" dedim
"Ben neyim senin gözünde?!" dedi
"Aptalsın, her şeyi yanlış anlayan birisin, gerizekalısın bilip bilmeden konuşan birisin. Kalp kırma artık poyraz!" diye bağırdım
"Doğry ben piçin tekiyim!" dedi ve kapıyı çarparak çıktı. Bende odayı dağıtmaya başladım
"Yeteeer!!" diye çığlık attım
Yanlış anlanılmaktan bıktım. Kötü olmaktan bıktım. Acımasız olmaktan bıktım. Bencil olmaktan bıktım. Hayyattann bıktım.
"Hayat senden nefret ediyorum!!!" diye bağırdım
Hep önüme engeller koyuyorsun be hayat. Söylesene benden.nee istiyorsun?.
"Kendimden nefret ediyorum, hayattan nefter ediyorum, herkezden nefret ediyorum!" diye fısıldadım kendi kendime
Masanın üstündeki bardagı alıp yere fırlattım. Ve parçalardan birini alarak. Koluma iki derin çizgi attm. Kolum kanıyordu. Ama bir zerre acı hissetmiyordum.
"Bak hayat canım acımıyor benden umudunu kes.!" dedim
Bıkmıştım herşeyden, herkesten. Sessizdim, karanlıktım. Bir o kadarda kötüydüm. Ben asla değişemicektimm. Mutlu olamicaktım. Önüme sürekli engeller çıkacaktı. Umudumu kestiğim an işte ben o an bitecektim...