John Caleb's POV
Hanggang ngayon hindi pa rin maalis ang pag kainis at galit ko dahil sa ginawa niya.
How dare her to keep my son from me, matagal na kaming nagkita pero ngayon ko lang nalaman yung tungkol sa bata.
Kung hindi ko pa siya sinundan noong nasa resto kami baka ngayon clueless pa rin ako tungkol sa anak ko.
Flashback.
Agad akong lumabas para sundan siya pero pag kalabas ko wala na akong nadatnan sa kanya.
Nilibot ko ang buong paligid nagbabakasakaling makita ko siya.
Hindi nga ako nag kamali nang makita ko siya papasok sa kanyang sasakyan kaya agad akong pumunta kung saan naka park yung kotse ko.
Nakita ko ang pag alis nun kaya pinaandar ko na yung kotse ko at pinatakbo ito kung saan siya papatungo.
Makalipas ang ilang minuto na pagpapatakbo nakita ko siyang tumigil sa isang restaurant.
"Don't tell me may kameet na naman siyang ibang lalaki?" Natanong ko na lang sa aking sarili.
Pero agad akong umiling dahil alam kong hindi siya ganung klase ng tao.
Bumaba na siya sa kanyang sasakayan at pumasok sa loob ng restuarant.
Tahimik lang akong lumabas sa kotse ko at sinundan siya sa loob ng restaurant.
"Mommy!" Sigaw ng isang batang lalaki that I think he's four years old na patakbong lumapit sa kanya.
Nabato ako sa aking kinatatayuan habang pinag mamasdan ko silang dalawa na magkayakap sa gitna.
Kung ganun may anak na siya? If that's the case she already had a husband aside from me? Mariin akong napa pikit dahil sa isiping yun. Don't jump into conclusions Jc alamin mo muna kung ano yung totoo.
Kumalas na si Jhean sa pagkakayakap sa bata na tumawag sa kanya ng mommy at pumunta sa isang table kung saan naka upo ang isang babae.
Dahil gusto kong malaman kung ano ba yung nakita ko lang kanina, lumapit ako sa kinaroroonan nila.
"What's the meaning of this?" Tanong ko nang nakatayo na ako sa likuran ni Jhean.
Lumingon siya sa akin.
Gulat ang rumihstro sa mukha niya.
Agad agad siyang tumayo at hinarap ako.
"Sino ang batang yan?" Turo ko sa bata na nasa harapan lang niya.
Ayaw ko mang aminin pero umaasa ako na anak ko ang batang yun because we have the same features especially when I was a child.
Binaling ko ulit yung tingin ko kay Jhean na ngayon ay nanginginig.
"Wait me here." Sabi ni Jhean sa babaeng katabi ng bata saka niya ako hinila sa labas.
"Now what ??" Naiinis kong tanong sa kanya. Matapos niya akong hilahin dito sa labas titigan niya lang ako.
"Hindi ako nagpahila sa'yo dito para lang makipagtitigan sa'yo."
"He'smyson." Mabilis niyang sabi pero ang naintindihan ko ang huling sinabi niya na son.
"I didn't understand you."
"He's my son eerrr our son. His name is Michael John Fuentes."
Meron sa part ko na saya ang nadarama ko dahil pinangalan niya sa anak namin ang apelyedo ko at ang first name ko pero meron din yung part na medyo tampo at galit ang naramdaman ko dahil sa paglihim niya na may anak pala kami.
"I want him to know that I'm his father." Sabi ko at naglakad papasok ng restaurant pero pinigilan niya ako.
"Hayaan mo muna na ako ang magpaliwanag sa kanya." Sabi niya.
Nung una ay nag aalangan pa ako pero kalaunan ay tumango ako bilang pag sangayon sa sinabi niya.
Pumasok na siya sa loob kaya sumunod ako sa kanya.
"What?" Tanong ko nang bigla siyang lumingon at tiningnan ako ng masama.
"Diba ang sabi ko ako nang bahala."
"Kaya nga, dun lang ako sa malapit sa inyo para mapagmasdan ko siya."
Tumango lang siya at dumiretso siyang pumasok kasunod lang niya ako.
"Mommy , what took you so long?" Rinig kong maktol ng bata.
Napangiti na lang ako sa di malamang dahilan.
Masaya silang nagkukwentuhan habang ako tahimik lang akong nanunuod at napapangiti na rin pero hindi ko pa rin maiwasan ang mainggit.
'Sigh ' I can wait for the right time for him to know me as his father, para saan pa at naghintay ako ng ilang taon kung kunting panahon lang ang hihintayin ko?
- END -
Dalawang araw na pero wala pa rin akong balita tungkol sa kanya kaya tumawag ako ng mga tao ko para sunduin silang dalawa kung hindi niya kaya ang magsabi nun ako na lang ang magsasabi tungkol sa akin.
Jheanna Anne's POV
Nasa bahay ako kasama ko si baby Michael ng may tatlong naka itim na lalaki ang pumasok dito sa bahay.
"Sino kayo?" Tanong ko pero hindi nila sinagot yung tanong ko.
"Mommy!" Sigaw ni baby Mj kaya agad akong napatingin sa gawi niya at nakita kong hawak siya ng isang lalaki habang yung dalawa ay nakahawak sa akin.
"Ano ba?! Bitiwan niyo siya!" Sigaw ko habang nagpupumiglas ako sa dalawang lalaki na nakahawak sa akin
"Huwag na po kayong pumalag basta sumama lang kayo sa amin." Mahinahon na sabi ng isa sa kanila kaya medyo huminahon ako at tahimik na sumama sa kanila.
Narinig ko ang mahihinang paghikbi ng anak ko, medyo kumirot ang puso ko dahil sa narinig ko.
Naipasok na kami sa loob ng sasakyan, agad kong nilapitan ang anak at niyakap ko siya habang pinapatahan dahil hanggang ngayon ay humihikbi parin siya.
"Sshhhh! Everything will be okay."
Maya maya pa ay tumigil na siya sa paghikbi.
Tumigil ang sasakyan sa harap ng isang building.
Bumababa na kami sa sasakyan at dun ko napagtanto na ang building na ito ay ang company ni Jc.
"Hinihintay na po kayo ni Sir sa taas." Sabi nung isa sa mga lalaki kaya hinawakan ko yung kamay ng anak ko at naglakad papasok sa loob.
Nandito na kami sa harapan ng pintuan ni Jc pero wala pa rin akong lakas ng loob para pumasok.
Pero nabigla ako dahil biglang kinatok ito ni Mj.
"Pasok." He said in a cold voice.
Huminga muna ako ng malalim bago tuluyang binuksan yung pinto at pumasok sa loob.
"Ehhhmmm!" Tikhim ko para makuha yung atensyon niya, nakayuko kasi siya nung pumasok kami.
Naramdaman ko ang pagtago ni baby Mj sa likuran ko kaya tumalikod ako para tingnan siya .
"Baby why are you hiding behind my back?"
"Mommy I'm scared." He said in horror.
Naramdaman ko ang presensya ni Jc mula sa likuran ko.
"Did you tell him already?" Tanong niya mula sa likuran.
"Tell him what?"
"We already talked about this thing."
"I did not tell him but I told him that he will meet you soon."
"At kailan naman ang soon na yan huh?" Medyo tumaas na rin ang boses niya at naramdaman ko ang mahigpit na paghawak ni baby Mj sa akin.
"Hindi mo namang kailangan sumigaw . Natatakot sa'yo yung bata eh."
Medyo nagbago naman yung ekspresyon ng mukha niya at tumingin kay baby Mj na nakayakap sa aking binti.
"I'm sorry I didn't mean to. Hey little guy I'm not angry with you okay."
Ngunot noong tumingin siya sa akin.
"Bakit namumula ang mga mata niya?" Tanong niya sa akin.
"May tatlong lalaki kasi na pumunta sa bahay tapos natakot siya sa kanila."
"Damn it! Hindi ko naman sinabi na sakatan kayo ehh."
"Hindi naman sa sinaktan nila kami, sadyang natakot lang siya sa kanila."
Tumango tango lang siya ng marinig niya ang sinabi ko.
Binaling ko ulit yung tingin ko kay Michael na ngayon ay nakayakap pa rin sa akin
Umupo ako para magpantay kami and I wipe his tears using my thumb.
"Don't be scared okay!"
"Who is he mom?"
Tumingin muna ako kay Jc na tinanguan lang ako saka binaling ulit ang tingin ko sa anak ko.
"The guy who is standing there is no other than your father."
His face lightened up when he heard what I just said.
"You're not lying?"
I chuckled because of his question, tiningnan ko si Jc at nakangiti siya habang naka tingin sa aming dalawa.
"Mommy never lied to baby Mj right?"
Tumango lang ang anak ko sa tanong ko, maya maya pa ay kumalas na siya sa pagkakayakap sa akin at tumakbo papunta kay Jc.
Lumuhod na rin si Jc para salubungin ng yakap si Jc. Binuhat niya na rin ito habang magkayakap silang dalawa.
'Thank you ' He mouthed. All I can see right now on his eyes is happiness.
Naiiyak na rin ako dahil sa nakikita ko, sana noon palang pinakilala ko na sa kanya si Mj kung ganito lang rin ang makikita ko.
"Daddy I miss you."
"Daddy misses you too son."
"I love you dad." My son said while kissing him in every part of his face.
Jc chuckled because of what Mj just did.
"I love you too son"
Masaya na ako dahil sa nakikita ko.
Pero laking gulat ko sa sumunod na tanong ni Mj.
"What about mom? Don't you love her also?"
Nagkatinginan kami ni Jc pero ako na ang unang nag iwas ng tingin.
"Ofcourse I love her."
Hindi ko alam kung sincere siya sa kanyang sinab. Tipid akong ngumiti sa kanya at umupo sa sofa habang ang dalawa ay masayang nagkukuwentuhan.
Atleast I'm happy because he accepts our son with all his heart.