Toygar ışıklı- Uyan
********
Arda' nın Ağzından
Ameliyata gireli 3 saat olmuştu herkes perişandı. Özlem ve ece ağlıyordu. Diğerleninde gözleri kızarmıştı. Söylediği sözler beynimde yankılandı
Sana söz veriyorum sizin için yaşicam
O her zaman sözlerini tutardı. Söz verdi bizi bırakmicaktı. Elimiz kolumuz bağlıydı. Yapacağımız tek şey beklemekti...
Deniz' in Ağzından (ameliyattayken gördüğü rüya)
Karanlıktı heryer. Önümü bile göremiyordum. Sessizlik vardı... Burası ormandı sanırım
O anda sağ tarafımda bir ışık gördüm bembeyaz. Sol tarafımda ise bir çift el. Peki ben hangisini seçecektim. Kafam karışmıştı. Ya ölmeyi yada yaşamayı seçecektim...
Arda' nın Ağzından
Doktor çıkınca herkes başına toplandı.
"Durumu nasıl?!" dedi yağız
"Durumu kritik ağır yaralı... Yaşaması ona.bağlı!" dedi ve gitti. Yani yaşamak istemesimi gerekiyordu.
Denizi yoğun bakıma almışlardı. Camdan ona baktım.
Mavi hastane önlüğü sana yakışmamış. Sen siyah rengi seversin. Lütfen gözlerini aç. Herkese söz verdin. Eğer ölürsen seni affetmem. Hadi kalk ' hobit' seslen bana söz kızmayacağım
Makinalara bağlıydı. Gözleri kapalıydı. Hareket bile etmiyordu. Annesinin izinden gidiyordu belkide.
*************
Kiyafet almak için ece döndüm. Odaya çıktım üstümü değiştirdim. Küçük bir çantaya bir kaç parça kiyafet koyup aşağı mutfağa indim. Su almak için dolabı açtım... Pastanın üzerinde yazan yazı dikkatimi çekti. Ama yazı tam belirgin değildi çünkü üstünü örtmüştü. Pastayı çıkardım üstündeki şeyi çıkardım ve gördüğüm şeyle şok oldum. Ve pastanın üzerindekini okumaya başladım
'Arda üzgünüm. Herşey için. Sen benim hep hobitim olarak kalacaksın. Beni affedin.
DENİZ'
Göz yaşlarımı tutamadım. Bilerek yapmıştı işte. Ölmek istiyordu belkide. Ama o güçlüydü uyanacaktı emindim. Adım gibi...
Hastaneye tekrar döndüm akşam olmuştu. Yağızın yanına gittim
"Hadi eve gidip dinlenin... Hepiniz!" dedim
"Aklımız onda kalır!" dedi özlem ağlarken
"Ben size haber vereceğim!" dedim. Yağız kafasını salladı. Hepsini göndermiştim. Doktordan izin aldım. Üstüme önlük geçirdiler, ağzıma ise doktorun taktığı beyaz şeyi... Yoğun bakımının kapısından içeri girdim. Sandalyeyi yatağın yanına getirdim ve oturdum. Yavaşça elini tuttup
"Gidecekmisin?!" diye sordum
"Kuzennn... Söz verdin unutma!" dedim tebessümle
"Hatırlarmısın bana bir şey söylemiştin 'ne olursa olsun ağlamayacaksın yoksa seni affetmem' demiştin. Bak ağlıyorum kalk beni azarla affetme. Ama gözlerini aç lütfeen" dedim ve yutkundum
"Beni bırakma. Selim, cansu, yağmur, taner, cem bizi bıraktı onlarda kuzendi ama bizi önemsemeyen kuzenlerdi!" dedi fısıltıyla ve ayağa kalktım kapıya ilerlerken
O sırada makineden çıkan dıttttttt, sesi durmamı sağladı...