Sabah kalkıp elimi, yüzümü yıkadım. Üstümü değiştirip aşağı indim. Salona geçip oturdum demir daha uyanmamıştı. O sırada telefonum çaldı
Gölge arıyor...
Telefonu açıp kulağıma götürdüm
"Günaydın!" dedi cevap vermedim
"Demek bana kızgınsın anladım. Özür dilerim tamammı! Biliyorum bu tuhaf birşey!" dedi yine cvp vermedim
"Ahh! Anladım konuşmicaksın. Peki iyi dinle!" dedi
"Hayat senin için çok zor biliyorum! Kansersin yaşama şansın az onu da biliyorum... Belki beni hatırlamıyorsun, tanımıyorsun... Ben seni herkesden daha iyi tanıyorum. Belki öleceksin" dedi ve sustu
"Ama ben senin ölmeni istemiyorum!" dediği an donup kaldım. O anda telefon kapandı
"Deniz?" demirin sesini duymamla ayağa kalktım
"Efendim?" dedim
"İyimisin?!" dedi
"Evet!" dedim
"Peki" dedi ve mutfağa geçti, birlikte kahvaltıyı hazırladık oturduk... Ben ise tabağımdakilerle oynuyordum şuan canım hiçbirşey istemiyordu
"Noldu?" dedi
"Benim biraz hava almam lazım!" dedim üzerime hırka alıp evden çıktım... Sahile gitmeye karar verdim
Neden bana öyle birşey söylemişti? Kimdi o? Beni nasıl bu kadar iyi tanıyordu?
Ayağımdaki ağrıyla yere düştüm!... Etrafıma baktığımda yolun ortasında olduğumu gördüm insanlar başıma toplanmıştı! Ayağım çok ağrıyorduu!
"İyimisin?" dedi arabadan inip yanıma gelen benim yaşlarımdaki çocuk
"Sana soruyorum bişeyin varmı?" dedi ayağım çok ağrıyordu pantolonumu çemirlediğimde kanayan yeri gördüm çok kötü duruyordu! Ve ağrıyordu
"Hastaneye gitmemiz gerek" dedi bana çarpan çocuk
"Gerek yok!" dedim ve ayağa kalktım o anda ayağıma daha kötü ağrı saplandı
Ne olursa olsun acını kimseye belli etme
Pantolonumu iyice çemirledim yara apaçık ortadaydı
"Ya bari hastane masraflarını ödeyim!" dedi çocuk. Çocuğa döndüm
"Benim birseyim yok yoluna devam et!" dedim ve sahile yürümeye başladım... İnsanların bakışlarını umursamadan bank a oturdum... Yaradan ayağımdan aşagı akan soğuk kan titrememe sebep oldu
*************
Akşam üstüne kadar oturmustum şimdi ise eve doğru yürüyordum... Tam gidiyordum ki durdum... Ordaydı bana bakıyordu! Abi diyesim geldi boynuna atlayasım yanında karısı ve arkadaşları vardı. Bana baktı sonra bacağıma. Yanıma gelmek ister gibi bakıyordu. Omzuna çarparak yanından geçtim. Topallaya topallaya eve gittim. Cebimden anahtarlarımı çıkartıp içeri geçtim. Neden herkes buradaydı? Demirin arkadaşları yağız, özlem, poyraz, selen hepsi bana şok olmuş bir sekilde bakıyordu
"D-deniz?" diyebildi yağız zorlukla. Kızlar bakmaya dayanamamış gözlerini kapatmıştı
"Noldu sana?!" diye birden bağırdı demir
"Araba çarptı" dedim sanki ölmüstüm, ruh gibiydim
"Kim çarptı!" dedi demir sinirle
"Merak etme çok acımyor" dedim yalandı, koca bi yalandı!
"Sakin ce durman beni sinirlendiriyor!" dedi demir
"O zmn sinirlen!!!" diye bağırdım
"Vur, kır dök!" dedim sustu
" tamam sakin ol" dedi kolumdan tutarak beni koltuğa oturttu
"Abi ben bu yarayı temizleyemem" dedi demir
"Bana hiç bakmayın" dedi yağız
"Ben yaparım" dedi poyraz
"Ben mazemeliri getirim!" dedi demir ve gitti. Poyraz yere yaramın olduğu yere geldi yaraya bakıp yüzünü burusturdu
"Getirdim al!" dedi demir çantayı poyraza vererek... Poyraz adını tam bilmedigim kahverengi küçük bir şişe çıkardı ve pamuğa döktü ve yaraya bastırdı... Şuan çığlık atmamak için kendimi zor tutuyorum poyraz bana baktı ve işine geri döndü
Sardıktan sonra ayağa kalktı
"Bitti!" dedi ayağa kalktı
"Saol" dedim soğukça
"Önemli değil!" dedi ve ellerini yıkamaya gitti herkes bana uzaylı görmüş köylü gibi bakıyorduu
"Bana öyle bakmayı kesin!" dedim
"Nasıl oldu?" dedi
"Yolda yürüyordum karşıya geçerken araba çarptı!" dedim
"Bu kadarmı?" dedi demir
"Ne bekliyordun!" dedim koltuğa tutunarak zorlukla ayağa kalktım
"Dikkat et!" dedi demir onu umursamadan odama çıktım ve yatağa uzandm ve gözlerimi kapatp uyumaya çalıştım