Multi: Toprak
İthaf: effycake
İçimdeki küçük Sara "Boku yedin. Adam da bunu kolluyordu kızıım,"diye çığlık atarken, kocaman açtığım gözlerimi mümkünmüş gibi biraz daha açtım. Rüzgar'ın gözleri sütyenimdeydi hâlâ.
Utanç hissi vücudumu sardı âdeta. O an kollarımı sardım hızla bedenimi kapatacak şekilde.
Bedeni benden tarafa büyük bir hızla gelirken, gözlerimi yumdum. Korkuyordum, fakat karnımda oluşan yanma hissi korkumun kat be kat önündeydi.
Tişörtümün yırtılması sayesinde açıkta kalan göbeğimin üzerinde bir el hissettiğimde, vücudum titredi. Sanki birisi karnımın hemen altına ard arda bıçak saplıyordu. Kapattığım gözlerimi eş zamanlı olarak daha da sıktım. Vücudum kilitlenmişti. Ne ileri gidebiliyor ne geri çekilebiliyordum.
Karnımdaki el, tişörtümü omuzlarımdan sıyırdığında üzerimdeki sütyenim ve beyaz koşu şortumla kalmıştım. Bedenime bedenini yaklaştırmasından dolayı, kollarımın üzerinde göğsünü hissedebiliyordum. Gözlerimi hızlıca açıp titrek ellerimi daha sıkı sardım vücuduma.
Rüzgar'ın bedeni beni yatağa doğru yavaşça ittirirken, gözlerim kocaman oldu. Midemin kendi asidiyle kavrulmasını sağlayan bu duyguyu hiç tatmamıştım.
Ellerim hızla çözüldüğünde, sağ elini vücudumun arkasına doğru uzattı, o an bacağı bacaklarıma temas etti.
"Giy şunu."
Rüzgar, sinirle ayağa kalktığında, hızlıca bedenim yatağa düşerken, yüzüm yumuşak bir bez paçrasıyla örtüldü. Cennetten bir koku doldu sanki boğazımdan aşağı. Soluk borum kördüğüm oldu.
Yüzümdekini çekerken saçlarım elektriklenerek kabardı, popomu kaldırıp sırtımı başlıkla buluşturdum. Gözlerim, elimdeki sigarayla harmanlanmış güzel kokunun kaynağına gittiğinde, kapım örtüldü. Hızlıca kapıya baktım.
Korkuyla elimde duran buz mavisi sweet'ine baktım. Kokusu, öyle eşsizdi ki..
İçimdeki kötü kızı devreye sokan oydu. Ve bundan sonra benden korkması gereken de oydu.
Çoktan kafamda senaryolarımı kurarken, sweet'i giymek yerine omuz kısımlarından tutup yüzüme bastırdım. Ciğerlerime dolan koku, beynimi yakıyordu.
Sinirle, sweet'i daha da bastırdım burnuma. Rüzgar'ı alt etmek için, fazlaca kötü planlarım vardı.
***
"Sorarlarsa heyecandan öldüm," diye sessizce bağırdığımda, Alya kahkaha attı. Kısa bir vedalaşma ve yeni yaş dileklerinden sonra annemlerin yanından ayrılıp eve geri dönmüştük. Ve şu an Mina ve Alya tarafından gözlerim kapatılmış bir şekilde sürükleniyordum. Evet, şu an burnumu kırdım.
Sürpriz neyse bir an önce öğrenmek için onlardan daha hızlı gidiyordum. Gözlerim kapalıyken... Ve ayrıca şu an camda kayan yanağım canımı acıtıyordu. Ellerim başımın iki yanındaydı ve cam olduğunu sandığım yerden Alya ve Mina'nın kahkahaları eşliğinde yere düşüyordum.
Burnumu tutarak gözlerimi daha sıkı yumduğumda, iki erkek kahkahası daha eklendi gülüşmeye.
"Valla kendisi düştü," dedi Mina. Gözlerimi hızlıca Mina'ya çevirdiğimde Alya'ya yaslanmış gülüyordu.
"9 numaralı seksi bakışlarıma yazık oldu,"diye bir ses işittiğimde dudaklarım kıvrıldı.
9 numaralı seksi bakışlar?!
"Toprak'ım!"diye çığlık atıp arkaya doğru depar attığımda, önüme gelen ilk bedene sımsıkı sarıldım.
Toprak gelmişti! Benim için beş aylığına askerlik kampına giden... Babamdan sonra en güvendiğim erkek... Canımdan bir parça, kardeşim!
Sımsıkı sarılmaya devam ederken ciğerlerime kokusunu doldurmaya çalıştım. Ama bu koku Toprak'ınki gibi sabun kokmuyordu ki! Bu koku, tamamen çekiciydi.
"Kıskandım ama!" diye sitem eden Toprak'ın sesini duyduğumda sarılma işlemini bitirip, sarıldığım kişiyi omuzlarından ittirdim yavaşça.
"Aaa! Nefes de buradaymış," deyip kollarımı sırtından çektiğimde, tebessüm etti.
O da sevecen bir tavırla "Aaa! Sara, merhaba!" dedi beni taklit ederek. Nefes'e gülümseyip Alya ve Mina'ya öldürücü bakışlarımı attım. Çocuğun iç organlarını pert etmiştim, fazlasıyla utangaç olan bu minnoş ruhum daha fazla katlanamayacaktı.
Düşüncelerime en uzun randomumu atıp Toprak kokulumun yanına gidip sıkıca sarıldım.
"Özlettin kendini eşek!"
Beni sağ kolunun altına alırken "Ben de özledim Arizona kertenkelem," dedi. Kafamı 'ne dedin sen' diye gömdüğüm göğsünden kaldırdığımda, kafasına bir tane şaplak atıp geri gömüldüm. Niye bana takılan lakaplar hep çirkindi?
Gülerek kollarımı ona sımsıkı sarmaladığımda fazla sıkmış olacağım ki "Kızlar alın şu ayıyı!"diye söylendi gülerek. "Yoksa 500 euro'luk deri ceketim kırışacak!"
Her zamanki Toprak işte! Bizim zeki ama salak olan züppe kardeşimiz.
***
Toprak'ım aramıza yeniden dönmüştü artık. Lisede 9. sınıftayken tanışsak da en değerlilerimden biriydi o. Mina ve Alya da en değerlilerimdi. Toprak'la aramızda bir bağ vardı ama. Babamın olmayışından dolayı hep beni korumuş, bir abi, bir baba gibi davranmıştı bana. Verdiği sözü yüzünden askerlik kampına bile gitmişti. Teknoloji adına beş ay boyunca bir şey görmemişti. Benim yüzümden.
Babamı üç yıl önce kaybetmiştik. Artık o bir melekti. Vatanını korumak adına bütün fedakarlığı yerine getiren bir şehidin kızıydım ben.
O gün okulda almıştım babamın ölüm haberini. Kendimi boşluğa düşmüş gibi hissettiğimde onlar tutmuştu beni: Alya, Mina ve Toprak.
"Büyüdüğümde baban gibi asker olacağım. Söz veriyorum, yemin ederim, Sara!"
Toprak'ın 9. sınıftayken verdiği sözü zihnimde tekrardan oynarken direksiyonu sağa yatıran Nefes sessizliği bozdu. "Kimi düşünüyorsun öyle?"
Babamı.
"Kimseyi düşünmüyorum, öyle dalmışım," deyip omuz silktim. Nefes'in yüzü bana döndüğünde, dudağı yana doğru kıvrılarak kalbimin teklemesini sağladı. "Gerçekten."
"Peki," deyip kaşlarını çatarak gaza yüklendiğinde, sırtım koltuğa çarptı. "Pardon."
Doğum günü pastamı kestikten sonra hediyelerimi almıştım. Mina tarafından Kore kolyesi alırken, Alya baklavaları çok sevdiğim için çatal almıştı. Neymiş, Nefes'in baklavalarını yiyeceğim için baklava almaya gerek duymamış. Götleğe bak!
Toprak, kamptaki kızlardan rozetli asker üniforması çalmış ve bana getirmiş. Nefes de yeni bir portremi çizip getirmişti. Bana bu kadar nasıl benzetebiliyordu?
Ve sonra Nefes beni eve bırakmak istemişti. Toprak da kızları bırakacaktı. Kalbim, arabanın hızlı gitmesinden dolayı hızlı atıyordu sanırım. Bunun başka açıklaması olamazdı.
"Yavaş sürer misin?"
Sorum karşısında eş zamanlı olarak kolundan tuttum.
"Elini çek." dedi bir hışımla.
Bir elime bir ona baktım. Nefes bana neden sinirlenmişti ki?
"Sorun ne?" diye sordum merakıma yenilerek.
Birkaç saniye sustu, ardından sinirle direksiyona bir yumruk geçirip gülerek yola bakmaya başladı. Duygu değişimleri beni korkutuyordu.
"Boş versene!"
Evin önüne arabayı durdurduğunda "İnebilirsin." dedi. Bu, kibarca "Git." demekti. Alt dudağımı sarkıtıp dediğini yapmak için elim kapıya gittiğinde, kolumdan çekip yanağıma bir öpücük bıraktı.
"İyi geceler, Sara."
***
Rüzgar'dan
Ellerimi birbirine vurduktan sonra, masanın üzerindeki pastanın kremasından parmağıma dolayıp emdim. Masa harika görünüyordu. Hediyesini unuttuğumu fark edip, merdivenleri çıktım ve odadan hediyeyi, paketleri ve siyah boş kutuyu alıp geri salona indim.
Sara bu hediyeye hayır diyemezdi. Hele bir de ekstradan jelibon kutusu varsa... Ayrıca ona yeni bir telefon ve hat almıştım.
Jelibonların paketlerini açıp tek tek kutuya boşalttım. Solucanlı, ayıcıklı, şekerli, kolalı, pizzalı, karpuzlu, muzlu... Derken kutu ağzına kadar doldu. Hatta birkaç ayıcıklı jelibon paketi bile kaldı. Daha sonra yer diye düşünüp, koşar adımlarla odasına çıktım ve gülerek komodinin çekmecesine koydum.
Terlemiştim. Odama gidip hızlıca bir duş aldıktan sonra siyah V yaka bir tişört ve kapüşonlu kot ceketimi giydim. Siyah dar paça kotumu ve altına Air'lerimi giyip boynumun iki yanına parfümümü sıktım.
Salona indiğimde duvara kartonlara yapıştırdığım "Neden doğdun, çirkin?" yazısı tekrardan gülmemi sağladı. Burnumu ısırmasa iyi olurdu, çünkü ben onun burnunu ısıracaktım.
---
Saat 22.15 . Sara evde yok.
---
Sara hâlâ gelmedi. Saat 22.38 .
---
Karnım acıktı ve jelibonların yarısı, Sara gibi artık yoklar. Bu arada saat 23.14 .
---
Saat 23.53 ve sigara paketim bitti.
---
Kulaklıklarımı kulağıma sabitleyip Sara'dan ümidi keserek müzik dinlemeye başladım. Koltukta iyice yayılırken sözlerini söylemeye çalışıyordum, fakat her kelime boğazımda tıkanıp kalıyordu.
Sanki boğazıma ve kalbime ucu alevlendirilmiş iğneler batırılıyordu.
Gözlerim yanmaya başladığında boğazımı sinirle sıkıp tavana baktım.
Sağ yanağımın üzerinde sıcak bir ıslaklık hissettim.
Gözlerimi sertçe sildim ellerimin tersiyle. Sigaram da bitmişti zaten, ben de. Kaşlarımı çatarak duvara bakmaya başladığımda, müziğin de verdiği cesaretle "Neden lan!" diye bağırdım yumruklarımı sıkarken. "Neden gelmedin!"
Birkaç saniye sonra dudaklarımın üzerinde iki narin parmak hissettim. Kızaran gözlerim hızla açıldığında, Sara kulaklıklarımı çıkarıp ellerini boynuma doladı.
"Gecemi sana ayırdım çünkü, gecem."
Instagram: fatmandacx