Pagkatapos ng yakapan na nangyari ay ngumiti siya saakin.
"I don't know how many thank you should I say." Tawa niya kaya hinampas ko siya ng bahagya.
"It's already a past. Mabuti ng nakamove kana sa pangyayari. And I'm happy for you,"
"Just remember that I will always be here for you no matter what. You've been a big part of me. You've been the reason why I'm like this now. You made me realize all my mistakes."
Ngumiti ako sakaniya at tumayo.
"Now, I guess you need to talk to the person who's been hurt more than me. I'll call her and just wait for her here." Sabi ko at tinapik siya sa balikat. "I know you can do it." Huling sabi ko bago pumasok muli sa reception.
I went straight to our place. Nakita ko siyang masayang nakikipagusap kila Kinah at nandoon na din sa table namin ang mag asawa.
"Ate Love, it's your turn." Sabi ko sakaniya kaya napatingin siya saakin ng nagtataka.
"Huh?"
"He wants to talk to you."
Nakita ko ang paglunok niya. "Are you sure?"
Napairap ako dahil sa tanong niyang iyon.
"Do I look like I'm joking?"
Umirap din siya pero bago siya tumayo ay uminom muna siya baso niya. She's obviously nervous.
"Go ate Love! A time to forgive someone!" Kantyaw nila Ian kaya inambaan sila ng suntok ni ate Love.
"Shut up." Tanging sabi ni ate Love bago naglakad.
Tumango ako sakaniya at nagthumbs up bago siya tuluyang lumabas.
Umupo na ako sa tabi ni Jules at nagpatuloy na ang kwentuhang nagaganap kanina.
"Anong pinagusapan niyo?" Tanong niya at tinignan ako.
"Uh, nagsorry lang siya sa mga ginawa niya dati." Sabi ko at uminom din sa baso ko.
"And you forgive him?"
Tumango ako. "Yep, it's been five years and I think sapat na iyon para patawadin siya. And he looks sincere naman."
"Good to hear. Akala ko susubukan niya nanamang mang agaw ulit."
"Hindi naman ako magpapaagaw."
"Yeah right. There's an invicible big card on your chest saying 'I'm already Blake Garcia's property so back off!'" Sabi niya at humugis pa ng malaking card.
Tumawa na lang ako dahil doon at kinuha ang phone niya. I'm gonna play.
Binuksan ko iyon at otomatikong napangiti ako dahil sa wallpaper niya. It's the two of us. Collaged pictures when we were still in Georgia.
Now, I'll really consider myself as a lucky girl.
**
"Hello mam? This is Kylie Santiago from Santiago's Company. Is this Miss Jaicka Moranas?" Bungad ko sa kliyente na kapartner ni Daddy.
[Yes, why?]
"Uhm, mam, kailan nga po pala iheheld itong event na 'to? Ilan yung maximum na tao and what's the exact place?" Tanong ko at nilabas ang ballpen ko at hinanda para makapagsulat.
[June 23, I think 200? And here's the address..] At sinabi niya kung saan.
Habang sinusulat ko ay hindi ko mapaiwasang mapangiti. 23, favorite number. Coincidence?
"Thank you, mam. I'll call again when I still need something to know."
[No worries. See you there!] Paalam niya at binaba na ang tawag.
Napahinga ako pagkatapos ng hindi gaanong kabahang usapan na iyon. Muli, magiging busy nanaman ako. It's also been weeks since the wedding of Doms and Ethan. And now, they're in somewhere for their honeymoon.
"Kailan daw, Ky?" Tanong saakin ni Ms. Rose.
"June 23 daw, e."
Humalumbaba siya sa cubicle ko. Katapat ko lang kasi siya ng cubicle.
"Kaya 'yan. May one month pa tayo para magprepare."
"Yeah, pero mukhang napakahalaga nitong event nila Daddy na 'to. I'll ask him later kung para san 'to. Curiousity suddenly hits me." Iling ko at nagsearch na ng mga connected na tao saamin na oorderan namin.
- I'm here, baby. Hindi kapa ba lalabas?
Iyan ang text sakin ni Blake. Tinignan ko ang oras at nakita kong 6:30 na. Tumayo na ako kasabay nila Elise.
"Ky, kelan babalik dito yung bestfriend mo?" Curious na tanong ni Pat saakin.
Sinara ko ang bag ko at sinukbit iyon sa balikat ko bago hawakan ang cellphone ko at ipasok ang swivel chair ko sa ilalim.
"I don't know. Busy siya ng super, e."
"Sabihin mo sakaniya namimiss ko na siya." Tawa niya at nakita ko ang pamumula sa pisngi niya.
"Makakarating." Sagot ko kaya lalong namula ang pisngi niya.
Lumabas na kami ng office at naglakad patungo sa elevator.
"Naf-fall kana ata talaga dun sa bestfriend ni Kylie, Pat!" Sabi ni Elise sakaniya habang nagsasalamin dito sa loob.
"Hindi, ah! Crush ko lang yun. Kaso masaklap! Hindi ako inaaccept sa fb kahit ang follow request ko sa twitter. Hanggang tingin na lang ako sa mga picture na tinatag sakaniya ni Ky kapag magkasama sila." Malungkot niyang sabi.
"Ibig sabihin, hindi siya interesado sayo." Iling ni Ms. Rose kaya sinamaan siya ng tingin ni Pat.
"Pwede namang sabihing I-aaccept ka din niyan. 'Wag ka ng malungkot. Kesa sa hindi siya interesado sakin. Para namang pinapamukha mong napakahopeless ko." Matalim ang tingin na ipinukol ni Pat kay Ms. Rose kaya tumawa kaming dalawa ni Elise.
"Ewan ko ba dun sa lalaking 'yun. Ilang taon ng walang girlfriend, ang dami namang nagkakagustong babae wala lang talagang matipuhan."
Nakita ko ang pagkalungkot ni Pat. Crush na crush niya nga talaga si Jules. Gwapo nga naman talaga!
"Ano bang gusto niya sa isang babae?" Tanong ni Elise at sinulyapan si Pat sa salamin.
Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba. Alam ko kasing masasaktan ko si Pat sa oras na sagutin ko iyon. Pero nakita ko ang tatlong pares ng mata na nakatingin saakin. Like they really wanted to know.
Bumuntong hininga ako at tinignan ang cellphone ko na may reply na ni Blake. "Kung ano ako. 'Yun ang gusto niya." Kagat labi kong sagot bago isend kay Blake ang reply ko na pababa na kami.
Bumukas ang elevator kaya lumabas na kami. Hindi ko maiwasang hindi mapasulyap kay Pat at nakita kong nakatingin siya saakin.
"Like you? Paano? Kailangan ko din bang maging Santiago para magustuhan niya din ako? Kung matulad mo ang tipo niya, it means, gusto ka niya!"
Napailing ako habang tinatahak namin ang daan palabas. Why do people keep on pushing that Jules likes me? Hindi ako manhid at hindi ako tanga kaya alam kong wala siyang gusto saakin. Kung dahil sa mga binibitawang salita at gestures iyon ni Jules ay mali sila ng akala. Sweet lang talaga si Jules kaya ganun.
"OA ka, alam mo 'yun? Simple with a good attitude and heart siguro ang gusto ni Jules. Ganun si Kylie e." Kibit balikat ni Elise.
"I don't need to explain things. Mali lang talaga yung huli mong sinabi. He don't and will won't." Sabi ko at tinulak ang glass door.
Natanaw ko na agad si Blake na nakasandal sa hood ng sasakyan niya. Eto yung lalaking kahit nasaktan na ako ng todo, hindi ko pa din magawang kalimutan.
"Haaaay, ang gwapo naman kasi. Crush na crush tuloy ng bruha na 'to." Iling ni Ms. Rose habang tinuturo si Pat.
Napansin na ako ni Blake kaya umayos na siya ng tayo. Kung ganitong lalaki ba naman ang laging susundo sayo araw araw panigurado araw araw ka din kikiligin. Cold but nice.
"Just don't let yourself fall hard. I already told to you na ayaw niya pang mag girlfriend. Ayokong makita kang nasasaktan." Sabi ko at ngumiti sakanila. "Alis na ko. Nandiyan na si Blakey. Bye! Ingat kayo." Paalam ko at naglakad na patungo kay Blake.
Sinalubong niya ako ng yakap at halik sa noo.
"I missed you."
"I know and I feel it. We're too busy and I think we don't have time for each other now," Malungkot kong bigkas sakaniya.
Nakita ko rin ang lungkot sa mata niya. These past few days, puro skype, tawag at text na lang kami. Hatid sundo lang pagkatapos ay aalis na din siya agad para umuwi o kaya ay magtrabaho.
"I'm sorry. Masiyado na ata akong nagfo-focus sa trabaho at nakakalimutan na kita. Sorry, baby."
Umiling ako at binigyan siya ng ngiti na nagsasabing hindi niya kasalnan iyon.
"Wala namang may kasalanan. Normal lang naman 'to. I'm sure na lalabas din tayo ulit once na magkaron na tayo ng time."
Sumilay ang ngiti sa labi niya kaya tinignan ko siya like I'm waiting for him to speak.
"Yes, and tomorrow is the time. It's saturday and we'll have a date." Ngiti niya kaya napangiti din ako.
"There's no way I'm gonna say no," Sagot ko at pumasok na sa sasakyan ng pinagbuksan niya ako ng pinto.
Kita ko ang malapad na ngiti sa labi niya habang pumapasok sa sasakyan niya. We obviously missed each other so much!
"Kung hindi ko alam ang dahilan, siguradong mapagkakamalan kitang nababaliw na." Sabi ko sakaniya.
Narinig ko ang bahagya niyang tawa at pinaglaruan ang labi niya. Nakapatong ang siko niya sa bintana habang ang isa ay nasa manibela. Yeah right, nice view, Santiago.
"Can you blame me? I'm just happy 'cause I can be with you for the whole day tomorrow."
"The feelings mutual," Sagot ko sakaniya. "Anyway, saan tayo bukas?"
Sumilay ang pilyong ngiti sa labi niya.
"You'll know where, tomorrow." Sabi niya.
Tumango na lang ako at inisip ang mga pwedeng dalhin. I have no clue kung saan pero I guess magdadala na din ako ng pang-picnic. Parang gusto kong magpicnic bukas kaya aayain ko na lang siya kung saan.
"I'll fetch you tomorrow at 7am." Sabi niya kaya namilog ang mata ko.
"7am? Bakit ang aga naman? Malayo ba pupuntahan natin? Kailangan kong bumawi ng tulog!" Maktol ko at ngumuso.
I'm sure na nasa kalagitnaan pa ako ng panaginip ko nun.
"Yes, baby, malayo. Don't worry, pwede ka namang matulog sa byahe. I know you'll enjoy it." Ngiti niya pero hindi pa din ako natinag.
"10." Sabi ko ng madiin.
"Nope, 7."
"10."
"7."
"10."
"7, baby."
"10!" Inis kong sabi pero tinignan niya lang ako bago ihinto ang sasakyan at kinindatan ako.
"7am, sharp, baby. Trust me, we need to get there early para doon tayo kakain sa magandang view."
Sumimangot ako sakaniya. "Make sure I'm gonna love the view!" Sabi ko sakaniya.
"You will, baby." Sabi niya.
Lumapit siya saakin at hinawakan ang likod ng ulo ko at idinampi ang labi niya sa noo ko.
"I'll see you tomorrow, okay? I love you."
"I love you most." Sabi ko at binelatan siya. "Hindi kana makakapalag." Asar ko sakaniya.
Lumabas siya ng sasakyan kaya nagtaka ako. Pero binuksan niya ang pintuan sa gilid ko at ngumisi. Napailing na lang ako at lumabas.
"Gentledog," Asar kong muli sakaniya at pinisil ang ilong niya. "Ingat sa pagd-drive ha?" Paalala ko.
"Yes, mam." Sabi niya. "I'm going," Paalam niya at hinalikan akong muli sa pisngi.
Habang tinitignan ko ang Chevrolet niya na umaandar. Hindi ko mapigilan ang excitement na nararamdaman ko.
I can't wait..
**
"Hello.." Bungad ko gamit ang inaantok na boses.
[Get up, misis!]
"Pwede bang mamaya na lang 10? I'm still sleepy, Blake.."
[Nope. Nandito na ako sa labas niyo. Ipapasok ko na lang 'tong kotse sa loob para puntahan ka diyan if you still don't get up now.] Bossy niyang sabi.
Napamulat ako dahil doon at pumunta sa bintana ko. Hinawi ko iyon at oo nga! Nandun na siya. Nakita ko ang chevy niya na papasok na sa loob.
[That morning face.] Sabi niya at humalakhak kaya agad akong pumunta sa gilid at sinimangutan ang cellphone ko.
"I'm up now! I'll get ready." Inis kong sabi dala ng antok na tumatama pa din saakin.
[Okay, someone's waiting for you.] Sabi niya kaya magsasalita pa sana ako ngunit binaba niya na agad ang tawag.
Waiting for me? Who?
Binalewala ko na lang iyon at ginawa na ang bagay ko sa loob ng CR. Pagkatapos ay lumabas na ako at nagbihis. Jumper at baby tee pati sneakers. Pagkatapos ay backpack ulit na maliit.
"Ky, nandiyan na bebe mo." Pasok ni Vanessa sa kwarto ko.
"Yeah, I know."
Nagpabango na ako at lumabas na kami.
"Nakakainggit. Ako na walang lovelife," Nakanguso niyang sabi.
"Wait for the right time and right guy," Sabi ko sakaniya bago siya balingan muli. "Byeeee!" Paalam ko at lumabas na.
May mga dala din akong extrang damit. Dinala ko yung bigay saakin ni Blake noon na t-shirt, after all these years, nagkasya pa din pala sakin.
"Tita Kylie!" Salubong saakin ni Lianna.
"Hi, Lian." Sabi ko sakaniya habang nakayakap siya sa binti ko.
"Hey, baby, she wanted to go with us. Sorry, hindi ko nasabi."
Tumingin ako kay Blake at hinalikan niya naman ang noo ko.
"Ayy, you don't kiss Mommy on her forehead, Daddy." Sabi ni Lianna kaya napatingin kaming dalawa.
"Because there's a difference between your Mom and your Tita Kylie, Lia." Sagot ni Blake kaya mataman ko siyang tinignan.
He should be careful with his words!
"Yes, Daddy. You already told me that, eh."
Napakunot ang noo ko dun. Anong sinabi ni Blake? Is it about us? Stupid, Kylie! Ofcourse!
"Anong meron?" Tanong ko sakanilang dalawa.
"Sinabi ko na sakanya yung tungkol satin." Deretso niyang sagot habang kinukuha ang dala ko na mga sandwich.
Nilagay niya iyon sa compartment ng sasakyan niya habang ako ay pinapasok si Lia sa likod.
"You shouldn't--" Pinutol niya ang sasabihin ko.
"I should, baby. Mas magandang malaman niya. Kesa naman itago natin 'to sakaniya. We're not playing hide and seek here." Mataman niyang sabi bago ako pagbuksan ng pinto.
Wala na akong nagawa kundi ang bumuntong hininga at pumasok sa loob. Tinignan ko si Lianna na nasa likuran na kasalukuyang naglalaro ng barbie niya. I hope she can understand everything.
Naramdaman ko ang pagsakay ni Blake kaya nalipat ang tingin ko sakaniya. Nginitian niya lang ako at inistart na ang engine bago ito paharurotin paalis.
"You can sleep, baby. Alam kong gusto mong magbawi ng tulog. Gigisingin na lang kita mamaya pag nakarating na tayo dun."
Tumango na lang ako sakaniya. Hindi na ako tatanggi dahil gusto ko din munang matulog. May kumalabit saakin sa likuran ko kaya tinignan ko si Lianna.
"Here, tita Kylie. You can ute (use) thit (this)." Lahad niya ng car pillow.
Napangiti ako at kinuha ang unan na inaabot niya. Ang cute talaga kada nagsasalita siya ng may 's'.
"Thank you. Ikaw? You won't sleep?"
"I don't know," Hagikgik niya at umupo na ulit bago maglaro.
Nilagay ko na ang unan sa gilid ko at ipinikit ang mga mata ko. Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog. Basta ay nagising na lang ako ng niyugyog ako ni Blake.
"My soon to be wife, we're already here." Sabi niya at nginuso ang likod ko.
I almost gasped as I saw where we are. Nasa zambales kami at nasa Mt. Pinatubo kami!
Agad kong tinanggal ang seatbelt ko at lumabas. Napanganga ako dahil sa ganda ng view. It's breathetaking!
"I love this!" Sigaw ko at tinignan si Blake.
Ngumiti siya saakin at binuksan ang likuran ng sasakyan niya. Tinanggalan niya ng seatbelt si Lianna at inalalayang lumabas ito.
Tumatalon si Lianna habang halata sa mukha ang pagkamangha dahil sa view. Kung ikaw din ang nandito, paniguradong matutuwa ka sa view na nasa harapan mo ngayon.
"Wiiiiiih!" Tumatalon talong sabi ni Lianna.
"Lianna, careful!" Sigaw ni Blake.
Inalalayan ko na si Lianna at hinintay si Blake na makalapit saamin.
"Do you want to go up there?" Tanong niya habang tinuturo ang kalagitnaan ng Mt. Pinatubo.
"Gusto ko. Pero si Lianna alam kong mapapagod."
"I can carry her."
"Hindi pa ba gutom si Lia?" Tanong ko sakaniya.
Tumingin kaming dalawa kay Lia.
"Lia, are you hungry?" Tanong ni Blake sakaniya.
"Not yet, Daddy."
Tinignan akong muli ni Blake.
"Mas mabuti siguro kung kahit papano pakainin pa din natin siya. Kahit yung sandwich lang na ginawa ko." Sabi ko at tumango naman si Blake bago bumalik sa sasakyan.
Kita ko ang tingin ng kumpol ng magbabarkada na karamihan ay babae ay nakatingin saamin. O kay Blake?
"Pogi nung tatay!" Rinig kong sabi nung isang babae.
Napailing na lang ako. See? Mukha pa din ba siyang teen ager at ang lakas pa din ng hatak sa mga babae?
Naramdaman ko na lang na nakalapit na siya saamin muli ng hinawakan niya ang kamay ko. Tumingin ako sakaniya at inangat niya ang sandwich at tubig na hawak niya.
Kinuha ko iyon at lumuhod sa harap ni Lia.
"Lia, eat this first bago tayo umakyat dun okay?" Lahad ko kay Lianna ng sandwich.
Tumango na lang siya at kinuha ang sandwich sa kamay ko. Kinain niya iyon at napapangiti na lang ako. Nalalagyan siya ng palaman sa ilong niya pati sa gilid ng labi niya kaya nilabas ko ang panyo ko at pinunasan siya.
"Ang ganda nung nanay! Manang mana yung anak."
Natawa na lang ako ng bahagya. Ofcourse, maganda si Lianna. Maganda si Liz pero hindi kasing ganda ng ugali niya.
Pagkatapos ni Lianna ay pinainom ko na siya ng tubig.
"One big happy family," Bulong ni Blake kaya natawa ako.
Hinawakan niya ang kamay ko at nagsimula na kaming maglakad. Kita ko ang excitement sa mukha ni Lianna habang paakyat kami.
"Pagod na." Sabi ni Lianna habang sapo ang dibdib niya.
Kinarga siya ni Blake at nagsimula na kami ulit maglakad. Habang ako ay minsan naiiwan sa likuran nila dahil pinipicture-an ko sila. O kaya naman ay kaming tatlo ang nagpipicture.
Nang sa wakas ay narating namin ang gitna ay halos mapanganga ako sa ganda ng view. Jaw dropped!
"Sulit?" Tanong ni Blake habang nilalapag si Lianna.
"Sulit na sulit." Ngiti ko sakaniya.
Nagstay kami doon ng ilang minuto pa. Naglalaro lang si Lia at Blake sa tabi ko habang ako ay busy sa pagpicture sakanila.
Naglakad kami paikot sa lugar kung nasaan kami. Hindi namin maiwasang mamangha. Kahit may kasama kami ni Blake, sulit pa din ang date namin.
"Wait, yung basket pa." Sabi ko kay Blake pagkababa namin ng Mt. Pinatubo.
Ilang minuto din kaming nagstay doon nang napagdesisyunan naming kumain na. Sa pagakyat pa lang pagod na kami.
Pumunta ako sa compartment at kinuha ang basket. Sinara ko ulit iyon at pumunta sa pwesto namin nila Blake.
Nakalatag na ang blanket. Nakalagay na din ang ibang pagkain. Itong basket na lang na naglalaman ng mga plastic cups at iba pa ang kulang.
"At anong naisip mo at dito mo kami dinala?" Tanong ko kay Blake na ngayon ay preskong nakahiga sa tabi ko.
"I don't know. I just remembered this place. And I want you to see this beautiful scene,"
Sinubuan ko na si Lianna habang naglalaro ulit siya ng barbie niya.
"Baka gusto mong kumain, Blake Kevin Garcia?" Nakataas na kilay na tanong ko sakaniya.
"Susubuan mo ko?" Tanong niya habang nakapikit pa din.
Why did they made a man like this? Dumilat siya at ang mapupungay niyang mata ang nakahagip sa paningin ko.
"Staring is rude," Tawa niya at binigyan ako ng mabilis na halik sa labi bago umupo. "I'll eat. Subuan mo ko ah?"
Tinitigan ko lang siya ng masama pero kinindatan niya lang ako at pinasadahan ang buhok niya gamit ang palad niya. That makes him even hotter.
At dahil may nagpapababy pang isa. Paikot ikot tuloy ang kutsara na ginagamit ko.
"Nakakangalay kaya! Ba't kasi hindi kapa kumuha ng sarili mong plate." Irap ko sakaniya bago subuan si Lianna.
"Ako muna, e! Kakatapos lang ni Lianna." Maktol niya.
Muli, umirap ako sakaniya.
Tumawa siya at kinuha ang paper plate sa kamay ko.
"Sige, ako naman magsusubo sainyo." Sabi niya at inangat ang kutsara na may lamang kanin at afritada bago isubo saakin.
Nasa kalagitnaan kami ng pagkain ng biglang may tumawag sa cellphone ni Blake. Kinuha ko muna ang plate na hawak niya bago niya ilabas ang cellphone niya.
Nakita ko ang pagiba ng aura niya bago ako tignan. "I'll just take this call, baby." Paalam niya at tumayo bago pumunta sa isang gilid.
I know it's Liz. Wala namang ibang tao ang pwedeng paibahin ang aura ni Blake ng ganun kabilis.
"Ang tweet niyo ni Daddy." Sabi ni Lianna kaya napatingin ako sakaniya.
"What, Lia?"
"Ang tweet niyo ni Daddy." Ulit niya. "Do you lab daddy?"
"Ofcourse, Lia. But you know, I'm afraid you're gonna get mad, e." Sabi ko at pinatong ang paper plate na ginamit.
"I'm not gonna get mad, tita. Daddy explained everything to me." Sabi niyang muli.
Natigil ako dahil doon. It's impossible for her to understand everything.
"But you don't understand the situation, Lia." Sabi ko sakaniya at sinara ang basket pagkalagay ko ng plastic na may mga pinaggamitan.
Hinawakan niya ang kamay ko kaya napatingin ako sakaniya. Sumilay ang isang ngiti sa labi niya dahilan upang ipakita ang mga baby teeth niya.
"Tita I don't need to undertand everything. Atleat Daddy told me the truth. I don't want people who liet (lies) at me."
Halos malaglag ang panga ko sa mga sinabi niya. Para siyang hindi two years old kung magsalita.
"But I know Mommy will get hurt. Mommy told me that she lovet (loves) Daddy. But don't worry tita, if Daddy lovet (loves) you, I alto (also) love you." Ngiti niya at niyakap ako bigla.
Para bang kinurot ang puso ko sa sinabi niyang iyon. I can't believe that she can say those words.
Pero nahawa ako sa kalungkutan ng mukha niya ng makita ko iyon sa kaniya.
"Why, baby?" Tanong ko sakaniya.
"Mommy hurt (hurts) me. She pinchet (pinches) me at my legs or at my side." Sabay turo niya sa tagiliran niya. "When I'm being tubborn (stubborn) she do that to me."
I can't control myself but to be angry. Nagagalit ako kay Liz dahil ang hilig niyang saktan si Lia. That Lizel Angelica Ferrer!
"Tita Kylie, can you tay (say) to Mommy to top (stop) hurting me?" Mangiyak ngiyak niyang sabi.
Tumango ako sakaniya at hinagod ang buhok niya.
"Don't worry, baby Lia, I'll protect you from your Mom. I'll won't let her hurt you again." Sabi ko sakaniya at niyakap siya.