P.O.V Lauren
We zijn een week later er zijn vele mensen langs gekomen zoals mijn vrienden, familie, Caine die langs komt en tenslotte Duke hij is niet van mijn bed weg geweest. Ik heb hem gezegd dat hij naar school moest omdat hij anders te veel zou missen zelfs zijn vader gaf me gelijk. Maar goed ik wacht op Chris ik hoop dat ik naar huis mag.
Want ik moet de deadlines van vorige week inhalen. Bran had er al een paar gedaan van de minder sportieve wagens, ik doe altijd de sportieve wagens omdat hij bang heeft dat hij er mee verongelukt wat best te begrijpen is die auto's zijn net als wilde dieren je moet ze eerst temmen en dat heeft heel veel ervaring nodig.
'Babe?' Vraagt Duke ik kijk hem aan en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Ah Lau! Ik heb heel goed nieuws! Je mag naar huis!' Roept Chris enthousiast. Hij is soms gek in zijn hoofd geloof me maar! Ik ben wel blij dat ik naar huis mag dat wel eindelijk! 'Lieverd?' Zegt mijn mama. 'Ja mama?' Vraag ik. 'Volgende week moet je het rustig aandoen en daarom hebben we besloten dat er een leerkracht van school langs komt om de lessen die je gemist hebt in te halen. Zegt ze en richt zich daarna op Duke. 'Dat geld ook voor jou Meneer Cooper.' Zegt ze op strenge toon maar na een aantal seconden schiet ze in de lach.
'Schatje kom je?' Vraagt Duke lief. 'Jahaa ik kom, heb geduld. Opjager!' Het laatste mompel ik zacht in de hoop dat hij het niet heeft gehoord. 'Ik mis je gewoon, ik wil je in mijn armen hebben liggen en kleine kusjes geven. Oke ik ben een softie aan het worden!' Het laatste zucht hij dramatisch en maakt rare bewegingen met zijn armen. 'Dat ben je niet! Okay ja je gedraagt je minder als een asshole that's it.' Glimlach ik naar hem.
'Lieverd!' Roept mijn mama. 'Ja mama?' Vraag ik. 'Iemand is langs geweest een zekere Jasper?' Ik zucht lang en diep. Dit meen je niet! 'Wanneer is hij langs geweest? Wat wou hij van me?' Vraag ik poeslief. 'Euhm ongeveer een kwartiertje geleden hij zei dat hij in het Hilton hotel verblijft. Hij zei tegen mij dat hij je wou spreken maar waarover weet ik niet dat wou hij niet zeggen.' Zegt mama verward.
'Ik ben even wandelen!' Roep ik na vijf minuten na het gesprek met mama. 'Okay lieverd, neem Duke mee!' Roept ze. Dacht het dus niet sorry mama. Ik loop de voordeur uit en wandel naar mijn garage. Waarom ik het zo doe? Ze houden me tegen als Jasper voor de deur staat. Why? I don't know! Ik neem de Volkswagen Golf GTI Sport. Ik heb gewoon even zin in deze auto. Deze auto haalt bijna even veel als de Chevrolet Camaro dankzij een nieuwe motorblok die zeldzaam is.
Ik weet dat ik eerder ben dan Jasper. Yes people i can do anything in America. Why? My name is Lauren Smith. In de verte zie ik een Audi A6 rijden dat is hem. Ik ga hem zo verrassen met dit bezoekje. Ik wandel het hotel rustig binnen en ga naar de balie.
'Hallo, wat kan ik voor je doen?' Vraag het meisje beleefd. 'Ik zou graag de kamersleutel willen van Jasper Jacobs.' Vraag ik zo beleefd mogelijk. 'Sorry miss maar dat mag ik niet doen.' Zegt ze. 'Lauren Smith.' Zeg ik. 'Sorry miss!' Zegt ze en ze kijkt in de computer voor de sleutel. Dan gaat ze naar een kast waar alle sleutels hangen en neemt er eentje vanaf. 'Alstublieft miss Smith.' Zegt het meisje uiterst beleefd. 'Zeg maar Lauren.' Glimlach ik naar haar. Ze knikt en gaat verder met haar werk. Hmm verdieping 23 kamer 110 een suite dus. Domme domme jongen was me nu maar niet komen opzoeken.
Ik wandel de kamer binnen en bekijk alles goed. Oh man ik heb dorst! Eens kijken in de ijskast aha cola lekker. 'Glas waar ben je? Aha hier!' Mompel ik. Nu maar wachten op die domme jongen pff. Ik plof neer in de zetel en speel een spelletje op mijn mobiel. Na ongeveer vijf minuten hoor ik dat er iemand aan het slot zit van de kamerdeur.
Dat zal waarschijnlijk Jasper wel zijn. 'Ja ik ben haar gaan bezoeken maar ze was niet thuis.' Zegt hij tegen de persoon waar mee hij belt. 'Zodra ik haar te pakken heb doe ik het, beloofd.' Zegt hij kil. 'Wie gaat wie vermoorden?' Grijns ik. 'Whaa! W-wat doe jij hier!' Schreeuwt hij. 'Nou nou ben je bang voor me?' Ik glimlach zoet naar hem. 'Nee nooit!' Zegt hij weer. 'Domme jongen.' Lach ik naar hem. 'Hoezo dom?' Vraagt hij dom. 'Om iemand te vermoorden heb je.' Ik onderbreek mijn zin en laat mijn wapen aan hem zien. 'Dit nodig.' Maak ik mijn zin af.
'Die heb ik ook!' Zegt hij. 'Oja waar is het dan? Ik zie niks hoor.' Lach ik hem uit. 'Waar heb je het gedaan juist zat het nog achter mijn riem!' Sist hij. 'Zoals ik al zei domme jongen dat ben je altijd al geweest en dat zal ook zo blijven!' Zeg ik geamuseerd. 'H-hoezo?' Stamelt hij en ik grijns naar hem.
'Echt waar Lauren! Dat is geweldig!' Roept Layla. Ik heb haar net verteld dat Jasper in de gevangenis zit. Hij was niet normaal in zijn hoofd altijd als hij mij niet kon bereiken dreigde hij om haar iets aan te doen. Why? Omdat hij Brandon niet aan kan omdat hij natuurlijk sterker en slimmer is! Maar ja Layla is heeft geen hobby's na fitnessen en shoppen dan maar inderdaad zoals je kan raden is zij een zwakke schakel als het om bedreigingen gaat is zij de eerste.
'Jep, moet gaan bye!' Zeg ik luchtig. 'LAUREN CELESTE ENRICO DI-MEO SMITH!' Schreeuwt mama oojee ik kan beter gaan rennen als ze mijn volledige naam uitspreekt dan is ze woedend geloof me je bent haar dan liever kwijt dan rijk ze is een beest als ze woest is! Trouwens even tussen door mijn volledige naam is belachelijk vind je niet? Nee? Ik wel!
Wat ik op dit moment doe? Rennen voor mijn leven. 'Hey Lau waarom ren je?' Vraagt Duke. 'Heb je net mama horen schreeuwen? Ja? Wel ze is woedend dan kan ik beter rennen voor mijn leven! Bye!' Roep ik naar hem en loop mijn garage binnen.
'Auto staat klaar!' Roept Jay. 'Thanks buddy!' Zeg ik hij gooit me de sleutels toe. 'Deze moet je nog testen maar dat kan ook op de baan ze moeten zo snel mogelijk de uitslagen hebben. Ondanks je twee weken hebt uit gelegen normaal had je de resultaten naar hen gestuurd maar Brandon heeft ze ingelicht en vonden het niet erg.' Zegt hij snel omdat hij weet dat mama hier elk moment hier kan zijn.
Ik kijk naar de auto die voor mij voorgeschoteld staat. Hmm De Doge Viper SRT ACR zalige auto om mee te pronken en te rijden! 'Is de computer aangesloten?' Vraag ik. 'Ja stap maar snel in!' Lacht hij. Ik doe wat hij zegt en hij doet teken dat ik kan beginnen met de tests. Dit wordt dollen. 'Lau? Mag Duke mee na de tests? Hij heeft je net zien weg scheuren met de Doge Viper SRT ACR!' Hoor ik Brandon vragen in mijn koptelefoon. 'Is goed laat me even wil je? Je weet zeker niet hoe snel ik nu rij ik moet me consenteren! Thanks!' Zeg ik terug.
'Jay?' Vraag ik. 'De resultaten zijn binnen moet ik ze? Of is het goed zo denk je?' Hij wist precies wat ik ging vragen, zo zie je maar wie je het beste kent. 'Mijn voorgevoel zegt dat het beter is dan de vorige keer. Bekijk de testen van drie weken terug is dat is geloof ik de laatste keer dat ik hem heb getest op de baan.' Zeg ik. 'Oké kom je Duke ophalen? Hij staat klaar.' Hoor ik hem grinniken blijkbaar is het wel grappig. 'Ben er over vijf minuten.' Zeg ik.
Ik lig op de grond van het lachen ik veeg zelfs tranen van het lachen weg zo grappig is het dus. Toen Jay tegen mij zei dat hij klaar staat en ik hem hoorde grinniken had ik niet verwacht dat het zo grappig ging zijn. 'Schat je rijdt zelf races en dan ga je een beveiliging's pak aandoen!' Zo eng rij ik nu toch ook niet of wel? 'Babe ik wou gewoon je gezicht zien dat is alles maar blijkbaar vind je het hilarische!' Lacht hij mee. 'IS LAUREN THUIS?' Hoor ik mama schreeuwen. 'Duke doe dat pak uit ik ga alvast naar de auto bye!' Zeg ik gehaast. 'Ben mijn leven nog niet beu.' Mompel ik. Duke vind het blijkbaar wel grappig want hij moet hard lachen. 'Tot zo lieverd.' Hij drukt nog een kus op mijn voorhoofd en ik ren naar de auto.
'Zo zo dat duurde lang!' Zeg ik na tien minuten als Duke is ingestapt. 'Ja sorry je moeder hield me tegen.' Zegt hij. 'Oh god.' Fluister ik stil. 'Wat is er?' Vraagt hij bezorgd. 'Niks helemaal niks.' Zeg ik simpel. 'Naar waar wil je gaan?' Vraag ik. 'Euhm mag ik rijden?' vraagt hij terughoudend. Zou ik het wel doen ach hij heeft wel ervaring met dit soort auto's. 'Ja is goed.' Hij kijkt mij verbaasd aan. 'Wat weer niet goed?' Vraag ik met een zucht. 'Jawel jawel alleen ik had het niet verwacht.' Zegt hij ineens zenuwachtig.
'Babe ik ga je nu een blinddoek om geven we zijn bijna bij de verassing.' Glimlacht hij. 'Okay.' zeg ik zacht ik begin nu wel nieuwsgierig te worden naar die verassing van hem. 'Nog even Babe!' Zegt hij lief en pakt mijn hand vast. 'Hoelang is het nog rijden?' Vraag ik. 'Een kwartiertje.' Zegt hij lief.
Ik heb me echt laten inpakken door hem! Hij is zo schattig als hij iets doet voor mij maar ik meen het als hij mij bedriegt dan is het gedaan en neem ik hem niet meer terug hij is niet voor niks een badboy en zit hij in een maffia bende. Maar toch hou ik van hem misschien is dat wel raar.
'Lieverd we zijn er. Ik ga nu uit de auto en dan laat ik jou uitstappen en begeleid ik je goed?' Zegt hij nerveus. 'Okay waarom ben je zo nerveus doe kalm aan ik heb je nog wel nodig hé!' Zeg ik lachend maar ik meen het wel. 'Ik ben helemaal niet zenuwachtig!' Zegt hij koppig. 'Ja maak dat een kat wijs!' Zeg ik sarcastisch.
Ik hoor de auto deur open gaan en even later die van mij. 'Steek je hand uit.' Beveelt hij mij. Ik doe wat hij vraagt. Hij neemt mijn hand en legt dan zijn andere hand om mijn middel en trekt mij uit de auto. Niet veel later hoor ik de auto sluiten. We wandelen een stukje en dan staan we opeens stil. 'Ga hier heel even zitten ben zo meteen terug.' Zegt hij opgelucht. Hij zet me neer op een bankje en gaat weg. Na ongeveer vijf minuten er gezeten te hebben begin ik mij toch vragen te stellen. Wat als hij mij vergeten is? Wat als hij mij in de val heeft gelokt en dat ik nu ontvoerd ben? Ik begin stilaan in paniek te geraken. 'D- duke?' Vraag ik in paniek. Ik kan hier absoluut niet tegen! Ik kan mezelf niet beschermen! 'Rustig Lauren rustig het is al goed ik ben hier!' Hij trek mij in een knuffel en ik knuffel hem stevig terug. 'Hee rustig maar ! Het is al goed ik ben bij je.' Stelt hij mij gerust.
'Kom we gaan verder! We zijn er over een paar meter!' Zegt hij rustig tegen me. Na een aantal meter laat hij mij stoppen. 'Ben je er klaar voor?' Vraagt hij zenuwachtig. 'Weet ik niet!' Zeg ik even zenuwachtig terug. Hij haalt de blinddoek van mijn ogen weg en mijn mond zakt letterlijk open!