"Nope. Just saying the truth. I know her too well, guys. Too well for me to know now that.." Ngumisi muna siya at tinignan ang kamay ko. "She's pretending that she moved on already."
Napaawang ang bibig ko sa sinabi niyang iyon. Nakamove on na ko and I'm sure of that!
Napailing na lang ako sa sinabi niya at tinapik na ng bahagya si Jules sa pisngi.
"Jules, come on. Dun na tayo sa tent." Tapik ko sakaniyang pisngi at pangbabalewala na din sa tingin sakin ni Blake at ng barkada.
"I'm not sleeping, Kylie."
Kumalabog ang dibdib ko ng marinig ko yun sakaniya. Hindi siya natutulog, so it means narinig niya ang sinabi ni Blake kanina.
So what, Kylie? Nakamove on kana diba? Dapat wala ka ng pakealam kung narinig man yun ni Jules o hindi.
Nakita kong tumayo na si Jules sa tabi ko at nilahad ang kamay niya sakin.
"Let's go." Aniya kaya tinanggap ko ang kamay niya at walang lingon likod na naglakad patungo sa tent namin.
Obviously, by partner ang magsasama sa isang tent.
Pumasok na kami ni Jules sa tent ng tanggalin niya ang zipper nito. Katamtaman lang ang laki nito katabing tent namin ay yung kina Doms at Ethan.
"You moved on already, right?" Tanong saakin ni Jules habang inaayos ko ang hihigaan namin.
Tinignan ko siya. "I am."
"Come on, Kylie. Don't fool me. Sa dalawang taon na nakasama kita araw araw, kilalang kilala na kita."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niyang iyon.
"I can't get what your trying to say, Jules."
Bumuntong hininga siya at tinignan ako sa mata. I hate it when Jules being like this. Nakakatindig balahibo ang pagtingin niya ng mariin sa ganitong sitwasyon. Halos marinig na nga ata ang kabog ng dibdib ko.
"Sana lang hindi sayang ang paghihirap mo sa Georgia noon. Sana yung mga luhang binuhos at yung sakit na naramdaman mo noon sakaniya hindi ko makita ulit sayo. I don't wanna see you being hurt again by him. There's no way I'm gonna let him, Kylie." Madiin niyang sabi bago humiga at ilagay ang braso niya sa noo niya at pumikit.
I stared at him.
Jules Montemayor. The one who didn't leave me. The one who letted himself to be my crying shoulder. The one who became my best friend.
Nasaksihan niya lahat ng ginawa ko noon para lang makalimutan ko si Blake. Nakita at narinig niya lahat. Wala siyang ibang ginawa kundi ang aluhin at damayan ako. I owe him big. At alam ko na hindi ko dapat nararamdaman ang ganitong klase patungo kay Blake. Hindi dapat ako nasasaktan sa tuwing nakikita ko siyang may pamilya na.
I can't afford to lose Jules. Not him.
Ilang minuto din akong nakatingin sakaniya ng napagdesisyunan kong humiga na sa tabi niya. Pumikit ako at sinubukan kong matulog.
Hindi ko alam kung ilang minuto kong pinilit na matulog. Kung ano anong posisyon na ang ginawa ko makatulog lang. Shit!
"Ang likot mo, leley.." Bulong ni Jules kaya napatingin ako sakaniya pero nakita ko siyang nakapikit pa din. Naramdaman niya siguro.
Hays, siguro kailangan ko munang lumabas.
Paglabas ko ay nakita kong nasa kaniya kaniyang tent na ang barkada. Sinuot ko na ang tsinelas ko at naglakad patungo sa dagat. Umupo ako sa buhanginan habang nilalabas ang cellphone ko na nasa bulsa ko.
Nag-IG lang ako at habang nagtitingin ng mga pictures ay nastuck ang tingin ko sa isang picture.
'Making me inlove more because of this.'
Paulit ulit ko iyon binasa. Damn, Garcia!
Picture ko iyon na tinatalian si Lianna. Eto ba yung sinasabi ni Vanessa na kung may nakita lang ako?
"Kylie?"
Napalingon ako sa likuran ko at nakita ko si Doms.
"What are you doing here?" Tanong niya sakin bago umupo sa tabi ko.
"Nagpapaantok lang."
Tumango siya at pinilig ang ulo niya para tignan ako.
"Thinking of someone that's why you can't sleep?" Tawa niya.
Umiling na lang ako sa sinabi niyang iyon. Dominic Gamboa nga naman.
Tinignan ko siya at nakita kong nakatingin siya sa dagat.
"Can you tell me what happened sa loob ng dalawang taon na wala ako?" Walang pagdadalawang isip kong tanong sakaniya.
"About sa barkada? O about kay Blake?"
Napairap ako sa pangaasar na tono na iginawad niya sa pangalawang tanong niya. "Sa lahat." Sagot ko sakaniya.
Tumango siya umayos ng upo.
"Sa barkada, nothing changed. Ganun pa din. Pero hindi namin maiaakila na miss na miss kana namin. Nagtatampo kami sayo kasi lilitaw lulubog ka. May times pa nga na 5 months straight wala tayong komunikasyon sa isa't isa. Pero inintindi ka namin. We know your situation kaya hinayaan ka namin." Ngiti niya at nagsulat sa buhangin gamit ang daliri niya. "Pero hindi lang ikaw ang namimiss namin nung mga panahon na 'yun. Si Blake din.."
Napatingin ako sakaniya ng may kunot na noo.
"How come?"
"Naging gago siya, Kylie. Sinisi niya sarili niya. Ibang iba yung Blake na kilala namin sa Blake na naging kaharap namin nung mga araw na 'yun. We don't know what to do about him. May mga times na hindi namin siya nakakasama. May mga times na pumapasok siyang may pasa, putok ang labi, may sugat at iba pa."
Para akong sinampal ng ilang beses sa narinig ko sakaniya. Wala akong alam sa mga nangyari sakaniyang ganun.
"Alam namin na nagkachat kayo. Kinakamusta ka niya pero ikaw, hindi mo siya pinapansin. Meron pang time na sinabi niya saamin na bakit daw hindi mo na lang siya iblock kung hindi mo din naman daw siya papansinin. Gustong gusto mo pa daw ata na nakikita niyang nagiging masaya ka doon, habang siya, naghihintay na balikan mo siya."
Oo, hindi ko siya binlock. Ayoko at the same time hindi ko kaya. Gusto kong makita ko pa din kung anong ginagawa niya kahit sa mga picture manlang o posts niya.
"Sobra siyang nagalit sa sarili niya. Nainis siya sayo dahil hindi mo manlang siya pinagexplain. Ky, he cried so much. Sinubukan niya ulit sumunod sayo pero hindi niya magawa dahil nakasalalay dito si Lianna. Pero alam mo bang hanggang inis lang naramdaman niya sayo? Hindi niya kayang magalit sayo, Ky."
My heart skipped a beat as I heard her last sentence. Hindi niya kayang magalit sakin..
"Until you came back. Nawala yung jerk side niya. Otomatikong bumalik siya sa dating Blake. Yung Blake na nakilala natin noon, bumalik. Nung nalaman niyang babalik kana para siyang bata na binigyan ng gusto niyang laruan sa sobrang saya niya." Tumawa siya at tinignan ako. "Sobra siyang nagpanic nung time na susunduin kana namin. Kaya nga siya nagpaiwan noon sa van dahil kinakabahan siyang makita ka."
Natawa din ako. Hay nako, Blake Kevin Garcia.
"He never stopped loving you, Ky. Kahit nasasaktan siya dahil napakaclose niyo na ni Jules, hindi pa din siya sumusuko. One time he said to us na kung naging matalino lang siya noon at dinala si Lianna sa Georgia, ayos na ang lahat. Kaso hindi pwede. You're lucky to have Blake. Swerte ka dahil may isang tao na kahit kailan, hindi ka tinigilang mahalin." Seryoso niyang sabi at ngumiti siya saakin.
Lianna? Wait, what's with Lianna? Anong kinalaman ng bata dito?
"Bakit damay si Lianna dito?" Nagtataka kong tanong sakaniya.
Ngumiti lang siya saakin at nagkibit balikat. "It's Blake who should explain that. Sana hinayaan mo siyang magexplain noon, edi sana ayos pa kayo ngayon."
Alam kong may alam si Doms. Hindi lang si Doms kundi ang barkada. Alam kong alam na nila ang rason ni Blake. Pero para saan pa? Wala na. Diba Kylie?
"It's useless--" Umiling agad si Doms ng sinabi ko iyon.
"It's not. Let him, Kylie. Naghihintay pa din siya sayo. Always." Ngiti niya at tumayo. "Inaantok na ko. Ikaw? Hindi ka pa ba papasok?"
Umiling ako. "Dito muna ko." Sabi ko at tumingin sa dagat.
Naramdaman ko ang yakap ni Doms mula sa likod ko. I'm proud I have them.
"Just let him, please?" Sabi niya bago kumalas.
Alam kong wala na si Doms. Nandun na siguro sa tent nila ni Ethan. Napabuga ako ng hangin bigla.
Hindi ko na alam. Bakit ko pa ba kailangang alamin ang rason ni Blake? Wala naman kasing mababago diba? Tapos na ang lahat. Yung love story namin ay mananatiling kwento na lang.
**
Humikab at kinusot ko ang mga mata ko nang magising ako.
Napatingin ako sa cellphone ko. 11am na? Tumingin ako sa gilid ko at imbes na si Jules ang makita ko ay sticky note lang ang nakalagay doon sa side niya.
Sleepyhead, goodmorning! Mukhang puyat ka. Anong oras kaba natulog, miss Kylie? Tsk. Nasa labas lang ako. Chilling with friends. Come out once you read this. ;)
- Jules Gwapo.
Natawa ako doon. Gwapo? Okay, pagbigyan.
Nagsuklay muna ako at kinuha ang tuwalya at maliit kong bag na naglalaman ng toiletries ko pagkatapos ay lumabas na ako.
Mula sa pwesto ko ay natatanaw ko ang iba na nags-swimming na. Pero yung ibang boys ay wala doon.
"Gising na siya." Napatingin ako sa nagsalita.
Napapagitnaan ang tent namin nila Doms at Ate Love. Sa tabing tent ni ate Love ay ang tent nila Blake. At oo, si Blake ang nagsalita.
Bigla akong nahiya sa itsura ko. Baka may muta pa ako o kaya ano! Nakakahiya!
Narinig ko ang halakhak niya. Nakaupo siya sa pasukan ng tent nila habang ang mga kamay niya ay nakapatong sa dalawang tuhod niya.
"You're cute. Don't worry, kahit may morning glory kapa diyan ayos lang sakin. Mahal pa din kita." Tawa niya at kinindatan ako.
Umirap ako sakaniya. Mga salitang Garcia.
"Saan yung iba?" Tanong ko sakaniya.
"Nagiihaw para sa mga ulam."
Tumango ako. "Bakit hindi ka nags-swimming? O kaya tumulong magihaw?"
"I'm waiting for you to wake up. Gising prinsesa ka kasi." Iling niya at ngumisi.
Nagmake face na lang ako sakaniya. Kung sabihin ko kayang napuyat ako kakaisip sayo!
Oops, don't get me wrong guys. Kakaisip sakaniya dahil sa lintek na explanation na 'yun.
"Punta muna ko sa CR." Paalam ko sakaniya.
May CR dito sa island na 'to ang alam ko. Kaya hindi na kailangang bumalik sa resort.
"Samahan na kita." Alok niya.
Umiling ako sakaniya. "No need. I can handle myself."
Tumayo siya at pinagpag ang shorts niya.
"Alam mo ba kung saan?" May halong pangaasar sa tono niya.
Uhh, saan nga ba?
"Looks like you don't know where. Come on, 'wag ng matigas ulo. Sumama kana." Sabi niya at inalok ang kamay niya.
Pero sa halip na tanggapin iyon ay umirap na lang ako dahilan upang matawa nanaman siya. Mukha ba kong clown?!
Nagsimula na siyang maglakad kaya sumunod na ako sakaniya. Tinitignan ko ang mga tao na nagkakainan, picture-an o kung ano pa sa paligid. Ang ganda talaga dito.
Hindi populated dahil meron silang bilang kung hanggang ilan lang ang pwede dito sa island na 'to. Kumbaga, magpapabook kana din agad na pupunta ka dito.
"Aray!" Reklamo ko ng tumama ako sa likuran niya.
Uy ang bango niya.
"Dito ka sa tabi ko." Utos niya.
"Wow naman. Kung makautos ka. Ayoko. Maglakad kana." Iling ko at nagno sign pa gamit ang daliri ko.
"Stay at my side, Santiago. I hate those stares at you." Matigas niyang sabi at sinamaan ako ng tingin.
Okay. Hindi na ako papalag. Tumabi ako sakaniya pero medyo malayo.
"I said, at my side. Gusto mo ba talagang hilahin kana lang ng kung sino diyan?" Bakas na ang inis sa boses niya.
"Ano ba? Eh wala naman akong nakikitang nakatingin saakin!" Inis ko na ding sabi sakaniya.
"Then look again at your right side." Matigas niyang sabi at ako naman bilang masunurin ay tumingin nga ako.
Nakita kong may dalawang lalaki na nakatingin saakin habang may binubulong yung isa kaya napangisi naman yung binulungan niya.
Napasimangot ako dahil doon. At hinila si Blake.
"Oh ano? Tama ako diba?" Tanong niya habang hinihila ko siya.
"K. Whatever." Sagot ko sakaniya at tuluyan siyang hinila.
Palinga linga ako at hinahanap ko ang CR dito pero hindi ko makita.
"Asan ba yung CR dito? Kanina pa tayo naglalakad. Niloloko mo ba ko? Hindi mo din ata alam e!" Naiinis ko ng sabi.
Kanina pa kasi kami naglalakad dito hindi ko pa din makita yung CR.
"Hindi naman kasi dito ang daan." Presko niyang sagot.
Para bang umusok ang ilong ko sa narinig kong iyon sakaniya at hinarap siya.
"Bakit hindi mo sinabi?! Mukha tayong tanga na lakad ng lakad dito!" Nanggagalaiti kong sabi sakaniya.
"Hindi ka naman nagtanong and besides.." Aniya at ngumisi. "I'm enjoying this moment." Sabi niya at tinaas ang kamay namin na magkahawak.
Namilog ang mata ko doon. Kanina ko pa hawak kamay niya? Bakit hindi ko namalayan?
Binitawan ko ang pagkahawak ko sa kamay niya at tinignan siya ng masama. "Ituro mo na! Naiihi na ko!"
Ngumuso naman siya at umiling. "I won't. Hold my hand then I'll show you where."
"No way. Magtatanong na lang ako."
"Okay." Ngisi niya.
Sinusubukan mo ko? Pwes, magtatanong talaga ako.
Lumapit ako doon sa isang babae na naglakad at kinalabit siya.
"Miss, san po yung CR dito?"
Napatingin siya saakin pagkatapos ay sa likuran ko.
"Uhm, hindi ko alam e. Sorry." Kinikilig niyang sabi bago naglakad paalis.
Lintek! Maiihi na talaga ko!
Sinubukan ko pa doon sa isang babae na naglalakad.
"Sorry, hindi ko matandaan kung saan." Sabi niya at umalis na din agad.
Oh sheez! I can't take it anymore!
Narinig ko ang pagtawa ni Blake sa likuran ko kaya tinignan ko siya ng masama.
"Tinatawa tawa mo diyan?"
"Taas ng pride mo. Hahawakan mo lang naman kasi kamay ko, tapos makakapunta na tayo sa CR."
"Alam mo ang arte mo. Ang dami mo pang alam." Irap ko sakaniya.
"Wow, ako pa maarte, Miss Santiago? Now, hold my hand or you'll pee there?" Halakhak niya.
Namula naman ang pisngi ko doon. No choice! Humawak ako sa kamay niya at naramdaman ko namang ininterwined niya iyon.
I suddenly felt butterflies on my stomach. Aminin ko man o hindi, namiss ko 'to.
Habang naglalakad kami patungo sa CR ay hindi ko matanggal ang tingin ko sa mga kamay namin. Nabalik lang ako sa huwisyo ng tumigil siya.
"Dito na. I'll wait for you here." Sabi niya at nginitian ako.
Tumango ako at tinanggal ang pagkakahawak ko sa kamay niya. Kahit ayoko, kailangan.
Pumasok na ako sa CR at ginawa na ang dapat gawin. Ang sarap sa feeling ng naihi ko na lahat haha. Pagkatapos ay lumabas na din ako habang pinupunasan ang bibig ko ng tuwalya.
"Okay kana?" Tawa niya.
Tumango na lang ako at sinamaan siya ng tingin bago naglakad pabalik sa tent.
Kung alam ko lang na 'yun lang ang daan edi sana kanina pa ko nakapag-CR! Nadaanan ko ang mga nagiihaw at nakita ko si Jules doon.
"Juiceeee!" Tawag ko sakaniya at lumapit ako sakaniya.
"Gising kana pala." Sabi niya habang pinapaypayan ang iniihaw niyang liempo.
"Yep. I'm hungry." Nguso ko sakaniya.
Tumawa siya at inabot kay Ian ang pamaypay nang makita niya ako ay ngumiti siya.
"Goodmorning, Kyley!" Aniya at kinindatan ako.
"Goodmorning din." Bati ko sakaniya pabalik.
Lumapit sakin si Jules. Nakaboard shorts at sando na lang siya. Siya na!
"Can you wait? Hindi pa kasi tapos yung ilang iihawin. Magtinapay ka muna doon. May dala namang palaman." Sabi niya sakin.
"Sige 'yun na lang. Samahan moko." Nguso ko sakaniya kaya pinisil niya ang pisngi ko.
"Sinong kasama mo pumunta dito?"
Napatingin ako sa likuran ko at nakita ko doon si Blake na halatang badtrip habang nakatingin sa gilid niya. Change of mood, suddenly?
"Siya." Sabi ko sakaniya at tinignan siyang muli.
"Oh?" Sarkastiko niyang sabi kaya hinawakan ko ang kamay niya.
"Don't worry."
Naramdaman kong may humawak sakin galing sa likuran ko. Kilala ko na kahit hindi ko tignan.
"Come on. Diba gutom kana? May pagkain doon." Aniya at hinila ako bigla.
"Dude, 'wag kang bastos. Naguusap kami." Matigas na sabi ni Jules kaya napatigil si Blake sa paglalakad.
No. Hindi sila pwedeng mag away.
"I don't fucking care."
"Ano bang problema mo? Stop acting like a jealous boyfriend because you're not." Ngisi ni Jules kaya tinignan ko siya.
He's pissed already. I know.
"What's happening here?" Lapit ni Ethan.
"Someone's acting like a jealous boyfriend, bro." Iling ni Jules at nginisian ng mapang asar si Blake.
"Jules.." May halong pagbabanta sa boses ko.
"Maybe I'm not her boyfriend. Eh ikaw? Sino ka ba? Boyfriend ka ba niya? I know you're not so stop acting like that too."
Napapikit ako sa narinig ko. Ayoko ng lumala pa 'to.
"Blake come on." Hila ko sakaniya pero hindi siya nagpatianod.
Stop being stubborn, Blake Kevin!
"I'll face death just to win her back. Just for her to be mine again. Mark that on your mind." Matigas at desidido niyang sabi bago ako hilahin.