koizora

1 yıl sonra

Tam 1 yıldır birlikteyiz. Çok mutluyuz. Kerem ile aynı üniversitedeyiz ama bölümlerimşz farklı. Sanem ve Mert ise hala sevgililer. Farklı üniversitelere gidiyoruz . Ama dördümüz de İstanbul'da okuyoruz.
Aniden Kerem benden kaçmaya başladı. Beni hiç aramadı. Üniversiteden arkadaşlarına sordum herkes "bilmiyorum" dedi. Mert'i aradım "bilmiyorum" dedi. Birgün Kerem bana mesaj attı. "Lisedeki kütüphanenin oraya gel" dedi. Gittiğimde "ayrılalım" dedi. Ben "hayır"dedim. "hayır senden ayrılmam benim ceren bana bak sevdiğin kızım"diye bağırdım. Kerem "özür dilerim başka birini seviyorum" dedi.
Ben eve gittim yüssüz gibi Kerem'e durmadan mesaj attım. O hiçbirine cevap vermedi. Birgün Kerem ile ortak bir arkadaşımız evinde parti verdi. Ben sırf Kerem'de gelir diye partiye gittim. Sanem ve Mert'in yanına oturdum. Kerem tahmin ettiğim gibi geldi. Ama bir kızla. Bi an unutmak bu kadar kolay mı diye çığlık atmak istedim. Hemen partinin olduğu evden çıktım. Koşarak evin yolunu tuttum. Ağlıyordum. Hemen odama girdim. Ailem Kerem'i biliyordu. Tanıştırmıştım.
O günden bir ay sonra ablam beni bir arkadaşının kardeşi ile tanıştırdı. İyi birisiydi. Adı Barış'dı. Benden 1 yaş büyüktü Barış. Ben onu sevmiyordum bunu kendide biliyordu. Sadece arkadaştık. Benden hoşlandığını söylediğinde "senden hoşlanmıyorum. Özür dilerim" dedim. Aramızda sorun olmadı arkadaştık. Ben haftada en az bir kere o lisenin kütüphanesine gidiyorum. Birgün gittiğimde kütüphanede Kerem'le ilk tanıştığımız yerde bir tahta vardı. Oraya "mutlumuydun?" yazdım.
1 hafta geçti. Kerem'in beni getirdiği nehrin yanına gittim. Kerem'de oradaydı. Başında bir şapka vardı. Saçları hiç görünmüyordu. Sanki hiçbir olay olmamış. Biz hiç çıkmamışız gibiydik. Birbirimize "merhaba" dedik. Ben şapkaya bakıyordum. Kerem gülümseyerek "yeni tarzım" dedi. Sonra gitti. Ben yine arkasından baktım.