chapter 15: thinking of lourence
Hayyy! monday na naman maaga na naman akong nagising, at naligo na. Habang nag sho-shower ako iniisip ko yung mga sinabi ni rude boy, totoo kaya yun, haaaayy! nakaka kunsume ng utak siguro namn hindi totoo yun, oo tama hindi totoo yun. bakit mo ba kasi iniisip yan stePH! ano naman kung may gusto sayo o wala si rude boy diba? hay naguguluhan na ako. kasi yung peaceful kong buhay naging impyerno dahil kay rude boy sana di ko na lang sya nakilala para di na ako naguguluhan. TAMA NA NGA STEPH WAG KA NG MAG ISIP NG KUNG ANO-ANO LALO NA KUNG TUNKOL KAY RUDE BOY
natapos na ako sa pagligo nag bihis na ako syempre monday ngayon kaya complete uniform with ID. OH MY! oo nga pala di ko parin nahahanap yung ID ko nasaan na kaya yun. HAY bahala na nga makikipag usap na lang ulit ako kay manong guard
Nandito na ako ngayon sa labas ng school. ok kaya ko ito, kaya ko ang powers ni manong guard na over kung makapag sungit, hinga ng malalim ok kaya ko na ito papalapit na ako kay manong guard pero may humila sa akin
"steph musta na" akala ko kung sino naman si ate loraine lang naman pala. kasi naman naka shades pa sya
"okay lang naman ate loraine" tapos nginitian ko sya
"pero bakit parang malungkot ka?"
"kasi ate loraine nawawala yung ID ko kaya mahihirapan akong makapasok"
"yun lang ba? ako bahala" nagtataka ako sa sinabi nya
hinila nya ako papasok sa gate pero hinarangan kami n manong guard na over sa sungit
"bawal yung walang ID dito saka yung outsider" sabi ni manong guard
"sino may sabi" sabi ni ate loraine at inalis yung shades
"ah! ma'am sorry po sige po pumasok na po kayo, sorry po ulit miss loraine" ha! kilala ni manong guard si ate loraine
"tara na steph"
"ha? o sige" hinila na ako ni ate loraine papasok
habang naglalakad ako di ko maiwasan na maisip yung mga sinabi ni rude boy tooo kaya yung o hindi kasi naman eh! nag CR pa kasi ako dapat di na lang ako nag CR para di ko na lang naring. pero galit pa rin ako sa kanya yung nanyari nung isang araw di ko pa rin na kakalimutan nakakabwisit, haaay! ang dami kong problemang iniisip dumagdag pa yung kanina, bakit kilala ni manong guard si ate loraine hay nako!
"nagatataka ka siguro no! kung bakit natakot sa akin yung guard kanina" hala! bakit nya nalaman yung nas isip ko ganon na ba ako ka obvious mag isip
"ha? eh! oo, bakit nga ba?"
"di ba nasasabi ng magaling kong kapatid sayo"
"di naman kaming masyadong close ni ru- este lourence"
"ha ganon ba?"
"oo eh" ano ba to nakakahiya na
"daddy ko kasi yung may ari ng school na ito!" di ko alam yun ah!
"ha! ganon ba" nako! na paka yaman pala nila rude boy kaya pala maraming takot dito sa kanya at ako lang ang nag iisang lumaban sa kanya ang tapang ko pala
di na talaga maalis sakin yung kakaisip sa mga sinabi ni rude boy parang seryoso nga sya nakakabwiset talaga yung rude boy na yun pinag iisip ako ng malalim. Nagising naman ako sa bell dahil time na
*triiiiiiiiiiiiiiiiiiing*
"ay sorry ate loraine, i have to go"
"ah! o sige ingat ka ha!" sinabi nya ng papaalis na ako
"sige ate loraine ingat ka din"
habang tumatakbo ako papunta sa room ko
*booooggshh!*
"ay sorry po di ko po sinasadya" pagmamakawa ko sa naka bangga ko
"DI KA KASI TUMITINGIN SA DINADAANAN MO" si rude boy pala to sinong may sabing sigawan nya ako ang aga aga eh!
"bakit ako lang ba yung hindi tumitingin kung nakita mo akong tumatakbo di tayo mag kaka bungguan"
"at ako ngayon ang may kasalanan"
"heh! ewan ko sayo late na ako kaya di na lang ako makikipag talo sayo sige bye"
"ikaw nerdy girl" sigaw nya ng papaalis na ako
nakakabwiset naman oh late na late na ako dumagdag pa yung oras sa pakikipag talo ko dun sa rude boy na yun nakaka dismaya. SHEMAY na buhay to oh napaka malas nabwibwiset ako dun babg nakita ko sya lahat ng sinabi nya bumalik sa utak ko yan tuloy isip ako ng isip.
"Sorry ma'am i'm late" bati ko kay mrs. villanueva patay na naman ako nito oh! ayan na naman yung mga laway ni mrs. villanueva
"it's okay miss lazaro umupo ka na" woahhh! bakit? ang bait nito
"ha? talaga po?" sagot ko
"di mo ba narinig umupo ka na baka mag bago pa isip ko ayokong ma stress" kahit di naman kayo ma stress muka parin kayong stress eh! hahaha ang sama kong estudyante
umupo na ako baka malawayan na naman ako ni mrs. villanueva alam mo naman yun monster kung magalit. lumulutang yung isip ko buong klase kaiisip kay rude boy di ko nga malaman kung bakit ko iniisip yung rude boy na yun wala naman akong pake sa kanya haaaay! di ko na alam ang gagawin.
*triiiiiiiiiiiing*
nabuhay yung katawang lupa ko sa bell. lunch time na ang bilis ng oras. lumulutang kasi isip ko eh! haaaaay!. di ako umalis dito sa room. dito na lang siguro ako mag lu-lunch may baon naman ako eh
"friend ano bang nangyayari sayo kanina ka pa tulala" sabi sakin ni kylie
"ay kylie ikaw pala" gulat kong sinabi " wala to! may iniisip lang"
"baka naman si papa lourence yang iniisip mo ah!" at nginitian nya ako
"HA! ANO HINDI AH! BAKIT KO NAMAN SYA IISIPIN. HINDI, HINDI TALAGA SYA" pasigaw kong sinabi
"oh! easy friend, tinatanong ko lang naman nag hy-hysterical ka na dyan" pa asar na sinabi ng kaibigang kong napaka bwiset , kagaya din to ng rude boy na yun eh!
"nakaka bwiset kasi yung mga pinag sasasabi mo"
"ha? okay nag hy-hysterical kasi agad eh!. kung ano man yang iniisip mo kalimutan muna"
di ko naman kasi makalimutan yung mga pinagsasasabi ni rude boy kahapon di ko na makakalimutan yun pagod na nga ako kakaisip eh! dahil lang dun. totoo kaya yung mga sinabi nya kahapon o nagloloko lang sya. baka nga nagloloko lang yun....
+++++chapter end+++++