Nathaniel Herrera
A week later, saka lang mai-execute ang plan. Millie's so busy kasi sa pagiging EIC ng Journ club kaya ngayong araw lang niya nahanapan ng oras. I dragged Ishii after class. Kailangan naming ma-witness ang gagawin ni Millie. He's so cool kanina sa room, hindi man lang siya bothered na may sisirain siyang relationship ngayong hapon. Parang wala lang sa kanya. Ako nga ang natitensyon para sa kanya, eh.
"Nathe, I can walk straight, and hindi rin ako mawawala so please let go of my hand." reklamo niya dahilan para yukuin ko ang kamay kong nakahawak pala sa wrist niya.
Binitawan ko iyon saka balewalang binalikan ng tingin si Millie na nakatayo na sa harap ni Nathalie at Rainbow.
Actually, sinalubong lang ni Millie ang dalawa sa hallway. Uwian na at buti na lang laging huli lumabas ng campus 'tong dalawa, kaya ngayon naabutan pa namin sila at wala pang makakarinig sa mga sasabihin ni Millie maliban sa dalawang nasa harap niya ngayon at sa aming dalawa ni Ishii. Sikreto kasi talaga ang tungkol sa engagement.
Nagtago kami ni Ishii sa loob ng room IV-D, nasa labas ng room ang tatlo, sa tapat ng room na ito. Pinagplanuhan talaga namin na rito dapat sila banda magpang-abot na tatlo dahil mas maliit ang tiyansa na may makarinig sa pag-uusap nila kung dito sila banda. Dulo ng hallway na kasi ang lugar na ito.
"Hey, Renz." paunang bati ni Nathalie na naka-angkla sa braso ni Rainbow.
"Family dinner tonight. Mom texted me." ani Millie na kay Nathalie lang nakatingin. His face is void of any emotion.
"H-Huh?" dahan dahang napabitaw si Nathalie kay Rainbow and I saw her tensed.
"Didn't your mom inform you?"
"Magkamag-anak kayo, love?" tanong ni Rainbow.
Halos lumuwa ang mata ko. Love ang endearment nila? So... yuck.
Hindi siya sinagot ni Nathalie, instead, she checks her phone na parang may hinanap. Maya-maya pa ay ibinalik niya ang paningin sa kaibigan ko.
"I received none. Are you sure?"
"Baka iniexpect nilang magsasabay tayo o iiinform kita. I'll wait for you in the car. Sumunod ka agad, knowing you, you'll change clothes pa and heck, pagong ka kung kumilos." litanya ni Millie na ni hindi sinusulyapan si Rainbow.
Tumalikod si Millie at halos mapatayo ako mula sa pinagtataguan ko.
Wait! May sasabihin pa siya! What the heck nakalimutan ba niya? At saka saan galing ang family dinner na sinabi niya? Imbento niya o talagang meron?
Pero, Millie! Saan ka pupunta?
"Is Renz your relative?" tanong ni Rainbow na humarap kay Nathalie. Dahil doon ay tumigil si Millie sa paglalakad at lumingon uli sa dalawa.
He smiles at them mischievously.
Imbis na si Nathalie, siya ang sumagot sa tanong. Napaayos uli ako ng pwesto at bahagyang nakahinga ng maluwag. Ta'mo 'to, pa-suspense pa.
"My bad, hindi ako nagpakilala ng maayos. I know you know me already but I still want to formally introduce myself. I'm Renz Milliano, your schoolmate, and the fiance of your girlfriend. For further information, please do your research." at sinulyapan niya si Nathalie who's now obviously seething in anger. "Hihintayin kita sa kotse, nandoon na ang sundo natin."
Iyon lang and he left the two on their own. Nathalie looks dumbfounded while Rainbow's shocked.
"Am I hallucinating things?" manghang tanong ni Rainbow kay Nathalie after a while.
"I'm sorry." halos bulong namang sagot ng babae. "I'll explain everything—"
"So totoo nga iyon." it was more of a statement rather than a question. From shock, his face flashed a big disappointment.
Agad nang nagdiwang ang puso ko. Ito ang klase ng misunderstanding na hindi na nila pwede pang ayusin dahil committed na si Nathalie. So, wala nang chance na magkabalikan sila and I'm pretty sure naman na after today, magbibreak na 'tong dalawa.
"I'm sorry. But I didn't lie, did I? Wala naman akong sinabing kasinungalingan, hindi ko nga lang sinabi ang totoo sa'yo. But, so what? Hindi pa naman kami ikakasal ni Renz, eh. At alam ko hindi naman tayo magiging seryoso sa relationship na ito to the point na aabot tayo sa pagpapakasal so walang hassle sa engagement ko kahit sinagot kita."
My mouth formed an 'O'. Loka 'to, mali na nga siya, nangangatwiran pa. Kawawa kaibigan ko rito. Mas malala pa ata 'to kaysa kay Aimee, eh.
"You're no good to anyone." naiiling na saad ni Rainbow. He looks really disappointed before looking at her for the last time saka iniwan si Nathalie sa gitna ng hallway.
"Fucking shit, Renz." Nathalie said through gritted teeth saka padabog ding umalis.
Hinampas ko ang armchair na malapit sa'kin nang masiguro kong nakaalis na sila. "My God! God! Tapos na! Okay na! Oh my God!" nilingon ko si Ishii but hindi naman siya nakaconcentrate sa nangyayari. Nakatingin siya sa malayo, parang may tinitignan o iniisip. "ISHII!" sigaw ko sa tainga niya. Mabilis siyang lumingon sakin at mabilis akong umatras ng isang hakbang dahil ang lapit ng mukha niya sakin. Nasampal nga ako ng buhok niya paglingon niya eh.
"Bakit ka sumigaw sa tenga ko?!" iritang sigaw niya rin sa'kin.
"Duh, nasaan ba ang concentration mo? Did you see how Nathalie and Rainbow broke up? Nakita mo ba ang acting ni Millie?" tanong ko na nakaturo pa sa labas ng room, kung saa sila nakatayo kani-kanina lang.
Her lips formed a silent O saka sinilip ang labas ng room, "Where are they?" tanong niya nang wala siyang makita.
"Umalis na sila. You just missed a hell of a good scene. Wala ka na uling chance na makita ang gano'n dahil kapag naging kami na ni Rainbow, hindi na kami maghihiwalay." she distorts her face so I changed the topic. "Saan ka ba kasi nakatingin?"
Nilingon niya uli ang hagdanan sa dulo ng hallway, wala namang tao roon. May nakikita ba siyang hindi ko nakikita?
"Wala. Basta."
"Bukas ba third eye mo?"
"No!"
"Okay. Hindi mo kailangang sumigaw." kunot noo kong sagot.
Magkasunod kaming lumabas ng room at wala na talaga sila rito, walang kahit sino actually.
"Wait. Wala na si Rainbow at Nathalie? So may pag-asa nang maging kami ni Rainbow!" malaki ang ngiti niyang tanong habang naglalakad kami pababa ng lobby.
"Yes! May pag-asa na kami ni Rainbow." nangangarap kong sagot.
Dahil doon ay bigla niyang dinanggal ang braso ko, pababa pa naman kami ng hagdan at kung hindi ako nakahawak sa balustre ay malamang na nadulas na ako pababa.
"Shit, Ishii!" sigaw ko sa kanya na biglang nauna at tumakbo pababa. Hinabol ko naman siya agad, "Hoy, kung nadulas ako roon, konsensya mo pa!" sigaw ko habang hinahabol siya.
"Kung nadulas ka roon edi masaya— KYAAAH!" tili niya nang halos maabutan ko na siya.
Dahil hindi siya tumigil sa pagtakbo ay hindi rin ako tumigil sa paghabol. Nakarating kami sa car park at doon siya tuluyang nakalayo sa akin. Mabilis niyang nakita ang sundo niya at sumakay sa sasakyan nila. Napapreno na ako at habol ang hiningang sinundan na lang siya ng tingin.
Binuksan niya ang bintana ng kotse nila at inilabas ang ulo niya para asarin ako gamit ang nakakaasar niyang mukha. Then she waved goodbye bago umandar ang sasakyan nila paalis.
Bwiset.
Lumapit nalang ako sa kotse namin saka sumakay. Agad din namang nagdrive si manong paalis. Nagbabrowse ako sa newsfeed ko habang nasa byahe when I saw Ishii's status
Ishii Salvador A
Just now
"Mission accomplished"
At sa baba no'n ay may selfie siyang ngiting ngiti, hindi alintana ang pawisan niyang mukha.
___________________________