#JustTheBenefits
Kabanata 60
Mabilis lang na natapos ang isang linggo. Hindi ko masyadong napansin ang paglipas ng oras dahil na rin sobrang busy namin. Araw-araw ay kung saan-saan kami nakakarating para sa mga commitments ni Shiloah. Minsan nga ay gusto ko na lang umabsent dahil napapagod na talaga ako. But I can't just leave Shiloah alone.
"Okay ka lang?" Marga asked me. Nandito kami sa backstage at naka-upo lang. Mamaya na iyong concert ni Kyle at kinakausap si Shiloah nung stage director.
"Pagod lang," I replied. May hawak ng isang lalagyan ng stick-o si Marga at binigyan niya ako pero umiling ako. Busog pa kasi ako dahil pinakain ako ni Shiloah bago kami pumunta dito. Wala na talagang panahon na nakakaramdam ako ng gutom dahil palagi niya akong pinapakain. Iyon ding backpack ko, nagmistulang ref dahil sa dami ng pagkain na nakalagay.
"Okay lang 'yan," she said. "After nitong concert may 2-days na free time si Shi kaya makakapagpahinga ka rin."
Medyo humaan iyong loob ko dahil sa narinig ko mula kay Marga. Napapagod na kasi talaga ako sa dami ng ginagawa namin.
Maya-maya ay bumalik na si Shiloah. He was wearing white v-neck shirt, black pants, at saka combat boots. Dala-dala niya rin iyong gitara niya. Ang cute niya lang tignan.
"Ano? Ready ka na?" Marga asked him.
"Kinakabahan ako," sagot niya kay Marga. Medyo namumutla nga siya kaya hindi ko maiwasan na mapa-iling. Siya lang talaga iyong hindi nasasanay. Ilang beses na siyang lumabas sa national TV pero hanggang ngayon, nahihiya pa rin siya. Hindi rin siya sanay kapag bigla siyang tinatawag kapag naglalakad siya. Nabibigla rin siya kapag may nagpapa-picture sa kanya. At nung isang araw, nakakunot ang noo niya dahil ang dami daw friend request sa facebook niya.
Nakakatuwa lang talaga iyong mga problema ng tao na 'to.
"Keri lang 'yan. Mas pogi ka kay Kyle," sabi ni Marga tapos kinindatan si Shiloah. Natawa naman ako. Baliw talaga 'tong babae na 'to. Nag-offer din siya ng stick-o kay Shiloah pero tinanggihan nito. Naupo lang kaming tatlo at nagkukwento lang si Marga ng mga kabaliwan niya nung maya-maya ay nag-excuse siya dahil nabulunan yata dahil kain nang kain ng stick-o habang nagsasalita.
Nung nawala si Marga, tinignan ko si Shiloah.
"Kaya mo 'yan," I said with a smile. He looked at me and smiled back at me. Ang saya talaga sa pakiramdam kapag nginingitian niya ako. Para bang wala lang iyong mga problema kapag siya iyong naka-ngiti. Na para bang kaya mong lagpasan kung anuman ang mangyayari kapag kasama mo siya.
He's a breath of fresh air and a ray of hope. Sana hindi siya magbago.
Tumayo si Shiloah at hinawakan ang kamay ko.
"Bakit?" I asked him.
"May pupuntahan tayo."
"Hindi tayo pwedeng umalis."
He didn't answer me. Sumunod na lang ako sa kanya dahil alam ko naman na alam niya na hindi kami pwedeng umalis. Maraming tao kaming nakasalubong at lahat sila ay mukhang nagkakagulo. Hindi ko naman sila masisi dahil malaking event din talaga 'to. Napag-alaman ko na 2nd major concert pala 'to ni Kyle... And speaking of Kyle, hindi ko pa rin siya nakikita. Nasaan kaya 'yun?
Mabuti na lang at nakasuot ako ng ID na all access kaya naman hindi kami hinaharangan nung mga nagkalat na guards at staff.
"Huy, bakit tayo nandito?" I asked him nung nandun na kami malapit sa stage. Hindi pa rin niya ako sinagot. Huminto kami roon sa may likod ng tela na nagtatakip sa mismong stage. "Bakit-"
Nakalimutan ko iyong tanong ko nung hinawi niya iyong tela.
"Wow," was the only word was able to say. Ang daming tao. Punung-puno iyong arena. Maraming ilaw at puno ng banners na nakalagay ang pangalan ni Kyle.
I was busy gawking at the view when Shiloah pointed at something. Unti-unti akong napangiti nung mapansin ko iyong isang grupo ng mga babae na may hawak na maliit na tarpaulin na nakalagay iyong mukha at pangalan ni Shiloah. Siguro sa iba wala lang iyon. Ano ba naman iyong isang maliit na tarpaulin kumpara sa dami ng mga tarpaulin na nakalagay iyong mukha ni Kyle?
But for us, it meant a lot.
"Ang cute nila," I said. Naka-ngiti ako. Hindi ko mapigilan iyong ngiti sa mukha ko.
Shiloah nodded.
"Hindi ko nga alam kung bakit sobrang naniniwala sila sa akin," he said and I couldn't help but frown. Ang baba talaga ng confidence niya. Kahit na minsan niyayabangan niya ako dahil sa mga tinuturo sa kanya ni Kyle, hindi pa rin mawawala iyong Shiloah na mababa ang confidence.
"Alam ko na we only accept the love we think we deserve... Pero minsan, hindi masama na i-enjoy kung anuman iyong nakukuha natin. They believe in you, Shiloah. Don't insult their feelings by questioning why they support you."
"Sinusubukan ko pero ang hirap intindihin kung bakit," he answered.
"Hindi naman kasi natin dapat intindihin lahat ng bagay," I replied. "Hindi ko nga rin alam kung bakit mahal na mahal mo ako, e," I rebutted.
It was his turn to frown. I looked at him and he was holding my gaze. Parang gusto kong matunaw dahil sa tingin niya sa akin. He wasn't touching me, we're inches apart but the effect was so overwhelming. I was just too happy he's beside me.
"If only you'd see what I see when I look at you, you wouldn't ask me why I'm so in love with you."
Parang mayroong tambol sa loob ng dibdib ko. Parang tumakbo ako sa marathon dahil sa bilis ng tibok ng puso ko. Parang bigla na kaming dalawa na lang iyong nandito.
It was as if suddenly, the world didn't matter anymore.
I wanted to kiss him and to make him feel how much he means to me pero pinigilan ko ang sarili ko. It was so hard. I wanted to touch him but I promised myself I'll be the bigger person. Maghihintay ako na maghiwalay sila ni Candy. Ayoko na gawing masama si Shiloah dahil sa pagmamahal niya sa akin.
He told me he's ready to leave anyone, anything for me... but I won't let him do that. Ayokong maging selfish. Ayoko na maging dahilan kung bakit kakalimutan niya ang mundo. I want this love to be the kind of love that will inspire him to be better, to do better... I don't want the kind of love that will destroy whatever he's working so hard for.
So I stopped myself. I held his hand instead.
"Alam ko," I told him. "Thank you for loving me, Shiloah."
I saw pain shot through his eyes. Ni minsan, hindi ko pa nasasabi sa kanya na mahal ko siya. I love him, I really do... But I wanted to wait for the perfect time. Kapag okay na ang lahat, kapag wala na kaming maaapakan na tao.
And he's got nothing to worry about because I wasn't going anywhere.
"Mahal ka namin," I told him. I tried. Kahit sa ganitong paraan man lang, masabi ko sa kanya na mahal ko siya... Kahit hindi direkta... "Those people? They will soon love you. Alam ko na mamahalin ka rin nila."
His eyes were devoid of any emotion. It was hurting me that I can't tell him that I love him.
I caressed his face and then kissed his cheek.
"One day, all these people will shout how much they love you. And I'll be beside you to tell you how proud I am of you," sabi ko sa kanya. I knew that wasn't enough.
Tatalikod na sana ako para bumalik na kami pero hinawakan niya iyong kamay ko.
"I'd give up anything to hear you say that you love me."
Sabay kaming bumalik. Naka-sunod lang ako sa likod niya. Alam ko naman na hindi galit si Shiloah. Hindi naman siya mababaw na tao para magalit sa akin dahil lang doon... Pero hindi ko rin maitatanggi na ramdam na ramdam ko na nasaktan siya.
I looked at him while he's sitting beside me. Gusto kong hawakan iyong kamay niya at sabihin sa kanya na mahal ko siya. I wanted it all. I wanted to do it all but the time's not right yet.
Sa lahat ng nangyari sa buhay ko, ngayon ko na-realize na hindi minamadali iyong magagandang bagay. Things that matter are always worth the wait. And this? Ours is always worth the wait.
Kinuntento ko iyong sarili ko na tignan lang siya. Nawala lang ako sa pagtingin sa kanya nung may marinig ako na sigaw.
"What?!" sigaw ni Miss Irina. Lahat ng staff at natigilan dahil sa ginawa niya. Mas matanda lang siya ng ilang taon sa amin pero mukhang ang matured niya na. "Ulitin mo nga." Sobrang kalmado ng pagkakasabi niya pero ramdam na ramdam ko iyong takot.
"M-ma'am, h-hindi ko po makit si Kyle."
Gods, Kyle! Nasaan na naman iyong tao na 'yon?!
Nagpatuloy sa pagsigaw si Miss Irina. I winced in fright. Nakakatakot siyang magalit. Mabuti na lang at hindi kami direkta na nagkakatrabaho kaya naman hindi ko mararanasan iyong galit niya.
But I saw an opportunity to talk to Shiloah and I got it.
"Alam mo kung nasaan si Kyle?"
Umiling siya. Napatingin ako sa relo ko at 7:40 na. 8:00 ang start ng concert niya pero wala pa siya. Nababaliw na talaga ang isang 'yun! Gusto ba niyang mademanda at masira ang career niya?
"Tawagan mo kaya," I told him.
"Hindi sasagot 'yun."
"Alam mo kung nasaan siya, noh?"
He shook his head.
"Hindi pero alam ko kung bakit hindi siya pupunta."
"Sino o ano ba kasi ang pinuntahan niya? Papagalitan siya kapag hindi siya nakarating."
He didn't directly give me answer but he replied, still. Mas lalo lang akong naguluhan sa kanilang dalawa ni Kyle.
"Kapag nakita mo na iyong tao na kaya mong gawin ang lahat para sa kanya, maiintindihan mo kami," he told me and then left me.
Tumayo ako agad para kausapin siya. It was unfair of him to accuse me of that. Akala ba niya hindi ko kayang gawin lahat para sa kanya? Dahil lang ba hindi ko pa nasasabi na mahal ko siya kaya may karapatan siya na maliitin iyong nararamdaman ko?
Naglakad ako para lapitan siya. Para sabihin sa kanya na mahal ko siya. I didn't want to tell him just yet pero hindi ko rin gusto na minamaliit niya iyong nararamdaman ko. Oo, siguro nga hindi ko pa siya mahal kagaya ng pagmamahal niya sa akin... Pero dapat ba sinusukat ang pagmamahal? Dapat ba inaalam kung sino ang may mas mahal?
But I wasn't given the chance to talk to him because he was ushered in front of the stage.
Para akong hihimatayin nung makita ko na nasa stage na siya. Mas lalong sumama ang pakiramdam ko dahil alam ko na pinasama ko ang loob niya. Imbes na suportahan ko siya ngayon, pinasama ko pa ang loob niya. Imbes na palakasin ko ang loob niya, pinaramdam ko pa sa kanya na hindi ko siya mahal.
And I couldn't do anything about it now dahil nasa stage na siya. Ni hindi ko man lang siya nasabihan ng good luck.
I was feeling like I was the biggest idiot. Gusto kong pagalitan ang sarili ko pero pinili ko na mas magfocus sa kanya ngayon. Nandito kami sa backstage at nanonood gamit iyong TV. Kitang-kita ko mula rito na kinakabahan si Shiloah. Hindi niya kailangang magsalita para malaman ko kung ano ang nararamdaman niya.
"I'm going to kill him!" sigaw ni Miss Irina. "Pakantahin niyo na si Shiloah! Extend it hanggang hindi pa nahahanap si Kyle! 'Wag ipaalam sa audience na nawawala iyong-tao na 'yun!" she shouted and all of the staff scrambled away from her.
Kahit na natakot ako, pinili ko na magfocus sa screen. I closed my eyes and wished him luck. Alam ko na kaya niya 'to.
Nagsimula siyang kumanta. He sang his debut song and I could feel that not everyone was participating. Alam ko naman na si Kyle ang pinunta nila. Alam ko pero hindi ko maiwasan na masaktan. Mabuti na lang at alam ko na may isang grupo ng babae 'dun na naniniwala kay Shiloah.
I watched and listen to him sing. Alam ko magugustuhan din nila. Alam ko marerealize din nila na walang kwenta na kamuhian nila iyong tao na wala namang ginagawa sa kanila.
I watch your troubled eyes as you rest and I fall in love with every breath.
Wonder if those eyes are really shut and am I the one you're dreaming of?
I wanted to run and hug him. I wanted to say sorry for causing him pain. How can I hurt such a selfless person? Iyong tao na walang ginawa kung hindi ang mahalin ako?
'Cause underneath the darkness there's a light that's trying so hard to be seen.
And I know this 'cause I've noticed a little bit shining through the seams.
Ipinakita iyong mga tao. I was happy that some of them seemed to be enjoying... At kahit gusto kong patayin si Kyle dahil wala pa rin siya, hindi ko maiwasan na magpasalamat sa kanya dahil tinotoo nga niya iyong sinabi niya. Walang ginawa iyong mga fans niya na kung anuman na makakasama kay Shiloah...
And if this is what it takes, then let me be the one to bear the pain.
Oh if this is what it takes, I'll break down these walls that are in our way.
If this is what it takes...
I wanted to tell him that there's no wall that needs breaking. Tanggap ko na sa sarili ko na mahal ko siya. Hindi niya na kailangang magpakahirap dahil mahal ko na siya... Gods! Gusto ko ng tumakbo sa harap at sabihin sa kanya.
I love you, Shiloah.
Alam ko mabilis, alam ko magulo, alam ko maraming magsasabi na ginagamit lang kita para makalimutan si Parker... Wala akong pakielam sa sasabihin nila. Hindi ka nila kilala. Hindi nila alam kung gaano kadaling mahulog sa 'yo. You made it so impossible for me not to fall in love with you.
You didn't give me a choice but to fall... And I'm glad you did what you've done.
I'm happy I'm in love with you.
He finished his song and stopped. Kinabahan ako dahil alam ng mga fans na dalawa lang ang kakantahin nila. Natatakot ako na baka may gawin silang hindi maganda kapag nalaman nila na wala si Kyle... na si Shiloah lang ang kakanta.
Gods! 'Wag. Mas masasaktan ako kapag may nangyari sa kanya.
But he reached for the mic. Nagbulungan ang mga tao dahil sa ginawa niya.
"Alam ko hindi ko 'to concert pero may gusto lang akong sabihin," sabi niya sa mic. Natahimik ang mga tao. Kinakabahan ako sa pwede niyang sabihin. Kilala ko si Shiloah. Alam ko na kaya niyang gawin kahit ano at kinakabahan ako dahil doon.
"Kaya kong maghintay... basta ikaw 'yung hihintayin ko."
And then he sang like he didn't just publicly declare that he's in love with someone. Tinotoo nga niya na hindi niya ako itatago.