26
Face Swap
ISANG BUWAN NA ang lumipas mula nang bumukod kami ni Casper ng bahay. Everything was going so well, except for the fact na ang matandang katulong lang namin ang kasama ko rito mula alas nueve ng umaga hanggang alas tres ng hapon.
Casper is very sweet to me. Every morning, he'll cook the breakfast for me. Dapat ako ang gumagawa n'on pero mas maaga itong nagigising kaysa sa akin kaya siya na ang nagluluto. Nandoon naman ang kasambahay namin, pero mas gusto pa rin ni Casper na siya na lang ang nagluluto kaya paglilinis na lang ng bahay ang inaatupag Gina.
Hindi magaling magluto si Casper. Pero sinusubukan niya talaga, he's giving his best which I find very cute. Sabado ngayon kaya nagpapahinga siya mula sa pag-aayos ng mga bagay-bagay sa lupaing pinamumunuan niya.
I laid beside him, my head on top of his chest. Ramdam ko ang pagtaas at pagbaba ng dibdib nito, dinig na dinig ko rin ang banayad na pagtibok ng puso nito. Marahang gumalaw ang kamay nito para hapitin ang baywang ko.
His hand moved its way inside my shirt. Hinaplos ng palad nito ang tagiliran ko sa magaang paraan. Napakasarap sa pakiramdam n'on, it was giving me that unfamiliar tingling sensation.
I smiled on his chest. Then his fingers moved to tickle my side harshly. Napasinghap ako dahil doon. Mabilis akong napabangon saka ko ito natatawang hinampas sa dibdib. Impit na napatawa naman ito. "Napakabuwisit mo," anas ko sa pagitan ng pagtawa.
Hinila ako nito pabalik sa dibdib niya. He cupped my face and lifted my chin. Hinapit ako nito mas papalapit sa kaniya, then he started kissing me. "Your lips are the sweetest, my love."
I felt my cheek heating. "So is yours," I answered shyly.
Casper pressed his lips on mine once again. He started to give me that sweet deep kiss, his mouth was moving against mine passionately. Papunta na dapat kami sa second level nang biglang may kumatok sa pinto.
Napahiwalay ako kay Casper, iritadong napabuntung-hininga naman ito. He grabbed his shirt on the side table, then dressed himself. Matapos ay tumayo na ito para pagbuksan ng pinto ang kumakatok.
"You interrupted us," he said to Gina.
Nagkibit balikat lang ang matanda. "Nasa baba ang kapatid mo kasama ang asawa niya. Papaalisin ko ba at sasabihin na sa susunod na lang sila bumalik dahil ayaw niyong magpaabala?"
"Yes."
Napabangon ako. "Hindi, 'wag mong paalisin." Nakakunot ang noong binalingan ako ni Casper. Hinintay kong magsalita ito pero napatango na lang ito. Sama-sama kaming bumaba para harapin si Dominic. Naka-upo ito sa sala, at hindi ito nag-iisa, kasama niya si Vernice.
Nilapitan ni Casper ang kaniyang kapatid. "Kamusta, bakit napadalaw 'ata kayo?"
"Ang sabi kasi sa akin ni Vernice, gusto niyang bumisita sa inyo kaya naparito kami," sagot ni Dominic. Wow, akala ko ba hindi kami close. "Pasensiya na kung bumisita kami ng walang pasabi, si Vernice kasi. Bigla na lang nangungulit."
"And why is that?"
"Bigla ko kayong namiss," wika ni Vernice.
Napatingin kami sa isa't isa ni Casper. "Close kayo?" sabay pa naming tanong sa isip ng isa't isa. Sabay din kaming napailing.
Dahil nakapaghanda na ng pagkain si Gina, sabay-sabay na kaming kumain. Habang kumakain kami ay panay ng lingon si Vernice sa akin. Hindi ko alam kung ano ang problema niya. May dumi ba ako sa mukha, may muta? Hindi pa naman ako nakapanalamin bago ako lumabas ng kuwarto. Sina Casper at Dominic naman ay patuloy lang sa pag-uusap tungkol sa kanilang trabaho.
Tumikhim si Dominic para agawin ang atensiyon naming lahat. "Nga pala, Vernice is having a baby. Magiging tatay na ako. Isn't that great?" masayang anunsyo ni Dominic.
Namilog ang mga mata namin ni Casper. Magkakapamangkin na kami? Aba, masaya 'yon! Masayang nakipagkuwentuhan sa amin si Dominic. Sweet na sweet din ito sa kaniyang asawa. Ito pa nga ang nagsasalin ng pagkain sa plato nito, ito rin ang tigasalin ng tubig sa baso ni Vernice. Vernice smiled, but she didn't spoke a word.
Tapos na kaming kumain. Saglit na inilibot namin ang dalawa sa buong bakuran at loob ng bahay. Matapos 'yon ay nagsimula ng magpaalam si Dominic sa amin. "Thanks for the food and all, we're leaving---"
"Wait," putol ni Vernice. "Where's the comfort room? Puwede mo ba akong samahan?" anito sa akin.
Napatitig pa ako rito ng ilang saglit. "S-Sige." Wow, so close na pala talaga kami.
Sinamahan ko ito papunta sa banyo ng bahay. Iiwan ko na sana ito nang maihatid ko siya roon, ngunit bigla na lang ako nitong hinaltak papasok sa loob ng banyo. Then she started whispering alien words, hindi ko maintindihan. Sunod ay ang grabeng pagsakit ng ulo ko.
Biglang nanlabo ang paningin ko, nanlambot din ang tuhod ko kaya kinailangan kong humawak sa dingding para sa suporta. Matapos ang ilang saglit ay medyo gumaan na ang pakiramdam ko. Medyo nanlalalabo pa rin ang paningin ko at medyo masakit pa rin ang ulo ko.
Vernice's blurry hand was pointing at me. Her long nails shortened, and it wasn't polished anymore. Laking gulat ko nang pag-angat ko ng tingin sa mukha nito ay mukha ko ang nakita ko. I screamed loudly, pero naagapan nito ang bibig ko at tinakpan niya iyon ng mariin.
Nawala na ang sakit ng ulo ko, pati na rin ang panlalabo ng mga mata ko kaya kitang-kita kong ako na ang nasa harap ko. It's me wearing Vernice's clothes. Niluwagan nito ang pagkakatakip ng bibig ko nang mapansin niyang medyo kumalma na ako.
Nang mapasulyap ako sa salamin sa gilid ay mas lalo akong nataranta dahil ako na si Vernice. We exchanged bodies! Titili na naman dapat ako ngunit napigilan 'yon ng dumapo ang mabigat na kamay ni Vernice sa mukha ko. She slapped me real hard. "Will you stop that! Para kang tanga!" inis na wika nito.
Tumayo ako saka ko sinubukang tumakas palabas ng pinto pero mahigpit na hinawakan nito ang kamay ko. Natatakot ako, hindi ko siya kaya dahil boxer siya. "A-Ano'ng--- B-Bakit nagkapalit t-tayo ng hitsura?"
"Calm down. Please Rica, kailangan ko ng tulong mo. I need you to pretend to be me," she cried.
Napailing ako. "Bakit ko kailangang gawin 'yon? No, Vernice! Ibalik mo ang katawan ko!"
"Boba! Gusto mo bang sapakin na naman kita?" inis na tugon nito. "Katawan mo pa rin 'yan. I just swapped your physical appearance with mine. Please Rica, I really need your help. Kailangan kong makalayo kay Dmitri, hindi siya ang ama ng dinadala ko. Papatayin niya ako kapag nalaman niya, please? Ayaw kong matulad sa'yo."
"W-What?" I stuttered. "Imposible 'yan Vernice. Kung hindi siya ang ama, sino? At saka anong matulad sa akin?"
"Puwede bang 'wag ka nang maraming tanong, Rica? N'ong gabi na nawala ako sa engagement party, oo kinabukasan hindi ko maalala kung ano ang nangyari. Naalala ko lang ang lahat n'ong sumunod na araw. I started dreaming about it. Dominic insisted that I was with another man, nakita mo kung paano niya ako sinaktan. Alam mo na siguro na mas malala ang gagawin niya sa akin kapag nalaman niyang nadungisan ako ng ibang lalaki at nagbunga pa iyon."
"Ibig sabihin, kailangan kong magpanggap na ikaw? Paano kung halikan niya ako, paano kung yayain niya akong makipag---"
"No, no. Hindi niya gagawin 'yon. Alam niyang hindi ko pa siya napapatawad ng lubusan mula nang saktan niya ako. I'm still giving him the cold treatment that's why he's not bothering me about anything. He'll be sweet to you because I'm pregnant, I promise."
"Pero paano 'yan? Paano ka tatakas? Saka paano tayo magpapalit ng hitsura? Paano ako babalik sa normal kong anyo?"
Ipinaliwanag sa akin ni Vernice kung paano. Nakumbinsi naman ako sa mga sinabi niya kaya pumayag na rin ako. Nakita ko kung paano siya saktan noon ni Dominic. May ideya na ako sa kung ano ang mangyayari kapag nalaman nitong hindi siya ang ama ng dinadala ni Vernice.
Nagpalit na rin kami ng damit ni Vernice. Two days, I need to pretend that I am her for two days.
NAKATULOG AKO SA biyahe habang papauwi sa bahay nila Dominic dahil medyo masakit pa rin ang ulo. Pagkagising ko ay nasa loob na ako ng kanilang kuwarto. Noong una ay nawindang pa ako. Naalala ko lang na tinutulungan ko nga pala si Vernice kaya ako siya ngayon.
Bumukas ang pinto at mula roon ay pumasok si Dominic. "Ohh, you're awake. I'm sorry kung nagising kita. Do you want anything? Are you hungry?" Umiling ako rito saka ako tumayo para magtungo sa banyo. Pagtayo ko a napansin kong tanging ang panloob at malaking t-shirt na lang nito ang suot ko. Namilog ang mga mata ko saka ako napatitig dito. "What? Pinalitan ko ang damit mo, anything wrong with that?"
"Hinubaran mo ako?!" Nakakunot noong tumitig ito sa akin na tila ba nagtatanong kung nakahitit ako ng tuyong tae ng aso. Shit. Ako nga pala si Vernice, at asawa niya ako. May karapatan siyang hubaran ako, at dapat wala na ring malisya kung hubaran niya ako at bihisan habang natutulog ako dahil ilang beses na rin niyang nakita ang katawan ni Vernice. Ayos lang dapat, pero hindi ako si Vernice!
Nag-iwas ako ng tingin dito saka nagtungo sa banyo bago pa ito magsalita. Umupo ako sa bowl saka umihi at muntikan na akong mapatalon nang bigla itong pumasok sa loob. Mabilis akong tumayo saka ko itinaas ang pang-ibaba ko. Binagtas naman ni Dominic ang daan patungo sa may bath tub.
Pinihit nito ang gripo saka ako sinenyasan na lumapit sa kaniya. "Come," he said.
"Bakit?"
"Papaliguan na kita. It's time for you to take a shower."
A-Ano?! Maghuhubad ako sa harap niya, tapos... tapos h-hawakan pa n-niya ako? No. No! "Okay, sige. Pero kaya ko namang paliguan ang sarili ko. Puwede ka nang lumabas ng banyo."
Nginitian ako nito ng nakakaloko. "Turning shy on me babe?" he said naughtily with a smirk plastered on his face.
Bahagyang nag-init ang pisngi ko dahil sa ideyang nilalandi ako ng kapatid ni Casper. "Dominic naman! Lumabas ka na nga lang!" inis na tugon ko.
Nawala ang ngiti sa labi nito. His facial features hardened, mukhang nagalit ko siya. "Fine!" He stormed out of the room and slammed the door shut. Damn it. Hindi ko naman alam na siya ang nagpapaligo kay Vernice! Talaga bang gawain niya 'yon? Ano si Vernice, bata?
Mabilis akong nagshower. Nang makayari na akong maglinis ng katawan ay naghanap ako ng tuwalya, ngunit wala akong makita. Sumilip ako sa labas ng pintuan para tingnan kung naroon pa si Dominic. Mabuti at wala ito roon kaya nakapaglakad ako ng walang damit sa loob ng kuwarto.
Paglapit ko sa cabinet ay nakita kong may mga nakalatag nang damit sa kama. Tae, nanay ba ni Vernice si Dominic at ipinaggagayak pa siya nito ng damit?
Suot ko na ang pang-ibaba na inihanda ni Dominic. I was about to wear my bra when suddenly I felt his hands cupping my breasts, massaging my babies gently. And I also felt his hot lips kissing my neck with passion.
Napatili ako sa gulat saka ako mabilis na lumayo rito. "Dominic ano ba ang ginagawa mo?!" Tumakbo ako sa isang gilid saka tumalikod dito. Ramdam ko ang sobrang pag-iinit ng pisngi ko dahil sa kahihiyan. Dapat pala hindi na lang ako pumayag na magpanggap na si Vernice! Pero wala na rin akong magagawa, hindi ko alam kung paano ako babalik sa sarili kong anyo.
"I... I'm sorry if I scared you."
Nagtangka itong lumapit sa akin kaya tinitigan ko ito ng matalim. "'Wag kang lumapit sa akin, please..."
Dominic's eyes turned sad. "Babe, I'm really sorry for that okay?" Bumuntong hininga ito saka naihilamos ang sariling kamay sa kan'yang mukha. "Galit ka pa rin ba sa akin dahil sa ginawa kong pananakit sa'yo? Alam mo naman kung gaano ako nagseselos kapag pinagtataksilan mo ako."
Hindi ko ito sinagot dahil wala rin naman akong mahagilap na salita para sabihin.
He exhaled deeply, sounding like he's frustrated. "Alam ko na kahit nag-usap na tayo, may natitira ka pa ring galit sa akin. But can you please look at me?"
"I-I can't!" Hindi ko kayang tumingin sa mga mata niya lalo na't grabe ang pamumula ng mukha ko dahil sa biglaan na lang niyang paghawak sa dibdib ko. Gustung-gusto kong magalit sa kaniya pero hindi ko magawa dahil ang nasa isip niya ay ako ang asawa niya!
Narinig ko ang pagbukas ng pinto. Bahagyang ibinaling ko ang aking ulo para silipin ito. Naglalakad na ito palabas ng pinto. Bagsak din ang mga balikat nito. He looks so sad. Oh god. I hate to see him like this, mabait naman siya sa pakikitungo niya sa akin kaya nakakakonsensiya na niloloko ko siya. Sana bukas matapos na ito tulad ng ipinangako ni Vernice.
_________________________
DON'T FORGET TO VOTE 😀