Nakatitig pa din ako sa salamin.
"yung babae kanina?"
"oo yung nakabackless"
kung magchismisan naman tong dalawa na toh parang wala ako dito.
"talaga? ang landi naman niya"
"sinabi mo pa!"
nagflip pa ng hair yung isa
"kala mo kung sinong maganda! tinuhog na nga si Kester, aba pati si Cyrus ko dinamay!"
"ang lande"
dun na ko napatingin sa kanila
"hoy kayo!",napatingin naman sila sakin,"kung makapagsalita kayo parang kilalang kilala ninyo yung pinag uusapan ninyo ah!"
"tss..oo!... bakit?"
sabi pa nung isa na ang yabang yabang
"sige nga! kung kilala nio talaga, ano pangalan nung babae na pinag uusapan ninyo?!"
nagkatinginan ang dalawa saka napatingin sa baba
"tss..kitams?.. pangalan lang hindi pa alam..itigil tigil nio yang pagputak sa public places like this one lalo na't bawat buka ng bibig nio eh puro chismis lang naman, wala namang totoo"
saka ko tinalikuran yung dalawa na namumula na sa galit at parang Mt. Mayon na isang pitik na lang eh sasabog na..
Paglabas ko ng CR..
"astig mo talaga!"
"oh!",nakita ko si Kester, nakasandal sa pader
"kanina ka pa diyan?"
tumango naman siya..
"nasan sila?"
"umuwi na"
"lahat?"
"oo"
"pati si Cyrus...kasana si Venil?"
"hmm",with a nod
"iniwanan talaga nila ko", sabay yuko ko
"initindihin mo na lang..saka nandito naman ako eh..tara na!"
nagsimula na kaming maglakad.
"anong masasabi mo sa performance ko kanina?"
"hmm..."
"aii ala nag iisip pa siya"
"haha..syempre magaling ka!"
"hindi pilit yan ah"
"oo naman.. da best",nag thumbs up pa ko sa kanya
katahimikan....
"may...hinahanap ka ba?"
napatingin naman ako kay Kester kasi bigla na lang nagtanong
"hinahanap? ano?"
tumigil ako sa paglalakad
tumingin din siya sakin
"wala!"
naglakad na siya ulit
"ano raw? oy!! hintayin mo ko!"
"bagal mo kasi eh"
"bagal ka diyan! tss"
------------------------------------------------------------------------------------------------------
"saka yung babaeng nasa likod ko kala mo sinasapian ng kung anong lamang lupa!"
natawa naman si Kester sa kwento ko
Eto nga't pababa na kami ng hagdan tapos--
"aww!"
may nakaharang na paa..sure ako dun..
aww natwist paa ko :/
oh my magdidire diretso pa ata ako pababa ng hagdan 0.0
"Rachel!",buti at naalalayan agad ako ni Kester
"oh sorry.. sorry talaga ha"
inangatan ko ng tingin yung may ari ng paa na nakatalisod sakin
siya yung babaeng chismosa sa banyo kanina!
at kasama niya pa rin yung psychic niya na nakangiti pa
"hindi talaga namin sinasadya, di ba couz?"
"yup"
saka naglakad palayo yung dalawa
humiwalay na ko kay Kester
"ayos ka lang? may masakit sayo?"
"wala toh"
"anong wala toh?nako yung dalawa na yon-"
"wala toh..simpleng gasgas lang"
"ihahatid na lang kita..ipapatingin kita sa mama ko"
"ah wag na! makakaabala pa ko..saka kaya ko naman eh,,kung magsalita ka parang malulumpo ako eh hehe"
"nag aalala lang ako..."
"ha?"
"wala...sure kang ok ka?"
"oo nga",then humakbang na ko
"aww!",muntik na naman akong mabuwal, naalalayan ulit ako ni Kester
sakit pala..
"wag ng matigas ang ulo ah...baba na"
"huh?",eh kasi naman, nakatalikod siya sakin
"sakay na"
"ano? ibababa mo ko?"
(fast pronounciation po yung "baba" meaning parang piggy ride)
"bakit?....ayaw mo?"
"eh maghihintay na lang ako dito..nakakahiya naman"
"yun na nga eh..sa likod nakapark scooter ko..one way lang kaya hindi ko maidadaan dito sa entrance...wag ka ng mahiya"
"ehh..ahh....kasi...ano.."
"gusto mo buhatin kita?"
"ha? hindi ah!sino nagsabi niyan?"
"pwes sakay na"
tumalikod na ulit siya sakin
oh my
pano ba toh?
nakakahiya!
okay
hawak sa balikat niya
>///////<
"tss..gusto pang tinatakot eh"
at nagsimula na nga siyang maglakad
teka baka nasasakal ko siya..pano ba toh..
ang awkward!
"nakakahiya naman....nabibigatan ka siguro sakin"
"hindi ah..sino nagsabi niyan gaan gaan mo kaya"
"ede payatot ako?"
napipifeel ko yung vibration sa likod ni Kester pag nagsasalita siya
ewan pero parang hindi ako naiilang kahit nakaalalay siya sa binti ko
"hindi ah..tama lang!"
-------------------------
CYRUS' POV
"ahh"
"where are you going?"
"uuwi na"
"hindi ka ba muna papasok sa condo ko?"
"saka na lang Venil"
saka ako nagmadaling pumasok sa kotse at pinaandar na yon
Naman oh!
Bakit hinayaan kong iwanan si Manang doon mag isa?
kainis.
wala na bang ibibilis tong kotse na toh?!
Come on! ang dilim na oh!
baka nagtaxi pa yon mag isa
nag overtake na ko..wala kong pake kung hulihin pa nila ko
mabilis kong nilagpasan yung guard sa gate ng YVE
naaninaw ko sa side mirror ko na muntik na itong matumba sa kinatatayuan
konti na lang ang tao dito..
nasan na yon?
hindi naman siguro umuwi mag isa.
naglibot na ko sa loob..
psh
nasan ka na manang?!
hindi na ko mapakali dito
magpakita ka naman!
"nakakahiya naman...nabibigatan ka siguro sakin"
boses niya yon!
hinanap ko kung saan galing--
0____0
k..kester
m-manang..
parang naramdaman ko na toh dati..
napako ang mata ko sa kanila
tss!
tumalikod na ko at dali daling lumayo doon
saka sumandal sa pader
>:-/
tanga ko
ayos naman na pala siya eh
bakit pumunta pa ko dito?
nagsayang lang ako ng gasolina!
oo
naiinis ako
naiinis ako dahil sayang ang gasolina!
yun ang dahilan ko!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
RACHEL'S POV
"alam mo..naalala ko yung bespren ko dati si Yokyok..kasi..sa mga panahong...binubully ako dati because of my weight, hehe kasi..mataba talaga ko dati eh...ayun...bubuhatin niya ko..parang ganito nga..para daw ipakita sa lahat na hindi ako mabigat!!.. palihim ka na sigurong tumatawa ano?"
"hindi ah..nasan na ngayon si Yokyok?"
I sighed
"hindi ko na nga alam kung san yun hahanapin eh.bigla na lang silang lumuwas ng pamilya niya"
"pero nagsusulatan kayo di ba?"
"hm. oo,.. nung una..six years ago, ang kahuli hulihan kong sulat na hindi niya nasagot"
napahinto si Kester
"hindi niya...nasagot?"
"mula non, wala na kong natanggap na sulat galing sa kanya..."
nagsimula na ulit maglakad si Kester
"baka nangangawit ka na? pwede na siguro kong-"
"galit ka ba sa kanya?"
"kanino?"
"kay Yokyok"
"hindi ah...baka kako hindi niya pa handang sabihin sakin kung ano dahilan ng pag alis nila eh..yun kasi yung laman ng sulat ko"
"pero...gusto mo..talagang..malaman..ang dahilan?"
"oo naman! anim na taon ng palaisipan sakin yun..kasi naman..hindi man lang siya nagpaalam as in parang bula bigla na lang umalis"
"pano kung..yung dahilan eh...maaari mong ikagalit sa taong malapit sayo?"
"hmmm.... teka nga! bakit parang-"
"eto na scooter ko..ibababa na kita"
"ahh..okay"
"tara na"
dahan dahan akong umangkas sa scooter at ibinigay niya sakin yung helmet
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
nasa harap na kami ng bahay nina Kester
"ganda pala eh"
"liit kaya"
kumatok si Kester.
lalaki nagbukas
"oh..nakauwi ka na..akala ko aabutin ka pa ng madaling araw"
"ah papa..ipapacheck ko lang kay mama tong kaibigan ko"
"ah sige..pasok kayo.."
ang linis ng loob..kaya lang ang daming papers sa mesa na kaharap nung babae na nakasalamin
"ah mama, pacheck lang po ng paa niya..natwist po kasi kanina"
ahhh orthopedist pala mama niya
"sige..maupo ka iha"
sinunod ko naman si doc
"diyan ka muna ah",nagnod naman ako kay Kester saka ito pumasok sa kwarto ata niya
"alam ninyo po doctora"
"tita na lang"
"ah..tita..nagkita na po ba tayo dati?"
natawa naman siya
"baka pasyente kita dati",habang seryoso nitong inuusisa ang paa ko
"alam mo iha, ngayon lang nagdala dito si Kester ng kaibigang babae"
ahhh..talaga?...hmmm
"anong pangalan mo ineng?",tanong naman nung papa ni Kester
ewan pero parang pamilyar din siya
"Rachel po...Rachel de la paz"
"r-rachel...de la paz?"
napatingin din sakin si tita
"anong pangalan ng mama mo?"
"ahh..rissa po"
nagkatinginan naman silang dalawa
"eh yung papa mo?"
"christopher po"
ewan pero feeling ko nagulat silang dalawa
May masama ba kong nasabi?
"Kester!",sigaw nung papa ni Kester,"mag usap tayo sa labas"
Anong meron? Bakit parang kinakabahan ako?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"okay naman na paa mo..buti at simpleng sprain lang...napahiran ko na ng cream saka ng sprain band..pero iha sa susunod ha mag iingat at sensitibo din ang mga buto sa paa"
"hehe..opo tita.."
"oh Kester ihatid mo na si Rachel sa kanila",sabi naman nung papa ni Kester
"tara na"
"sige",nilingon ko ulit yung mga magulang niya,"salamat po ulit..mauna na po kami"
"wala yon..basta welcome ka lagi dito..wag kang mahihiya"
eto nga't sasakay na kami ulit sa scooter
effective..wala na yung sakit..ang lamig ng pakiramdam
"uhh Kester.."
"hmm?"
"sorry ah..pero..pwede ko bang malaman kung ano pinag usapan ninyo ng papa mo?",dirediretso kong sabi saka ko yumuko
"ah yun ba..wala...kung anu ano lang"
"ahh..",ewan pero hindi ako kuntento sa sagot niya..tss..ang chismosa ko..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
wattpad.com
Chapter 32
Masaya ko kasi nagbati na sina warfreak saka yung tatlo pang gwapong nilalang.
Talaga ngang nakakagaan ng dalahin sa puso yung wala ng ilangan at galit. Wahhh.. Ang saya ng madaming kaibigan! At ang gwapo gwapo pa!
"ay erase! erase!"
backspace.
Ang saya ng madaming kaibigan. At ang aastig pa!
Pero bakit ganon? Parang may lungkot pa din sa puso ko. Yung feeling na iniwanan ka na lang mag isa! Buti at may isa kong cute na kaibigan na hindi ako iniwanan.
Lintik kang warfreak ka! Magtutuos tayo bukas! Sakit kaya!
Grrr..pero aagahan niya ang uwi..at dahil yun sa Venil na yon! Tss. Dalas kong mag mood swings.
Ay basta! Dapat isipin ko na lang na bati na yung apat na yon! Yun lang!
Tanggalin si Venil sa utak ko! Tanggalin!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
oh yeah..
pasensya na po kung ngayon lang po nag ud..
busy sa school eh ^o^