ကၽြန္မ မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ေနရသည့္ အလိုမက်ျဖစ္ေနေသာ သူ႔မ်က္ဝန္းကို ေငးျကည့္ရင္း ျပံဳးလိုက္မိသည္ ၊၊ ထိုအခ်ိန္ကေတာ့ လိုအပ္မူဆိုသည့္ အရာကို ဘာမွန္းညာမွန္းမသိပဲ ေပ်ာ္ရႊင္မူေလးတစ္ခုကိုသာ မလြတ္တမ္းဖမ္းဆုပ္ထားခဲ့ေသာ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က, ,,, ၊၊ အခုေတာ့ သူဘာကို လိုအပ္ေနလဲဆိုတာကို ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ခံစားေနရေတာ့ မိုက္မဲခဲ့မိသည့္ အခ်ိန္မ်ားကို နွေမ်ာ္ေနသည္ထင္သည္ ၊၊ ဘာရယ္မသိ လွမ္းျမင္ေနရသည့္ အလိုမက်သလို အရိပ္ေတြနွင့္ စိတ္ထဲဆိုးႏြဲ႔ခ်င္ေနသည့္ သူ႔ ပံုစံနွင့္ သူ႔ရဲ့ အနည္းငယ္ စူထြက္ေနသည့္ ပန္းနုေရာင္နုတ္ခမ္းက ကၽြန္မကို သူ႔အေပၚထားသည့္ မေက်နပ္စိတ္ကို ေလ်ာ့နည္းေစသည္ ၊၊ ျကည့္စမ္းပါဦး အေတြးေလးတစ္ခုနဲ႔တင္ ထိုလူက ဘာလို႔ သူ႔အေပၚ လႊမ္းမိုးလြန္းရတာလဲေနာ္ ၊၊ ျပီးေတာ့ တစ္နွစ္ဆိုသည့္ ေဝးကြာျခင္းက သူတို႔နွစ္ေယာက္ကို ဘာမွ မေျပာင္းလဲေစဘူးလား ၊၊ ဘယ္အရာမွ သူတို႔ နွစ္ေယာက္ျကား မပ်က္ဆီးေစဘူးလား ၊၊ ကၽြန္မ နားလည္ရခက္သည့္ ေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္၏ ျငိတြယ္မူက တအံ့တျသနွင့္ အားက်ခံစားရေစျပီး ၊၊ တစ္ဆက္တည္းပင္ ထို ခိုင္ျမဲလြန္းသည့္ ျငိတြယ္ျခင္းကို အနည္းငယ္ မနာလိုျဖစ္မိသည္ ၊၊
သူက ရပ္ေနသည့္ မွန္ျပတင္းေပါက္နားမွ ကၽြန္မ ထိုင္ေနသည့္ ထိုင္ခံုေရွ႕ ၊ ေစာစာက သူထိုင္ခဲ့ေသာ အစိမ္းနုေရာင္ ဆိုဖါထိုင္ခံုတြင္ ျပန္ထိုင္လိုက္သည္ ၊၊
'' အခုေရာ သူ အိမ္ေထာင္က်ျပီလား ,,,''
သိခ်င္စိတ္နွင့္အတူ အလိုလို ပြင့္ထြက္လာသည့္ ကၽြန္မစကားေျကာင့္ ကၽြန္မ သူ႔ကို အားနာသလို ျကည့္လိုက္မိသည္ ၊၊ တကယ္ဆို ကၽြန္မ ဒီေမးခြန္းကို မေမးသင့္ဘူးေနာ္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ စကားဝိုင္းထဲ သူ႔ထက္ ထိုလူအေျကာင္းက ပိုျပီး စိတ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္လာတာ နည္းနည္းေတာ့ ဆန္းက်ယ္စရာပင္ ေနာ္ ၊၊သူက ဆိုဖါထိုင္ခံုကို ေက်ာမွီလၽွက္ ကၽြန္မကို စိုက္ျကည့္လာသည္ ၊၊
'' ဟင့္အင္း,,, ''
ေခါင္းခါကာ ေျပာလိုက္သည့္ သူ႔အေျဖစကားက ကၽြန္မကို အနည္းငယိေတာ့ အံ့ျသမူကို ျဖစ္ေစသည္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ ဘာရယ္မသိ ကၽြန္မကို ျကည့္ေနသည့္ သူ႔မ်က္ဝန္းက နာျကည္းရိပ္ေတြကို ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ ကၽြန္မ ခံစားမိေတာ့ ကၽြန္မ ထိုအေျကာင္းအရာကို ဆက္မေမးဖို႔ စိတ္ကူးလိုက္ကာ ေဘာလ္ပင္ကို တစ္ခ်က္နိုပ္လိုက္သည္ ၊၊
'' ဒါဆို ရွင္တို႔ နွစ္ေယာက္ ျပန္လည္ အဆင္ေျပသြားတယ္ဆိုမလား ,,,''
ကၽြန္မ အေမးကို သူက ပုခံုးေလး တစ္ခ်က္ တြန္႔လိုက္သည္ ၊၊ ျပီးေတာ့ ေခါင္းေလး တစ္ခ်က္ခါျပီး ၊၊
'' ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး ,,, ''
သူ ခပ္တိုးတိုး ေျပာျပီး လက္ထဲမွ ေဆးလိပ္ကို တစ္ရႈိက္ဖြာလိုက္သည္ ၊၊ ျပီးေတာ့ အျဖဴေရာင္ ေဆးလိပ္ေငြ႔မ်ားကို သူ႔ နုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမွ မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္ ၊၊
'' ဘယ္အရာက သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အဆင္ေျပဆံုးလဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ အခုထိ မသိဘူး ဟာနူး,,,''
ေျကကြဲစြာ ထြက္က်လာသည့္ သူ႔ စကားသံထဲမွာ ဝမ္းနည္းမူကို ကၽြန္မ ခံစားမိေတာ့ ၊၊ ဘာရယ္မသိ နာက်င္ေနသည့္ သူ႔ကိုယ္ေလးကို ေထြးေပြ႔ထားခ်င္စိတ္က ကၽြန္မ အေတြးထဲ ခပ္ရိုင္းရိုင္းဝင္ေရာက္လာေတာ့ ,,၊၊ ကၽြန္မ ထိုအေတြးကို အားမနာပါးမနာျဖင့္ က်ိန္ဆဲလိုက္သည္ ၊၊ တကယ္ေတာ့ ၊၊ ကၽြန္မ သူ႔လို ပံုစံ ေယာက်ာၤးမ်ိဳးကို သေဘာမက်ပါ ၊၊ သာမာန္ရုပ္ရည္သာ ရွိသည့္ ကၽြန္မက ဘုရားကေပးသည့္ အလွအပတရားေတြကို အားလံုးပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ သူ႔ကို အနည္းငယ္ မနာလိုျဖစ္တာ ကၽြန္မ မမွားဘူးဟု ထင္မိသည္ ၊၊ ထိုကဲ့သို႔ ကၽြန္မ ေတြးမိေတာ့ သူ႔လို လူဆီက အခုလို ဆံုးရႈံးျခင္းမ်ိဳးရွိေနသည့္အျဖစ္ကို စိတ္ထဲ ေက်နပ္ေနမိျပန္သည္ ၊၊ ဒါဟာ ၊၊ ကိုကိုေျပာတဲ့ ၊၊ တရားမၽွတသည့္ ေလာကျကီးတစ္ခုလို႔ဆိုရမလား ၊၊
'' ရွင္ကိုယ္တိုင္က သိေအာင္ မျကိုးစားခဲ့တာလား ,,''
သူ ကၽြန္မ စကားကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္မေျဖပဲ ေနာက္ထပ္တစ္ျကိမ္ ေဆးလိပ္ကို တစ္ရႈိက္ရႈိက္ျပီး မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္ ၊၊ ကၽြန္မ အနည္းငယ္ အနံခံသလို ရ႐ွိေနမိသည့္ ေဆးလိပ္ေငြ႔ရနံကို ခံစားမိေတာ့ အလိုလို အသက္ေအာင့္ထားမိသည္ ၊၊ ေဆးလိပ္ေသာက္သည္ကို သေဘာမက်သည့္ ကၽြန္မက ေဆးလိပ္အနံကို လက္မခံနိုင္တာ အျပစ္မွ မဟုတ္တာေနာ္ ၊၊ ကၽြန္မ ျဖစ္ေနသည့္ ပံုစံကို သူ အနည္းငယ္ သတိထားမိလိုက္သည္ထင္ ၊၊ ေဆာရီးဟု တစ္ခြန္းေျပာကာ စားပြဲေပၚရွိ အစိမ္းေရာင္ ေျကြထည္ေဆးလိပ္ျပာခြက္ထဲကို သူေသာက္ေနသည့္ ေဆးလိပ္အား ထိုးေခ်ျငိမ္းသက္လိုက္သည္ ၊၊ ကၽြန္မ အခုမွ အသက္ကို ဝဝရႈထုတ္လိုက္ကာ ၊၊
'' ေဆာရီးပါ ၊၊ ကၽြန္မက ေဆးလိပ္အနံကို မခံနိုင္ဘူး ,,,''
ကၽြန္မ စကားကို သူက နားလည္သည့္ မ်က္ဝန္းျဖင့္ ျကည့္လာသည္ ၊၊ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေဆးလိပ္ဆိုသည့္ အရာမွာ ေငြကို မီးရႈိ႕ျပီး ေရာဂါကို ဝယ္ယူသည္ဟုသာ မွတ္ယူထားသည္ေလ ၊၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ အဲဒီအက်င့္စရိုက္ကို အူတူတူဟု ရႈံ႕ခ်တတ္ျကျပီး ၊၊ ဒီေခတ္မွာ ေဆးလိပ္မေသာက္တတ္သည့္ လူသာ ရွာယူမယ္ဆို နင္ဘယ္ေတာ့မွ ေယာက်ာၤရမွာ မဟုတ္ဘူးဟု ဝိုင္းေျပာခဲ့ဘူးသည္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ ကိုကို နွင့္ ကၽြန္မ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္ စတင္မိတ္ဆက္ေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ အေတြးကို ရူးေျကာင္ေျကာင္ဟု မေျပာျကေတာ့ေခ် ၊၊ အဘယ့္ေျကာင့္ဆိုေသာ္ ေဆးလိပ္မေသာက္သည့္ ကိုကိုက အားလံုး အားက်ေလာက္သည္အထိ ကၽြန္မကို ဂရုစိုက္ခဲ့၍ပင္ ျဖစ္သည္ ၊၊
'' ဒါဆို ဘယ္လို အရာေတြက ရွင္တို႔ကို အျပီးတိုင္ေဝးကြာေစခဲ့တာလဲ ,,,''
ကၽြန္မ စကားအဆံုး သူ မ်က္ေမွာင္က်ဳပ္လာျပီး ကၽြန္မကို စိုက္ျကည့္လာသည္ ၊၊
'' ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ ေဝးကြာခဲ့တယ္လို႔ မင္းထင္ရတာလဲ ,,,''
ကၽြန္မ အနည္းငယ္မၽွ ေျကာင္သြားသည္ ၊၊ အနည္းငယ္ စိတ္တိုေနသလို သူ႔မ်က္ဝန္းေတြက ကၽြန္မကို အနည္းငယ္ ထိတ္လန္႔ေစသည္ ၊၊ သူ အင္တာဗ်ဳးကို ရပ္တန္႔ေတာ့မလား,, ၊၊ ကၽြန္မ စိတ္ထဲ စိုးရိမ္စိတ္ဝင္မိေပမယ့္ ,, ၊၊
'' ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ရွင့္မ်က္လံုးမွာ ကၽြန္မ ျမင္ေနရလို႔ေပါ့ ,,,''
ကၽြန္မရဲ့ ျပတ္သားသည့္ စကားကို သူ အံ့ျသကာ အထူးအဆန္းသဖြယ္ ျကည့္လာသည္ ၊၊ အင္း!,,, ဒီေလာက္ဆို ကၽြန္မတို႔ အေျခအေန မဆိုးေသးပါဘူးေနာ္ ,,၊၊
'' jaejoong shii, ,,, ရွင္သူ႔ကို အရမ္းကို လြမ္းေနတယ္ ,,,''
သူ႔ နုတ္ခမ္းဖူးဖူးက တစ္ေျဖးေျဖးေကြးညႊတ္လာသည္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ အျပံဳးတစ္ခုမဟုတ္တာကို ကၽြန္မ ခံစားမိေတာ့ ဆြဲမက္ဖြယ္ လွပလြန္းသည့္ သူ႔ အျပံဳးေအာက္ရွိ အထီးက်န္ေျကကြဲမူကို ကၽြန္မ ပမာဏ တိုင္းတာခ်င္မိလာသည္ ၊၊ အသက္ ၁၆ နွစ္က စတင္ခဲ့သည့္ ၁၂ နွစ္ျကာမၽွ ထိုခံစားမူျကီးကို အခ်စ္လို႔ ကၽြန္မ ေခါင္းစဥ္တပ္ရမည္လား ၊၊ ဒါဆို ထိုနႈိင္းယွဥ္မူဟာ သိပ္ကို ေပါ့ပ်က္ပ်က္နိုင္လြန္းသည္ဟု ကၽြန္မ ထင္မိေတာ့ ၃နွစ္ျကာမၽွ ျကာရွည္ခဲ့သည့္ ကိုကိုအေပၚ ကၽြန္မရဲ့ ခံစားမူက အခ်စ္လို႔ ေခၚထိုက္ပါ့မလားဟု ကၽြန္မ သံဃယဝင္လာမိသည္ ၊၊ ျပီးျပည့္စံုလြန္းသည့္ ကိုကို႔ကို လက္မလြတ္နိုင္ကာ ခ်စ္ခဲ့မိသည့္ ကၽြန္မ အခ်စ္က စင္ဒရဲလားပံုျပင္ကို အားက်သည့္ သာမန္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုပင္လား ၊၊
'' ဟုတ္တယ္ ,,, ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို အရမ္းလြမ္းတယ္ ,, အရမ္းလြမ္းတယ္,,''
ကၽြန္မ သူ႔ရဲ့ ခပ္တိမ္တိမ္ဝင္ေနသည့္ ေျကကြဲမူေတြပါဝင္သည့္ စကားကို နားေထာင္ျပီး သူ႔ကို ဘယ္လို နွစ္သိမ့္ရမလဲဆိုသည့္ အေတြးကို ေခါင္းေပါက္မတတ္ ေတြးေတာေနမိသည္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ အရာရာ ျပည့္စံုလြန္းေနသည့္ သူ႔အတြက္ ေျဖသိမ္မူက ဘယ္လိုအရာလည္း ကၽြန္မ မသိဘူး ၊၊ ကိုယ္တိုင္ေရးသီခ်င္းမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ ခံစားသီဆို ေအာင္ျမင္ေနသည့္ သူ႔ကို နွစ္သိမ့္စရာ စကားလံုးကို ကၽြန္မ မစဥ္းစားတတ္ပါ ၊၊ ကၽြန္မ စကားေတြက သူဖန္တီးသည့္ သံဇဥ္ေတြေလာက္ လွပလိမ့္မည္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အေသအခ်ာပဲလို႔ ကၽြန္မ ထင္မိသည္ ၊၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္မ သူ႔ကို အျကည့္လြဲကာ အနည္းငယ္ ပူေနေသးေသာ ေကာ္ဖီကို တစ္ငံုေသာက္လိုက္သည္ ၊၊
ကၽြန္မ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းေတြကို စတင္သင့္သည္ဟု ေတြးကာ မွတ္စုစာအုပ္က ေနာက္စာမ်က္နာကို လွန္ကာ စိတ္ကို ထိန္းရန္ ေဘာလ္ပင္ကို တစ္ခ်က္နိုပ္လိုက္သည္ ၊၊ စိတ္ရႈပ္မူေတြကို ေဘာလ္ပင္နိုပ္သံျဖင့္ ေျဖေဖ်ာက္တတ္သည့္ ကၽြန္မ အက်င့္က ေယာက်ာၤေတြ ခံတြင္းခ်ဥ္၍ ေဆးလိပ္ေသာက္သည္နွင့္ တူေနမလား ၊၊ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မ အက်င့္က က်န္းမာေရးကို မထိခိုက္ေစဘူးဆိုေတာ့ ကၽြန္မ အက်င့္တစ္ခု၏ လုပ္ရပ္က မွန္သည္ဟု ကၽြန္မ မ်က္စိစံုမွိတ္ျပီး ေတြးပစ္လိုက္သည္ ၊၊
'' ဒါဆို ရွင့္ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို ရွင္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေသခ်ာသိခဲ့တာလဲ ,,,''
သူ ကၽြန္မကို ေငးျကည့္ေနဆဲ ၊၊ ကၽြန္မ သူ႔အေနာက္က ပန္းခ်ီကားေပၚက လက္ကို တစ္ခ်က္ေငးျကည့္ျပီး သူ႔လက္သန္းျကြယ္က လက္စြပ္ကို တစ္ခ်က္ျပန္ျကည့္လိုက္သည္ ၊၊ ဒါကို ကၽြန္မ ဘယ္မွာ ျမင္ခဲ့ဘူးသည္လဲ ၊၊ ေအာ္!,, ဒီလိုပဲ သူ႔အသံုးအေဆာင္ေတြကို လိုက္ဝတ္ျကတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္မေလးေတြဆီကပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ ဟု ေတြးကာ ကၽြန္မ ဝင္လာသည့္ အေတြးေတြကို ေမာင္းထုတ္လိုက္သည္ ၊၊
'' jaejoong shi, ,, ရင္ထဲက အလြမ္းေတြကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွာ ဘာသာျပန္တတ္ခဲ့တာလဲ ,,,''
ကၽြန္မ စကားအဆံုး သူ႔ ဆီက သက္ျပင္းခ်သံ က တိတ္ဆိတ္သည့္ အခန္းထဲ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္ ၊၊ ထိုသက္ျပင္းခ်သံနွင့္အတူ ကၽြန္မစိတ္ထဲပါ မြန္းက်ပ္လာသလို ခံစားမိေတာ့ လူေတြစိတ္ကို နစ္ေမၽွာ္နိုင္သည့္ အနုပညာဆိုတာ ဒါမ်ိဳးလားဟု ေတြးမိသည္ ၊၊ သူက အနည္းငယ္ ေရွ႕က်ေနသည့္ အညိုေရာင္ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ဆံႏြယ္မ်ားကို လက္ျဖင့္ သပ္တင္လိုက္ကာ ,,,၊၊
'' အလြမ္းဆိုတာ မင္း မျကိုက္တဲ့ ေဆးလိပ္လိုမ်ိဳးပဲ ,,, ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းသည္ က်န္းမာေရးကို ဆိုးဝါးစြာ ထိခိုက္ေစသည္လို႔ သတိေပးစာေရးထားတာေတာင္ စြဲလမ္းစြာ ေသာက္တဲ့သူေတြကို အရူးလို႔ လက္ညိုးထိုးရင္ မင္း ေယာက်ာၤးတိုင္းကို လက္ညိုးထိုးရလိမ့္မယ္,,''
ကၽြန္မ သူ႔ရဲ့ ေဆြးရိပ္သမ္းေနသည့္ မ်က္လံုးကို ေငးျကည့္ေနမိသည္ ၊၊ ေယာက်ာၤးတိုင္း ေဆးလိပ္မေသာက္ပါဘူးဟုလည္း ညစ္က်ဲက်ဲ ေတြးမိလိုက္သည္ ,, ၊၊ သူက စားပြဲကိုလက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ေဆာ့ကစားေနသည္ ၊၊
'' အလြမ္းဆိုတာလဲ နာက်င္ရတယ္လို႔ လူတိုင္း ေျပာျကေပမယ့္ ဆိုးဝါးတဲ့ အလြမ္းကို လူေတြ ဖက္တြယ္ေနတုန္းပဲ ေစာဟာနူး,,,''
ကၽြန္မ ေအာက္နုတ္ခမ္းကို ဖိကိုက္ကာ သူ႔ရဲ့ ယံုျကည္မူမ်က္ဝန္းကို တုန္႔ျပန္ျကည့္ျပီး မွတ္စုစာအုပ္တြင္ အင္တာဗ်ဳးနွင့္ မသက္ဆိုင္သည့္ စာလံုးတစ္ခုကို ကၽြန္မ အလိုလိုခ်ေရးလိုက္မိသည္ ၊၊
{ ကိုကို,,,}
ထို႔အတူ ကိုကိုက ေဆးလိပ္မေသာက္သလို ,,, ကၽြန္မကို အလြမ္းေတြနွင့္ ဖက္တြယ္ေစမည့္ လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဟုလည္း ခပ္ေျကာင္ေျကာင္ ကၽြန္မ ေတြးလိုက္မိသည္ ၊၊
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆♡♡♡♡♡♡♡◆◆◆◆◆◆◆◆◆
ေမးခြန္း-၅
( အလြမ္းေတြကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွာ ဘာသာျပန္တတ္ခဲ့တာလဲ ,,)
ကၽြန္ေတာ္ အထက္တန္းေအာင္ျပီး တကၠသိုလ္တက္ရန္ စဥ္းစားေတာ့ တစ္အိမ္သားလံုး ေခါင္းပူေအာင္ ဝိုင္းစဥ္းစားေပးျကသည္ ၊၊ အထက္တန္းကို ထူးခၽြန္စြာ ေအာင္ျမင္သည့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမေမက ဆရာဝန္ျဖစ္ရန္ ေဆးေက်ာင္းတက္ေစခ်င္ျပီး ၊၊ ေဖေဖက ေယာက်ာၤးေလးပီပီ အင္ဂ်င္နီယာသာ ျဖစ္ေစခ်င္ျပန္သည္ ၊၊ ဘြားဘြားတို႔ကေတာ့ ေမေမနွင့္ေဖေဖရဲ့ အျငင္းပြားမူျပသနာကို ငါ့ေျမးစိတ္တိုင္းက်သာ တက္ပါေစလို႔ စကားတစ္ခြန္းတည္းျဖင့္ ရပ္တန္႔ပစ္လိုက္သည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အနာဂါတ္ဆိုတာကို ပံုေဖာ္မထားပဲ သူ႔ ေက်ာင္းမွ အိမ္အျပန္အလာလိုသာ ေစာင့္ေမၽွာ္ေနမိသည္ ၊၊ ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ သူ တက္ခိုင္းသည့္ တကၠသိုလ္သာ တက္မည္ စိတ္ကူးကလြဲ၍ ပိုေကာင္းတဲ့အေတြး ကၽြန္ေတာ္ မေတြးတတ္ခဲ့ပါ ၊၊ ျပန္ေတြးျကည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေလၽွာက္ခဲ့သည့္ လမ္းမ်ားက သူ ဖန္တီးခဲ့သည္ ပန္းတိုင္မ်ားလားဟူေသာ အေတြးမ်ားက ဝင္လာတတ္သည္ ၊၊ ဒါမွမဟုတ္ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ ပန္းတိုင္က သူ ျဖစ္ေနခဲ့သည္လား ၊၊
ကၽြန္ေတာ္ ဘာတကၠသိုလ္တက္ရမည္ကို စဥ္းစားေနစဥ္ပင္ သူ အိမ္သို႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ ျပန္လာခဲ့သည္ ၊၊ ဒုတိယနွစ္စာေမးပြဲျပီးေတာင္ စာတမ္းကိစၥေျကာင့္ အိမ္ျပန္မလာသည့္ သူ႔ကို တတိယနွစ္ စာေမးပြဲအတြင္း အိမ္ျပန္လာေတာ့ တစ္အိမ္လံုး အံ့ျသကာ ျဖစ္ေနေပမယ့္ သူ႔ကို ဘာမွ မေမးခဲ့ပါ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အိမ္ျပန္မလာရင္ ေက်ာင္းဆက္မတက္ဘူးဆိုသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ စကားေျကာင့္ ညတြင္းခ်င္း အိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္လာသည့္သူ႔ကို ျကိတ္ျပီးျပံဳးကာ ေက်နပ္ေနမိသည္ ၊၊ ဘယ္ေတာ့မဆို ကၽြန္ေတာ့္စကားကို မျငင္းဆန္နိုင္တာ သူ႔ အက်င့္တစ္ခုက ထိုအခ်ိန္ကတည္းက ျဖစ္ေပၚလာတာလား ၊၊
'' ကၽြန္ေတာ္ ကေလးနဲ႔ အတူတူ ဥပေဒေက်ာင္းတက္ရမလားဟင္,,,''
'' မင္းက ဝါသနာပါလို႔လား,,''
ညေရာက္ေတာ့ သူ႔ အခန္းထဲ ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ကာ သူ႔ကို ေမးလိုက္သည္ ၊၊
'' ဟင့္အင္း,, ဒါေပမယ့္ ကေလးရွိရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပ်ာ္တယ္ေလ, ,,''
သူ ျပံဳးကာ ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ ကုတင္ေပၚတက္ကာ စာဖက္ေနသည့္ သူ႔ ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအံုးလိုက္သည္ ၊၊
'' ဝါသနာမပါတဲ့အရာကို အခ်ိန္ေတြအမ်ားျကီး ေပးဆပ္ရတာ သဘာဝမက်ပါဘူး,,''
ကၽြန္ေတာ္ သူဖက္ေနသည့္ စာအုပ္ျကားမွ ျမင္ေနရသည့္ သူ႔နုတ္ခမ္းကို ေငးျကည့္ေနမိသည္ ၊၊ ျပီးေတာ့ စျမင္ကတည္းက ေငးေမာအားက်မိသည့္ သူ႔ရဲ့ ေမးရိုးအက်ကို ကၽြန္ေတာ္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ခပ္ဖြဖြ တို႔ထိေနမိသည္ ၊၊ သူ မရုန္းဖယ္ေပမယ့္ သူ႔ အျကည့္ကလည္း စာအုပ္မွ မခြာေသးပါ ၊၊
'' ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲ ,,, အဆိုေတာ္လုပ္ဖို႔ အနုပညာတကၠသိုလ္တက္ရမွာလား,,''
သူ စာအုပ္ကို ေဘးသို႔ ခ်ကာ သူ႔ေမးဖ်ားရွိ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကို ဆြဲဖယ္လိုက္သည္ ၊၊ ျပီးေတာ့ နဖူးေပၚဝဲက်ေနသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အနက္ေရာင္ ဆံပင္မ်ားကို သူ ခပ္ဖြဖြ သပ္တင္ေပးေတာ့ ,, ၊၊ ဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ကံေကာင္းသည့္ ေန႔ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိလိုက္သည္ ၊၊
'' မင္းက အနုပညာလုပ္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာ ,,, joongie မွာ လူေတြကို လႊမ္းမိုးနိုင္တဲ့ ညို႔ဓာတ္ရွိတယ္ေလ, ,,''
အဲဒီ ညို႔ဓာတ္က သူ႔ အေပၚေရာ မသက္ေရာက္ဘူးလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးလိုက္မိျပီး ကၽြန္ေတာ္ အနုပညာေက်ာင္းကို တက္ဖို႔ သူ႔အျပံဳးေတြကို ျကည့္ျပီး အတည္ျပဳလိုက္သည္ ၊၊
ကၽြန္ေတာ္ အနုပညာတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရေတာ့ အလိုလို သူနွင့္ နွစ္ေယာက္တည္း အတူတူ ေနဖို႔ျဖစ္လာခဲ့သည္ ၊၊ ဆိုးလ္အနုပညာတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရေတာ့ အဘြားတို႔ ေမေမတို႔ရဲ့ ေတာ္ေသးတယ္ တူဝရီးအတူတူ ရွိေနေတာ့ စိတ္မပူရဘူးေပါ့ ဆိုသည့္ စိတ္ခ်သြားသည့္ စကားသံမ်ားျကား ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေလထဲေျမွာက္သလို ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့မိေပမယ့္ သူကေတာ့ ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္ကိုသာ ေငးျကည့္ေနျပီး မျပံဳးခဲ့ပါ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ အနုပညာတကၠသိုလ္ ပထမနွစ္တက္ေတာ့ သူက ဥပေဒေက်ာင္း စထၳတနွစ္ေက်ာင္းသားပင္ ျဖစိေနျပီ ၊၊ အရင္ သူတစ္ေယာက္တည္း ေနစဥ္က တစ္ပါတ္တစ္ခါ ေရာက္လာတတ္သည့္ ေမေမနွင့္ ဘြားဘြားတို႔ကေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ရွိေန၍ဟုဆိုကာ တစ္လတြင္ နွစ္ျကိမ္ခန္႔သာ ေရာက္လာျကသည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ခါစကေတာ့ သူ႔တိုက္ခန္းက ကၽြန္ေတာ္ ပထမတစ္ျကိမ္ ျမင္ခဲ့စဥ္လို ရႈပ္ပြေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းမူေျကာင့္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေနသည္ဟု ေျပာရင္ ရီစရာ ျဖစ္ေနမလား ၊၊ တကယ္ေတာ့ ထိုအခ်ိန္က နွစ္ေယာက္တည္း အတူတူေနသည့္ သူက ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ တစ္ဦးတည္းေသာ အိမ္သားလို႔ ေတြးမိသည္က အမွန္အကန္ပင္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္ေလ ၊၊ မနက္ခင္း ေက်ာင္းမသြားခင္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ေကၽြးသည့္ မနက္စာကိုစားျပီး ညစာကို မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ စားကာ ညအိပ္ခ်ိန္ထိ သူ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးေရွ႕တြင္ ရွိေနသည္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပည့္စံုမူျဖစ္ေစသည္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ သိေပမယ့္ ဘာကို ျပည့္စံုေစတာလည္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သိေအာင္ မျကိုးစားမိ ၊၊ ေက်ာင္းခ်င္းေဝးသည့္ သူက ကားျဖင့္ သူ႔ေက်ာင္းကို သြားျပီး ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘက္စ္ကားျဖင့္သာ ေက်ာင္းတက္ျဖစ္သည္ ၊၊ ေမေမတို႔က ကားဝယ္ေပးမည္ေျပာေသာ္လည္း ဘက္စ္ကားတစ္ဆင့္ကာ စီးရသည့္ ေက်ာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ကားေမာင္းဖို႔ စိတ္ကူးမရွိသျဖင့္ လက္မခံမိပါ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ပထမနွစ္တကၠသိုလ္တက္သည့္ အေတြ႔အျကံုအဆန္းမ်ားထက္ ညေရာက္ရင္ သူ႔ကို ဘာခ်က္ေကၽြးရမလဲဆိုသည့္ အေတြးမ်ားျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုက္ခန္းပတ္ဝန္းက်င္ရွိ လူမ်ားေတာင္ အရမ္းခ်စ္ျကသည့္ တူဝရီးလို႔ သတ္မွတ္ထားသည္အထိ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ဂရုစိုက္အားကိုးခဲ့ျပီး သူကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အျပစ္မျမင္စြာ အလိုလိုက္ခဲ့သည္ေလ ၊၊ သူ စာတမ္းမ်ားနွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ့္ ေက်ာင္းက သင္ခန္းစာမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္နွင့္ အတူ လိုက္ျပီး ေလ့က်င့္ဖို႔ ေတာင္းဆိုတိုင္း သူ မျငင္းခဲ့ ၊၊ သူ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးအခ်ိဳ႕ရဲ့ စာေမးသည့္ ဖုန္းကို ျပန္ေျဖေနခ်ိန္ ဟင္းခ်က္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ္ ထေအာ္ရင္ သူ ဖုန္းခ်ျပီး ေျပးလာဆဲ ၊၊ ျပီးေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္သည့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အျမဲစိုးရိမ္ကာ တစ္ကိုယ္လံုး ထိကာ ဘာျဖစ္သလဲ သူ ေမးတတ္ဆဲ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္က ဘာမွ မျဖစ္ဘူးဟု ျပံဳးကာ ေျပာရင္ သူက ေတာိေသးတာေပါ့ဟု သက္ျပင္းခ်ဆဲ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ထိုအခ်ိန္အခါက ဘဝမွာ ဘာအေရာင္မွ မစြန္းထင္ေသးသည့္ ခံစားမူမ်ားျဖင့္ သူ႔အေပၚ ျငိတြယ္ဆဲ အခ်ိန္ျဖစ္မည္ဟု ထင္မိသည္ ၊၊
ကၽြန္ေတာ့္တို႔ရဲ့ ထိုအစြန္းအထင္းမရွိေသးသည့္ ခံစားမူကို အေရာင္ဆိုးလိုက္မိသည္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ ေျကာင့္ဟု ေျပာရမည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ပထမနွစ္ေက်ာင္းတက္ေနသည့္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ျကာအထိ သူ ကၽြန္ေတာ့္ ေက်ာင္းကို ေရာက္မလာဖူးပါ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ကို လာပါဟု မေခၚခဲ့ဖူးပါ ၊၊ ဒါေပမယ့္ သူက ကၽြန္ေတာ္ ပထမနွစ္ စာသင္နွစ္တစ္နွစ္ ကုန္ခါနီးအခ်ိန္ေလာက္တြင္ ကၽြန္ေတာ့္ ေက်ာင္းသို႔ေရာက္လာသည္ ၊၊ ထိုအခ်ိန္က ေက်ာင္းတြင္ သရုပ္ေဆာင္ ဘာသာရပ္အတြက္ ဇာတ္ညႊန္းတစ္ခုကို ေက်ာင္းသူ မိန္းကေလးတစ္ဦးနွင့္ ေလ့က်င့္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္ျပီး သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းျပန္သည့္လမ္းတစ္လမ္းလံုး စကားမေျပာေတာ့ေခ် ၊၊ ဘာရယ္မသိ ကၽြန္ေတာ္နွင့္ ထိုေကာင္မေလးကို ျမင္ျပီး နာက်င္ေနသည့္ သူ႔ မ်က္ဝန္းကိုျကည့္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲ ေက်နပ္ေနမိသည္ ၊၊ သူ႔မွာ ကၽြန္ေတာ္နွင့္ ပါတ္သတ္ျပီး ခံစားခ်က္တစ္ခုခုေတာ့ရွိေနျပီ ၊၊ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ထိုခံစားခ်က္ကို သိခ်င္မိသည္ ၊၊ သူက ထိုညက ကၽြန္ေတာ့္ကို ျကည့္ျပီး joongie, , နားက သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္နဲ႔ မေပါင္းနဲ႔ ဟူ၍သာ ေျပာသည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔စကားေျကာင့္ ထို အနည္းငယ္မၽွ ဆိုးဝါးသည့္ ထိုအေပါင္းအသင္းေတြကို ေပါငိးဖို႔ စိတ္ကူးလိုက္သည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲ ထိုသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖင့္ အေပ်ာ္အပါးကို လက္တည့္စမ္းဖို႔အတြက္ သူ႔ရဲ့ စိတ္ကို လက္တည့္စမ္းဖို႔သာ အေတြးရွိသည္ ၊၊ ဒါေျကာင့္ သူက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ သူတို႔ေတြနွင့္ ဘတ္ရုတ္သုတ္ခရိုက္ထားသည့္ အေပၚအဝတ္ကင္းမဲ့ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္ ပို႔လိုက္သည့္ ပံုကို ေတြ႔ေတာ့ စာတမ္းတင္မည့္သူက ကၽြန္ေတာ္ ရွိရာ ေက်ာင္းကို ေရာက္ရွိလာျပီး တစ္ေက်ာင္းလံုးအနွံကၽြန္ေတာ့္ကို လိုက္ရွာခဲ့သည္ ၊၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္ ရီေမာကာ စကားေျပာေနသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြ႔ေတာ့ သူ အံ့ျသေနခဲ့တာ ၊၊ ထို႔အတူ ကၽြန္ေတာ္လည္း အံ့ျသေနခဲ့သည္ ၊၊ သူ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာလိမ့္မည္ ကၽြန္ေတာ္ မထင္ခဲ့ဘူးေလ ၊၊
'' ဘာမွ မဟုတ္ဘူး ၊၊ ျပဇာတ္အတြက္ ေလ့က်င့္ရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေနာက္ျပီး ရိုက္ထားတာ ,,,''
ကၽြန္ေတာ့္ ရီေမာေက်နပ္ေနသည့္ စကားကို ျကားေတာ့ သူ႔မ်က္ဝန္းက ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မျမငိဖူးသည့္ ေဒါသေျကာင့္နီရဲကာ သူ ကၽြန္ေတာ့္ ပါးတစ္ဖက္ကို နာက်င္စြာ လြဲရိုက္လိုက္သည္ ၊၊
'' မင္း ေနာက္စရာ ဒီေလာက္ရွားလား jaejoong, ,,''
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို နာျကည္းစြာ စိုက္ျကည့္ျပီး ထိုေနရာမွ ေျပးထြက္လာမိသည္ ၊၊ တကယ္ဆို သူ ဒီေလာက္ မေပါက္ကြဲသင့္ဘူးဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္သည္ေလ ၊၊ ပံုထဲမွာ ရိုက္ထားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဖ်က္ဆီးမွာကို ခံရမည့္ လူမ်ိဳးလား ၊၊ သူ ဒီေလာက္ အယံုမလြယ္သင့္ဘူးေလ ၊၊ ထိုညက ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ညစာ ခ်က္မေကၽြးမိပါ ၊၊ ည အနည္းငယ္ေနာက္က်မွ ျပန္ေရာက္လာသည့္ သူ႔ကို ညစာစားျပီးျပီလား ကၽြန္ေတာ္ ေမးခ်င္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ အခန္းတခါးကို ပိတ္ကာ ျငိမ္သက္ေနဆဲ ၊၊ ဒါေပမယ့္ ပိတ္ထားသည့္ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းတခါးကို ေလာ့မခ်ထားသည္ကေတာ့ ,,,၊၊
'' joongie, , ,, ေတာင္းပန္ပါတယ္ ,,, ''
ကုတင္ေပၚ ေစာင္ကို ေခါင္းျမွီးျခံုကာ လဲေနသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ အနား နီးကပ္လာသည့္ ေျခသံနွင့္ စကားသံေျကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေစာင္ပံုျကားမွ အနည္းငယ္ျပံဳးလိုက္မိသည္ ၊၊ ကုတင္ေထာင့္တြင္ သူ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္ အလိုလို ခံစားမိသည္နွင့္ သူ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ျခံဳထားသည့္ ေစာင္ကို ဖယ္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ျဖဴေဖြးေနသည့္ ပါးျပင္မွ နီရဲေနေသာ ေနရာကို သူ လက္ျဖင့္ ခပ္ဖြဖြ ထိကိုင္ေနသည္ ၊၊
'' ေတာင္းပန္ပါတယ္ ,,, ငါ မင္းကို စိတ္ပူျပီး အရူးလို ျဖစ္သြားတာ ,,,''
'' ေတာ္ပါ,,''
ကၽြန္ေတာ္ ပါးျပင္ေပၚမွ သူ႔လက္ကို ဖယ္ကာ ကုတင္ေပၚအိပ္ေနရာမွာ ထကာ ဆင္းလိုက္သည္ ၊၊ ဆင္းသြားသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကို သူ ရုတ္တရက္ လွမ္းဆြဲလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္က သူ႔ေပါင္ေပၚထိုင္က်သြားသည္ ၊၊
'' ျပ, ,, အရမ္းနာေနလား,,,''
ကၽြန္ေတာ့္ ပါးျပင္ကို ခပ္ဖြဖြထိကိုင္လာသည့္ သူ႔ လက္ကို ကၽြန္ေတာ္ မရုန္းဖယ္ပဲ သူ႔ရဲ့ ေႏြးေထြးသည့္ မ်က္ဝန္းကိုသာ စိုက္ျကည့္ေနမိသည္ ၊၊
'' ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္တိုသြားရတာလဲ ,,''
သူ ဘာမွ မေျပာပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို သာ ျကည့္ေနသည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ ဘယ္ဘက္ မ်က္လံုးေထာင့္ရွိ အမာရြတ္ေလးကို လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ ထိကာ ,,,၊၊
'' ကေလး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးနိုင္ဘူးမဟုတ္လား,''
ကၽြန္ေတာ္ ေမၽွာ္လင့္တျကီးေငးျကည့္မိေတာ့ သူ ေျဖးညင္းစြာ ေခါင္းျငိမ့္လာသည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္လက္က သူ႔ နွာသီးထိပ္လံုးလံုးေလးဆီေရာက္လာျပီး ၊၊
'' ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူ႔ဆီမွ ထြက္မသြားနိုင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို နမ္းသင့္တယ္မထင္ဘူးလား ,,,''
သူ တစ္ခ်က္ျပံဳးလာသည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ လက္က သူ႔ နုတ္ခမ္းပါးေပၚက မွဲ႔နက္ေလးကို ထိလိုက္သည္ ၊၊
'' အနမ္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲထားပါလား ,, ''
သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပံဳးကာ ကၽြန္ေတာ့္ ခါးကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္နာကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ငံု႔ေစကာ ကၽြန္ေတာ့္ နဖူးကို တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္ ၊၊
'' အဲဒီေနရာမဟုတ္ဘူး,,''
သူ ကၽြန္ေတာ့္ ပါးကို တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ေအာက္နုတ္ခမ္းကိုက္ကာ စိတ္ဆိုးသလိုျကည့္လိုက္သည္ ၊၊
'' ကေလး ကၽြန္ေတာ့္ နုတ္ခမ္းကို မနမ္းရင္ ကၽြန္ေတာ္ ကေလးနုတ္ခမ္းကို စနမ္းမိလိမ့္မယ္,,''
ကၽြန္ေတာ့္ စကားအဆံုး သူ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရီေမာကာ ခါးကိုကိုငိထားသည့္ လက္ကို လြတ္ျပီး သူ႔ လက္နွစ္ဖက္လံုးနွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္နာကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ နုတ္ခမ္းကို သူ ျကင္နာစြာ နမ္းလိုက္သည္ ၊၊ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝရဲ့ ပထမဆံုး အနမ္းျဖစ္၍ရင္ခုန္ေနမိသည္လား သူ႔ ရဲ့ ျကင္နာသည့္ နုတ္ခမ္းေျကာင့္ လား ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ထိုအနမ္းကို ထပ္ခါထပ္ခါ လိုခ်င္လာသည္ ၊၊
'' ေညာင္းေနျပီလား ,,,''
'' ဟင့္အင္း!,,''
'' ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကေလး တစ္ညလံုး အခုလို ေပြ႔ထားပါလား,,''
ကၽြန္ေတာ့္ စကားအဆံုး ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းအတြင္း ရီသံမ်ားလြင့္ပ်ံလာသည္ ၊၊ ထိုညက ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ ေပါင္ေပၚအခ်ိန္ ၄ နာရီျကာမၽွ ထိုင္ခဲ့ျပီး သူ႔ ရင္ခြင္ထဲတြင္ တစ္ညလံုး တိုးဝင္ေနကာ သူ႔နုတ္ခမ္းကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အျကိမ္ေပါင္း ၅၆၃ ခါမၽွ နမ္းလိုက္သည္ ၊၊ ျပီးေတာ့ ထိုရင္ခုန္ခံစားမူကို အခ်စ္ဟု ပထမဆံုး အသိအမွတ္ျပဳလိုက္သည္ ၊၊
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆