Forty-Third Changed
"Dana" agad akong yumakap sa kanya ng makita ko kung sino sya.
"Bakit ganun sya? Hindi ba sya aware na mahal ko pa rin sya? Na hindi naman nawala yun kahit na umalis sya ha? Ang sakit sakit na na dito oh" sabi ko sabay turo sa dibdib ko. "Gusto kong kumapit, ayoko syang bitawan pero sya mismo ang nabitaw. Hindi ko na alam kung anong gawin ko."
"Shh stop crying." alo sa akin ni Jimuel. Ramdam ko ang paghaplos nya sa likod ko. "You don't need to do anything Dana everything will be ok soon, I promise"
"Dana" pareho kaming napatigil nung may magsalita. Humiwalay ako sa pagkakayakap kay Jimuel at humarap dun sa nagsalita habang pinupunasan yung mga luha ko.
Dahan-dahan syang lumapit sa amin.
"Is everything that you just have said ear---"
"Listen Stephen, me and Dana were not in relationship. Yes, you can see us together but it doesn't mean that were married. She's the one who's taking care of Seojin that's why she's always with me." paliwanag ni Jimuel kay Stephen. Samantalang ako kinakalma ko pa rin ang sarili ko, tumingala ako para hindi na bumagsak ulit ang mga luha ko pero nabagsak pa rin sila.
"Dana" narinig ko muli ang pagtawag nya sa pangalan ko pero bigla na lang may nagpatong sa akin ng kung ano tapos hinila ako patakbo.
Pumasok kami sa isang sasakyan at pagtanggal ko ng nakapatong sa ulo ko ay nakita ko kung paano dinagsa si Stephen ng mga reporter at kung sino-sino pa.
"We better go" sabi ni Jimuel at inistart yung kotse nya.
"Pero si Stephen" angal ko. Baka kung mapaano sya dahil sa damo ng tao.
"He can handle it" sagot ni Jimuel at pinaandar na yung sasakyan nya.
Laganap ngayon sa social media yung pagwawala ko sa concert ni Suga Min. Madaming nagsasabing ang delusional fan ko daw para sabihin yung mga sinabi ko at kung ano-ano pa. Pero ang pinagtataka nila ay kung bakit daw ako hinabol ni Stephen nung tumakbo ako palabas at marami pang kung ano-ano pero hindi ko na lang pinansin.
"Umma! Annyeonghaseyeo!" bati sa akin ni Seojin habang nasabay sa akin sa paglalakad papasok ng school.
"Good morning too Seojin-ah" bati ko pabalik.
Inihatid ko muna si Seojin sa room nya at nung pabalik na ako sa faculty ay nakasalubong ko naman si Erika kasama si Taejoon na naglalakad sa may pathway.
"Uhmm good morning!" bati nya kaya binati ko rin sya pabalik.
"Hinahanap ko yung room ni Ms. Angeles, sya kasi yung home room teacher ni Taejoon eh" sabi nya at doon ko lang napansin na nakasuot nga ng uniform ng school namim si Taejoon.
"Seojin's Umma!" biglang sabi nya at humiwalay ng hawak kay Erika.
"I miss you Seojin's Umma! Where have you been?" sabi nya sabay yakap sa binti ko. Napatawa naman ako dahil sa ginawa nya. Inalis ko yung pagkakayakap nya sa binti ko at umupo para maging makalevel kami.
"Taejoon right?" tanong ko tapos tumango-tango sya. "You're cute" dugtong ko na naging dahilan ng pamumula ng pisngi nya.
"Come, I'll send you to your room" sabi ko sabay lahad ng palad ko sa harapan nya. Tumingin sa sa kamay ko tapos kay Erika. Tumango naman si Erika tapos inilagay nya yung maliit nyang kamay sa kamay ko saka kami naglakad papunta sa room nya which is room din ni Seojin.
Pagkalabas ko ng room nila Seojin ay nasa tapat na si Erika.
"Hindi ka ba papasok?" tanong ko. Umiling naman sya. "Hindi na"
Sabay kaming naglakad sa pathway, tahimik kami pareho. Ayoko ng atmosphere namin pero ayoko ring unang magsalita, I never knew Erika after all.
"Seems like Taejoon likes you"pambasag nya sa katahimikan. Ngumiti naman ako biglang response. Sa tingin ko Erika was a nice girl, hindi lang talaga ako nabigyan ng pagkakataong kilalanin sya.
"He's so cute" komento ko"Taejoon was usually silent. He doesn't talk a lot pero nung umuwi kami dito ang daldal na nya. Bukambibig ka nya at si Seojin" nawala yung ngiti sa mga labi ko nung marinig ko yung sinabi ni Erika. Nangyari na to dati, yung hindi may nagsasalita at dahil sa akin nagsalita sya ulit. De javu?
"He doesn't mingle with others at palaging nasa isang sulok. Maybe he's different because ---" hindi tinapos ni Erika yung sasabihin nya kaya napatingin ako sa kanya.
"Maybe because he's a test tube baby?" kumunot ang noo ko dahil sa sinabi nya. Test tube baby?
"Test tube baby?" tanong ko, paanong nangyaring test tube baby si Taejoon?
"You know yung kukuha sila ng egg cell at sperm cell then sa laboratory sya ifefertilize then ilalagay sa isang womb, parang surrogate mother ba, but in his case sa akin yung egg cell at"
"Kay Stephen ang sperm cell?" Tuloy ko dun sa sinabi nya. Tumango sya bilang sagot. Hindi ko pa rin maintindihan.
"Yep, that time kaya kami ipinagkasundo ay dahil sa babagsak na ang company nila Stephen, you know, old scenario. To tell you honeslty pabor sa akin yung kasi may gusto ako kay Stephen pero sya kapatid lang ang tingin sa akin kasi ikaw ang gusto nya. Ikaw ang gusto nya kaya ipinaglaban ka nya sa Lolo nya pero hindi nya kaya. You did not know how much he suffered in Korea just to keep in touch with you pero in the end, he failed. The only way para tulungan pa rin ng kompanya namin ang kompanya nila ay kung magkakaroon si Lolo ng apo. So we made a plan,binayaran namin ang isang doktor at sya yung gumawa ng lahat. Sabi ko nga kay Stephen bakit kailangan pa naming gumastos ng malaki kung pwede naman namin gawin ang bagay na "yon" pero refused. Sabi nya he will only do that "thing" sa babaeng pakakasalan nya o sa babaeng may pangalang Dana" hindi ko pa rin maabsorb yung sinasabi nya.
"Why?" napansin siguro ni Erika yung pagtahimik ko. Umiling naman ako at tumingin sa kanya. Hinawakan nya yung kamay ko na ikinataka ko.
"I know that you hated me because I ruined your relationship with Stephen but I want to say sorry. Sorry for everything that I have done,I understand if you can't forgive--"
"Shhh Its ok Erika. Hindi mo kailangang humingi ng tawad dahil wala kang kasalanan. Oo inaamin ko nagalit ako sayo noon pero naisip ko hindi kita kilala kaya bakit kita huhusgahan? So you don't need to say sorry"
"Thank you Dana" pinisil ko yung kamay nyang nakahawak sa kamay ko saka ngumiti.
"I need to go,marami pa akong gagawin" paalam nya at naglakad na sya palayo pero maya-maya ay tinawag nya ako.
"Dana, please give Stephen another chance again" sabi nya at tuluyan ng umalis.
***
"Seojin si Taejoon?" tanong ko kay Seojin na naglalakad papalapit sa akin. Kanina pa kasi nila uwiaan at hindi ko makita si Taejoon.
"He was with a guy po" sagot naman nya na ikinataka ko. Tumawag sa akin si Nanay kanina na ako na muna ang maghatid pauwi kay Taejoon dahil walang susundo sa kanya kaya sino yung sinasabi ni Seojin na kasama ni Taejoon?
"Ayun oh!" may itinuro syang isang lalaki na may kasamang bata na nasasuot ng Superman na bag. Napatakbo naman ako para habulin sila.
"Taejoon! Taejoon-ah!" sigaw ko pero mukhang hindi nya ako narinig. Patuloy pa rin sila sa paglalakad sa may gilid ng kalsada.
"Taejoon!" sigaw ko ulit at napatingin naman sya sa akin. Tumigil sila ng kasama nya at itinuro ako ni Taejoon.
Ewan ko pero bigla akong kinabahan dahil sa parang pamilyar yung tindig nung lalaki.
"Seojin's Umma!" sigaw din ni Taejoon.
Humarap yung lalaking kasama ni Taejoon at napaatras ako dahil sa nakita ko.
Akala ko nakakulong na sya?
"Miss me Dana?" sabi nya at may tumigil na isang itim na kotse sa tapat nila may kumuha kay Taejoon papasok nung kotse.
"Taejoon!" sigaw ko, lalapit sana ako sa kanila ng may magtakip ng kung ano sa bibig ko at mawalan ako ng malay.
-----------------
Comments please !!!!