MY VAMPIRE HOUSEMATE
MessyIntrovert
PLAGIARISM IS A CRIME!
CHAPTER 43.
Aerie's POV;
Papunta akong safehouse ngayon, naisip ko na don na tumira, malayo sa mga tao- tahimik.
Alam niyo, nagsisi ako kung bakit ipinagpilitan ko pang mamuhay nang normal kasama ang mga tao- tinanggap ko na lang sana na kakaiba talaga ako, na talagang malabo yong gusto kong normal na buhay.
Hindi sana mangyayari sakin to- kung nakinig na lang sana ako kay Briel.
Pero... yun nga, huli na ang lahat... buong buhay ko man tong pagsisihan, nangyari na ang nangyari.
Andito na ako sa safehouse.
Bumaba na ako sa motor ko, papasok na sana ako sa bahay nang mapansin ang motor ni Briel doon sa madalas pinaparadahan niya.
Bumilis agad ang tibok nang puso ko sa isiping baka nandito siya.
Dali- dali akong pumasok sa loob.
Bakit nga ba hindi ko naisip na baka nandito siya?
"Briel!?" tawag ko sa kanya habang papasok ako, hindi ko alam kung ano tong nararamdaman ko, basta na lang kasi akong naiyak e. "Briel are you here?" tawag ko parin sa kanya sa pagitan ng mga hikbi ko.
Briel's POV;
Naalimpungatan ako nang marinig ang boses ni Aerie, I swear I've just heard her voice calling my name.
She's here!
She's alive!
Dali- dali akong bumangon mula sa pakakasalampa ko sa kama.
Pagtayo ko pa lang, kamuntik na agad akong matumba, bukod kasi sa nahihilo ako gawa nang marami akong nainom na alak kagabi ay masama parin ang kalagayan ko dala nang sugat na natamo ko nong napalaban ako kay Red-
"Briel!?"
Napatingin ako sa may nakabukas na pinto nang kwartong kinaroroonan ko.
"P- prinsesa!?"
Ayokong isipin na baka nananaginip lang ako ngayong nakikita ko siya, kasi aaminin ko, sobrang nangungulila na ako sa kanya, gusto ko siyang yakapin, halikan- gusto kong iparamdam sa kanya kung gano ko siya kamahal, pero- pano kung nananaginip nga lang ako? Tapos bigla na lang akong magising? Ayoko sanang umasa- nakikita ko nga siya ngayon, tapos pag gising ko- wala naman siya, lalo lang akong masasaktan.
Sa halip na lumapit kay Aerie, ipinikit ko na lang ang mga mata ko. At umaasa akong sa muli kong pagdilat- andyan parin siya.
Lihim akong umuusal nang dasal na sana... hindi lang ako nananaginip.
Saglit lang dumilat uli ako- at siya rin namang paglapit ni Aerie sakin at niyakap ako nang sobrang higpit.
"Oh my God Briel akala ko hindi na kita makikita ulit!" she cried.
Sa higpit nang pagkakayakap niya sakin, sumakit ang sugat ko sa dibdib, ramdam ko yon, and it only proves that I'm not dreaming.
She's really here!
"Prinsesa!" napaluha na rin ako, hindi ko alam kung ano ang sasabihin, basta, sobrang saya ko ngayong nandito siya't buhay.
Kumalas siya mula sa pagkakayakap sakin, "Bakit mo ko iniwan don?" she ask as she wiped her eyes filled with tears. "Alam mo bang halos mabaliw na ako sa kakahanap sayo? Sobrang natatakot akong wala ka sa tabi ko, hindi ko alam kung anong gaga-"
Hindi ko na siya pinagsalita pa, I pulled her into a kiss, matagal na akong nauuhaw sa kanya. Saka na lang siguro ako magpapaliwanag- I want to cure my thirst first.
Aerie's POV;
Nong mga sandaling wala siya sa tabi ko, wala akong ibang ginusto kundi ang makita siya't makasama- pero ngayong nandito na siya, nakaramdam ako nang sama nang loob, hindi ko kasi alam kung bakit niya ako iniwan.
I want him to explain but-
I get kissed instead.
"I miss you so much princess... everything about you, wala kang ideya kung gano kamisirable ang mga nagdaang araw ko na hindi ka kasama." aniya as he break the kiss for us to breath, tumingin siya sa mga mata ko, at ganun din ako sa kanya- hindi ko mapigil- pigilan ang pag patak nang mga luha ko sa mga sandaling ito, akala ko talaga hindi ko na siya makakasama ulit.
He wiped my tears- "I want you so bad." and then he claimed my lips again, and undress me- mind you, we're still standing.
"Briel~" napakagat- labi na lang ako nang bumaba ang labi niya sa leeg ko. I can feel his tongue in my neck as so his hands roaming all over my nudity- at bago pa niya ako kagatin, nag- transform na ako- into vampire.
"Aerica~ I love you." he whisper between kisses.
"I love you too~ Briel~" I said and kiss him in return.
I can feel his love in each and every kiss he gave, in every touch and... caress.
Inalis ni Briel ang shirt niya nang may napansin ako kaagad.
"Jesus you're wounded!" nag- aalalang sabi ko.
"Don't mind that, just feed me... I'm thirsty."
"No, let me- ah!" napahiyaw ako sa sakit nang bigla niya akong kagatin sa leeg at sinipsip ang dugo ko. Halatang uhaw na uhaw siya't marami siyang dugong nainom mula sakin.
And the moment he drink my blood, his wound heals.
"Briel... your wounds... they're gone!" natutuwang sabi ko.
"I know." ngumiti siya't pinunasan niya ang konting dugo na nasa gilid nang labi niya. "thank you." niyakap niya ako.
"Can we proceed?" tanong niya maya- maya, bagay na hindi ko naman maintindihan.
"Ha?"
Napangiti na lang siya as he pat my forehead and suddenly carry me and lay me in the bed. He place himself on top of me and kiss me, saka ko lang naintindihan ang ibig niyang sabihin.
This vampire, - he is really something -_-#
Briel's POV;
Nagising ako nang hating gabi nang maramdamang kumilos si Aerie, she might feel discomfort kaya umayos siya sa pagkakaunan sa braso ko.
Tinitigan ko ang mukha niya... and I saw peace in there. I'm really glad that she's with me now.
"I love you princess." I thought, tapos hinalikan ko siya sa noo.
"I love you too, Briel." bigla namang sagot niya na ikinagulat ko, I mean I know she can hear someone's thought but I don't know that she's been awake and she's in vampire form.
Ang daya niya, tss!
"Bat gising ka pa? Hindi ka ba napagod?" tanong ko, syempre nakailan din kami, miss na miss ko siya e, kayo ba naman ang lumagay sa sitwasyon ko;)
Isang araw nga lang na hindi ko siya makita di na ako mapalagay... yong mahigit sang linggo pa kaya? Considering the idea na akala ko patay na siya?
"I'm not tired."
"You mean? You want more?"
"Briel naman e." nag pout siya.
"H'wag ka ngang pa- cute, na- tturn- on ako." dinampian ko siya nang halik sa noo, sa tungki nang kanyang ilong, sa labi- habang ang isang kamay ko'y naglalakbay sa katawan niya sa ilalim nang kumot.
"Tama na ang landi, hindi ka pa nagpapaliwanag sakin."
Oo nga pala.
Kinuwento ko sa kanya ang nangyari- that I was being tricked by Red at napalaban ako kaya hindi ako nakauwi sa apartment namin galing trabaho- that if not with Niel, hindi ko malalaman ang plano nilang patayin kami sa magkahiwalay na lugar- and Jade was a part of the plan.
"Nong pumunta ako sa apartment natin, buong akala ko non huli na ang lahat, naliligo ka na kasi sa sarili mong dugo habang nakahandusay sa sahig. Hindi na tumitibok ang puso mo, wala ka na ring pulso. I really thought you're already dead- sa sobrang galit ko kay Jade-" napahinto ako sa pasasalita, hindi ko kasi alam kung pano sasabihin sa kanya ang sumunod na nangyari.
"What's wrong Briel?"
Bumuntong hininga ako, "Prinsesa, hindi na ako naiiba sa mga bampirang pumapatay nang mga tao doon sa Greed island noon."
"I don't understand."
"I killed... Jade."
"Pano mo nasabi yan?"
"Sa sobrang galit ko kasi kay Jade nong panahong yon, nakagat ko siya. Huli na nang dumating si Lester, maraming dugo na ang nawala sa kanya. Dinala kayo ni Lester non sa hospital, sumunod ako don nang palihim, si Jade- dead on arival habang nandon ako nong ni- revive ka nang mga doctor, at nong nag- declare sila nang time of death mo."
"Kaya ba umalis ka't bumalik dito? Kung namatay ako di mo man lang ba ako ililibing?" nagtampo na naman siya.
"Hindi ko kasi matanggap na wala ka na... Hindi ko kayang tingnan kang walang buhay ilibing pa kaya? Gusto ko na ngang sumunod sayo e."
"Hindi ko nga rin alam kong bakit pag- gising ko nasa morgue na ako e, kung talagang namatay ako, hindi ko alam kung pano ako nabuhay ulit."
"Mahalaga pa ba yon kung paano?"
"Uhm... siguro nga hindi na mahalaga yon no? Anyways... don't be so guilty about Jade okay? Buhay pa naman siya... Hindi ko alam kung pano ko nagawang posible yon basta, I brought her back to life."
"Hindi nga?" hindi ako makapaniwala, ang alam ko nakakapagpagaling lang siya nang sugat e, hindi ko alam na kaya niyang bumuhay nang patay.
"May kakaiba kay Jade e, I can't even hear her thoughts- kung ordinaryong tao lang siguro siya, hindi na siya mabubuhay ulit."
"Si Jade at ang ina ko, magkapareho sila- they're both rare humans. They nullify offensive powers from vampires automatically without noticing it themselves, kung may mga kapangyarihan man tayo na gumagana sa kanila e yong mga uri lang na hindi nila ikapapahamak- do you still remember what I told you before?"
"Alin?"
"Yong nag- confess ka nang feelings mo sakin, na mahal mo ko."
"Did I!?"
"Don't deny it okay."
"Hmm..." nag- pout na naman siya, sarap niyang- ay naku. "Ano nga bang sinabi mo sakin non?"
"That human can't have s*x with vampires kasi there's 99% possibility na mamatay sila. Kasi hindi mo talaga maiaalis a isang male vampires ang kagatin at sipsipin ang dugo nang partners nila. Pero yong ina ko, kahit tao siya, she can bare all those bites from my father kasi nga walang bisa sa kanya ang kagat nang isang vampire, unless uubusan siya nang ama ko nang dugo just like what I did to Jade back then kaya namatay siya for a moment and if not with you, she's already dead by now."
"Naiintindihan ko na, that moment that I used my power to bring Jade back to life, naging effective lang yon kasi hindi iyon offensive, hindi iyon harmful, tama?"
"Mismo, pa- kiss nga." kiniss ko siya- sa lips syempre, "masaya ako alam mo ba yon?" bulong ko sa kanya as I gave her pleasure through licking her neck- down to her cleavage- "Dahil walang nasawi don sa mga nangyari-" I lowered my lips down to her tummy and showered kissis in there- "at higit sa lahat, nandito parin tayo, magkasama-" from her tummy, my kiss landed on hers, and there I savour her sweet taste as I enjoyed her moans.