Kabanata 5
Isang malakas na tugtog ang gumising sa akin sabado nang umaga. Napabalikwas ako sa kama at agad na nasapo ang aking ulo. Shit. Bigla itong sumakit at bahagyang nag dilim ang aking paningin. Idagdag mo pa yung sakit ng katawan ko dulot ng training namin sa CADT kahapon. Damn the fucker who tuned that boombastic music up. Rack-shit. Agad kong tinignan ang digital clock sa aking bedside table.
"Wala pang alasyente! Dapat mapayapa pa akong natutulog ngayon!" Pag aalboroto ko at agad na humiga at nag takip ng unan sa mukha. Pero parang nananadya pa ang isang iyon dahil mas lalo nya pang nilakasan yung kanta!
"Arghhhhhh!" Sigaw ko at pinag hahagis lahat ng unan sa aking kama at saka ako tumayo, lumabas sa aking kwarto at nag papadyak na bumaba sa hagdanan. Kahit hirap sa pag lalakad dahil sobrang sakit talaga ng binti ko. 3 counts, 30 repitions na squat jumps ba naman ang ipagawa sayo, hindi kaya sasakit ang katawan mo? At Isang nag uumapaw na shout-out nga pala para kay CAPTAIN JAN MATTHEW SAULER na syang may pinaka mataas na Posisyon at Ranggo sa CADT at syang nag pahirap sa akin kahapon. Hindi ko naman kasalanan na ma-late ng TATLONG MINUTO! Tatlong minuto lang yon, pero halos mamatay na ako sa sobrang hirap at nakakapagod na PT.
"Oh, great! You're awake! Goodmorning!" Malaki ang ngiti ni Ian nang nakita ako na nakatayo sa harapan nya. At nagawa mo pang ngumisi ngayon, matapos mong bulabugin ang mahimbing kong tulog?!
Hindi ako natinag sa matamis nyang ngiti. Hindi mo ako madadaan sa paganyan-ganyan mo! Humagalpak sya sa tawa dahil sa nakikitang reaksyon ko. Mas lalo akong nainis at aambang susuntukin sya sa mukha kaso ay naharangan nya na kaagad ang mga kamay ko at tinulak iyon palayo sa kanya.
"Easy, easy!" Aniya at Tinaas ang dalawang kamay bilang pag suko.
"Hindi ako aso kaya huwag mo akong ma-easy-easy dyan!" Sigaw ko sa mukha nya. Biglang nangasim ang mukha nya at inipit ang kaniyang ilong.
"Nag toothbrush ka na ba? Hindi pa, noh? Malamang! Ang baho ng hininga mo eh!" Pang iinis nya at mas lalo pang tumawa! Hindi na ako nag salita dahil sa kahihiyan kahit alam ko namang hindi iyon ang totoo! Wala akong morning breath! Marunong akong mag toothbrush at wala akong mga bulok na ngipin kaya hindi ito mabaho!
"Oh, Paulina. Gising ka na pala..." Bati sa akin ni Lola nang lumabas sya galing kusina. Nakasuot pa sya ng Apron at halatang nag luluto. Pinasadahan nya ako ng tingin. Mula sa buhok kong alam kong magulo, sa mukhang alam kong naka busangot, hanggang sa damit kong naka loose shirt at PJ's pa. Tumaas ang kilay nya, "Go back to your room ang fix yourself, Andrea Pauline!" narinig kong humalakhak si Ian sa likuran ko kaya tinapunan ko ulit sya ng masamang tingin. Nakakamatay na tingin, to be exact. Nag-iwas sya ng tingin at ngumuso. Halatang nag pipigil ng tawa. Damn you, mister.
Umalis na ako sa harapan nila at dumiretso na sa kwarto para maka ligo. Pag kalabas ko sa banyo at kukuha na sana ng aking susuotin ay biglang tumunog yung phone ko. Agad ko itong kinuha at tinignan ang caller. Tumaas ang kilay ko sa tumatawag. Ano na namang trip nitong taong toh?
Sinagot ko ang tawag habang namimili ng susuotin, "Oh? Problema mo?" Tanong ko sa abnormal na si Ian.
"Mamayang 8, pag katapos nating kumain, morning jog tayo. Mag bihis ka ng pang jogging. Bye." Aniya at binaba na ang tawag. Aksayado sa load. Nasa iisang bahay lang naman kami at Pwede nya namang katukin na lang ako dito sa kwarto. Ibang klase naman talaga.
Jogger pants, Racer back at running shoes. Humarap ako sa aking salamin matapos kong tignan ang aking suot. This will fit. Morning jog lang naman. Well, kung nasa mood lang siguro ako, baka ayain ko pa si Ian mag stroll sa park. Pero dahil sinira nya ang umagang kay ganda ko, Hanggang Jogging nalang muna kami ngayon. At isa pa, masakit na rin ang mga hita ko.
Isang beses ko pang sinulyapan ang sarili ko bago napag pasyahang bumaba. Ang aking pang ponytail ay nasa palapulsuhan ko. Hindi ko pa maitatali ang buhok ko dahil basa pa.
Naabutan kong nag tatawanan si Mamita at Ian pag ka baba ko. Super close nila. Hindi nyo ba iyon nakikita? Tss.
Napansin ako ni Mamita kaya inaya nya na ako sa hapag kainan. Matamis parin ang ngiti sa akin ni Ian. Kaya isang malutong na 'FUCK YOU' ang nakuha nya sa akin. Mamita didn't mind. She's used to it, anyway. Pero syempre, alam ko parin ang mga limitasyon ko. I dont curse too much. Well. Still, it depends on the person I am talking to. Kagaya na lang nitong kurimaw na nasa harapan ko. Lahat na ng murang pwede kong sabihin ay nasasabi ko na sa kanya. Hindi na rin naman nya iyon pinapansin. Nasanay na rin siguro sa bunganga ko. Di ko rin naman sya masisisi.
Ian and I. We've been bestfriends since kindergarten. I think, we were 3 or 4 at that time. Mag kaibigan si Mamita at ang kanyang Lola kaya kapag bumibisita si Mamita sa bahay nila noon dati para makipag laro ng Majong ay lagi nya akong sinasama. It's good that I never got bored because Ian was always there to play with me. Though, kahit taliwas lagi ang ugali namin sa isa't isa. Pero sa huli, ako pa rin ang nananalo at wala syang nagagawa kundi ang makipag laro ng barbie dress up at luto-lutuan sa akin. I remember one time, halos pumutok lahat ng ugat ng daddy nya nang makita syang nag lalaro ng barbie kasama ako.
"Ariando! Why are you holding that thing?! That's only for girls! Not for you!" Sigaw ng kanyang dati sa kanya kaya agad nabitawan ni Ian ang barbie'ng hawak at tumayo para depensahan ang sarili.
"Dad, nag lalaro lang po kami ni Paulina! Natalo po kasi ako sa kanya kaya ito ang parusa ko." Nag mamakaawa na sya sa kanyang daddy kaya agad itong tumingin sa akin at tinanong kung nag sasabi ba sya ng totoo. Agad akong umiling, tinatago ang ngisi sa aking mga labi.
"No, tito. Hindi ko po sya nipilit na makipag play sa akin. Sa totoo nga po, sya talaga ang lumapit sa akin at nisabi nya na mag play daw kami ng barbie. Tapos sabi nya pa po, gusto nyang mag make-up. Pero wal--"
"No, dad! She's lying!" Pag pigil nya sa mga sinasabi ko at humarap na sa akin. Pero hindi pa rin ako natinag at pinag patuloy pa rin ang aking mga sinasabi.
"Pero hindi ko po dala yung kikay kit ko kaya sabi ko mag play na lang kami ng barbie. Kaya ayan po." Napayuko ako matapos ko iyong sabihin. I want to laugh. Hard. Pero pinigilan ko muna dahil baka mabuko ako ng daddy nya. Habang nakayuko ay kitang-kita ko kung paano kumuyom ang mga kamao nya.
"I'll let this one passed, Ariando. Next time I caught you playing these dolls, you're grounded." Ma authoridad na sabi ng kanyang daddy at umalis. Pag katapos umalis ng kanyang daddy ay saka palang ako tumingala at binelatan si Ian na umiiyak na.
"Gay."
Naramdaman ko ang mga braso ni Ian sa balikat ko. Inakbayan ako ng mokong habang nag lalakad kami dito sa Plaza. Natapos na kaming mag Jogging at nalibot na rin itong buong Plaza at ang kahabaan ng Imus Nueno. Balak ko pa nga sanang ikutin ang buong Imus kaso masakit na talaga ang mga binti ko.
"Tulala ka dyan?" Tanong nya habang nag pupunas ng pawis. Umiling ako at ngumisi.
"Nothing, Ariando." Pang-aasar ko. Matalim syang tumingin sa akin at halatang nainis sa pag tawag ko sa buong pangalan nya kaya hindi ko na napigilan ang pag tawa nang malakas. Malakas para maagaw ang atensyon ng ibang mga nakaupo sa mga bench dito sa plaza.
"Stop it, Pauline. Hindi nakakatuwa." Iritado nyang sagot at umupo don sa isang bench. Tumabi ako sa kanya habang nakangisi pa rin. Poor, Ariando.
"Bakit ba kasi sa lahat ng pwedeng ipangalan sa'yo ay Ariando pa? Pwede namang isunod na lang sa pangalan ng Daddy mo na Armando. Kaso masyadong old school. Kaya mas mabuti na ngang Ariando. May halong pag mamahal pa yon dahil combination ng pangalan ng Mommy at Daddy mo. Arianne + Armando= Ariando!" Hindi ko na naman napigilan ang pag tawa nang malakas. Halos mamilipit na ako sa katatawa samantalang sya ay nakabusangot pa rin ang mukha. Hah! Quits na tayo. Binulabog mo ako kaninang umaga, kaya ngayon ikaw naman ang aasarin ko.
Nakangisi pa rin ako habang kinakalma ang aking sarili nang mapadpad ang tingin ko sa tatlong taong nakaupo di kalayuan sa pwesto namin ni Ian.
Nawala ang ngisi ko at napalitan ng pag tataka. Pag tataka kung bakit sila mag kakasama. Sa bagay. Baka nag ka salubong lang silang tatlo kanina. Hindi naman siguro malabong mangyari iyon, diba?
Ipinag kibit balikat ko na lang ito at pinanuod na lang kung paano tumawa si Ms. Reyes habang ka kwentuhan si Matthew na hawak-hawak ang kamay ng nakabusangot na si Elise habang masayang nakikipag kwentuhan kay Ms. Reyes.
Ano kaya ang meron sa kanilang dalawa? I always caught them laughing while talking. Si Elise naman ay parang na o-out of place. Or baka masyado na akong nagiging malisyosong tao kaya kung ano-ano na ang nasa isip ko?
Na abutan ni Matthew ang pag titig ko sa kanilang tatlo kaya ako na ang unang nag iwas ng tingin. Masyadong mabibigat ang mga tingin nya sa akin kaya hindi ko nakayanan ang pag titig sa kanya ng patas.
"Let's go." Yaya sa akin ni Ian at umalis na doon sa plaza.