Yell
Nagising ako kinabukasan na nakahiga parin ako dito sa lapag. Inangat ko yung ulo ko at nilibot ko sa paligid. Oo nga pala hindi na ako naka-akyat sa taas dahil sobrang sakit ng katawan ko kagabi.
"Jusmiyo!! Anong ginagawa mo dyan?!"Napatingin ako sa nagsalita at nakita ko si Manang Lucy na may bitbit na mga plastik.
Sya yung nag-aalaga kay Yohan simula bata palang kaya sya ang pinasama samin dito sa bahay ni Tita Euly at Tito Yubert (Magulang ni Yohan).
Tumayo ako ng dahan dahan. At nagtaka ako kasi wala na yung sakit sa tiyan ko. Paano nangyari yun?
"Gawa na naman ba ito ni Yohan?"Tanong ni Manang Lucy na nag-aalala.
Inalalayan nya ako papuntang kusina.
"Hayaan nyo nalang po sya"Binigyan ko lang sya ng maliit na ngiti at umupo na kami.
"Hindi naman sa ayaw kita kay Yohan. Bakit ayaw mong makipaghiwalay sa kanya? Paano mo to natitiis? Hindi ka ba nagsasawa iho na lagi ka nalang maaagrabyado at masasaktan?"
Bakit nga ba?? Basta ang alam ko mahal na mahal na mahal na mahal ko si Yohan at hindi ako susuko hanggang sa may maramdaman din sya sakin
"Mahal ko po manang eh"Yaan nalang ang nasabi ko.
"Nako pag-isipan mo..."At kumuha sya ng plato at nilagyan nya yun ng pagkaen tas ibinigay nya sakin. Kung wala siguro dito si manang mababaliw na ko dahil wala akong makakausap.
"Salamat po.." at nagsimula na kaming kumain dalawa habang nagke-kwentuhan.
"Sinaktan ka na naman? Kailan ka ba madadala? Ayaw mo pang hiwalayan yang asawa mong tarantado!"Sigaw ni Cleashey sa kabilang linya. Kaibigan ko na sya since birth. Sa kanya din ako naglalabas ng sama ng loob dahil sya lang naman ang kaibigan ko.
Ngayon nga ay tinawagan nya ko.
"Ayaw kung makipaghiwalay. Mahal ko sya at alam na alam mo naman yan diba?"
"Ewan ko sayo! Syaka sinabi ko naman na tutulongan kitang maglayas ayaw mo pang pumayag. Tanga ka talaga!"
"Ayaw ko nga kasi. Lahat nalang kayo ayan ang sinasabi. Mamahalin nya din ako pagdating ng panahon"
"Ewan ko sayo! Mahigit sampong taon mo ng sinasabi yan pero nangyari ba?"
Natahimik ako bigla. Wala na ba talagang pag-asa? Susuko na ba ko? Ayaw ko, ayaw ko.
"Wala kang masabi? Hayyyy. At kaya pala ako napatawag kasi gusto kita yayain mag bar mamaya. May isasama din akong isang kaibigan ko."
"May asawa na ko kaya wala na kung oras sa mga ganyan-ganyan. Pagsisilbihan ko nalang si Yohan"
"Hindi naman nya malalaman yan. Diba nga sabi mo madaling araw syang madalas kung umuwi? Syaka hindi ka naman hahanapin nun no!"
"Aray naman! Osya sige na. Magpapa-alam lang kay manang Lucy"
"Osya! Pupunta na ko dyan! Bye!"
"Bye"
Dumiretso ako sa kusina at nagpaalam na ko kay manang. Nagbihis ako, nag-ayos nangsarili. Tumingin ako sa salamin at may nakita akong pasa sa pisngi ko. Hinawakan ko yan at wrong move! Ang sakit!
Kumuha ako ng foundation at pinahindan ko ng unti at dahan dahan. Nang pumantay na sa kulay ng mukha ko yung pasa ay bigla kung narinig may nag-doorbell. Mukhang si Cleashey na yan. Kaya tumakbo ako pababa dala dala ang wallet ko at cellphone. Pagbukas ko mag-isa lang sya. Akala ko ba may isasama sya?
"Ohh? Ba't mag-isa kalang?"Takang tanong ko.
"Susunod nalang daw sya dun sa bar kaya tara na baka mamaya mauna pa yun!"at nag-drive na nga sya papunta sa bar na sinasabi nya
"2 pineapple juice, neat."Sabi ni Cleashey sa waiter nitong bar.
Andito na kami ngayon. Maingay yung bar at sobrang daming tao. Lalo na dun sa dance floor andaming mga nagpapaka-wild. Natatawa pa ko dun sa isang matabang babae na sumayaw sa gitna. Pagkekembot sya hindi pwedeng walang matatamaan ng kanyang balakang hahahaha.
"Mukhang nag-eenjoy ka ah?"Nakangiting sabi sakin ni Cleashey at inabutan nya ako ng juice.
"Ang saya kasi ng mga tao dito. Parang walang mga problema sa buhay samantalang ako parang pasan ko na ang lahat ng planeta ng solar system."Pagbibiro ko pero mukhang hindi sya natawa.
"Pwede naman mawala yung mga problema mo kung sinusinod mo yung sinasabi ko."Hinawakan nya ko sa kamay na kapatong sa lamesa. Walang malisya samin to ah!
Hindi ko mapigilan na maiyak. Ang swerte ko kasi nagkaroon ako ng isang kaibigan na kagaya nya.
"Wag ka ng umiyak! Magsaya dapat tayo ngayon eh!"Ginawa nya ulit light yung atmosphere dahil Hindi magandang mag-senti dito sa bar hahaa.
"Cleashey!!"Napatingin kami dun sa lalaking tumawag kay Cleashey.
"Zam!!"Niyakap ni Cleashey yung Zam at umupo na sila katabi ko parin si Cleashey at katabi nya naman ni Zam. Pabilog kasi yung upuan eh.
"Yell, ito ng pala si Sulpicio Poe!"Pagpakilala ni Cleashey kay Zam. Natawa ako pero pinigilan ko. Hahaha. Hindi naman ako mapanlait na tao pero ang pangit talaga ng pangalan nya.
"Insan naman eh! Hindi Sulpicio ang pangalan ko! Zam!"At napakamot sya sa batok nya.
"Yun naman talaga ang pangalan mo! Pinapasosyal mo pa!"Pang-aasar naman ni Cleashey.
Binalingan naman ako ni Zam ng tingin at ngumiti sya. Gwapo si Zam, macho halata kasi eh, mukha naman syang mabait, pero kay Yohan lang ako. Crush ko si Zam kasi nakaka-attract talaga si Zam pero mahal ko naman Yohan.
"Ako nga pala si Zam Poe"At inabot nya yung kamay nya sakin na inabot ko naman at sinabing..
"Yell"Nginitian ko sya.
"Kilala na kita! Lagi kang kinikwento ng pinsan ko at pati na din yung about sa Homophobic mong asawa"Natahimik ako dahil sa sinabi nya at tinignan ko ng masama si Cleashey.
"Uhmm.. May kukunin lang ako kotse!"At kumaripas na sya ng takbo. Humanda talaga sakin yung babaeng yun.
"Ahhh sorry. Di ko alam nama-offend ka."Nahihiyang sabi ni Zam.
"Okay lang, totoo naman eh.. Na homophobic yung asaw ko at diring diri sya sakin"Mahinang sabi ko.
Nagulat ako ng bigla nyang hawakan yung kamay at pinisil pisil ito.
"Yung kamay ko"Sabi ko. Medyo naiilang kasi ako eh..
Nginitian nya ako at sabay sabing "Sayaw tayo"
Nung una ayaw ko dahil parehas kaming lalaki at may asawa akk pero mapilit sya kaya napapayag nya ako.
Pumwesto kami sa gitna at nilagay nya yung kamay nya sa bewang ko kaya nilagay ko nalang yung mga kamay ko sa balikat nya.
Tinititigan nya lang ako. Kaya tumingin lang ako sa ibaba.
Pag-angat ko ng mukha ko nakita ko syang nakatingin parin sakin.
"B-bakit?"Medyo utal kung tanong.
"Ang swerte ng asawa mo. Kung ako sya hinding hindi kita sasaktan"Nabigla ako sa sinabi nya. Sa una nagulat ako syempre.
"Tigilan mo ko Sulpicio ah!"Pilit kung iniiba yung topic dahil ayaw kung pag-usapan yun pero pinush nya parin.
"Hindi ka nya pinapahalagahan, kita kung hirap na hirap ka na pero bakit tinitiis mo parin sya? Dapat hiniwalayan mo na"
Pang-ilan na ba syang nagsabi sakin na hiwalayan ko na si Yohan. Gusto ko pero hindi ko magawa. Sinagot ko sya ng lagi kung sinasabi kung bakit ayaw kung hiwalayan si Yohan
"Mahal ko kasi.."Sabi ko nalang. Nilibot ko yung mga mata ko sa bar ng mapatingin ako sa kaliwa nakita ko si..
Yohan.
May nakakandong sa kanyang sexy na babae at naglalaplapan sila. Bigla nalang tumulo yung luha ko sa nakita ko. Hindi parin ako sanay kahit ilang beses ko ng nakikita na nakikipaghalikan sya kani-kanino.
"Sya ba?"Napatingin ulit ako kay Zam na nakatingin din kila Yohan. Tinanguan ko lang sya.
Hinarap nya ko sa kanya. Hinawakan nya yung magkabila kung panga at pinunasan yung mga luha kong tumutulo.
"Huwag ka ng umayik. Hindi sya worth it."Nakangiti nyang sabi.
"Ang s-sakit k-asi eh-h"Umiiyak kung sabi.
"Hiwalayan mo na sya kung ako sayo"Nginitian nya ko ulit pero may nangyaring hindi ko inaasahan.
Bigla nya akong hinalikan sa labi. Hindi ako makagalaw dahil nabigla ako.
Bigla syang bumagsak sa sahig na hawak hawak yung pisngi nya. Tinignan ko kung sino yung sumuntok sa kanya.
Yohan...
Kitang kita ko yung galit sa mata nya pati yung pagkagat ng ngipin nya sa isat isa na sobrang diin.
"Umuwi ka sa bahay.."Mahinahon nyang sabi pero ramdam ko yung galit nya. Bubugbugin na naman ba nya ako?
"Pero kasama ko sila--"Hindi ko na natapos yung sasabihin ko dahil bigla syang nagsalita..
"Sinabi ng umuwi ka sa bahay eh!!!!"Sigaw nya nagpatigil ng hininga ko. Tumigil yung music at napatingin samin lahat ng tao dahil sa lakas ng sigaw ni Yohan. Mukhang pati yung mga tao natakot.
"Yohan yung kaganina---"Gusto ko sanang sabihin na hindi ko ginusto yun pero sumigaw ulit sya ng paglalakas lakas.
"Ano ba?! Put*ng ina! Diba sabi ko umuwi ka! Hindi ka susunod?!"Pagalit nya parin nasabi.
Mukhang walang gustong umawat dahil nakakatakot yung itsura ni Yohan. Para syang papatay!
"Hindi naman sa ganun pero hinihintay ko kasing bumalik si Cleashey"Nahihiyang sabi ko. Dahil yung mga tao samin lang nakatutok lahat na parang hinihintay kung ano ang susunod na mangyayari.
"Put*ng Ina!!"Sabay hinawakan nya ko sa braso. Medyo nasaktan ako dahil ang diin, hihilihin nya na dapat ako pero may humawak sa isa kung braso.
"Pre wag ka na manang bastos, may kasama yung tao. Wag kang gumawa ng eksena"Sabi ni Zam. Gusto ko sanang sabihin sya na wag na patulan dahil baka lumala pa lalo.
Binitiwan ako ni Yohan tas bigla nya nalang hinawakan yung kwelyo ni Zam na nanlilisik ang mga mata.
"Wag kang makiilam, put*ng ina ka! Layuan mo na ang asawa ko kung gusto mo pang mabuhay!! At pinipilit mo pa syang hiwalayan ako! Para ano?! Ikaw ang kumuwa sa kanya?! Huh? Ganon ba?! G*go ka!"Sigaw ni Yohan na Zam. Ramdam na randam ko yung galit nya. Pero pinili ko nalang tumahik.
"Bakit hindi? Papasayahin ko sya Di katulad na lagi mong ginagawa sa kanya. Ilan beses mo na ba syang binugbog? Nasayo na! Gusto mo pang pakawalan!"Ganting sigaw ni Zam.
"Hindi mo sya makukuwa. Walang ibang makakakuwa sa kanya, ako lang!"Binitawan na ni Yohan ni Zam at hinila na ko palabas ni Yohan. Alam ko na ang mangyayari mamaya.. Naiiyak na naman ako. Kita ko yung galit sa mukha ni Yohan habang nagda-drive. Mukhang sasaktan nya na naman ako. Lalo akong kinabahan nung nasa tapat na kami ng bahay. Lumabas sya ng kotse at hinila nya ko papasok ng bahay...
AU:Patay ka Yell bwahahahahaha.
Hi guys! Madaming nagbasa kaagad kaya nag-update ako syaka nasa mood kasi ako! Kaya sulutin nyo na! Pa-vote and comment naman dyan! Natutuwa kasi ako kapag may nagagandan sa story ko.
Choi Minho as Yohan Sanchez on the multimedia! Ang hot nya tignan litsi!! Hahahaha.
Mahigit 1.7k words to! Haba diba kaya i-vote nyo!