Arkadaşlar önceki bölümde sorduğum soruların cevaplarını bölümün içinde bulabilirsiniz.İyi okumalar dilerim...
Neden beni göstermişti ? Büyük bir şaşkınlık ve merak içinde yaralı adama ;
''Neden ? Neden beni gösteriyorsunuz ? ''
Yaralı adam elini aşağı indirdikten sonra yutkundu.Güçlükle ;
''Ha..harici disk ''diyebildikten sonra son nefesini verdi.
Elimi cebime attım. ''Harici disk ''Kaliola şirketi tarafından kaçırıldığımda Bella, bana bu harici diski ne pahasına olursa olsun koru demişti.Gözümün önünde canlanan o konuşma yüzünden birden içim ürpermişti.
Daldığım gözlerimi yerden çektim ve karşıya doğru baktım.Kalan herkes büyük bir telaşla ileriye doğru koşuyordu.Adamson, John 'un sağ kolundan tutup omuzuna girmiş benim olduğum tarafa doğru gelmeye çalışırken kafamı sola çevirdim.Küçük Amelia 'nın her yeri alev almış otobüsün yanına ağladığını görünce Amelia 'nın olduğu tarafa doğru koşmaya başladım...
Linda 'nın , '' John 'un sol koluna girip yardım et ! ''dediğimde '' Yapamam ! ''demesinin içimi ürperten acı sebebini John 'u bir kaç adımda olsa ileriye götürmeye çalışan Adamson 'un yanından geçerken artık öğrenmiştim. John 'un ; parmak uçlarından başlayarak yukarıya omzuna kadar tüm sol kolu yanmış,John 'un kan içinde kalmış , kemikleri görünen sol kolu kül gibi siyaha bürünmüştü...
John 'un bu halini görünce gerçekten çok kötü olmuştum.Sanki bir hançer gibi , derinden gelen bir ağrı saplanmıştı göğüsüme.Adamson 'nun yanına gidip John ' a yardım etmek istiyordum.Fakat ne kadar istesem de şimdi bunu yapamazdım.Amelia 'nın etrafını alevler kaplamadan yetişmeliydim.Büyük bir hızla koştum ve ağlayan Amelia 'nın yanına durdum,onu kucağıma alıp diğer insanların koştuğu yöne doğru koşmaya başladım.
Yükselen alevler sayesinde birazda olsa aydınlanan yolda koşarken bir yandan da yukarı ki dağlardan aşağı doğru inmeye çalışan zombilere bakıyordum.Aç zombiler tarlalara inmeye başlamışken Oğuz 'un bağırmasıyla yanına doğru koştum.
''Burada bir taksi var koşun ! ''
Kucağımda Amelia ile Oğuz 'un yanında yani ;Kaportası açık eski bir arabanın yanında durmuştum.Fakat boşuna geldiğimizi çok geçmeden anlamıştık;
Oğuz ''Bu lanet olası araba çalışmıyor! ''
Arabanın kaportasından içeriye baktığımda akünün yerinde olmadığı fark ettim.Saniyeler sonra yanımda beliren Oğuz da durumu anlayınca yine ana yolda koşmaya devam ettik.Aşağı inen zombiler kurak tarlalardan ana yola doğru gelmeye başlamışlardı.Biz ise durmadan koşuyorduk.Koşmaktan yorulmuştum.Kucağımda Amelia olması işimi daha da zorlaştırıyordu.O sırada Linda 'nın bağırmasıyla irkildim ;
''Bakın burada kırmızı bir araba var üstelik anahtarı üzerinde ! ''
Linda, şöfor koltuğuna geçip arabayı çalıştırmaya başladı o sırada ise arabanın arka koltuklarına ;güçlükle arabaya binen Bayan Marry ,sol kolu tamamen yanmış John ile birlikte onu taşıyan Adamson binmişti. Oğuz ise benden önce koşup ön koltuğa geçmesi ile birlikte ben ve Amelia dışarıda kalmıştık.Tarladan ana yola ulaşmış zombiler ise arabanın olduğu tarafa doğru gelmeye başlamışlardı.Ben ve Amelia son çare olarak arabanın bagajına bindik ardından bagajın kapısını örttük.En azından örttüğümü umuyordum.Birkaç dakika ilerledikten sonra Amelia 'nın nefes almakta zorlandığını fark ettim.
''Ne oldu Amelia iyi misin ? ''
Amelia ''Ben kapalı ve küçük yerlerde duramam! ''diye bana karşılık verirken bile sık sık nefes alıyordu .Nefes açlığı çeken Amelia için bir çözüm bulmalıydım.Arka bagajdan öne doğru vurmaya başladım ;
''Hey , Adamson ! ''
O kadar vurmama rağmen beni duymuyorlardı.Amelia ' nın durumu ise gittikçe kötüleşiyordu.Korkan ve nefes almakta zorluk çeken küçük Amelia yanıma gelip belime sarılmıştı.Ön tarafa doğru ayağımla tekmelemelerim , bağırışlarım boşunaydı duymuyorlardı.Bagajın kapısını açarsam bizi fark edebilirlerdi.Bunu yaparken dikkatli olmalıydım.Bagajın soğuk kapısını yavaşça aralamaya başladım.Ben yavaş yavaş dikkatli bir şekilde açarken aniden yukarı kalkan bagajın kapısından tutunduğum elim kaydı ve Amelia ile birlikte arabanın bagajından aşağı düştüm.Ana yolun betonuna çarpan bacağımın kemiklerimden dışa vuran acısını derinden hissetmiştim.Hemen ayağı kalkıp toparlandım ve bağırmaya başladım ;
''Hey dursanıza ! durun ! ''
''Lindaaa!! ''
Arabanın peşinden koşmaya çalışsam da yetişemedim.Bizim düştüğümüzü fark etmemişlerdi.Geriye döndüm ve Amelia 'yı düştüğü yerden kaldırdım.Geriye doğru baktım.Bizim arabadan düştüğümüzü gören kana susamış zombiler ise bizim olduğumuz tarafa doğru yöneldiler.
''Amelia koş ! ''
demem ile birlikte ay ışığında koşmaya başladık.Peşimizde onlarca zombi vardı fakat benim cesaretim düştüğümde arabada kalmıştı.Etrafı bile zor görüyordum.Bu yüzden ana yolda, sağa sola sapmadan düm düz ileriye koşuyordum.Arkamda koşmaya çalışan Amelia ;
''Jack şuraya bak ! ''
Kafamı Amelia 'nın küçük parmağının gösterdiği yöne ; yani batıya doğru çevirdim.Gözlerimin içinde terk edilmiş bir kasabanın yansıması vardı.Ana yolda koşmaya devam mı etmeliydim? Yoksa kasabaya mı girmeliydim? Kararsızlığım bizi zombilere yem etmeden önce bir yön seçmeliydim...
Açlık ve susuzluğu düşündüğümden olsa gerek ayaklarım beni kasabanın sapağından döndürmüştü.Koşmaktan yorun düşmüş , ürkek adımlar ile ilerleyen küçük Amelia sıcacık elleri ile benim elimi tutmuştu..
Arkamdan gelen zombilerin üzerine kasabadaki zombiler eklenecekti.Bunu biliyordum bu yüzden geceyi geçirmek için güvenli bir yere ihtiyacım vardı.Kasabanın ana caddesinden girmem ile birlikte dört zombi beni karşılamıştı bile.
Kendimi savunacak bir şeyler bulma umuduyla etrafıma göz gezdirdim.Ama kırılmış , terk edilmiş arabalardan başka bir şey yoktu.Ne yapacağımı düşünürken dikkatimi çeken bir şey oldu;
''Yol levhası ''
Yere düşmüş olan , yarısı paslı ,eğik yol levhasını yerden almamla üzerime gelen zombinin suratına geçirmem bir oldu.İleriye fırlayan zombi toparlanmaya çalışırken üzerime gelen diğer zombinin gırtlağına, levhanın keskin tarafını sapladım.Sapladığım , kanlar içinde kalmış paslı levha zombinin boyunun yarısına kadar ilerlemişti.Sapladığım yerden çıkartıp çapraz bir şekilde zombinin kafasına geçirdim.Zombinin kafasından ve gırtlağından kanlar akarken ben Amelia 'ya dönerek ;
''Gözlerini kapat ! ''
Gözlerimin içine kadar girmiş olan kanı yüzümden, kolum ile sildikten sonra caddeye baktım.Ardı arkası kesilmeyen zombiler üzerimize doğru gelmeye devam ediyordu.Silahsız, yorgun, aç ve susuzdum.Onlarla savaşamazdım.Fakat kaçmak için enerjim de kalmamıştı.
Geriye kalan tek silahım beynimdi.Düşünmeliydim.Ardından düz mantık hayat kurtarır düşüncesiyle çöp konteynerlarının olduğu çıkmaz sokağa doğru koşmaya başladım.Bizi gören Ruhsuz cesetler ; zombiler sayılarılarını katlayarak peşimizden geliyorlardı...
Çıkmaz sokağın sonuna geldiğimde önce küçük Amelia 'yı kucağıma alıp yukarıya kaldırdım ;
''Sakın buradan çıkma olur mu ? ''
Amelia kafasıyla onayladıktan sonra onu çöp konteynerının içine bıraktım.Kapağını örttükten sonra yandaki çöp konteynırının içine girdim.
Amelia 'nin nefes almakta zorluk çektiğini biliyordum bu yüzden;
''Amelia kapağı hafif arala nefes alabileceğin bir şekilde açıklık bırak.''
Zombiler çöp kokusundan bizim kokumuzu alamazlardı.En azından öyle umuyordum.Çöp konteynerının içine girdikten sonra derin bir nefes alıp '' oh '' çektim.Ciğerlerime kadar işleyen bu iğrenç çöp kokusu yüzünden midem bulanmıştı.Ama bozulmaya yüz tutmuş zombiler kadar kötü kokamazdı.
Açlığım düşünmemi engellerken çaresizce konteynerının kapağını hafifçe aralayıp dışarıyı izliyordum.O sırada çok ilginç bir şey oldu ;
''Sokağın ucundan görünen caddenin karşısındaki terk edilmiş bir marketin ışıkları yandı..''
Bölümün ilk yayınlanma tarihi 13.10.2015