"ဘာရွိလဲMyeon!"
XingကMyeonဆံနြယ္ေတြကိုလယ္ဂုတ္ကေနတဆံုးထိဆြဲကိုင္သည္ၿပီးမွ...
"ကိုယ့္သူေဌးပါလာတယ္ ေနာက္တစ္ေယာက္က
စင္ကာပူက ကိုယ္စားလွယ္ပါ နွစ္ေယာက္လံုးျမန္မာေတြပဲ တကယ့္ ဒိတ္ဒိတ္က်ဲေတြ ၏ည့္ခံဖို႔ တစ္ခုခုစီစဥ္ေပးပါလား"
သူေဌးဆိုတာေတြ႐ြတ္ျပၿပီးမွ စီစဥ္ခိုင္းတယ္ သူ႔
သူေဌးဆိုတာ သူဘာလုပ္ေနမွန္းသိရင္ေတာ့တစ္မ်ိဳးေပါ့ ခုဟာက ဘယ္လိုသူေဌးမွန္းမသိ ဒါေပမယ့္
မေမးမိပါ...
"ရတယ္ေလ Myeon ဖြယ္ဖြယ္ရာရာျဖစ္ေအာင္
စီစဥ္ေပးပါ့မယ္ အရက္ေတြဘာေတြ ေသာက္က်မွာ
လား"
"ေသာက္မွာေပါ့ ..အျပင္ကတစ္ခါတည္းဝယ္ခဲ့တာ
မင္းမပူပါနဲ႔ သူတို႔ကလူႀကီးလူေကာင္းေတြပါ
ကိုယ့္အသက္ေလာက္ မင္းသားနဲ႔တူေအာင္ေခ်ာတဲ့သူက ကိုယ့္သူေဌး..မင္းဂရုစိုက္
ဆက္ဆံဖို႔ေျပာတာ..."
"Myeon ကအျပင္ထြက္လာမွာမွမဟုတ္ပဲ"
"မထြက္လို႔ရမလားကြ..ဒီအိမ္မွာေနခြင့္ရတာက
သူေဌးေက်းဇူးေၾကာင့္ မင္းကငါ့မိန္းမျဖစ္ေနၿပီး
ထြက္မေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုပံုစံ ျဖစ္သြားမလဲ"
သူပဲေျပာၿပီး စကားမဆံုးခင္ လွည့္ထြက္သြားသည္
Myeon ေဒါကန္ခ်ိန္မရပါ..သူေျပာတာလည္း
အမွန္ပဲမို႔ ေရခဲေသတၲာထဲက ရွိသမ်ွဟင္းခ်က္ဖြယ္ရာေတြသြားထုတ္ရေတာ႔သည္..
လူႀကီးလူေကာင္းေတြကိုေက်ြးေမြးတာ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ဟိုတယ္ေတြမွာပဲျပည့္စံုမွာေပါ့ သူ႔အလုပ္
အကိုင္ကိုဘယ္တုန္းကမွမေျပာခဲ့ပဲ အလုပ္ရွင္ဆိုတာႀကီးကို ျဗဳန္းကနဲ ေခၚခ်လာသည္
အရက္နွင့္ေသာက္စားဖို႔အျမည္းေတြျပင္ဆင္ရင္း
Xing ကိုနားမလည္နိုင္ပဲ အျပစ္တင္မိသည္
"တစ္ခုခုမရေသးဘူးလား Jun Myeon
့ျမန္ျမန္ယူခဲ့ကြာ"
Xing လွမ္းေအာ္ေတာ့အကုန္က်က္ေနၿပီျဖစ္ကာ
Myeon ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ေျပျပစ္ေအာင္ျပဳမေနနိုင္ပဲ ျပင္ဆင္ထားတာေတြကိုသယ္ေပးခဲ့သည္
ဂရုတစိုက္ၾကည္တာမဟုတ္ေပမယ့္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံုကို ျပန္ၾကည့္မိလ်က္သားျဖစိသြားသည္..
အလုပ္ရွင္သူေဌးတဲ့..လူပံုကခပ္နြဲ႕နြဲ႕ မႈန္ႏုေနသည္
မ်က္နွာကေတာ့ထင္းေနသည္ မ်က္ခံုးပံုက်၍
ႏုရဲေနေသာနႈတ္ခမ္းမ်ားနွင့္ နွာတံခ်ြန္ခ်ြန္
Vပံုစံေမးရိုးက်ပံုေၾကာင့္ မင္းသားရွံုးေလာက္ပါတယ္
သူေခ်ာလို႔Myeon ေငးသြားတာမဟုတ္ပါ
လူကိုၾကည့္ေနသည့္မ်က္လံုးေတြကဂရုတစိုက္ႀကီး
စူးရဲေနတာေၾကာင့္ အံ့ၾသသြားတာျဖစ္သည္
ၿပီးေတာ့ရွက္မ်သလိုလို ေဒါသျဖစ္သြားသလို
ငါ့လက္ေအာက္ကလူရဲ႕မိန္းမဆိုၿပီးဒီလိုၾကည့္ရဲတာလား...
ဟင္းပန္းကန္ေတြခ်ခဲ့ၿပီး လွည့္ထြက္လာေတာ့
ကိုယ့္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ေနသည့္အသံနွင့္
စကားသံေတြကပ္ပါလာသည္
"မင္းရဲ႕ေပါ့ဆမႈကို ဒီတစ္ခါေတာ့ခြင့္မလႊတ္ေတာ႔ဘူးဆိုၿပီး ေတာင္းပန္တာလက္မခံဖို႔
ငါဆံုးျဖတ္ထားတာ ခုေတာ႔မင္းက အိ္မ္ရွိ
လူကုန္ျပၿပီး ငါ့ကိုအသနားခံဖို႔ စီစဥ္ထားတာပဲကြ"
"မဟုတ္ရပါဘူးသူေဌးရယ္ လင္မယာနွစ္ေယာက္ပဲ
ရွိတာပါ အသနားခံတာမဟုတ္ပါဘူး"
စကားသံေတြေၾကာင့္Myeonေျခလွမ္းေတြေနွးက်သြားသည္
သူဘာအျပစ္လုပ္ခဲ့တာလဲ ဟိုေနညကစားေသာက္ျပန္လာၿပီးပင္ပန္းတယ္ စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာ
ဒီအလုပ္မွာမွားယြင္းခဲ့လို႔လား..
သူ႔လို႔လူက ေၾကာက္ရမယ့္သူ ရွိေနေသးတာကို
ေတာ့ အံ့ၾသခ်င္၏
"Myeon မကုန္ေသးဘူးလား"
Xing ဝင္လာေတာ့ Myeon ေဘစင္မွာ
ပန္းကန္ေတြေဆးေနတာျဖစ္သည္
"ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"သူေဌးနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမလို႔"
"မဆက္ခ်င္ပါဘူး Myeonအဲ့လိုလူေတြနဲ႔
စကားေျပာဖို႔အထိမေပါက္ေရာက္ဘူး"
"ဟားး..မင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို နွိမ့္ခ်ေနတာလား
မာနာႀကီးေနတာလား"
"ရွင္ကေရာခုမွဘာျဖစ္လို႔က်ြန္မကို ဆြဲထုန္ခ်င္ေနတာလဲ ကိုယ့္ဘာာကိုယ္ေအးေဆးေနပါရေစ"
"မေနရဘူး..မင္းကို႔ျမင္မွ သူေဌးကဂရုနာသက္ၿပီး
ငါ့အျပစ္ကိုခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္တာ မင္းကလည္း
စုတ္စုတ္ပ်က္ပ်က္ေလးဆိုေတာ့သနားသြားတာ
ေနမွာေပါ့ လာေနာ္ ငါထပ္မေခၚေတာ့ဘူး
ၿခိမ္းေျခာက္သလိုေျပာၿပီးလွည့္ထြက္သြား၏
စုတ္စုတ္ပ်က္ပ်က္ေလးဆိုတာမွန္ေပမယ့္ အဲ့ဒါ
သနားသြားတာမဟုတ္ဘူး ရွင္သိရက္လား..
စုတ္ပ်က္ေနတာကိုစိတ္ကူးယဥ္သြားတာ Myeon
လက္နွစ္ဖက္တြဲလဲခ်လ်က္ ဒီတိုင္းအၾကာႀကီးရပ္ေနမိသည္ မသြားလို႔လည္းရမွာမဟုတ္ေတာ့
လက္ကိုထပ္ေဆးၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
"က်ြန္ေတာ့မိန္းမေလ က္ထပ္ထားတာမၾကာေသးဘူး Kim Jun Myeon တဲ့"
Xing ကMyeon လက္ေလးကိုသူ႔ေဘး
ဆြဲယူၿပီး မိတ္ဆက္ေပးသည္
"Myeonဒါကိုယ့္သူေဌး Oh Sehun တဲ့
ကိုယ့္ထက္အသက္ငယ္တယ္ အလုပ္ေတြအားလံုးကိုလည္းသူပဲဦးစီးတာေလ သူေဌးႀကီး
က်န္ူးမာေရးမေကာင္းလို႔ LAျပန္လာၿပီး သူေဌးႀကီး
ေနရာမွာဝင္ ဦးစီးတာေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့"
ၿပံဳးေနသည့္မ်က္နွာကိုဖ်ကိကနဲေဝ့ၾကည့္ၿပီးMyeon မ်က္လႊာခ်ပစ္သည္
"Kim Jun Myeon ဟုတ္လား"
Myeonမ်က္လံုးေတြျပန္တက္မလာမခ်င္း
ေစာင့္ေနကာ မ်က္လံုးခ်င္းစံုလိုက္ကာမွ သြားေတြ
ေပၚေအာင္ရယ္ျပသည္ ဘယ္လိုေနေနေခ်ာေမြ႕ေနသည့္ နႈတ္ခမ္းမ်ားနွင့္ ညႇို႔ေနသလိုပင္..
"မင္းမ်က္နွာေလးက လံုးဝျဖဴစင္ၿပီး ျမင္လိုက္တာနဲ႔
ရင္ထဲကို လန္းသြားေစတဲ့ မ်က္နွာမ်ိဳးပါလား"
Myeon ၿပံဳးဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္မေအာင္ျမင္
Xingရဲ႕ေရွ႕မွာ မ်ကိနွာဘယ္လိုထားရမွန္းမသိေအာင္ ရိုင္းစိုင္းစြာၾကည့္ေနတာကို မတံု႔ျပန္နိုင္
ရင္ေတာင္ ဒီနားမွာမေနခ်င္ေတာ႔ပါ..
"စားစရာေတြက လက္ရာရွယ္ပဲ ဘာေတြလဲ
ေျပာျပပါဦး"
သူေဌးကရင္းနွီးဖို႔ႀကိဳးစားတာမ်ိဳး...ထြက္သြားဖို႔ေျခလွမ္းျပင္ေနသည့္ Myeonကို တားဆီးသည့္
ေမးခြန္းေတြထုတ္လာသည္ မေျဖခ်င္ေပမယ့္မတတ္နိုင္...
"ျဗဳန္းခနဲဆိုေတာ့ေလ အသားနဲ႔ပုစြန္ပဲရွိတာ"
"ဟုတ္တာေပါ့ အားနာစရာ"
အဲ့ဒါMyeonေခ်ြစားရင္တစ္ပတ္စာပဲဆိုတာ
ထည့္ေျပာခ်င္လို႔ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ ယားေန၏
ဟင္းအမယ္ေတြရွင္းျပတာကိုနားေထာင္ရင္း
သူေဌးကေတာ့ ေဖာ္လိုေတြေကာင္းေနသည္
"ရွယ္ပဲဗ်ာ Myeon လက္ရာအရမ္းေကာင္းေနပါၿပီ ကဲ Xing မင္းကိုငါ လံုးဝေအးေဆးခြင့္ေပးလိုက္ၿပီ အဲံ့ဒါ Myeon ေၾကာင့္ေနာ္
ငါ ေနာက္ထပ္ ဒီလက္ရာေတြစားခ်င္တယ္ေျပာရင္
မင္း အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနရမွာ"
Xingကရယ္ေနၿပီးေခါင္းညိမ့္သည္..ေစာေစာကေလာက္ သြက္သြက္လက္လက္ မရွိေတာ့သည့္
Xingကို Myeon ၾကည့္လိုက္ေတာ့
မ်ကိခံုးေတြ မသိမသာ တြန္႔ေန၏
ဒီေလာက္သိသာေနသည့္ အမူအရာေတြကို
ေယာက်ာၤးခ်င္းပိုသိမွာေပါ့ Myeon ရွက္လြန္း
လို႔ လွည့္ထြက္လာခဲ့တာ ေျခေထာက္နဲ႔ ၾကမ္းျပင္
ထိသည္မထင္
"လွလည္လွတယ္ ဆြဲေဆာင္မႈလည္းရွိၿပီး
လံုးဝperfect ပဲ မင္းကံေကာင္းတယ္Xing"
သူေဌးပဲဆိုတဲ့ ပါဝါနဲ႔ ေျပာသင့္တာ မေျပာသင့္တာ
ေတြထည့္တြက္ဖို႔မလိုေတာ႔ဘူးထင္ေနတာလား
ျပန္သြားၾကတဲ့အထိ Myeonအေၾကာင္းေတြပဲ
ေျပာသြားၾကကာ Xingက ျပန္လိုက္ပို႔တာျဖစ္ၿပီး
Myeon ေရခ်ိးၿပီးတဲ့အထိ ျပန္မလာ...
စိတ္ထဲမွာေလးေနသျဖင့္ သူမကိုယ္တိုင္ Xing
ကိုမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ ဝန္ေလးေန၏
တစ္ေယာက္တည္းလို႔ထင္ကာအိမ္ေရွ႕ထြက္လာေတာ့Xingကနွစ္ေယာက္ထိုင္ဆက္တီမွာထိုင္ၿပီး
တစ္ေနရာတည္းကိုစူးစိုက္ေငးေနသည္
သူဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ....
မၿမဲတမ္းမအားလပ္သည့္ ပံုနွင့္ေရာက္လာတတ္ၿပီး
ညဘက္မွလြဲ၍ စိမ္ေျပနေျပ ထိုင္မေနတတ္တဲ့သူ
Myeon ရင္ေတြခုန္လာ၏..ကိုယ့္မွာပဲအျပစ္ရွိ
ေနသလိုခံစားလာရကာ သူ႔နားကိုသြားမလို႔ ေျခလွမ္းေတြက ေ႐ႊ့မရ.....
"မင္း ၿပီးသြားရင္ ခဏထြက္ခဲ့"
လွည့္မၾကည့္ပဲေျပာလိုက္သျဖင့္လန္သြားသည္
Xing က Myeon သူ႔အနားေရာက္ကာမွ
လွည့္ၾကည့္ကာ
"မင္း သူေဌးကို ဘယ္လို႔ျမင္လဲ သူေဌးကေတာ့
မင္းကို ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်သြားတယ္
ထင္တယ္"
Xingမ်က္နွာမွာေလွာင္ေျပာင္တာမ်ိဳးမရွိပဲ
ေဒါသရိပ္ေတြသန္းေနသျဖင့္ Myeon
ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားသည္
"ဟုတ္တယ္ သူမ်က္စိက်သြားတယ္ ေနာက္ၿပီး
မင္းစီကာပတ္ကုန္း ေျပာျပလို္က္တဲ့ ဟင္းအမယ္
အမ်ိဳူမ်ိဳးထဲကအရည္အခ်င္းေတြေရာ ဟြန္း
သူေျပာမွပဲ မင္းမွာ အဲ့ဒီေလာက္တန္ဖိုးႀကီးတဲ့
အရည္အခ်င္းေတြရွိေနမွန္းသိတယ္"
"ဘာဟင္းေတြလဲ ေျပာပါဆိုလို႔ေျပာျပလိုက္တာ
ရွင္ကဒါကိုေလွာင္ေနတာလား"
"ေလွာင္ေနတာမဟုတ္ဘူးရိုက္သတ္ခ်င္ေနတာ"
ေအးေဆးေနသည့္ပံုစံကေနစားပြဲကိုေျခေထာက္နဲ႔တြန္းကန္ျပစ္ကာဝုန္းကနဲထရပ္သည္
"အဲ့ဒီေလာက္ အေသးစိတ္ႂကြားေနဖို႔လိုသလား
ေတာ္ပါတယ္ လွပါတယ္လို႔ ေျပာေနတဲ့သူကို
ပိုေတာ္မွန္း ပိုလွမွန္းသိေအာင္ ေၾကျငာေနတာ
မင္းအသိသာႀကီး"
"Xing အဲ့လူေတြကိုရွင္ေခၚလာတာေနာ္"
"ေခၚလာတဲ့ ေယာက်ာၤးတိုင္းကို မင္းကိုအထင္ႀကီး
သြားေစခ်င္တာလား"
"ရွင္မေစာ္ကားနဲ႔"
စိတ္လႈပ္ရွားလြယ္သူမို႔ ေဒါသျဖစ္လာေတာ့လည္း
မ်က္ရည္ကေဝ့သည္ ၿပီးေတာ့သူ႔ကို ေစ့ေစ့ ၾကည့္ကာ ရန္လိုေနသည္ မ်က္လံုးေတြေအာက္ကေန
လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္
Xingကဖ်က္ခနဲ႔ဖမ္းဆြဲလိုပ္သျဖင့္သူ႔လက္ထဲမွာ
အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္လိုျပန္ပါသြားၿပီး
"သူေဌးကိုစစေတြ႕တုန္းကမင္းမ်က္လံုးထဲမွာငါ့ကို
ဒီလိုလူမ်ိဳးရဲ႕အလုပ္သမားပါလားဆိုတဲ့ အၾကည့္ေတြရွိတယ္"
"အဲ့ဒါ ဘာျဖစ္လဲ ရွင္ကထင္သလိုေန လုပ္ခ်င္တာ
လုပ္ေနတဲ့သူေလ အဲ့လိုလူက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို
ဆရာေခၚေနတာ မအံ့ၾသရဘူးလား "
"အဲ့ လို အံ့ၾသတာမ်ိဳးဟုတ္ရဲ႕လား Kim Jun Myeon"
"ရွင္...ရွင္...လႊတ္"
Myeonဘာမွမေျပာခ်င္ေတာ့ပဲသူကို္င္ထားသည့္
လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလႊဲေျမာက္ကာရုန္းသည္..
ဘယ္တုန္းကမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့တာမရွိပဲ
ဒီတစ္ခါရုန္းေနတုန္းမွာပဲ Myeonလက္ထဲကို
ေအးစက္စက္ မာေက်ာေက်ာ အရာတစ္ခု ေရာပ္လာသည္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီး
Handset တစ္လံုး
"အလုပ္ထုတ္ပစ္ဖို႔အထိေသခ်ာၿပီးသားလူက
phတစ္လံုးခ်ေပးသြားတယ္ ဆက္သြယ္ရလြယ္ေအာင္လို႔တဲ့ မင္းမ်က္နွာအဲ့ေလာက္ႀကီးသြားလား"
"ဒီphရလာတာက်ြန္မေၾကာင့္ပဲလို႔ရွင္ေျပာ
တာလား"
"သိပ္မွန္တာေပါ့ "
"ဒါဆို ဒီ phက က်ြန္မနဲ႔အမ်ားႀကီး သပ္ဆိုင္
တာေပါ့"
Myeonရဲ႕မ်က္နွာတစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြားတာကို
သိကာXingကစိုက္ၾကည့္သည္...သူကိုင္ထား
သည့္လက္ကို ေစာင့္ရုန္းျပစ္လိုက္ကာ ph
ကိုလႊတ္ပစ္ေတာ့မယ္မွန္းသိသြားကာမွ
"ဟိတ္ "
"ဖယ္ "
Myeonလက္ကိုေအာက္ကေနပင့္ရိုက္ျပစ္လိုက္ကာ phေျမာက္တက္သြားေတာ့မွ Xingက
ဖမ္းထားလိုက္သည္
"မင္းအဲ့လိုေတြ ၾကပ္ၾကပ္လုပ္ေန ၾကာရင္
ရိုပ္သတ္မိလို႔ ဘယ္ကေန ဘယ္လိုအသတ္ထြက္
မွန္ူးမသိျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ...ေတာက္!"
(ေအာင္မယ္ေငး ၾကမ္းလိုက္တာ authorလဒမရယ္)
သူေျခလွမ္းက်ဲမ်ားျဖင့္ အျပင္သို႔ေတာက္ေလ်ာက္ထြက္သြားသည္ ေဒါသႀကီးျပေနသည့္ ေျခသံတို႔က
ေလွကားမွဆင္းသြားသည္ အထိ အစအဆံုး အသံ
ေပးသြားၾကသည္
Myeon အင့္...ကနဲ ရွိုက္ ကာသူကန္ပစ္
ခဲ့သည့္ စားပြဲကိုၾကည့္ရင္း ေၾကကြဲမဆံုးနို္င္
နႈတ္ခမ္းေတြကိုဖိပိတ္၍ဘယ္လိုပဲထိန္းထိန္း
အသံမထြက္ေအာင္လည္းဘယ္လိုမွ
ရွိုက္ငိုလို႔မရ
Myeon နဲ႔ Xing တကယ္ပဲ ေဝးၿပီးရင္း
ေဝးေတာ႔မွာလား Xing ရယ္....................
.....................................................
Yehet !ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေစာက္နဲ႔ထြင္းသလို
႔ျဖစ္သြားလားsorryဗ်ာ ဒါက moi styleမို႔ပါ
ဒီဇာတ္လမ္းကရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ေခ်ာ့လိုက္မို႔
အရမ္းsweetမွာမႈတ္ဘူးဗ် ႀကိဳေျပာထားတာပါ
Hun ကေတာ္မ်ား Miyarnal ဗ်ာ
အေျခအေနအရပါ hun ကဗီလိန္မဟုတ္ပါဘူး
လို႔ဒီထဲမွာတကယ္ပါခဏပဲ ေၾကာက္တယ္ေနာ္တို႔က
ဘာေတြမွန္းေတာ့မသိဘူး ေရးလိုက္တာေစာင့့္ေနၾကတဲ့ခ်စ္ေတြကိုအရမ္းအားနာလို႔ပါ
examက25မွၿပီးမွာပါ labနဲ႔
presentation 4ရက္က်န္ေသးတယ္ဂ်
တစ္ေယာက္ေသာသူ ေျပာလြန္းလွေသာေၾကာင့္
ရယ္ မေနနိုင္လြန္းလိုရယ္သာ ေစာင့္ရက်ိဳးမနပ္ရင္
လည္ ေဗြမယူၾကပါနဲ႔ဗ်ာေနာ္
"ဘာရွိလဲMyeon!"
XingကMyeonဆံနွယ်တွေကိုလယ်ဂုတ်ကနေတဆုံးထိဆွဲကိုင်သည်ပြီးမှ...
"ကိုယ့်သူဌေးပါလာတယ် နောက်တစ်ယောက်က
စင်ကာပူက ကိုယ်စားလှယ်ပါ နှစ်ယောက်လုံးမြန်မာတွေပဲ တကယ့် ဒိတ်ဒိတ်ကျဲတွေ ၏ည့်ခံဖို့ တစ်ခုခုစီစဉ်ပေးပါလား"
သူဌေးဆိုတာတွေရွတ်ပြပြီးမှ စီစဉ်ခိုင်းတယ် သူ့
သူဌေးဆိုတာ သူဘာလုပ်နေမှန်းသိရင်တော့တစ်မျိုးပေါ့ ခုဟာက ဘယ်လိုသူဌေးမှန်းမသိ ဒါပေမယ့်
မမေးမိပါ...
"ရတယ်လေ Myeon ဖွယ်ဖွယ်ရာရာဖြစ်အောင်
စီစဉ်ပေးပါ့မယ် အရက်တွေဘာတွေ သောက်က်မွာ
လား"
"သောက်မွာပေါ့ ..အပြင်ကတစ်ခါတည်းဝယ်ခဲ့တာ
မင်းမပူပါနဲ့ သူတို့ကလူကြီးလူကောင်းတွေပါ
ကိုယ့်အသက်လောက် မင်းသားနဲ့တူအောင်ချောတဲ့သူက ကိုယ့်သူဌေး..မင်းဂရုစိုက်
ဆက်ဆံဖို့ပြောတာ..."
"Myeon ကအပြင်ထွက်လာမှာမှမဟုတ်ပဲ"
"မထွက်လို့ရမလားကွ..ဒီအိမ်မွာနေခွင့်ရတာက
သူဌေးကျေးဇူးကြောင့် မင်းကငါ့မိန်းမဖြစ်နေပြီး
ထွက်မတွေ့ရင် ဘယ်လိုပုံစံ ဖြစ်သြားမလဲ"
သူပဲပြောပြီး စကားမဆုံးခင် လှည့်ထွက်သွားသည်
Myeon ဒေါကန်ချိန်မရပါ..သူပြောတာလည်း
အမှန်ပဲမို့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရှိသမျှဟင်းချက်ဖွယ်ရာတွေသွားထုတ်ရတော့သည်..
လူကြီးလူကောင်းတွေကိုကျေွးမွေးတာ စားသောက်ဆိုင်တွေ ဟိုတယ်တွေမှာပဲပြည့်စုံမှာပေါ့ သူ့အလုပ်
အကိုင်ကိုဘယ်တုန်းကမွမပြောခဲ့ပဲ အလုပ်ရှင်ဆိုတာကြီးကို ဗြုန်းကနဲ ခေါ်ချလာသည်
အရက်နှင့်သောက်စားဖို့အမြည်းတွေပြင်ဆင်ရင်း
Xing ကိုနားမလည်နိုင်ပဲ အပြစ်တင်မိသည်
"တစ်ခုခုမရသေးဘူးလား Jun Myeon
့မြန်မြန်ယူခဲ့ကြာ"
Xing လှမ်းအော်တော့အကုန်ကျက်နေပြီဖြစ်ကာ
Myeon ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင်ပြေပြစ်အောင်ပြုမနေနိုင်ပဲ ပြင်ဆင်ထားတာတွေကိုသယ်ပေးခဲ့သည်
ဂရုတစိုက်ကြည်တာမဟုတ်ပေမယ့် စူးစိုက်ကြည့်နေသည့် မျက်ဝန်းတစ်စုံကို ပြန်ကြည့်မိလျက်သားဖြစိသွားသည်..
အလုပ်ရှင်သူဌေးတဲ့..လူပုံကခပ်နွဲ့နွဲ့ မှုန်နုနေသည်
မျက်နွာကတော့ထင်းနေသည် မျက်ခုံးပုံကျ၍
နုရဲနေသောနှုတ်ခမ်းများနှင့် နှာတံချွန်ချွန်
Vပုံစံမေးရိုးကျပုံကြောင့် မင်းသားရှုံးလောက်ပါတယ်
သူချောလို့Myeon ငေးသွားတာမဟုတ်ပါ
လူကိုကြည့်နေသည့်မျက်လုံးတွေကဂရုတစိုက်ကြီး
စူးရဲနေတာကြောင့် အံ့သြသွားတာဖြစ်သည်
ပြီးတော့ရှက်မ်သလိုလို ဒေါသဖြစ်သြားသလို
ငါ့လက်အောက်ကလူရဲ့မိန်းမဆိုပြီးဒီလိုကြည့်ရဲတာလား...
ဟင်းပန်းကန်တွေချခဲ့ပြီး လှည့်ထွက်လာတော့
ကိုယ့်ရဲ့နောက်ကျောကို ကြည့်နေသည့်အသံနှင့်
စကားသံတွေကပ်ပါလာသည်
"မင်းရဲ့ပေါ့ဆမှုကို ဒီတစ်ခါတော့ခွင့်မလွှတ်တော့ဘူးဆိုပြီး တောင်းပန်တာလက်မခံဖို့
ငါဆုံးဖြတ်ထားတာ ခုတော့မင်းက အိ်မ်ရွိ
လူကုန်ပြပြီး ငါ့ကိုအသနားခံဖို့ စီစဉ်ထားတာပဲကြ"
"မဟုတ်ရပါဘူးသူဌေးရယ် လင်မယာနှစ်ယောက်ပဲ
ရွိတာပါ အသနားခံတာမဟုတ်ပါဘူး"
စကားသံတွေကြောင့်Myeonခြေလှမ်းတွေနှေးကျသွားသည်
သူဘာအပြစ်လုပ်ခဲ့တာလဲ ဟိုနေညကစားသောက်ပြန်လာပြီးပင်ပန်းတယ် စိတ်ညစ်တယ်ဆိုတာ
ဒီအလုပ်မှာမှားယွင်းခဲ့လို့လား..
သူ့လို့လူက ကြောက်ရမယ့်သူ ရွိနေသေးတာကို
တော့ အံ့သြချင်၏
"Myeon မကုန်သေးဘူးလား"
Xing ဝင်လာတော့ Myeon ဘေစင်မွာ
ပန်းကန်တွေဆေးနေတာဖြစ်သည်
"ဘာလုပ်မလို့လဲ"
"သူဌေးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးမလို့"
"မဆက်ချင်ပါဘူး Myeonအဲ့လိုလူတွေနဲ့
စကားပြောဖို့အထိမပေါက်ရောက်ဘူး"
"ဟားး..မင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို နှိမ့်ခ်နေတာလား
မာနာကြီးနေတာလား"
"ရှင်ကရောခုမှဘာဖြစ်လို့ကျွန်မကို ဆွဲထုန်ချင်နေတာလဲ ကိုယ့်ဘာာကိုယ်အေးဆေးနေပါရစေ"
"မနေရဘူး..မင်းကို့မြင်မွ သူဌေးကဂရုနာသက်ပြီး
ငါ့အပြစ်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးလိုက်တာ မင်းကလည်း
စုတ်စုတ်ပျက်ပျက်လေးဆိုတော့သနားသွားတာ
နေမှာပေါ့ လာနော် ငါထပ်မခေါ်တော့ဘူး
ခြိမ်းခြောက်သလိုပြောပြီးလှည့်ထွက်သြား၏
စုတ်စုတ်ပျက်ပျက်လေးဆိုတာမှန်ပေမယ့် အဲ့ဒါ
သနားသွားတာမဟုတ်ဘူး ရှင်သိရက်လား..
စုတ်ပ်က်နေတာကိုစိတ်ကူးယဉ်သြားတာ Myeon
လက်နှစ်ဖက်တွဲလဲချလျက် ဒီတိုင်းအကြာကြီးရပ်နေမိသည် မသွားလို့လည်းရမှာမဟုတ်တော့
လက်ကိုထပ်ဆေးပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်
"ကျွန်တော့မိန်းမလေ က်ထပ်ထားတာမကြာသေးဘူး Kim Jun Myeon တဲ့"
Xing ကMyeon လက်လေးကိုသူ့ဘေး
ဆွဲယူပြီး မိတ်ဆက်ပေးသည်
"Myeonဒါကိုယ့်သူဌေး Oh Sehun တဲ့
ကိုယ့်ထက်အသက်ငယ်တယ် အလုပ်တွေအားလုံးကိုလည်းသူပဲဦးစီးတာလေ သူဌေးကြီး
ကျန်ူးမာရေးမကောင်းလို့ LAပြန်လာပြီး သူဌေးကြီး
နေရာမှာဝင် ဦးစီးတာပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့"
ပြုံးနေသည့်မျက်နွာကိုဖ်ကိကနဲဝေ့ကြည့်ပြီးMyeon မျက်လွှာချပစ်သည်
"Kim Jun Myeon ဟုတ်လား"
Myeonမျက်လုံးတွေပြန်တက်မလာမချင်း
စောင့်နေကာ မျက်လုံးချင်းစုံလိုက်ကာမွ သြားတွေ
ပေါ်အောင်ရယ်ပြသည် ဘယ်လိုနေနေချောမွေ့နေသည့် နှုတ်ခမ်းများနှင့် ညှို့နေသလိုပင်..
"မင်းမျက်နွာလေးက လုံးဝဖြူစင်ပြီး မြင်လိုက်တာနဲ့
ရင်ထဲကို လန်းသြားစေတဲ့ မျက်နှာမျိုးပါလား"
Myeon ပြုံးဖို့ကြိုးစားပေမယ့်မအောင်မြင်
Xingရဲ့ရှေ့မှာ မျကိနှာဘယ်လိုထားရမှန်းမသိအောင် ရိုင်းစိုင်းစွာကြည့်နေတာကို မတုံ့ပြန်နိုင်
ရင်တောင် ဒီနားမွာမနေချင်တော့ပါ..
"စားစရာတွေက လက်ရာရှယ်ပဲ ဘာတွေလဲ
ပြောပြပါဦး"
သူဌေးကရင်းနှီးဖို့ကြိုးစားတာမျိုး...ထွက်သွားဖို့ခြေလှမ်းပြင်နေသည့် Myeonကို တားဆီးသည့်
မေးခွန်းတွေထုတ်လာသည် မဖြေချင်ပေမယ့်မတတ်နိုင်...
"ဗြုန်းခနဲဆိုတော့လေ အသားနဲ့ပုစွန်ပဲရွိတာ"
"ဟုတ်တာပေါ့ အားနာစရာ"
အဲ့ဒါMyeonချေွစားရင်တစ်ပတ်စာပဲဆိုတာ
ထည့်ပြောချင်လို့ လည်ချောင်းထဲမွာ ယားနေ၏
ဟင်းအမယ်တွေရှင်းပြတာကိုနားထောင်ရင်း
သူဌေးကတော့ ဖော်လိုတွေကောင်းနေသည်
"ရှယ်ပဲဗ်ာ Myeon လက်ရာအရမ်းကောင်းနေပါပြီ ကဲ Xing မင်းကိုငါ လုံးဝအေးဆေးခွင့်ပေးလိုက်ပြီ အဲံ့ဒါ Myeon ကြောင့်နော်
ငါ နောက်ထပ် ဒီလက်ရာတွေစားချင်တယ်ပြောရင်
မင်း အဆင်သင့် ဖြစ်နေရမှာ"
Xingကရယ်နေပြီးခေါင်းညိမ့်သည်..စောစောကလောက် သွက်သွက်လက်လက် မရွိတော့သည့်
Xingကို Myeon ကြည့်လိုက်တော့
မျကိခုံးတွေ မသိမသာ တွန့်နေ၏
ဒီလောက်သိသာနေသည့် အမူအရာတွေကို
ယောကျာၤးချင်းပိုသိမွာပေါ့ Myeon ရှက်လွန်း
လို့ လှည့်ထွက်လာခဲ့တာ ခြေထောက်နဲ့ ကြမ်းပြင်
ထိသည်မထင်
"လှလည်လှတယ် ဆြဲဆောင်မှုလည်းရှိပြီး
လုံးဝperfect ပဲ မင်းကံကောင်းတယ်Xing"
သူဌေးပဲဆိုတဲ့ ပါဝါနဲ့ ပြောသင့်တာ မပြောသင့်တာ
တွေထည့်တွက်ဖို့မလိုတော့ဘူးထင်နေတာလား
ပြန်သွားကြတဲ့အထိ Myeonအကြောင်းတွေပဲ
ပြောသွားကြကာ Xingက ပြန်လိုက်ပို့တာဖြစ်ပြီး
Myeon ရေချိးပြီးတဲ့အထိ ပြန်မလာ...
စိတ်ထဲမွာလေးနေသဖြင့် သူမကိုယ်တိုင် Xing
ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမွာ ဝန်လေးနေ၏
တစ်ယောက်တည်းလို့ထင်ကာအိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့Xingကနှစ်ယောက်ထိုင်ဆက်တီမှာထိုင်ပြီး
တစ်နေရာတည်းကိုစူးစိုက်ငေးနေသည်
သူဘာတွေ တွေးနေတာလဲ....
မမြဲတမ်းမအားလပ်သည့် ပုံနှင့်ရောက်လာတတ်ပြီး
ညဘက်မွလြဲ၍ စိမ်ပြေနပြေ ထိုင်မနေတတ်တဲ့သူ
Myeon ရင်တွေခုန်လာ၏..ကိုယ့်မှာပဲအပြစ်ရွိ
နေသလိုခံစားလာရကာ သူ့နားကိုသွားမလို့ ခြေလှမ်းတွေက ရွှေ့မရ.....
"မင်း ပြီးသွားရင် ခဏထွက်ခဲ့"
လှည့်မကြည့်ပဲပြောလိုက်သဖြင့်လန်သွားသည်
Xing က Myeon သူ့အနားရောက်ကာမွ
လှည့်ကြည့်ကာ
"မင်း သူဌေးကို ဘယ်လို့မြင်လဲ သူဌေးကတော့
မင်းကို တော်တော် သဘောကျသွားတယ်
ထင်တယ်"
Xingမျက်နွာမွာလှောင်ပြောင်တာမျိုးမရှိပဲ
ဒေါသရိပ်တွေသန်းနေသဖြင့် Myeon
ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်
"ဟုတ်တယ် သူမျက်စိကျသွားတယ် နောက်ပြီး
မင်းစီကာပတ်ကုန်း ပြောပြလို်က်တဲ့ ဟင်းအမယ်
အမျိုူမျိုးထဲကအရည်အချင်းတွေရော ဟွန်း
သူပြောမှပဲ မင်းမွာ အဲ့ဒီလောက်တန်ဖိုးကြီးတဲ့
အရည်အချင်းတွေရှိနေမှန်းသိတယ်"
"ဘာဟင်းတွေလဲ ပြောပါဆိုလို့ပြောပြလိုက်တာ
ရှင်ကဒါကိုလှောင်နေတာလား"
"လှောင်နေတာမဟုတ်ဘူးရိုက်သတ်ချင်နေတာ"
အေးဆေးနေသည့်ပုံစံကနေစားပွဲကိုခြေထောက်နဲ့တွန်းကန်ပြစ်ကာဝုန်းကနဲထရပ်သည်
"အဲ့ဒီလောက် အသေးစိတ်ကြွားနေဖို့လိုသလား
တော်ပါတယ် လှပါတယ်လို့ ပြောနေတဲ့သူကို
ပိုတော်မှန်း ပိုလှမှန်းသိအောင် ကြေငြာနေတာ
မင်းအသိသာကြီး"
"Xing အဲ့လူတွေကိုရှင်ခေါ်လာတာနော်"
"ခေါ်လာတဲ့ ယောကျာၤးတိုင်းကို မင်းကိုအထင်ကြီး
သြားစေချင်တာလား"
"ရှင်မစော်ကားနဲ့"
စိတ်လှုပ်ရှားလွယ်သူမို့ ဒေါသဖြစ်လာတော့လည်း
မျက်ရည်ကဝေ့သည် ပြီးတော့သူ့ကို စေ့စေ့ ကြည့်ကာ ရန်လိုနေသည် မျက်လုံးတွေအောက်ကနေ
လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်
Xingကဖျက်ခနဲ့ဖမ်းဆွဲလိုပ်သဖြင့်သူ့လက်ထဲမွာ
အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လိုပြန်ပါသွားပြီး
"သူဌေးကိုစစတွေ့တုန်းကမင်းမျက်လုံးထဲမှာငါ့ကို
ဒီလိုလူမျိုးရဲ့အလုပ်သမားပါလားဆိုတဲ့ အကြည့်တွေရှိတယ်"
"အဲ့ဒါ ဘာဖြစ်လဲ ရှင်ကထင်သလိုနေ လုပ်ချင်တာ
လုပ်နေတဲ့သူလေ အဲ့လိုလူက တစ်စုံတစ်ယောက်ကို
ဆရာခေါ်နေတာ မအံ့သြရဘူးလား "
"အဲ့ လို အံ့သြတာမျိုးဟုတ်ရဲ့လား Kim Jun Myeon"
"ရှင်...ရှင်...လွှတ်"
Myeonဘာမွမပြောချင်တော့ပဲသူကို်င်ထားသည့်
လက်နှစ်ဖက်ကိုလွှဲမြောက်ကာရုန်းသည်..
ဘယ်တုန်းကမွ လွတ်မြောက်ခဲ့တာမရွိပဲ
ဒီတစ်ခါရုန်းနေတုန်းမွာပဲ Myeonလက်ထဲကို
အေးစက်စက် မာကျောကျော အရာတစ်ခု ရောပ်လာသည် ကြည့်လိုက်တော့ တန်ဖိုးကြီး
Handset တစ်လုံး
"အလုပ်ထုတ်ပစ်ဖို့အထိသေချာပြီးသားလူက
phတစ်လုံးချပေးသွားတယ် ဆက်သွယ်ရလွယ်အောင်လို့တဲ့ မင်းမျက်နွာအဲ့လောက်ကြီးသွားလား"
"ဒီphရလာတာကျွန်မကြောင့်ပဲလို့ရှင်ပြော
တာလား"
"သိပ်မှန်တာပေါ့ "
"ဒါဆို ဒီ phက ကျွန်မနဲ့အများကြီး သပ်ဆိုင်
တာပေါ့"
Myeonရဲ့မျက်နှာတစ်မျိုးပြောင်းသြားတာကို
သိကာXingကစိုက်ကြည့်သည်...သူကိုင်ထား
သည့်လက်ကို စောင့်ရုန်းပြစ်လိုက်ကာ ph
ကိုလွှတ်ပစ်တော့မယ်မှန်းသိသြားကာမွ
"ဟိတ် "
"ဖယ် "
Myeonလက်ကိုအောက်ကနေပင့်ရိုက်ပြစ်လိုက်ကာ phမြောက်တက်သြားတော့မှ Xingက
ဖမ်းထားလိုက်သည်
"မင်းအဲ့လိုတွေ ကြပ်ကြပ်လုပ်နေ ကြာရင်
ရိုပ်သတ်မိလို့ ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုအသတ်ထွက်
မှန်ူးမသိဖြစ်နေလိမ့်မယ် ...တောက်!"
(အောင်မယ်ငေး ကြမ်းလိုက်တာ authorလဒမရယ်)
သူခြေလှမ်းကျဲများဖြင့် အပြင်သို့တောက်လျောက်ထွက်သွားသည် ဒေါသကြီးပြနေသည့် ခြေသံတို့က
လှေကားမှဆင်းသွားသည် အထိ အစအဆုံး အသံ
ပေးသွားကြသည်
Myeon အင့်...ကနဲ ရှိုက် ကာသူကန်ပစ်
ခဲ့သည့် စားပွဲကိုကြည့်ရင်း ကြေကွဲမဆုံးနို်င်
နှုတ်ခမ်းတွေကိုဖိပိတ်၍ဘယ်လိုပဲထိန်းထိန်း
အသံမထွက်အောင်လည်းဘယ်လိုမွ
ရှိုက်ငိုလို့မရ
Myeon နဲ့ Xing တကယ်ပဲ ဝေးပြီးရင်း
ဝေးတော့မှာလား Xing ရယ်....................
.....................................................
Yehet !ရောက်ရောက်ချင်းစောက်နဲ့ထွင်းသလို
့ဖြစ်သြားလားsorryဗ်ာ ဒါက moi styleမို့ပါ
ဒီဇာတ်လမ်းကရန်ဖြစ်လိုက် ပြန်ချော့လိုက်မို့
အရမ်းsweetမှာမှုတ်ဘူးဗ် ကြိုပြောထားတာပါ
Hun ကတော်မ်ား Miyarnal ဗ်ာ
အခြေအနေအရပါ hun ကဗီလိန်မဟုတ်ပါဘူး
လို့ဒီထဲမှာတကယ်ပါခဏပဲ ကြောက်တယ်နော်တို့က
ဘာတွေမှန်းတော့မသိဘူး ရေးလိုက်တာစောင့့်နေကြတဲ့ချစ်တွေကိုအရမ်းအားနာလို့ပါ
examက25မှပြီးမှာပါ labနဲ့
presentation 4ရက်ကျန်သေးတယ်ဂ်
တစ်ယောက်သောသူ ပြောလွန်းလွသောကြောင့်
ရယ် မနေနိုင်လွန်းလိုရယ်သာ စောင့်ရကျိုးမနပ်ရင်
လည် ဗွေမယူကြပါနဲ့ဗျာနော်