Gabi na nang dumating si Kristine sa San Miguel. Ni hindi niya alam na may ganoon kalayong lugar sa parte ng Pilipinas. They were on the road for almost eighteen hours at ang nakikita niya lang lagi ay puro kaparangan. She looked at the driver.
"Ito na iyon, Kuya?" She asked. She was feeling tired already. Tumingin siya sa kanyang relo, it's almost midnight. "Grabe! Dulo na ba ito ng mundo?"
"Hindi pa naman ho, Ma'am, pero malapit na ho." Tila natatawang sabi pa ng driver niya. Inirapan niya ito.
"Hindi po ako nakikipagbiruan sa inyo." Nakataas ang kilay na sabi niya. Lumabas siya ng sasakyan, halos lumuwa ang kanyang mga mata nang makita niya kung gaano kalaki ang mansion na nasa harapan niya.
"Pumasok ka na, Ma'am ako nang bahala sa bags ninyo." And she did, once she entered the house, lalo lang siyang nakadama ng paghanga. The house had a minimalistic look pero naroon pa rin ang pagiging magara ng paligid. There were a lot of antique things inside that house. Marami na siyang napuntahang magagandang lugar at masasabi niya na isa ang bahay na ito sa mga iyon.
"You must be, Kristine!" Isang tinig ang narinig niya kung saan. She turned around and she saw a woman wearing her night gown walking down the stairs while looking at her. Siguro ito ang employer niya. Rami said na halos kasing edad lang niya ang kanyang magiging employer pero the woman looked older than her age.
"Hi. You're Mrs. Santillan." Nakangiting sinalubong niya ito.
"Silly girl. I am Doña Isabella Santillan. Welcome to the Santillan Mansion."
Hindi niya mapigilan ang pagtaas ng kanyang kilay. Doña Isabella... She wondered how old she really was. She just smiled. Ayaw naman niyang magsalita. Mukhang tulad niya ay mataray ang kanyang magiging amo.
"Mabuti pa magpahinga ka na. You will meet Fatima tomorrow morning at breakfast." Wika pa nito sa kanya. "Let me just call my assistant Daisy para samahan ka sa magiging bahay mo."
"Bahay? Am I not going to stay here?" She asked. Tumitig sa kanya ang babae at saka tumawa.
"Of course not! You have your own Villa. It's just around the corner." Huminga ito ng malalim at saka sumigaw. "Daisy!" Medyo nagulat pa siya sa ginawa nito. A little while later isang babaeng humahangos ang lumabas mula kung saan. "Escort Miss Kristine to her Villa."
"O-okay, Doña..." Binalingan siya ng babae. "Let's go."
"I'll be at the pool if you want me but do not ever disturb me!" Nakangiting sabi nito sa kanya at sa assistant nito. That woman is one weird woman. Napapailing na lang siya.
"Maglalandi lang iyon..." Narinig niyang bulong ni Daisy.
"Excuse me?" She asked.
"Wala, Miss Kristine. This way please." Tinungo nila ang isang pinto palabas ng main house. She realized that they were now in the garden. Dumiretso sila sa man made bridge. Napakaganda ng mansion mula roon. Kaunting lakad pa ay nakita na niya ang mga Villa.
In the middle of the garden, stood three Chalet Bungalow houses.
"The middle one is going to be your house until you are here." Malumanay na wika ni Daisy sa kanya. Inihatid siya nito sa pinto. She was about to turn the door knob of the front door nang bumukas iyon.
"Good evening, Miss." Nakangiting wika ng babae.
"Siya si Manang Elena." Pakilala ni Daisy sa middle aged na babae na nakatayo sa harapan nila. "Siya ang magiging kasama mo dito. If you need anything, just tell her. Iiwan ko na kayo."
Nginitian niya si Manang Elena. Pinapasok siya nito sa loob at sinamahan siya sa kanyang silid. Nang makapasok siya sa kanyang kwarto ay ganoon na lamang ang paghangang naramdaman niya. Sa ganda ng kwarto niya para na siyang nasa isang five star hotel sa Dubai.
Agad niyang kinuha ang cellphone niya upang tawagan si Rami.
"Hello?" He said in the other line.
"Ganoon sila kayaman!" She exclaimed.
"OO! That family owns 100 hectares of the land in san Miguel. Maliban pa doon, kilala rin sila sa sugar industry. They own La Verde."
"Iyon iyong asukal natin sa bahay!" Natatawang sabi niya.
"Kamusta ka naman diyan?" Rami asked.
"Heto, okay naman. Bukas ko pa daw makilala iyong alaga ko." She sighed. "Rami can I ask you a favor?"
"What's that?" He asked her.
"Can you please look after Ericka hanggang nandito ako. I'll be there every weekend starting next month pa. Edna will help you. Please..."
"Fine... I'll call you tomorrow pagkagaling ko ng ospital." Iyon lang at tinapos na niya ang tawag. She sat in the middle of the bed. Pagod na siya. She sighed. Tomorrow will be a start of a new day, sana lang maging okay ang lahat...
-------------------------------
Pablo couldn't sleep that night so he decided to take a swim down stairs. Kailangan niyang mag-isip. His father is getting worse as the days go by. Ni hindi niya makuhang tingnan ito. Palagi niyang hinahanap ang lalaking lagi niyang kasagutan noon but clearly kahit anong gawin niya ay hindi na babalik ang taon iyon. Fatima was right, his father was too weak. Ni hindi na ito makapagsalita. Oras na lang ang bibilangin at hindi na nila maiiwasan ang pagkawala nito. The doctors did everything pero hindi na nagawan ng paraan ang cancer nito sa baga.
He stood by the pool, he was taking deep breathes nang biglang may yumakap ka s kanya mula sa likod.
"Fuck!" He said. Alam niya kung sino iyon. Agad siyang kumalas at hinarap ang yumakap sa kanya.
"What the fuck are you doing, Isabelle?" Nanggagalaiting tanong niya dito. Muli siyang niyakap nito.
"I missed you, Pablo."
Lumayo siya dito. Isabelle was wearing a very seductive nigh gown, naaninag niya ang buong katawan nito. He shook his hea, nakadama siya ng pandidiri. Was she that desperate?
"Hindi mo na ba ako mahal Pablo?" Tanong nito sa kanya. He shook his head. How thick can she get?
"You ruined my family and you expect me to still love you?" He hissed.
"Face it, Pablo, before I came along, sira na ang pamilya mo." Sabi niya.
"No! You ruined my family!" Sigaw niya dito.
"I didn't. Hindi ko kasalanan kung minahal ako ng Papa mo."
"You took advantage of that, you slut." He gritted his teeth. Tiningnan niya ito mula ulo hanggang paa.
"Pablo, hindi mo ba naisip na ito na ang panahon kung kailan pwede na tayong magsama?"
Lalo siyang nanggalaiti dito. Ang kapal ng mukha nito. She married his father and now that he's dying, nakikipag-flirt na ito sa kanya? Anong klaseng babae ito?
"I was never happy." She said. "Infact, whenever your father makes love to me, ikaw ang naiisip ko."
He disgusts her.
"Pablo, I only married your dad ---"
"For his money." Sabi niya. Hindi ito sumagot. "At kaya ka nagkakaganyan ngayon dahil alam mo na sa oras na mawala siya, you will get nothing. " He said sarcastically.
"I still love you..." She said.
"I don't care." Sabi niya.
"Pablo... Please..."
"I disgust you."
Iyon lang at tinalikuran na niya ito...
---------------------------------------
"Good Morning, Doña Isabelle."
Kristine greeted her employer that morning at breakfast. Mukhang mainit ang ulo nito dahil hindi man lang siya nito sinagot.
Umupo siya sa kanang bahagi ng mesa.
"Did you have a good sleep?" Tanong sa kanya ni Daisy.
"Yes, thank you." She said. Muli niyang tiningnan si Doña Isabelle. Mukhang hindi talaga maganda ang gising nito. She wanted to ask why but she didn't want to enter her territory yet so she just shut her mouth. Maya-maya ay may isang babaeng nagpunta sa dining table. Agad niya itong namukhaan.
"You're Fatima." She said smiling. Mukhang nagulat naman ito sa kanya. Doña Isabelle looked at Fatima and smiled.
"Fatima, honey this is Kristine she is going to be your teacher."
"Teacher for what?" nakasimangot na tanong nito. Sinilip niya ito mula ulo hanggang paa. Muntik na siyang magkaroon ng mini heart attack dahil sa hitsura nito. Nakapusod ang buhok nito pero kitang-kita niya ang split ends ng mga iyon. She was wearing a sando shirt na pinatungan naman ng over sized polo shirt, faded bootleg pants and a pair of cowboy boots.
"Oh my god." She said.
"I know." Mukhang naintindihan naman siya ni Doña Isabelle. "Nakita mo na siya, siguro alam mo na kung anong gagawin. I want her to be a lady like me."
"I so don't want to be like you, evil step mother." Nakataas ang kilay na sabi ni Fatima kay Doña Isabelle.
"You'll thank me one day sweetie." Sabi pa ng Doña.
"How about no?" Nakangising sabi ni Fatima. Gusto niyang matawa.
"Hindi ka man lang ba kakain?" Tanong ni Isabelle nang tumalikod ito.
"Seeing you make me want to puke." Sabi pa nito. Tuluyan ng umalis si Fatima and as her teacher tumayo siya at sumunod dito.
"Fatima!" She called out. Narating nila ang labas ng mansion. Patuloy pa rin ito sa paglalakad.
"Fatima!" That was when she stopped. "Can we talk?" She asked nicely.
"How about I talk and you listen." Sabi nito. "I don't need some coaching. I know what I want to do with my life and being a Barbie doll is not really my thing."
"Barbie doll?' Hindi niya ito maintindihan.
"People like you and that evil witch. You look nice naman pero I don't like you because you're friends with her."
"I am not friends with her." Sabi niya.
"Anong ginawa mo dito? Wag mong sabihin you're here para sa akin cause I don't need a makeover."
"Your attitude needs a makeover." Sabi niya dito. Mukhang natigilan ito, but then she was wrong.
"Maybe your nose needs a makeover." Sabi nito sa kanya. Napanganga siya.
"I don't like you!" She said.
"Good. The feeling is mutual."
Tinalikuran siya nito. Bigla ay kinapa niya ang kanyang ilong. Anong problema sa ilong niya, matangos naman iyon. Iyon nga ang unang napapansin sa kanya kapag nagpupunta siya sa mga go-see.
"Rotten kid! I hate her already!" Bulong niya. Naglakad siya pabalik sa bahay. Suddenly she asked herself kung bakit siya nag-heels. Hindi uubra ang Manolo Blahnik niya sa mabatong daan na iyon.
Yumuko siya para hubarin ang sapatos niya. Muli siyang naglakad. Nakarinig siya ng kung anong ingay mula sa kung saan so she looked back ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata niya ng makita niya ang isang Pick up na paparating. Ni hindi man lang ito bumusina. Tumabi siya sa may daan. Hindi naman niya napansin na nakatayo siya sa harap ng putikan kaya nang dumaan sa harap niya ang pick up ay nabalot ang buong katawan niya sa putik.
"AHHHH!" she yelled. Nakita niyang bumaba roon ang isang lalaking naka-cowboy hat. Lumapit ito sa kanya.
"Miss, okay ka lang?" The man had a deep and sexy voice pero hindi niya masyadong pinansin iyon dahil naiinis siya dito.
"Okay? Look what you did to me! Tapos tatanungin mo ako kung okay ako?!"
"Hindi ko naman kasalanan na tumayo ka diyan sa may putikan. Bakit mo ako sinisigawan?" How dare he ask her!
"You ruined my Armani dress!" She yelled at him.
"Damit lang nagkakaganyan ka. Babayaran ko!" Sigaw din nito sa kanya. Sa inis niya ay bigla niya itong sinampal.
"Kahit na magtrabaho ka habambuhay hindi mo mababayaran ang damit ko! Ano ka lang ba dito, trabahador. Wala kang modo!" Mangiyak-ngiyak na wika niya. Tinalikuran niya ito. First day on her new job tapos ganito na agad? Ano pa kayang kakaharapin niya next time?