46. Marry Me
note: pls play the song on the side untill the end of the chapter-repeat nyo nalang! :D
SYNDI
“Mahal…”
“Mahal gising na…”
Naalimpungatan ako. Para kasing may humahalik sa leeg ko. Sheeks! Nabuhay na si Dracula! Kailangang manlaban!
“ARAY NAMAN MAHAL! Sakeeet!”
(O__O)
“Edward Cullen?”
Hawak ni Edward –este ni Rain ang panga niya. Teka, ano bang ginawa ko?
“Oh My God!” hinawakan ko yung panga niya “I’m sorry…sorry Mahal.. ano kasi, akala ko ikaw si Dracula eh.” Naman! Bakit ba naisip ko si Dracula… e kasi may humahalik sa leeg mo kanina diba? “Oh syet!”
Ang aga namang pagmumura yan Syndi! Eeeeei kasi naman! Naka-Nakahubad ako tapos si Rain naka shirt at jeans na. Anoo yun? Nakakahiya. Mahila nga ang kumot pataas. I swear pulang-pula na ang mukha ko. Papasa ng bandila ng JAPAN. Okay, magtatago nalang ako sa kumot.
“Bumalik ka nalang after 10 minutes magbibihis muna ako Rain..”
Hiyang-hiya talaga ako eh. Expose na expose ang katawan ko.
“Nahiya ka pa,” niyakap ako bigla “Para namang di ko pa yan nakitang lahat.”
Binaba ko ang kumot hanggang leeg lang “Ang daya mo kasi eh! Ikaw naka-“ syet! Hayun na naman siya sa mga nakaw na halik ng isang ito.
“Huwag ka na nga kasing magtampo..” bumaba yun sa panga ko “Ang sarap kasi ng tulog mo kanina,” pababa sa leeg “Hindi nalang kita ginising… hmm.. ang bango mo pa rin..” syet na ito!
“Rain ha!” itinulak ko siya ng konti “Tirik na tirik ang araw nag-uumpisa ka na naman…”
“Hehehe,” nakamot nalang tuloy nito ang ulo – CUTE! “Sayang! Akala ko pa naman makaka special lunch ako ngayon.”
“Hindi ka rin gamahan no?” hindi mo na ako pinatulog kagabi mag-add ka naman… “Wait! Tanghali na?!”
“Well yeah,”
“Kaya kaba nakabihis dahil sa labas tayo kakain?”
“Nope, kakauwi ko nga lang eh.”
“HA?! Umalis ka ng di man lang nagpapaalam saken?!”
“Hey, chill ka lang Mahal,” kiss na muna niya ako sa pisngi bago ako niyakap “May binili lang ako kaya ako umalis kanina. E sabi ko naman sayo diba na masyadong masarap ang tulog mo… kaya hayun, umalis muna ako para paggising mo nandito na ulit ako.” this time hinalikan niya ako sa ilong “Ayoko kasing ma-miss mo ko… ang sweet ko diba?”
“Baliw ka!” pinalo ko siya sa balikat.. takte naman kasi! Pinapakilig na naman ako ng isang ito. “Rumarason ka pa eh, dinadaan mo diyan sa mga halik mo. Umalis ka nga lang muna sa harap ko at naasar ako sa pagmumukha mo.” Jowk! Magbibihis lang ako.
Nagulat ba naman ako ng hawakan niya ako sa magkabilang balikat with shock effect pa. Anyaaree sa isang ito?
“Buntis ka na ba Mahal?!”
“Ha?!”
“Sabi ko buntis ka na ba?” Hindi din baliw ang isang ito eh. Mabatukan nga. “Raay naman Mahal! Huwag mo naman akong paglihian.”
“Nahulog ba ang utak mo sa imbornal Ulan? Paanong mabubuntis ako eh.. eh..” awkward naman yata masyado “Eh kagabi lang tayo nag-ano… Ano yun one moon and three stars pregnant? Kaloka ka!”
“Ay hehehe, sorry na” kiss ulit sa pisngi sabay yakap “Excited lang kasi akong maging-daddy.”
Uyy Syndi si Ulan gusto ng maging daddy… Ano na, itatanong ko na ba kay egg cell kong meron ng laman? Sheeeks! Anong klaseng tanong yan. But to be honest, the thought of carrying Rain’s child brings a smile on my face. Hayun na nga eh, napapangiti na ako ng sobra.
“Ini-imagine mo na mahal no?”
“Oo ini-imagine ko na yung mukha mo kapag lumaki ang tiyan mo hahaha.”
“Ha?! Bakit ako ang lalaki ang tiyan?”
“Wala lang hihihi, ang awkward siguro nun kapag ikaw ang nagbuntis hahaha.. saya nun!”
“Hmmp! Ikaw talaga lagi mo nalang akong inaasar,” kiss ulit “buti nalang mahal kita.”
“Eh mahal din naman kita ah.”
“Edi magmahalan tayong dalawa. Yakap mo nga ako Mahal..”
“Adik karin sa yakapsul at kisspirin eh.. hmmp! Big Hug!” niyakap ko siya ng sobrang higpit “Thanks for everything Rain… thanks for loving me.” Drama ko na naman eh.
“Everything for you Syndi…” kumalas siya ng yakap saken “Wait!” tumayo siya “I have something prepared for you Mahal.” Lapad lang ng ngiti eh, ano kaya yun?
“Ano naman yun?”
“Wait, kukunin ko lang” huminto siya sa may pinto at parang may nakalimutang sabihin saken “Huwag ka munang magbihis dahil baka magka-part two tayo mamaya” binato ko ng unan si Rain! “Hahaha! You never knew!” sabay batche… talaga naman!
“Ano naman kaya ang inihanda ng isang yun?” ang awkward pala ng nakahubad buong araw noh? Bahala siya! “Magbibihis ako…” ginawa kong tube na gown yung kumot. Nagmukha tuloy akong lumpia sa pinaggagawa ko. “Naman! Ang bigat naman ng kumot na ito ah.”
( __ __ ;;) Sakeeet! Nak ni Dora naman talaga! Ang ulo ko pa talaga ang naunang maglakad kaysa sa mga paa ko. Baliktad effect.
“Annn sakeeet!”
“Ano yan stretching agad Mahal?” syet! Ang dali naman nakabalik ng isang yun. Hayun nga eh, nasa harap ko. “Ikaw ha, excited ka din sa part two no? hehe”
“Iwan ko sayo! Tulungan mo nalang nga ako dito at baka mapunta lahat ng dugo ko sa ulo ko.” Sakeet pa naman ng pagkakabagok ng ulo ko.
“Sabi ko naman sayo eh huwag ka ng magbihis” tinulungan naman ako ni Rain na makabalik sa kama, at mas inayos pa nito ang pagkakatakip ng kumot sa katawan ko. (0_0) “Hayan ayusin natin yang gown mo…” sabay ngisi “Wala na akong makikita diyan… buti nalang may photographic memory ako… shit! Sakeet ha!” okay na sana eh! Yun na yun sweet ka na… may photographic memory ka pang nalalaman!
“Hmmp!”
“Okay serious na tayo,” inabot nito ang trey na nasa bedside table “Lunch in bed for my Mahal”
(O__O) Seriously? Effort na effort ha! From the food and plating, well, sobrang touch na ako sa ginawa niya. As in sino namang hindi? Pinaghanda ka ng mahal mo. Kaya lang…
“Bakit may dalawang magkabigkis na lantang rose sa harap?”
“Well, ayoko ko kasing isipin mo na sa iba ko ibinigay yung dalawang rose na kinuha ko sayo doon sa school. Alam mo na hehe…”
“Omy.. so it’s the same roses?”
“Yup”
“Peru bakit?”
“Diba sinabi kong ibibigay ko yung dalawang rosas sa isang tao? At ikaw din ang una-unang makakaalam kung sino ang pagbibigyan ko nun.” Kinuha niya yung dalawang roses na magkabigkis yung stem “Let’s play that game again.”
“Yung guess rose messages again?”
He nodded “If I gave you two roses intertwined together… anong gusto kong sabihin sayo?”
Hindi ko alaam! My gossh! Wala pa akong naririnig na ganyan. Puzzled face nalang yung ibinigay ko kay Rain. Kasi di ko talaga alam.
“I don’t know… ano nga ba?”
“Maybe this will help you figure out..” may kung anong hinugot si Rain sa bulsa “Alam mo na?”
Natutop ko yung bibig ko. I mean, shuks! Inilabas niya yung isang diamond ring. Sobrang ganda nun as in. Para tuloy akong maiiyak… kasi naman, diba kapag binigyan ka ng sing-sing ng isang lalaki ang meaning nun he want to stay with you forever?
“Marry Me Syndi”
Wala na! Di ko na kaya itooo! This is too much! Naiiyak na ako… Kaasar talaga ang taong ito!
“Nakakainis ka talaga!” lumapit siya saken kaya napalo ko siya sa balikat “Lagi mo nalang akong sinusurpresa… alam mo yun.”
Niyakap naman niya ako “I’m sorry… ayaw mo ba?”
“Baliw ka ba?! Syempre gusto!”
He smiled at me tapos he wiped those tears in my eyes.
“Don’t cry… ayoko pa namang nakikita kang umiiyak feeling ko tuloy ako na ang pinakamasamang tao sa mundo.”
“Ano ka ba tears of joy lang ito okay,” di na nga lang ako iiyak “You keep on surprising me and whenever you do that lagi mo nalang akong pinapasaya. You’re full of surprises Rain… since highschool, I may look like I’m mad at you but the truth is… napapangiti mo ko.” I kissed him on the cheeks “Thank You”
“Ikaw ha, pa hard to get talaga ang drama mo noon ah. Pinapahirapan mo pa ako yun pala may HD ka na pala saken. Bat di ko napansin yun?” inikap niya yung isang braso niya saken, paste na paste tuloy yung mga pisngi namin sa isa’t isa. Gaya nung roses… yung roses!
“Yun pala ang meaning nung roses?”
“Yup, kapag magkabigkis ang dalawang rosas it means you’re tying your whole life with that person na pagbibigyan mo nun. In short,” tinignan niya ako sa mga mata “I want to be with you… forever.”
“Awww Rain…” inabot ko yung dalawang rosas.
“Ang sweet ko talaga hahaha!”
“Ikaw na talaga!”
“Anyways, di mo pa sinasagot ang tanong ko kanina?”
“Anong tanong?”
Ulitin mo muna saka ako sasagot hehe.
“Aissh… rewind na nga lang natin,” umayos siya sa tabi ko “Will you Marry Me Syndirella Aguilar?”
Silence…
“Hai!”
“Hello?”
“Baliw! It means Yes in Japanese hehe.”
“Oww?” then his face lit up “Yes?! Oh my GOD!” bigla ba naman itong nahulog sa kama. “Crap!”
“Okay ka lang?”
“Wait, 10 seconds lang” tumayo ito bigla at nagtatalon-talon “WOAH! SAYA! HINDI NASAYANG ANG EFFORT KO! SAYAAAA! GRABEH KINABAHAN AKO KANINA! NAKATATLONG PALIGO PA AKO SA SOBRANG KABA. ANG DAMI KO NA NAMANG LABAHIN! PERU OKAY LANG MAGPAPAKASAL NA KAMI NG MAHAL KO! MAY KATUWANG NA AKO SA PAGLALABAAA! SAYAAAA KOO! MEEYN! THANK YOU LORD! LAKAS KO TALAGA SAYO!”
Hindi ko alam kong matatawa ako o mawe-weirduhan ako sa isang ito. Ang lakas lang trip eh. Umayos naman na ulit si Rain after 10 seconds at bumalik sa tabi ko.
“Ayos ka na?”
Nagthumbs-up siya saken.
“Okay na ako!”
“Sure ka?”
“Pa kiss nalang ako”
“Hehehe…”
We were both smiling at each other.
“Bakit ba mahal kita?” tanong niya saken.
“Bakit nga ba?”
He leaned closer and when his face was just inches away from mine he stop.
“I’ll tell you,”
Then he captured my lips… with so much passion and love. I put my arms around his neck and pulled him closer as he deepened the kiss. Ipinaramdam niya saken kung gaano niya ako mahal. How much he cherished and treasured me.
The best feeling in the world?
It’s when someone loved you more than you loved them.
It’s when someone wanted to stay with you forever.
It’s when someone keeps on reminding you how much they love you, endlessly without getting tired.
Parehong habol ang hininga na napatitig kami sa isa’t isa. I was lying underneath him; he reached for my hand at inilapit yun sa pisngi niya. He closed his eyes as he feels the warmth of my hand.
“I love you Syndi… I always am”
“I love you too Rain…”
“Sabi ko sayo may part two tayo eh…”
“May kaibigan ka ba sa future at alam mo ang susunod na mangyayari?”
“Oo, sabi pa nga niya… tayo daw ang para sa isa’t isa… titira sa isang malaking bahay… at magkakaroon ng maraming anak… we’re destined to be together Syndi.”
“I know… thanks for messing up my life Ulan. Kung di mo yun ginawa di ko makikila ang isang Rain Montague.”
“Dou itashimashite”
“Ha?”
“Oha! Hahaha, one points each na tayo… It’s you’re welcome in Japanese. Akala mo ikaw lang ha!”
“Hmmp! Alam ko noh… na shock lang ako..” ngumiti na rin ako sa kanya “Dami mo talagang kalukuhan Ulan.”
“Kaya nga mahal mo ko diba?”
“Kaya nga hehe”
“Yes! But first,” he inserted the ring on my finger “Wear this first… as I sign of my love and my promise of forever.”
“Forever…”
“Oh sige na… simulan na natin ang part two”
“Hahaha… baliw ka- eeeii! Ano ba Ulan ha! Hahaha… huwag ka ngang excited!”
“Hahaha.. Miss na kita eh! Sayang naman yung tatlong beses na pagligo ko!”
“Nagsasayang ka na naman ng tubig, sabon, shampoo at damit ha! Hahaha… ano ba… huwag diyan… Ano ba Rain… nakikiliti ako diyan.”
“Lalo tuloy akong ginanahan may kiliti ka pala diyan eh hahaha…”
“Akala mo ikaw lang ha!” kiniliti ko siya sa tigiliran niya “Hahaha.. yan! Sige ka..”
“Ikaw ha! Hahaha… uyy ano ba Mahal huwag diyan… daya mo naman eh… hahaha… ano ba! Huwag kasi diyan!”
“Hahaha… yan pa! Magsawa ka!”
“Hahalikan na nga lang kita!”
So here it goes my readers! Hindi na sana ako mag UD ngayon dahil di ako nakapagsulat kagabi. At dahil free ako kanina habang nakikinig ng music na You Are My Song na kinanta ni David Archuleta na-inspired ako hahaa! Fini-feel ko din ang windy at makulimlim na panahon samen. Ganito talaga kapag mag-isa sa sala nyo… sabay tingin sa bintana at maraming nakikitang puno. EMOTE NA EMOTE!
But anyways hope yah enjoy this chapter! Sinadya ko talagang ito lang ang laman ng chap na ito para di masira ang moments ng Raindy! Kasi the next remaining chapters will be… well, basta haha! Masasagot na lahat ng katanongan! Naks! Plssss habaan nyo na ang comment nyo… Here’s the picture of Rain at Syndi on the side. Share the love!
PATAASAN NG COMMENTS! ANG PINAKAMATAAS ANG PINAKAMAGANDA!