STB 63
Artemis POV
Nakatitig lang ako sa labas ng bintana habang lumilipad tong eroplano.. iniisip ko pa rin si Tyler... hindi ako galit sa kanya, masakit syempre, pero I know may iba pa syang reason kung bakit nya nasabi yun.. I know and I feel it.. ewan, ganun talaga siguro pag mahal mo.. hindi mo magagawang magalit sa kanya *sigh* tae! Nagiging corny na naman ako -.-
"problem?" nabaling ang tingin ko sa harap ng magtanong si Rommel.. hindi sya kasali sa gang nila Cross pero isa din syang gangster.. soloist..
"nothing" sabi ko nalang dahil wala akong balak mag share lalo na sa hindi ko pa masyadong kilala tss..
"okay then... matutulog na din ako.. goodluck sa atin" hindi ko na sya sinagot at ipinikit nalang din ang mata ko.. and silently prayed na sana.. maging okay din lahat after I end this shitty war..
-----
UNDERGROUND HQ
AMERICA
"haysss.. I'm tireeeed.. pwede bang matulog muna??" napatingin ako sa kanila at mukhang talagang napagod sila kaya agad akong sumagot
"go on.. I'll give you guys 2 hours to sleep then I will discuss the plan" tumango nalang sila at nagkanya kanya na din ng punta sa guest rooms.. samantalang ako naman ay mabilis na tinungo ang office ko at sinimulang i-hack ang main base ng Royals.. hindi ako tanga para hindi malaman na nakuha na ni tandang Reese ang buong Org dito sa America pagkatapos ng pagkamatay ni lolo.. at kung may iba namang natitira pa sa royals, alam kong nagtatago na sila ngayon..
Agad ko na ring tinawagan si kambal
[ what?] malamig na tanong nito
"where are you?"tanong ko
[ in his grave] napatango nalang ako sa sagot nya kahit hindi nya nakikita
"okay, I'll be there in a min" yun lang at mabilis akong nagbihis para pumunta dun.. mamaya ko nalang itutuloy ang pag pa-plano..
-----
Nang makarating ako ay nakita ko agad si kambal na nakaupo at nakatingin sa paligid habang yakap yakap ang isang picture frame na sa tingin ko ay si lolo ang laman.. napabuntong hininga ako at naglakad papunta sa tabi nya.. he seemed so lost in his thoughts that he didn't even realized I was here if I didn't tapped his shoulders.. and again, I sighed..
Mahabang katahimikan ang namayani sa pagitan namin.. nakatingin lang ako sa malayo, thinking so many what ifs.. what if hindi ko nalang pinatay yung anak ni tandang reese? What if hindi nalang ako nagdesisyon na pumunta sa Pilipinas at nakipaglaban nalang dito? Eh di sana nasamahan ko sya sa pakikipagkita kay Reese? At madami.. madami pang what ifs na tumatakbo ngayon sa isip ko...
"he's gone..."I was snapped out of my thoughts when he whispered that... his voice is so quite that I can already sense the sadness and pain in it... at hindi ito nakatulong sa akin dahil mas lalong bumigat ang pakiramdam ko..
"I-I'm sorry..."mahinang saad ko... dahil pakiramdam ko kasalanan ko lahat.. pakiradam ko napaka selfish ko, I mean yes, I am really selfish but the fact that I left lolo in the middle of the war makes me feel like I'm such a super selfish person, and that fact hurts me.. it's my fault. Its all my fault...
Wala ng nagsalita matapos kong sabihin ang katagang yon.. I feel like crying but I know this is not the right time to be weak.. I need to finish this but I know I can't specially when I know that my twin is in pain, and I caused that.. and again, I asked for his forgiveness..
"I am so sorry Damien.. I know its my fault.. hindi sana mawawala si lolo.. sorry.. sorry.. sana ako nalang yung nawala hindi sya.. sorry.." pero kahit anong pigil ko ay tumulo pa rin ang luha ko... sunod sunod na halos hindi na ako makahinga..
Hanggang sa maramdaman ko nalang na may yumayakap sa akin at nababasa din yung balikat ko.. mas lalo akong napaiyak dahil alam kong hindi lang ako ang nasasaktan, hindi lang ako ang nawalan.. meron din sya, ang kasabwat ko sa lahat.. ang kakambal ko..
Halos 30 minutes din kaming nagiyakan hanggang sa kumalma ako.. pero hindi pa rin ako bumibitaw sa yakap nya...
"*sigh* I miss you twin"napatingin ako sa kanya at nakita kong nakangiti sya sa akin.. tumulo na naman ang luha sa mata ko..
"Damien.."I sobbed at niyakap ulit sya.. napatawa naman sya ng mahina at hinagod ang likuran ko
"you know what art.."panimula nya
"hmm?"
" everybody see you as cold as an Ice and as hard as stone but the truth is, your just fragile as me.. you are also experiencing every feelings a human have... but your just hiding it.. and I'm happy that I am one of those important people that can see the true you.. I love you twin" napangiti ako sa sinabi nya..
"I love you too twin.." at mas lalo kong hinigpitan ang yakap sa kanya..
"aba naman! Kahit kalian talaga nagsosolo kayong magkambal! Grou hug nga jan!!" napalingon kami at nakita namin and iba naming pinsan at si James pati na rin si Zero at Yuki.. I rolled my eyes
"whatever James.. panget ka pa rin"nagtawanan ang lahat kasabay ng pagsimangot ng loko.. pero agad din yung nawala at mabilis syang sumigaw
"GROUP HUG!!" nanlaki ang mata naming sa sinigaw nya at napatingin ulit sa ngingisi ngisi naming mga pinsan.. kahit kalian ay ayaw na ayaw namin ni kambal ng group hug kasi kami ang iniipit.. nagkatinginan kami ni kamba at sabay na sumigaw
"TAKBOOO!" at napuno ng masayang halakhak ang harapan ng puntod ni lolo..
-------
"ouch! Masakit art!!"napairap nalang ako sa kaartehan nila... kasalanan naman kase nila kung bakit punong puno sila ng sugat at galos ngayon.. ipitin ba naman kami ni kambal eh di nabuset kami at binugbog sila..
"wag kasi kaming bwi-bwisitin sa susunod"napapailing na sabi ni kambal habang pinagpatuloy ko naman ang paglilinis sa sugat nila.. pasalamat nga sila mabait pa ako ngayon -.-
After kong magamot ang mga sugat nila ay agad akong nagseryoso at napunta sa harap..
"listen up guys" napatingin naman silang lahat sa akin at sumeryoso
" I know that we are all still mourning for lolo's death but I plan to attack those fvcktard this evening" gulat ang rumehistro sa kanilang mukha matapos kong sabihin yun at sari saring reaction ang natanggap ko..
"silence"malamig na saad ko kaya napatigil sila at napatingin ulit sa akin..
" I'm not forcing you guys to come along... you know me, I can take them down all by myself.. I'm just informing you because I know that you'll make a lot of help." Huminga muna ako ng malalim bago nagpatuloy
"now.. I'm giving you guys a choice.. go out if you don't want to come.. stay if you want to participate in my war"madiin kong sabi at isa isa silang binigyan ng tingin..
Mahabang katahimikan ang namayani sa aming lahat...
Biglang may nagtaas ng kamay kaya napatingin kaming lahat sa kanya..
"yes?"tanong ko
"I'm willing to participate but Art.. were outnumbered.. how can we suppose to attack if we are only about 20 here and they are freaking thousand?!" naparoll eyes naman ako..
"I know that"them I gave him a pointes look..
"and... how?" tanong naman ni kambal..
" tsk.. just stop asking and tell me if who wants and who doesn't!"I snapped.. halatang natakot sila pero wala akong pakealam..
I glared at them until Kambal raised his hand...
"I'm in" sabi nya kaya napangiti ako.. then naging sunod sunod na lahat na ay sumangayon.. I mentally grinned...
-----------
UNDERGROUND HQ
" Art" tumango lang ako sa kanila at hindi pinansin ang nagtatakang tingin nila sa mga kasama ko.. nang masigurado kong lahat ay nandidito na ay agad akong nagsalita.
" Tonight.. we will have the justice for the bigboss.. we will hve our empire back" tahimik lang silang nakikinig sa sinasabi ko..
" I know that all of you are having doubts because we are only 50 here but I assure you that no one will get hurt.. if anything bad happens... retreat immediately.. " may nagtaas na isa kaya tumango ako
" how about you?" napangisi naman ako sa tanong nya
"I'll take the head down" magsasalita pa sana sila pero tinaas ko na ang kamay ko
"no buts.. here's the PLAN"
#$$$$$$$$$
sorry for the late ud
_yen_