Chapter 41
Pag-apak pa lang ng mga paa ni Dave sa stage, agad na hinanap ng kanyang mga mata ang taong nagpatibok ng kanyang puso, si Pia. Pinapatay ni Dave ang spot light para masilayan nya ng malinaw si Pia, mula sa kinauupuan nito, dahil medyo dim ang liwanag sa buong hall, hindi nya gaanong maaninag kung ano’ng pinupunas nito sa mukha at kung ano ang malakristal sa mukha nito.
Sa kanyang pagsasalita, naaaktuhan nyang nakatingin sa kanya si Pia, at iiwas na lang ito ng tingin, mga ilang minute ring ganun, nang matapos ang sasabihin nya, hindi na nya napigilan ang sarili…. Kailangan nyang magpaliwanag dito.
Pababa na sya ng hagdan nang Makita nya itong tumayo at parang aalis na, kaya’t binilisan nya pa ang lakad patungo kay Pia, bago pa man magawang buksan ni Ppia ang pinto napigilan na nya ito.
His heart almost breaks into pieces when he saw her crying. Hindi nya aakalaing makikita nyang ganito si Pia.
Tuluy-tuloy namang pumatak ang mga luha ni Pia nang makita nyang si Dave ang pumigil sa kanya, hindi nya alam kung bakit sya iyak ng iyak, andon pa rin kase ang sakit, basta masakit.
“a-anong gi-ginagawa m-mo?”.Her Voice breaks.
Hindi naman maatim ni Dave na makitang umiiyak si Pia, alam nyang nasaktan nya ito at nakikita nya iyon kung gaano kasakit at syempre masakit rin para sa kanya ang makita si Pia nang ganoon.
“Aalis tayo…” He said firmly, at saka pinunan ng mga kamay ni Dave ang mga espasyo ng kamy ni Pia.
“le- let g-go of me…”
She’s protesting yet she can’t take her hands. Kahit na gumaan ang pakiramdan nya nang hawakan ni Dave ang kamay nya, kailangan nya itong ilayo. Ayaw na nyang masaktan pero ang puso nya ang nagnanais na mahawakan ni Dave.
“No…” mariin nyang sabi saka umalis sa hall.
~
Buong byahe, hindi malaman ni Pia kung saan galing mga luhang patuloy ang pagbagsak galing sa kanyang mga mata, parang hindi sya nauubusan ng tubig sa katawan, hindi rin naman nya magawang pakalmahin ang sarili, para kaseng may mga sariling pagkukusa ang mga iyon at malalaglag na lang pag makikita nya si Dave. Ano ba kase ang meron kay Dave?
“Hindi masamang umiyak kapag nasasaktan, patunay lang yan na may nararamdaman ka, nasasaktan ka, kasi nagmamahal ka…” untag sa kanya ni Dave. PIa just ingnored him.
Hindi makatingin si Dave ng direcho kay Pia, kase alam nyang sya ang pinagmulan ng sakit na yon. He is witnessing his own weakness- Tears of his love. Though, hindi sya gaanong makapagfocus, he still managed to gathered all the strength he has para makapagdrive nag matino at madala sa isang lugar kung saan makakapagusap sila, at kung saan sila makakahanap ng peace and serenity.
Ang overlooking sa Antipolo.
Nang makarating, tinabi nya ang kotse at inalalayan si Pia sa paglabas nito, kahit hindi na sya umiiyak ay humihikbi pa rin ito.
Nang makalabas si Pia sa kotse ni Dave at kahit inalalayan sya nito, ay hindi nya ito magawang matignan dahil baka mawala na lang bigla ang galit nya dito.
“Pia, please I’m begging you… stop crying, it crushes my hearts…”
Gamit ang mga kamay, ay pinunasan ni Dave ang mga luhang patuloy pa rin sa pag agos sa mukha ni Pia…
“Then stay away from me…..”
“No, I can’t do that, Pia….” Nakahawak na si Dave sa mukha ni Pia samantlang hindi sya makatingin dito.
“Ba-bakit mo ako dinala dito?” sa wakas ay tumigil na rin ang mga luhang kumakawala sa mga mata nang punasan ito ni Dave. Tinanggal nya rin ang pagkakahwak ni Dave sa mukha nya.
“Nasabi ko ba sayong, ikaw ang pinakamaganda sa hall kanina?” sabi ni Dave. he is trying to divert the conversation so he could lighten up the mood between them.
Dapat bang matuwa si Pia sa narinig? Kanina habang nasa loob sila ng convention ay kaliwa’t kanan ang mga pumupuri sa kanya, pero wala syang pakialam pero bakit nang si Dave ang nagsabi parang biglang nagwala ang puso nya, gustong magcelebrate? Ano ba kase talaga ang meron kay Dave?
Si Dave ang nagpapaiyak sa kanya, sya rin ang nagpapaligaya sa puso nya.
“Dave, I need to go home…”
She said. Wala syang apkialam sa breath-taking view ng Overlooking, though napansin na nya ito simula ng makababa sya sa kotse si Dave, ang kaso wala syang oras para pagmasdan ang kagandahan ng Maynila sa gabi.
Ang alam nya kase ay nagugulo na ang sistema nya at si Dave ang may kasalanan non. Kaya kailangan na nyang umuwi. She needs time to think.
Pero imbis na sundin ni Dave ang inutoss nya. sumandal pa ito sa railings ng kalsada paharap sa overlooking.
(A/N: overlooking sa antipolo… yung overlooking po kase ay hindi specipic place, pag nasa high way ka, paakyat ng Antipolo, tingin ka lang may may right side ng kotse at makikita mo na ang kagandahan ng mga ilaw ng Maynila sa gabi.. pramis. Ang ganda… mas maganda pa sa kin… charrrr…”
“Ang ganda ng mga ilaw sa Maynila sa gabi…”
Tinignan nya lang si dave, anong pinagsasabi neto?
“Dave, Stop this non-sense… I WANNA GO HOOM!” pasigaw n autos ni Pia, pero imbis na matakot, ni hindi man lang gumalaw sa posisyon nya si Dave.
She needs to go home badly.
“Dave, I sa-----“
“I love you Pia…”
Saka humarap si Dave samantalang sya ay parang naestatwa, at nagbabadya na naman ang mga luha nya… ano na naman ba ito?
Nanlalambot sya. Yung puso nya nagwawala na ng lubusan..
Bakit ngayon pa? Bakit ngayon kung baakit nasasaktan sya? Kung kelan ayaw nya pero tintraidor sya ng puso nya. Ano ba ang gagawin nya? Accept him or reject him…
Hindi pa rin sya makagalaw. Yung mga mata ni Dave, it is full of Sincerity and…..
LOVE? Mahal ba talaga sya ni Dave o niloloko lang sya? But his eyes… she could feel it…. His love…
But she must despise him, despite of the truth that he really loves him.
Nagulat na lang sya nang may tumutulo na namang luha sa mga mata nya…
PInunasan nya agad ang mga luha. Pero patuloy pa rin ang pag-agos ng mga iyon. KAINIS!
“I-I se-said s-stop thi-this-----“
Before she could end her words, Dave sealed her agony with his Kiss. Slow, gentle, passionate and pure of Love. Her questions are now answered. His tongue was knocking to her teeth to envade her mouth but before she could think, she find herself welcoming his pleasure and responding to his kisses.
Yet, she couldn’t stop crying, hindi nya magawang makaalis, natututwa sya at the same time natatakot sya. Natatakot sya na mahulog , muli at mapaglaruan, natatakot syang magtiwala, natatakot syang magmahal, natatakot syang masaktan.
They are both gasping and sharing the thin air when they stopped.
“Diba sabi ko sayo, wag ka nang iiyak, please… it is like I am seeing my death…” sabi ni Dave habang pinupunasan ulet ang mga luhan nito.
Ayun, tumigil ulit nang si Dave ang magpunas..
“I said… stop this Dave…” labas sa ilong na sabi ni Pia, hindi sya makatingin ng direcho kay Dave.
“please Pia…”
Habang hawak ni Dave ang muka ni Pia ay pinipilit nya itong tumingin sa kanya.
“Itigil mo na to…”
Bago pa man tuluyang kumawala ang mga nagbabadya na namang luha nya, inalis na nya ang mga kamay ni Dave at aakmang tatalikod na nang marinig na naman nya ang mga katagang nagpapaligaya sa puso nya.., kaya’t napatigil sya.
“Pia, mahal kita…”
Kailangan nyang labanan ang nararamdaman, tama na ang dalawang beses na panloloko sa kanya… Two is too much.
“ANO BA? SABI NANG TUMIGIL KA NA EH!” hiyaw nya.
“Pia----“
“I swear I’m gonna Sue you! I’ll file TRO against you!”
Nabato si Dave, bakit ba iyon gingawa ni PIa, Bakit sya nito tinataboy? Ganon ba sya kasama? Ayaw sya nitong bigyan ng Chance, bakit? Alam nya nagkasala sya, but he deserves to have second chance kase mahal nya si Pia at kaya lang nya nagawang magsinungaling dahil sa daddy nya.
Talaga bang hindi sya nito mahal? Pero bakit parang ito naman ang nagsisinungaling ngayon? Alam nya, na mahal rin sya ni Pia, at nakakasigurado sya don, she kissed him back. Naramdaman nya sa mga halik nito na mahal rin sya nito.
Hindi sya susuko! Alam nya makukuha nyang muli si Pia. Sya pa ba?
“Pia let me explain….”
“NO! and I promise! Pag lumapit ka, sisiguraduhin kong makukulong ka!”
Hindi pwedeng matakot si Dave, humakbang sya palapit kay Pia at umatras naman ito, hanggang sa halos 1 inches na lang ang layo nila, naka sandal na kasi si Pia sa Kotse.
“DAVE, I S-SWEAR!”
“Sige lang Pia, wala rin namang magagwa ang TRO, lalapit ako sayo kung kelan ko gusto, hindi ako mapipigilan ng anumang kaso na ibibigay mo, murder o treason pa yan….” He smirked.
Halos lumundag naman ang puso ni Pia sa pinagsasabi ni Dave.
“If loving you is a Crime, I am willing to be liable….” Bulong nya na nagpanginig sa buong kalamnan ni Pia, nuon nya lang ito narinig.Napalunok sya, kakaiba ang Dave na nasa harap nya, determinado ito.
“A-aahh------“ But before she could utter some words Dave cut it.
“I am not like my father Pia, Hindi ko gusto mapunta tayo sa ganitong sitwasyon, gusto kong malaman mo na ayaw ko sa ganitong uri ng negosyo, mas gusto ko pang magpalipad ng eroplano kesa magbilang ng pera….”
Ganun pa rin ang sitwasyon nila at hindi makagalaw si Pia, baka kase sa isang maling hakbang lang, mahalikan nya ito.
“Bakit mo sinasabi sa akin t-----“
“He forced me—I never knew na ikaw ang gusto nyang pabagsakin….”
Pinapaalala na naman nito ang panloloko nya.
“Tama n----“
“hindi ko rin intension ang magsinungaling Pia, I said those lies para makaiwas kay daddy, para makatakas, all my Life Pia, para nya akong puppet na sunud-sunuran sa kanya…, ayoko na.. kaya nagpanggap akong David Dimagoyo nag galing sa kung saang probinsya ng Mindanao…”
“I sai---“
Hinawakan ni Dave ang Muka ni Pia para makatingin sya dito ng direcho…
“look Pia, My Identity was a lie, but what I’ve shown you is the truth…. Yun yung Dave na nagmamahal sayo….”
Hinawakan ni Dave ang mga kamay ni Pia, hindi naman magawa ni Pia na maalis ang mga kamay dahil hindi nya kaya.
“At hindi mo lang alam kung gaano ako nasaktan nang umalis sa ka Isla… My life would suck without you Pia… please listen to me, listen to your heart…”
Nahihirapan na sya, mahal ba talaga sya ni Dave o nagmamalinis lang ito ng kasalanan? Pero kase ang puso nya…
please listen to me, listen to your heart
“please Pia, tell me that you love me too….”
*GULP*
Mahal nga ba nya si Dave?
“NO!”
Natulala si Dave, nabitiwan nya ito, saka ito tumalikod at dali-daling pumara ng taxi….. bakit ba ang tigas ni Piakahit obvious na obvious naman na? Hanggang dito na nga lang ba sila?
Hindi pwede!
Kita nya at ramdam nyang mahal din sya ni Pia, nahihirapan lang syang umamin, dahil sobra itong nasaktan sa pagsisinungaling nya…
Hindi sya pwedeng sumuko…
Nagawa na nya itong pangitiin, patawanin, at paibigin… ngayon pa ba sya susuko???
“I won’t give up on US, Pia….” Bulong nya, na may ngiti sa mga labi… habang tintanaw ang papalayong taxi na sinakyan ni Pia…
------------------------------------
~ magcomment naman kayo... heheheh