AN : First of all, I just want to say this is written before season 6 ended so please don't judge me...
<Written in English and Tagalog>
Disclaimer: I do not own anything, all characters are based on the hit TV series The Vampire Diaries
************
^_____^
NAKAUPO ako sa may malaking sofa sa sala ng apartment na dalawang taon na naming tinitirahan ni Elena. Hawak ko sa kaliwang kamay ang isang baso na may lamang wine habang sa kabila naman ay isang maliit na box. Hindi ko maiwasang mapangiti ng maluwang habang nakatingin sa binili kong singsing, oo aalukin ko ng kasal si Elena. We've been together for forty years at hindi pa kami nag-usap ng seryoso tungkol sa pagpapakasal. Siguro dahil alam namin na kaya naming manatili sa tabi ng isa't-isa ng panghabang buhay kahit hindi nagpapakasal. We're vampires anyway, we don't need to get married.
"Nakikita ko ba ang sa tingin kong nakikita ko?" tanong ni Stefan habang magkasalubong ang dalawang kilay, he can't hide amusement in his eyes.
Ibinulsa ko kaagad ang box ng singsing, bakit ba hindi ko naramdaman na paparating na pala si Stefan? I just smirk at him. "Got some bunny in 'ya?" mapang-asar na tanong ko sa kanya, napansin ko kasi ang hawak niyang bote. Tiningnan niya lang ako ng masama at umupo sa kabilang dulo ng sofa. "Where's Caroline?"
"Speaking of Caroline, pinapasabi niya na kailangan niyo daw pumunta ni Elena sa mysticfalls mamayang alas otso ng gabi."
"Bakit, anong meron?" Alas otso? Hindi yata ako makakapunta.
"Junior's birthday." Si Junior ay bunso sa dalawang anak nila Bonnie at Jeremy, seventeen na yata siya ngayon.
"Oh, today? Nakalimutan namin!" Nagsalubong nanaman ang kilay niya, sanay na ako sa kanya, pinanganak na kasi siyang magkasalubong ang kilay. "Elena's busy in her school okay, it's not like she's being a bad aunt."
"School? Nagsawa na ba siyang maging doctor?"
"For a change, she wanna be a pilot." Bumuntong hininga ako. "Sabihin mo nalang kay Caroline na baka mahuli kami mamaya dahil may gagawin kaming importante." Tiningnan ko siya ng makahulugan at naintindihan naman niya ang gusto kong sabihin.
"Tell her that yourself, brother. Naiinis na nga siya kay Tyler dahil hindi makakapunta mamaya kasi full moon ngayon. At kayong dalawa ni Elena ang naka-assign sa cake."
"Kailan ba siya titigil sa pagiging control freak?" I groaned. "But you love being controlled don't you, brother?" Nakangising sabi ko. Tumayo na ako. "Susunduin ko na si Elena, mahirap na baka magwala si Caroline kapag mahuli kami kahit ng isang segundo."
"Very funny, Damon." sarkastikong sabi niya. "But, Good luck brother."
"There's no need for that." I smirk bago tuluyang umalis, alam kong nakaupo pa rin siya sa sofa. Nasagap ng pandinig ko ang pagtunog ng cellphone niya at ang pag-sagot niya doon.
"Yes, don't worry nasabi ko na at naka-bili na rin ako ng chicken. Papunta na ako diyan ngayon."
"Haha, you're sooo under." I laugh, alam ko namang naririnig niya ako kahit malayo na ako.
"Damon!"
I use my vampire speed after hearing Stefan, ilang segundo lang ay sakay na ako ng pinakamamahal kong sasakyan. Bahala na si Caroline mamaya, sa susunod na birthday ni Junior siguro naman on time na kami...o baka hindi. Whatever.
Nagdrive na ako papunta sa school ni Elena. Pagdating sa gate ng school ay hinarang ako ng isang security guard. Ibinaba ko ang bintana ng sasakyan ko.
"Sir, hindi po puwedeng pumasok ang hindi estudyante." sabi nung security guard.
I don't really have time for this, I groan to myself. Isinungaw ko ang ulo ko at tinitigan siya sa mga mata. "Papapasukin mo ako without asking many question."
Kumurap-kurap lang siya at may pinindot na button at tumaas na ang harang sa gate. "Have a good day, sir!" masiglang bati niya pa.
"Let's hope for that." I said more to myself. Pinaandar ko na ang sasakyan ko papasok. Nakita ko si Elena na nakatayo sa may gitna ng parking lot, nagtatanong ang tingin niya. Shit, bakit bigla akong kinabahan? She wouldn't say no, wouldn't she?
"Hey, what are you doing here?" tanong niya kaagad pagkapasok niya ng sasakyan. She gave me a swift kiss in the lips.
"Ako ang dapat na nagtatanong niyan, hindi ba dapat nasa gitna ka ng klase ngayon?" Painosente kong tanong sa kanya. Pinagtaasan niya lang ako ng kilay.
"Seriously, Damon? Did something happen?"
"I just miss you." Naka-ngiting sabi ko sa kanya. D*mn it, I never thought proposing would be this hard. Hindi ko alam kung paano magsisimula. Sasabihin ko lang ba sa kanya ng biglaan? But women want unique and sweet proposal and I'm not that sweet. I'm just oozing with hotness and sex appeal.
"Hey, saan na ba nakarating ang isip mo?"
"Huh? May sinabi ka ba?" I shake my head. She rolled her eyes at me, at isinandal niya ang ulo niya sa balikat ko habang nakayakap ang braso niya sa katawan ko.
"I just said you're kinda weird today."
"Elena," this is it, just ask the stupid question Damon!
"Hmmm?" Ibinaling niya ang ulo niya sa akin at nagtama ang paningin namin. Biglang umatras ang dila ko.
"I...Will you.." Sh*t, I can't do this. Nakakatawa, bakit hindi ko magawa? I know she will definitely say yes and doing this will make her really happy. Nakakahiya, the fearless and very impulsive Damon Salvatore don't know what to do!
"You were saying something?"
"Stefan paid a visit." I sigh. I really want to smack myself right now.
"He did? Bakit? May sinabi ba siya?"
"Caroline want us in Mysticfalls, Junior's birthday." I close my eyes, I imagine I killed myself. It's hard to see a perfect creature dying.
"Oh my God, I totally forgot! We have to buy a gift now!"
"Aye Aye, Capt'n. But is it okay if you ditch your class?" Binuhay ko na ang makina ng sasakyan, sinulyapan ko siya. She raised her cute little eyebrow at me, kaya naman hindi ko napigilan ang sarili ko na dampian siya ng halik sa labi. "Stefan also said na tayo daw ang naka assign na magdala ng cake."
"Is that all?"
ISANG FAMILY and very close friend dinner lang ang celebration ng birthday ni Junior, cool naman siya sa idea. Palagi naman kasing may party sa birthday ng magkapatid kaya okay lang na maiba ngayong taon. Ang kapatid niyang si Jenna ay mas matanda sa kanya ng dalawang taon. Bonnie and Jeremy are married for thirty-two years now, and they look old, they're not vampires anyway. At alam ng magkapatid ang sikreto ng pamilya, na may mga tita at tito silang vampires, werewolves and witches.
"There's a thing called sitting arrangement Damon, diyan uupo si Jeremy sa gitna, dito ka sa pangatlo." sabi ni Caroline habang naka-taas ang kilay sa akin, hindi pa rin talaga siya nagbabago.
"Why is he need to be in the middle? Hindi ba dapat ang pinaka guwapo ang nasa gitna?" I smirked.
"Seriously?!" she rolled her eyes at me. Narinig ko naman ang pagbungisngis ni Jenna at Elena.
"Damon," tawag ni Stefan sakin, magkasalubong nanaman ang mga kilay niya.
"Whatever, brother." Umupo na ako sa naka-'assign' na upuan sa akin. I wink at Bonnie, she just raised her eyebrow at me. Mataray pa rin ang mangkukulam.
Naka-upo na rin ang lahat at kumakain habang nagk-kwentuhan tungkol sa mga buhay-buhay. Wala si Tyler pero nandito ang asawa niyang si Liv, present din sila Matt, Alaric, at Jo. Tiningnan ako ni Alaric at tumango sa akin, parang alam ko na kung ano ang gusto niyang ipahiwatig. Seryoso ba siya?
Nilingon ko si Elena na kasalukuyang nagk-kwento ng mga adventure niya sa buhay. "Yeah, I just want to be a pilot. You know I can't be a doctor forever."
"How 'bout you Caroline?" putol ko sa sinasabi ni Elena, nagtatanong ang tinging ibinigay kaagad sa akin ni Stefan. "Do you wanna be a wedding planner?"
"Damon," tawag ni Matt.
"Naisip ko lang naman na magaling siya sa mga arrangement and organization kaya.." I ignored Caroline sharp eyes. "Kung gusto niya, kung gusto lang naman niya.." Sh*t. Not now! Umaatras nanaman ang dila ko.
"What?!" mataray na tanong ni Caroline, hindi nakalagpas sa panginin ko ang pigil na tawa ni Alaric.
"If you want to be in charge in planning my and Elena's wedding." Nanlaki ang mga mata niya.
"You mean?!" I just giver her my nervous smirk.
Nilingon ko si Elena, magkasalubong ang kilay niya at parang nalilito siya sa sinabi ko. Tumayo ako at kinuha ang box ng singsing na kanina pa nasa bulsa ko. I kneel infront of her and open the box, tumambad ang mamahaling singsing, huwag niyo nang tanungin kung saan at paano ko iyon nakuha. "Elena Gilbert.."
"Do you really have to kneel?" Nakangiting tanong niya. Nakikita ko ang pamumuo ng mga luha niya.
"Why? Ito ang napapanuod ko sa mga movie." I sigh. "Anyway, Elena Gilbert, will you spend the rest of your eternity as my wife? Will you marry me?"
"Of course yes, Damon." Naluluha na niyang sabi. Hindi ko napigilan ang malawak na ngiti sa labi ko habang isinusuot sa kanya ang singsing. Saktong sakto ang size at bagay na bagay sa kanya. Niyakap niya ako at hinalikan. Nakahinga na ako ng maluwag.
"I love you, Elena." I whisper.
"I love you too, Damon."
Sunod kong narinig ay mga palakpakan at sigawan galing sa mga malalapit naming kaibigan, they're all happy for us. I even saw Bonnie crying. "Sorry for being a scene stealer Junior, it's suppose to be your day." I smirk at him.
"No problem, Damon. I'm happy for both of you."
Nakangiting lumingon ako kay Elena at hinawakan ang mga kamay niya. I really love her and I want to spend the rest of my forever with her. Kung kalokohan man ito sa tingin ng iba sa amin ay hindi. And maybe...we can try to start a family. Kung paano saka nalang namin iisipin, ang importante masaya kaming dalawa.
***END***
So that happens...
hmm maybe next time Steroline?
Katuwaan lang :)