---
Candice’s POV
Hindi ko namalayang nakatulog pala ako kanina sa kaka drama ko. It’s my 18th birthday but no one remembered. :( Napatingin ako sa window ko. Hindi pa naman madilim. Biglang nag vibrate yung phone ko.
Sydney Calling…
Tsk. Tampo pa ako. Nakalimutan ang birthday ko eh. Bestfriend ko pa naman siya. >.<
“Oh?” Sagot ko.
(Friend! Naku! May nakalimutan akong sabihin sayo! Hehe!) Sabi ni Sydney. Napangiti naman ako kahit paano. Naalala na ba niya?
“Ano naman?” Tanong ko.
(Eh... hehe. Samahan mo ako sa Mall?)
“Ha? Bakit?”
(Eh kasi… bibili akong gift)
“Para sakin?”
(Baliw! Para kay Hans! Malapit na valentines eh. Pero friend bibigyan din kita chocolates, wag kang magalala) Masayang sabi nito at tumawa pa. tsk.
(hui! Anjan ka pa?)
“Ayoko”
(Cge na pleeeease? Please friend? Pagbigyan mo na ako. Wala akong kasama. Kawawa naman ako.)
Mas kawawa ako noh. Walang naka alala sa akin. Kahit bestfriends ko. Tsk.
(Friend?)
“Oo na! Oo na! San ba? Anong Oras?” Naiirita kong tanong.
(Yes! Thank you! Cge, txt nalang kita ha? Hihi. Bye. Love you! Mwah!)
Sabi nito tapos binaba yung phone. After a few minutes, nakatanggap na ako ng text galing sa kanya.
1 Message Received
Fron: Friend
Friend! **** Mall. 4:30pm. See you! :*
4 pa naman. Nagbihis na ako. Nag pants lang ako tapos blouse. Nag suot ako ng doll shoes tapos nag dala ng maliit na bag. Pagkatapos kong mag ayos, nagpahatid nalang ako kay manong driver dahil baka malate ako sa usapan.
Pagdating ko sa mall, nandun na si Sydney. Halatang excited siya.
“Buti friend dumating ka! Lika na!” Sabi nito.
Pumasok na kami sa mall tapos ayun, nag ikot-ikot. Madami na kaming nabili, puros naman mga accessories at kung ano-anong pambabae.
“Akala ko ba si Hans ang bibigyan mo?” Tanong ko.
“Siya nga.” Sagot nito.
“Ganyan ibibigay mo?” Tanong ko.
“Di noh. Sira! Syempre kailangan maganda din ako sa date namin. Hehe” Sagot nito ng nakangiti.
After a few stores na napuntahan namin, finally, nakabili din siya for Hans. Bigla namang may tumawag kay Sydney.
“O, ma napatawag ka?..... ha?..... ano?..... Pero..… eh kasi ma, kasama ko si Sydney ngayon….. hindi ba pwede bukas?..... Hindi ako pwede ngayon eh..… Aish!..... Naman kasi!..... bakit ngayon mo lang sinabi?.....Tsk. Oo na! Cge na po..… ok. Bye” Sabi nito.
“Bakit daw?” Tanong ko sa kanya habang paupo kami sa bench dito sa loob ng mall.
“Kasi birthday party daw nung anak ng kaibigan niya ngayon.” Sabi nito na nakasimangot.
Wow. Ka-birthday ko pa talaga. Buti pa siya may handa. Samantalang ako, wala man lang nag greet. Tsk.
“Oh? So? Anong problema mo?” Tanong ko.
“Eh kasi nga! Wala sila dito ni Dad tapos kailangan ng representative. Ako daw yung pupunta eh nagshoshopping tayo. Nakakainis.” Sabi niya.
“Tsk. Pumunta ka nalang kasi. Tapos umuwi ka pag na bored ka dun.” Sabi ko.
“Eh ayoko. Wala akong kilala dun. Baka matatanda lahat dun. Puros business pa pagusapan.” Pagmamaktol niya.
“Ilang taon daw ba yung may birthday?” Tanong ko.
“Ewan. Debut ata. 18 yung debut diba? 18 siguro yun.” Sabi niya.
Tsk. Pagkakataon nga naman. Parehos pa kaming 18.
“Kaedad lang pala natin eh. Malay mo naman maraming gwapo dun. O diba? Masaya mata mo niyan.” Sabi ko. Bigla namang ngumiti ang bruha.
“Gwapo? Tsk. Wag na. May Hans ako.” Sabi nito. Napangiti ako. Proud naman ako sa kanya.
“Pero… pwede na rin. hehe” Nakangiting sabi nito. Tsk. Babaeng ‘to talaga.
“Ngiti-ngiti ka jan. Sumbong kita kay Hans eh” Sabi ko.
“Nge. Sama ka nalang please? Sige na oh? Samahan mo nalang ako? Total, for 2 naman yung invitation eh. Para hindi ako OP. Tsaka para may kasama ako sa boy hunting.” Natatawang sabi nito. Nagpapacute pa talaga siya sa akin. Sus. Mukha mo!
“Tsk. Anong oras daw ba?” Pagalit kong sabi. Kasi naman eh. Birthday ko din tapos makikibirthday ako. Great. Just Great.
“7pm. Hmmm… wala pa namang 6 eh. Hanap muna tayo ng dress?” Aya niya.
Dali-dali kaming naghanap ng dress. Blue and Black daw yung motif kaya ayun, blue yung pinili ko. Favorite color ko yun eh. Black naman ang napili ni Sydney. Medyo mabilis lang kaming nakahanap. Itong si Sydney kasi expert na expert. Ang bilis makahanap ng damit.
(A/N: Dress ni Candice sa gilid, ISIPIN NIYO NALANG PO, BLUE YAN. HIHIHI. Gusto ko kasi yung design pero wala akong makitang blue. Hihi. ----> )
“Friend, sa bahay nalang tayo ng tita ko mag ayos. Mas malapit yun sa venue eh. Wala din kasi sila dun. Maids lang. Tsaka nagpaalam na din ako.” Paliwanag nito.
“Ok.”
Pumunta na kami sa bahay ng tita niya. A few minutes past 7 na kami natapos.
“Hui, late na tayo.” Sabi ko.
“Yaan mo sila. Di naman tayo mapapansin dun. Makikikain lang naman. Haha.” Sabi niya.
“Sira. Tara na” Sabi ko.
So yun nga, umalis na kami. Pagdating namin sa venue, marami-rami na din yung tao sa registration or guest signing ata to. Yung iba, namumukhaan ko. Mukhang mga naging business partners narin nina Mama. Pumasok na kami.
Halos lahat ng nakasalubong namin, naka black and white. Nakakailang, mukhang ako lang ata ang nahilig sa blue eh.
“Syd, uwi na ako.” Sabi ko.
“Ha? Bakit? Iiwan mo ako dito?” Tanong niya.
“Eh kasi, nakakailang, ako lang ata ang naka blue eh.” Sabi ko.
“Sus. Hayaan mo sila sa trip nilang kulay. Maganda ka naman so, paki ba nila. Baka nga mas maganda pa tayo sa may birthday eh. Hahaha.” Sabi nito. Lokaret talaga.
Laking gulat ko nung binuksan namin ang pinto ng grand hall at biglang pinatugtog ang “Nothin’ on You by Bruno Marz” Tapos nag salita ang Emcee…
“Ladies and Gentlemen, let us all welcome the Debutant. Ms. Candice Adriana Gutierrez Santos!”
Ha? Ano daw?
Nagsitayuan ang lahat tapos nag palakpakan. Nakita ko yung mga kaibigan ko. Nakangiti sila sa akin. Bigla namang nag play yung video sa left side ng stage. Para siyang slide show. Pictures ko mula pagkabata yung nandun.
Patuloy ako sa paglalakad. Lumapit si Dominic at siya ang umalalay sa akin tapos pinaupo ako sa center. Biglang may kumanta.
“♪Happy Birthday to you! Happy Birthday, Happy Birthday. Happy Birthday to you ♪”
Yung mga kapatid ko ang kumakanta tapos yung parents ko, nakiki palakpak. May biglang nagsalita.
“Happy Birthday Anak! Nak, pasenxa ka na hindi kami makakauwi ng Papa mo, medyo busy lang talaga. Hindi din naman kami maka greet kanina kasi part to ng surprise namin sayo. Mahal ka talaga ng mga kaibigan mo diyan kasi sila may pakulo nito.”
Tumingin ako sa mga kaibigan ko. Speechless ako. Nag smile lang ako dahil nakasmile sila sa akin.
“I’m happy that you found good friends there. I hope you’ll enjoy your debut. Gift namin sayo ng papa mo, nasa kapatid mo. Mag ingat kayo jan. Bantayan mo yang si Adam ng mabuti. Ingatan mo din ang sarili mo. I know we don’t have the perfect relationship as a family but anak, we love you so much and we’re always here for you.”
Her voice cracked. Napaluha na din ako. Inabutan ako ni Ivan ng panyo. Napangiti naman ako tapos naghiyawan yung friends namin ng “ayiiiiieeee”.
“Pano ba ‘to? Nahihiya naman ako.” Si papa na ang nagsasalita. Napatawa naman yung mga bisita.
“Anak alam ko naman na marami kaming pagkukulang lalo nat wala kami jan lagi pero mag ingat kayo palagi. We love you. Always be a good girl. Happy Birthday!”
“Hoi tabachoy!” Sigaw ni Kuya Adrian. Yung kuya na nabanggit ko dati. (See Ch. 12)
“Nahanap na ako eh. Ito kasing si Carol ang daldal.” Sabi niya tapos sa video, binatukan siya ni Ate Carol.
“Tumahimik ka nga!” Sigaw ni ate carol. Nagtawanan nanaman yung mga bisita.
“Baby tabachoy, hindi kana daw tabachoy ngayon? Hindi ka na din baby. Baby damulag nalang kaya itawag ko sayo? Hehehe. Pero alam mo naman baby ka parin namin. Kayo ni Adam. Pero mas gwapo ako sa kanya.” Nagtawanan nanaman kami tapos si Adam, ayun, nakapoker face.
“Sabihin mo sa akin pag may nanakit o nagpaiyak sayo, paiiyakin ko yun! Papabugbog ko sa tropa ko pati ni Adam at Dominic. Para ano pat ang gugwapo at macho namin kung hindi namin ikaw mapagtatanggol diba? Yun lang baby. Happy Birthday! Love you. Ew. Yak. Haha” Sabi niya.
“Alis! Ako na!” Sabi ni Ate Carol tapos humarap siya sa video cam.
“Play na ba ‘to? Ok na? Hi Candice! Dalaga kana! Magkasing ganda na tayo! Ayeeee! Pero asa ka rin! Mas maganda ako sayo! Hahahaha. Nga pala, hanapin mo ako sa venue! Dali! Nanjan ako! Promise!” Sabi niya tapos hinanap ko kung nasan si Ate Carol tapos ayun, nasa kabilang dulo ng stage. Winave niya yung kamay niya.
“Nakita mo na ako? Hahahaha! Surprise! Dalaga ka na talaga! Pasexy ka! Taba mo eh! Hahahaha. Ayokong maging OA dito sa video mo, baka umiyak ka jan, iyakin ka pa naman. Masira pa make-up mo. Hehe. Enjoy your day princess. Wag ka munanag lumandi ha? Mauna dapat ako! Hahahaha. O, happy Birthday! Love you!”
“Do I really have to say something? Tsk. O, ate! Happy Birthday! Wag mo na akong masyadong inaaway. Bati tayo ngayon kasi birthday mo. I-- I—ano. I Love you.” Sabi niya tapos tumakbo dun sa video. Nahihiya siguro yun.
Natatawa kaming lahat dito kasi baliw-baliwan ‘tong mga kapatid ko. May mga picture nanaman sa video.
After nun, kumain na kami. Konti lang naman daw yung bisita. Weh? pano naging konti to? Mga relatives namin na nandito sa Pilipinas, nasa party ngayon. May mga business partners din nila Papa ang nandito kasi ipapakilala daw ako sa kanila.
Kumain na kami. Pagkatapos nun, may mga 18-18 chuva. Yung 18 treasure, 18 lights, 18 Roses. Mga ganun. Nandito din yung ibang kaklase namin sa Highschool pero hindi masyadong marami. Mas marami yung college friends na nandito lalo na blockmates ko.
Pagkatapos, ko maipakilala sa mga business partners, nagsiuwian na yung iba. Mga relatives and friends nalang yung natira kasi may business meeting pala sila at nandito din pala si Kuya Adrian. Nasa part 2 na daw kami ng party. Bigla na namang nag play yung video.
“Friiiiieeeeend! Kala mo naman nakalimutan namin ang birthday mo? Asa ka! Hindi namin makakalimutan yun! Happy Birthday! Paiiyakin sana kita sa message ko kaya lang ayokong maging OA eh. Maiyak pa ako dito. Hmmm…. Basta ano lang. We’re always here for you. Alam mo naman yan. Trio tayo dati eh. Ngayon marami na, mas masaya. Always remember na, friends tayo forever and… wag ng tatanga-tanga! Tanggapin ang nanjan sa tabi tabi at pansinin. Wag magdeny, nakakamatay! Yun lang muna! I love you! Mwah!” --Sydney
“Best? Hahaha. Ikaw nauna tumawag sakin ng best eh kaya nakikibest na din ako. Ano. Alam mo na yung gusto kong sabihin eh. Nasabi ko na lahat dati. Hahaha. Wag kalang mapapiyak ng kahit na sinung lalaki jan sa tabi-tabi dahil magugulpi ko yun. Ingat. Happy Birthday! Er… I love you!” –Dominic
“Candice! Buti lumipat ka sa class namin dati kasi nakaclose ka namin. Ang saya ko naging kaibigan ka namin coz you are such a good person. Wag kang magbago ha? I Love You! Happy Birthday!”—Sab.
“Candice girl! Happy Birthday! Wag kang masyadong nagpapahawa sa pagiging amazona ni Sab ha? Hahahha. Ayoko din ng drama eh kaya Happy Birthday ulet. Love you! Mwah!” –Vivian.
“Candiiiice! Suuuuper saya ko kasi blockmate kita! Hahaha. Salamat sa friendship since before ha? Salamat talaga tanggap niyo ako kahit FC ako. Hehe. Happy Birthday! Love you!” –Anne
“Yow! Candice! Ganda mo! Hahaha! Hawaan mo naman ng kagandahan yang isang kaibigan mo jan oh? Hahaha. Happy Beerday! Este, Happy Birthday sayo! Cheers mah friend! Cheers! I Laaaab Yooooou!” –Billy
“Hey Candice! Happy Birthday! Thank You for the friendship! More kulitans to come! We love you daw sabi nila. Hahaha.” --Hans
“Candice, sorry nga pala sa lahat lahat ng nagawa ko. If only I could turn back time, I wouldn’t do what I did. Alam ko nakakasawa na sorry ko. Thank You for accepting me as your friend after all the things that I’ve done. I hope you’re happy. Happy Birthday. I—I Love you.” –Erik.
“Candice….. be love, I’m feeling right now? Hahaha. Corny ko ba? Wag kang magalala, mas may i-co-corny pa ako para sayo.” –Ivan
“Ayiiieeeeeeee” –Hiyawan ng mga tao.
“Candice… If I would describe you, you are… Smart, beautiful, Jolly, Helpful, Friendly… Alam mo din bang…Iyakin ka, matampuhin ka, mataray ka, masungit ka, slow ka, manhid ka? Gusto kong malaman mo yung mga yun. Pero ang pinaka gusto kong malaman mo….
…Mahal kita.”--Ivan
“Ayyeeeeeeeeee!” Sigawan na naman ng mga tao. Anebe? Kinikilig ako. Gggrrrr!
Pagkatapos nun, nag picture picture kami tapos konting kantahan at sayawan. Mga kabataan kasi halos lahat. Hehe. Alas dose na, umuwi na yung iba. Yung barkada, nandito pa. Niyakap ko sila isa-isa.
“Guuuuuys! Thank You talaga! Akala ko nakalimutan niyo, umiyak pa naman ako kanina.” Sabi ko. Pinagtawanan lang nila ako. Overnight daw kami ngayon dito sa hotel.
“Tapos na birthday mo friend!” Sabi ni Sydney.
“Pero hindi pa ata tapos ang gabi mo.” Sabi naman ni Sab.
“Ha?” Naguguluhan kong tanong. Bigla nila akong nilagyan ng piring.
“Hoy ! Ano yan!?” Tanong ko. Tumawa lang sila.
“Basta. We know you’ll like this…” Sabi nila habang ramdam na ramdam kong nakangiti sila ngayon pero ako naman, kinakabahan. Ano na naman kayang trip ‘to?....
---
A/N: Pwedeng mag Author’s Note? Pwede? HAHAHA. Ang tagal ko natapos! Ang daming nag-i- interrupt kanina eh. Nawawala yung concentration ko. Yung laman ng utak ko na mga dialogues and such, nag e-evaporate.
5/4/13 10:52PM
--Jem<3