[ELIS's POV]
"The subscriber cannot be reached Please try again later... toot-toot-toot..."
What the? Bakit hindi ko matawagan si Kuya Raiden? I need to tell him the TRUTH. Nakokonsensya na ako. Okay lang if he gets mad at me at least nasabi ko ang dapat nyang malaman.
Patuloy lang ako sa pagdial habang naglalakad papuntang Elevator when SOMEONE caught my attention.
"Oh shit!" I whispered to myself.
I saw Uncle with his bodyguards. Papunta sa Unit ni Kuya Raiden. Nandun si Venice right? I need to do something!
"UNCLE!" I shouted. Kagad syang napalingon sa kinatatayuan ko. I just created a wide smile, well a fake one and went towards him.
"Elis."
"What are you doing here Uncle?" I asked kahit na super obvious na.
He just smiled at me, I know its a fake one also. Then he tap me on my shoulder. Hindi sya sumagot at naglakad na papunta sa Unit ni Kuya Raiden. Pero tinawag ko ulit sya.
"She's not in there. Nakita ko sya kasama nya si Kuya Raiden kanina." I said. Of course its only a lie. Alam kong nasa loob lang si Venice dahil hindi sya nasama sa mga lakad ni Kuya.
Tumingin lang sya sakin sandali.
"Well then I'll just wait here." sabi nya. What the fck? Ang kulit din ng lahi nito. Wait kalahi ko nga pala sila. Oh great!
Hindi ako sumagot. Nagiisip lang ako ng paraan para mataboy si Uncle dito. Tapos maya maya lang nakita ko yung secretary nya na may inaabot na cellphone. Nakahinga ako ng maluwag nang sagutin nya yun. It looks like somewhat very important call. Boom! Save! haha.
Pagkatapos nung pakikipagusap nya sa cellphone ay huminga sya ng malalim at tumalikod na tapos dumeretso na sila sa may Elevator. Nangmakapasok na sila sa Elevator, halos mapaluhod na ako dun sa sobrang relief.
"Phew! That was freaking close!" I whispered then tumingin ako sa door nung Unit ni Kuya.
Mas mahirap ata 'tong ginagawa ko ngayon ah. Tch!
***
[THIRD]
Tulala lang si Venice sa isang sulok ng living room ni Rave. Nagiisip. Masyado syang nasaktan sa mga sinabi sakanya ni Law. Paulit ulit lang nyang tinitingnan yung bago nyang cellphone kung tatawagan ba nya si Rave o hindi. Pero di nagtagal nagdial na sya ng number. Hindi kay Rave yun kundi kay Ava. Tinawagan nya ito para papuntahin doon. Parang natrauma nanaman kasi sya sa nangyari at kailangan nya ng makakasama ngayon.
After 30 minutes ay nakarating na doon si Ava. Sa una ay galit ito sa nangyari lalo na kay Venice pero di nagtagal ay naawa ito sa kaibigan nya dahil na rin sa mga nangyayari dito.
"Tama na Venice, wag ka na umiyak. Gago talaga yung loko-lokong yun! Anong karapatan nya para pagsalitaan ka ng ganun? Tch! Tsaka bakit ba hindi ka kasi lumaban? Yan ang pangit sayo friend eh ang weak mo! Naku kung ako lang yung nandito kanina di lang sapak ang maabot nun sakin, baka mapatay ko pa yun!" nanggigigil na sabi ni Ava habang palakad lakad lang doon.
Hindi lang sumagot si Venice. Patuloy pa rin ito sa pagiyak.
"Aish! Nakakainis talaga! Napakawalanghiya talaga ni gago! Bakit ka ba nagsosorry dun friend? Eh sya nga yung unang nagloko diba? Magsama sila ni malanding Ole---" biglang naputol yung sasabihin ni Ava at biglang napatakip ng bibig nya. Napatingin naman sakanya si Venice.
"Uh-oh! Ang engot mo Ava nadulas ka!" bulong na sabi ni Ava sa sarili nya.
"A-ahh.. w-wala kang narinig friend! Joke lang yun he-heheh..." nagpilit lang ngumiti si Ava sabay tinabihan nya si Venice sa may sofa.
Nakita nyang tumigil sa pagiyak si Venice at pinunasan nito ang luha nya sabay humarap sakanya.
"Alam ko naman yun..." sabi ni Venice. Medyo garalgal pa rin ang boses nito.
Nanlaki ang dalawang mata ni Ava at hinawakan nya si Venice sa magkabilang balikat nito.
"A-alam mo na? P-Paano?"
Ngumiti lang ng mapait si Venice at pinunasan ulit ang luhang pumatak nanaman sa mata nya.
"Matagal na. Noong lamay ni Mama."
Biglang nalungkot si Ava. Naaawa na kasi sya sa kaibigan nya. Buti nga nakakaya pa nito ang lahat eh. Kaya niyakap nya si Venice at hinagod nya ang likod nito.
"Sorry friend ah kung hindi ko kagad sayo sinabi. Hindi ko kasi alam kung paano ko sisimulan eh. Wag ka na malungkot, nandito lang naman ako." sabi ni Ava.
Naramdaman naman ni Ava na tumango si Venice at niyakap din sya nito.
Maya maya lang biglang may nagdoorbell. Nagkahiwalay naman sa pagkakayakap ang dalawa nang marinig yun at nagkatinginan sila.
"Ako na." sabi ni Ava at ngumiti lang kay Venice sabay lakad papuntang Main Door.
Ilang minuto pa ay nakarinig si Venice ng isang malakas na pagsara ng pinto. Gulat na gulat ito habang nakahawak sa dibdib nya. Tatayo na sana sya para tingnan kung sino yun pero nakita nyang nagtatatakbo papuntang living room si Ava na nakakunot ang noo at nakanguso.
Hindi tuloy alam ni Venice kung ano ang magiging reaksyon nya. Kung tatawa ba sya o mababahala.
"B-Bakit Ava? S-Sino ba yun?' takang tanong ni Venice.
Huminga ng malalim si Ava bago nagsalita. Bubukas na sana ang bibig nya pero itinikom nya ulit ito sabay huminga ulit ng malalim.
"A-Ava?"
"Aaaaaargggh! I can't believe this!" inis na sabi ni Ava out of nowhere. Kaya naman nagulat nanaman si Venice.
Tumayo na si Venice at sya na sana ang titingin sa may Main Door pero pinigilan sya ni Ava.
"Wag na friend. Naku lalo lang akong mababadtrip! Hayaan mo syang manigas doon kakadoorbell!"
"Huh? Bakit sino ba kasi yun?"
Pero hindi sumagot si Ava at umupo na lang sa sofa.
Narinig naman ni Venice yung sunod sunod na katok sa may pinto. Sumilip ito sa may papuntang Main door at narinig ang boses nung nakatok. Lalaki ito. Pero hindi familiar sakanya.
"Hey Chopsticks! Open this damn door! Bakit? Bahay mo ba 'to? And what the hell are you doing here? This is my friend's Unit!" sigaw nung lalaki mula sa likod nung pinto.
Kumunot ang noo ni Venice at napatingin kay Ava.
"Tse! Chopsticks mo mukha mo! Leshe! Mamatay ka na!" sagot naman ni Ava.
"Titingnan ko na kung sino yun Ava ah. Baka magalit kasi yung mga taong nasa ibang Unit eh. Masyadong maingay." sabi ni Venice at dumeretso na sa may Main Door.
"Open up!" sigaw ulit nung lalaki sa kabilang side.
Hindi na ito sinilip ni Venice at binuksan na ito. Nagulat naman si Venice sa nakita nya. Kaibigan nga ni Rave ito.
"Oh thank goodness!" sabi nito at naglakad na papasok sa loob nung Unit ni Rave.
Magsasalita pa sana si Venice pero ang bilis ng lakad ni Ares papuntang living room. Kaya sumunod na lang si Venice doon.
"You're Venice right?" turo kagad nito kay Venice. Kaya naman tumango kagad si Venice at napatingin kay Ava.
Nakita nyang pinunasan nito ang mga labi nya at nagpamaywang bago nagsalita ulit.
"Tell your friend here *sabay tingin kay Ava* that she doesn't have the rights to slam the door in my face!" inis na sabi ni Ares.
Nakita naman ni Venice si Ava na parang nimimick nya yung mga sinasabi ni Ares. Sa isip isip nya mukhang magkakilala na sila.
Pagkatapos magsalita ni Ares ay tumingin naman si Ava sakanya at nagsalita.
"Well, tell your lover's friend na ang kapal kapal kapal kapal ng mukha nya at gagawin ko ang gusto kong gawin! Wala syang pakialam!"
Naguguluhan talaga si Venice sa nangyayari.
"Teka nga!" awat naman ni Venice sa dalawa.
"Magkakilala kayo?" tanong nito. Nakita nyang nagkatinginan lang yung dalawa.
***
After 15 minutes ay umalis na rin si Ares. May kinuha lang kasi itong gamit sa may Music Room ni Rave. Naikwento na rin lahat ni Ava kay Venice kung anong meron sakanila ni Ares.
"Hoy ano ba friend! Kanina lang ngangawa-ngawa ka dyan tapos ngayon naman mukha kang baliw dyan kakangiti. Tch!" nakapout na sabi ni Ava.
"Eh kasi naman nakakatawa talaga kayong dalawa." natatawang sabi ni Venice.
"Sige pagtawanan mo pa ako! Nakakainis ka ah. Malay ko ba na hindi makakarating noon si Rave at sya pa yung pinapunta sa lesheng Dinner Date na yan! Hays hindi ko talaga makalimutan ang nangyari! Nakakaimbyerna lang!"
Hindi naman mapigilan ni Venice ang matawa sa mga naikwento sakanya ni Ava.
Ilang oras pa ang nakalipas ay umuwi na rin si Ava. Sa una nga ay ayaw pang iwang ni Ava si Venice pero sinabi nito na dadating na rin si Rave kaya umuwi na ito.
At sakto nga, dumating na si Rave. Sumalabong kay Venice ang seryosong mukha nito. Hindi sya binati nito at derederetso lang ito papuntang Study room nya. Inaabangan naman ni Venice kung lalabas si Rave, pero ilang minuto na ay hindi pa ito nalabas. Kaya naman pumasok na lang muna si Venice sa kwarto ni Rave para magbihis para sa lakad nila mamaya ni Rave.
"Ano ba... sasabihin ko ba sakanya yung nangyari kanina?" bulong na sabi ni Venice sa sarili nya habang nagaayos ng sarili nya.
Halos mapatalon naman sa gulat si Venice nang biglang bumukas yung pinto at pagkaharap nya ay nakita nya si Rave na nagmamadali papunta sa kinatatayuan nya. Hindi nya alam kung ano ang nangyayari kay Rave pero niyakap sya nito. Isang yakap na mahigpit.
"God! Are you okay?" bulong nito. Halata sa boses nya na sobrang nagaalala kay Venice.
Nanlaki naman ang dalawang mata ni Venice sa narinig nya mula kay Rave.
"Nadine? I'm asking you if you're okay? I'm feeling guilty right now. I shouldn't have left you. I saw and heard EVERYTHING." sabi nito kay Venice nung humiwalay sa pagkakayakap.
Pagkasabi ni Rave nun ay hindi nanaman mapigilan ni Venice ang maiyak. Pero nagtataka ito kung paano nalaman ni Rave ang nangyari kanina. Nahalata siguro ni Rave na parang nagtaka si Venice sa sinabi nito. Kaya naman pinaalala nya yung tungkol sa mga hidden camera sa loob ng Unit nya.
"Sssh... No... Nadine don't cry..." sabi nito sabay niyakap nya ulit si Venice.
"R-Rave..." mangiyakngiyak na sabi ni Venice sabay yumakap na rin kay Rave.
"That bastard! How could he do this to you?"
"I'll teach that a**hole a fcking lesson!" dagdag ni Rave nung humiwalay ulit sa pagkakayakap kay Venice at dumeretso ito sa may Walk-in Closet nya.
Pagkalabas ni Rave ay may isinuksok ito sa may likuran nya at lumapit ulit kay Venice.
"From now on, lagi ka na sasama sa mga lakad ko no matter what okay?" sabi ni Rave sabay hinalikan nya ng mabilis si Venice sa mga labi nito. Tumango lang si Venice at nagpilit ngumiti.
"What did I just say awhile ago? Oh I'm not going to teach him a lesson, I might kill him.."
"A-Ano?" gulat na tanong ni Venice. Parang bumilis ang tibok ng puso nya sa sinabi ni Rave. Kinakabahan na ito.
Ngumiti lang si Rave at hinaplos ang pisngi ni Venice.
"You know how much I love you Nadine, and no one not even him can hurt you."
"P-Pero Rave..." hinawakan ni Venice ang braso ni Rave ng mahigpit.
Nakita ni Rave na iniling ni Venice ang ulo nito. Parang nakikiusap si Venice na wag na nyang ituloy kung ano man ang binabalak nito.
"It's okay Nadine. This is for you."
"Rave...wag please? Ayokong makulong ka."
Ngumiti lang ulit si Rave at iniling nito ang ulo nya. Sabay kuha sa cellphone nya at may tinawagan.
"Joe.. send my troops here. They have a mission." sabi nito sa kabilang linya sabay baba nung tawag at tumingin ulit kay Venice.
"There, happy? Hindi kasi kita matiis eh. So go get dress. I don't wanna ruin our night. I'll see you outside okay?"
Tumango lang si Venice at ngumiti. Pero bago pa man makalabas si Rave nung kwarto nya ay tinawag sya ulit ni Venice.
"How about your troops?" tanong ni Venice.
"Don't mind them Nadine. They're professionals. May tuturuan lang sila ng lesson."
"Pero... they might... kill him.."
Napabuntong hininga si Rave at lumapit ulit kay Venice sabay hila sa bewang nito palapit sakanya.
"No they wont. Trust me okay? Now go get dress or you want me to do it for you?" sabi ni Rave sabay ngumiti ng nakakaloko kay Venice.
Namula naman si Venice sa sinabi ni Rave at nahampas nya ng mahina ito sa may dibdib nya.
"I was just kidding. See you're smiling now. I love seeing you like this. I'll wait for you outside okay?"
Tumango na lang ulit si Venice at lumabas na si Rave nung kwarto.
***A/N:
Okay, wala masyadong nangyari sa Chapter na 'to. Hindi kasi ako makapagisip ng ayos, naiinis kasi ako sa sipon ko ajuju. singhot dito singhot doon TnT
What can you say about Elis? Good boy pala sya eh hihi.
Kayo na po ang bahala sa VOMMENTS ah ~ *Ciao*