“To me, Fearless is not the absense of fear. It's not being completely unafraid. To me, Fearless is having fears. Fearless is having doubts. Lots of them. To me, Fearless is living in spite of those things that scare you to death.”
― Taylor Swift
SORRY SA ERRORD. NO TIME TO EDIT ^_^V ENJOY :*
_________________________
Chapter 48 “scared to death”
[RAVEN’s POV]
Every morning akong nagpupunta sa bahay ni Lolo. Kung may pasok sa school, kinukuha ko si Neves. Kung weekends naman, pumupunta ako to tutor her and guard her as well. Bat kailangan pa kasi ng tutor eh malaki na naman siya? Aish -,- Di naman siya masyadong perwisyo pero makulit lang talaga.
“Raven? Tutor na dali! Baka mangulilat ako sa exams. *pout*” Sabi ni Neves habang kinakalabit ako dahil nakaupo lang ako sa sofa while watching TV.
“Mag-aral kang mag-isa! Malaki ka na.” Di ko siya tiningnan. Naka focus lang ako sa TV.
“Ayyyy sige na please? *pout*” she said in a pleading voice.
“Turuan mo na yan tol baka umiyak! Hahahaha” Reese.
Nandito din pala si Reese, Rheus at Ryker. Kung nasaan si Rheus, nandon din si Reese. Gusto palaging nakadikit sa kuya niya. Edi sana kuya nalang niya ang syinota niya. Kawawang Darlene. Si Ryker naman, nandito yan dahil bored yan sa bahay. Ewan ko ba ba’t di nila binibisita mga syota nila. Tsk! Kung pwede ko lang puntahan si Nami, kanina ko pa pinuntahan ang stupid girl na yun. Miss ko na siya. Di na niya kasi ako pinapansin sa school. Hayyy -,- Si Raidon? Nandon sa bahay ng traydor.
“Ikaw magturo dyan kung gusto mo.” I told Reese.
“Aysoss sige na nga. Hali ka dito Neves. Ibabahagi ko sayo ang aking katalinuhan.” Sabi ni Reese with a very proud voice. Matalino naman talaga si Reese. Pero mas matalino siya sa mga kalokohan >,<
“Ayyy ayaw ko sayo! Baka ano pang ituro mo sa akin.” Neves.
“Good!!! Wag kang magpapaturo diyan kay Reese. Baka kama sutra lang ang maituro nyan HAHAHHAHAHAHAHA” Ryker said habang nanunuod ng Tv and while lying on the sofa.
“Kunsabagay magaling din ako sa topic na yan. Gusto mo bang matutunan ang different positions Neves?” Halatang inaasar talaga ni Reese si Neves. >,< Mga isip bata!
“Hoy Reese! Wag mo nang e pollute ang isip ni Neves! Bata pa yan!” Rheus habang nag tututor kay Haily. Ewan ko lang kung nagtututor talaga ang gago. Mukha kasing nagliligawan ang dalawa.
“Tama! Inosente pa yang si Neves. Baka mapagalitan ka ng parents nyan pag nabahiran ng kahalayan ang utak nyan.” Haily.
“Uwaaaaaa TT__TT Sabing di ako bata eh!” Neves said while stomping her feet.
Di daw siya bata. Pero kung makakilos talo pa ang bata. Tsk!
“Halika na dito. Let’s start our lesson. Magaling ako sa math. Alam kong nangungulilat ka sa math.”
Wala ng nagawa si Neves dahil hinila siya ni Reese.
____________________________
[NEVES’ POV]
Naupo na kami sa sahig. Si Reese ang magiging tutor ko TT__TT Papasa kaya ako nito? May matututunan kaya ako? Kung pang hahack lang pag-uusapan ako ang Valedictorian. Kaso ang math? Arrrggggg!!! Tapos Geometry pa! Waaaa TT__TT
“Turn your book to page 156.” Reese said while holding a book. May pa turn turn your page pa.
“Tapos na po!”
“Wag mo akong po-in! Call me Sir kasi ako ang teacher mo ngayon.” Maypa sir sir pang nalalaman >,<
“Opo SIR!” diniinan ko talaga yung sir para intense!
“Very Good! So close your book.”
“Close agad? Kaka-open nga lang!”
“Ako ang teacher kaya ako ang masusunod!”
“YES SIR!” capslock yan para damang dama ng sir kong loko loko.
“Warm up muna tayo.”
“Anong akala mo? Exercise at may warm up?”
Kumuha nalang ako ng lollipop sa bulsa ko.
“Ito ang sekreto ng mga matalinong kagaya ko. Kaya sumabay ka nalang.”
I just rolled my eyes at him. Alam ko namang walang matinong maituturo tong Reese nato. Ang arte din naman kasi ng Raven na yan. Napasubo tuloy ako kay Reese.
“1+1?”
“Kinder lang sir?” I said while eating my lollipop.
“Sabi ng warm up to eh!” pinandilatan ako ni Reese. And I can hear all of them laugh. TT__TT Pinagkakatuwaan pa nila ako.
“Anong tinatawa tawa niyo?” I asked them.
“Grabee Raven. Nakakatawa talaga ang palabas sa TV.” Ryker.
Palusot pa! Halata namang ako ang pinagtatawanan nila. TT__TT
“Sagot!” Reese.
“2 po ang sagot sir. Diba ang talino ko?” saarkastikong sagot ko.
“Ang bobo mo naman talaga! Window ang answer dyan. Try to visualize the 1+1 diba hugis window? Yan naman kasi ang hirap sayo. May intelligence ka but you don’t have knowledge. Sometimes you have to think out of the box.”
Nagsipalakpakan sila Rheus, Haily, Ryker at Raven TT___TT Sige! Ako na ang bobo kahit tama naman ang sagot ko! Malay ko bang yan ang sagot na nasa kokoti nya.
“GRabeee ang ganda talaga ng palabas sa TV! Woooaaaa” Ryker while clapping his hands. Sige magpalusot kappa Ryker! Aish >,<
“Alam mo kasi Neves. Di porket alam mo na ang sagot ay yun pa din ang sagot. Nagbabago ang sagot sa isang katanungan depende sa tao. And you can’t read what others are thinking. So dapat maging cautious ka.”
May point si Reese pero hindi naman ako nagpa tutor para diyan TT___TT
“Ano bang connect nyan sa Geometry?” Buti patong lollipop ko masarap. Si Reese? Nakakainis!!! GRRRR
“I am teaching you the different angles of life.”
Si Reese bato? Mukhang pastor eh! TT__TT
“Ang buhay ay parang gulong. Minsan nasa baba minsan nasa itaas….”
Blah blah blah. Di ako nakinig. Tumayo ako at nagsumbong ako kay Raven.
“Uwaaaaaaaaaa TT__TT Raven? May baliw don.” Tinuro ko si Reese na speech pa din about sa buhay na parang gulong churva ek ek eklavosh TT__TT
“Sakyan mo nalang! Baliw ka din naman.” He said while staring at the TV. Di niya talaga ako tinitingnan.
WALA AKONG KAKAMPI SA BAHAY NATO! TT___TT Si Ryker tawa lang ng tawa. Mukhang gago lang!
“Good morning!”
Napalingon ako sa lalaking kakapasok lang sa bahay.
O______O
*________*
RISTON? OO si Riston nga. Uwaaaa TT__TT Thank you Lord!!!
Tumakbo agad ako patungo kay Riston at yinakap ko siya.
“UWaaaaaaaa TT__TT Riston sa wakas nandito ka na! Pinagkakaisaha nila ako. Tingnan mo si Reese ang haba ng speech. Nababaliw na ata. Huhuhuhu Buti nalang at nandito ka.” Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.
“Aray! Ang stick ng lollipop mo. Dumidiin sa dibdib ko. Wag mo nga akong yakapin.”
Bumitiw ako sa pagkakayakap ko sa kanya.
“Aish, e kiss mo nalang ako.” Ngumuso ako.
“Ewan ko sayo.”
Naglakad ito palayo sa akin. TT__TT Uwaaaaaaa TT__TT Kawawa naman ang beauty ko! >,<
“Tayo na sa Black room.” Riston said seriously.
“Sama ako *pout*”
“For adults only ang Black room.” Ba’t ang sungit ni Riston ngayon? TT__TT
Umakyat na sila sa Black room. Kami nalang ni Haily ang nadito sa sala. Umupo ako sa tabi ni Haily.
“Pangit ba ako Haily?”
“Hindi naman.”
“Eh bakit ayaw nila sa akin?”
“Hahahah di naman sa ayaw nila sayo. Nag eenjoy lang siguro sila na asarin ka. Coz ur acting like a child.”
“Buti ka pa. May Rheus ka. Ako wala! -,-“
“Anong Rheus? Wala noh.”
“Aysos denial ka pa. Gusto mo ng lollipop?”
“Sure.”
At yun kumain kami ng lollipop. Mabuti pa ang lollipop masarap. Yung buhay ko? Ang saklap! TT__TT
___________________________
[RISTON’s POV]
“What’s our next step?” Ryker asked.
Nandito na kami sa loob ng Black room.
“Sinisimulan na ni Raidon ang pagmamatyag kay Tito Gil. Let’s wait for his signal. Kay Rianna, ewan ko kung anong gagawin ko sa babaeng yun. Raven? Pwede bang sakyan mo muna si Rianna sa mga kalokohan niya? And convince her na bumalik sa atin.”
“Sabihin nalang kaya natin kela lolo?” Reese.
“You know we can’t do that!” I answered.
“Bakit naman hindi?” Ryker.
“How many times do I have to repeat na pag nalaman nila uulan ng dugo!”
“Then let’s bathe in it! Kahit saang anggulo mo naman tingnan Riston, uulan pa rin ng dugo. It’s better na sabihin na natin kela Lolo bago pa mahuli ang lahat.” Raven.
Tama naman si Raven kaso natatakot lang talaga ako sa pwedeng mangyari.
“Baka pwede patong ma solusyonan sa malinis na paraan. Ang iniiwasan ko lang naman ay baka may makitil na buhay. And I will not let that happen. Alam niyo naman kung paano sila magalit at kung paano magalit si Tito Gil. It will surely cause trouble.” I told them
“We’re already in trouble!” Raven.
“Ang damit na ibinabad sa putik ay mahirap ng linisin.” Rheus.
“Pwera nalang siguro pag linabhan mo gamit ang tide.” Reese.
“Serious talk here!” Ryker.
Kahit kailan talaga..Puro kalokohan tong si Reese.
“Sorry. Seryoso naman ako. What I mean is, pwera nalang kung may gagawin tayong lilinis sa lahat. But im sure, a talk won’t help.” Palusot ni Reese. But he’s right! A talk won’t helo.
“It will help. Trust me.” I told them. Alam kong it won’t help this time. Pero im hoping na it will help dahil ayokong may magbuwis ng buhay. Tito Gil vs. The old Blacks is equals to BLOOD! It will be a bloody war.
“Sabihin mo nga saamin kung paano natin to masosolusyonan na walang dugong masasayang?” Raven.
Honestly, di ko rin alam. Kung kami ang lalaban kay Tito Gil siguradong uulan pa rin ng dugo. Pero diba lahat naman ay natatama sa matinong usapan?
“See? Di ka makasagot kasi di mo alam kung paano. Let’s end this stupid conversation.” Raven.
Lumabas na si Raven sa Black room.
“Pagpasensyahan mo na yun Riston. Pero tama rin naman si Raven. Kahit sang anggulo natin tingnan, blood will rain and all we have to do is bathe in it.” Ryker.
“So hahayaan nyo nalang na ganon ang mangyayari? I know there’s another solution. A talk will really help. Dahil isang malaking misunderstanding lang naman ang nangyari sa pagitan ni Tito Gil at Kuya Renzo.” I explained.
“Pero sa sitwasyon ngayon, masyado ng sarado ang puso’t isipan ni Tito Gil. Di na yun makikinig sa atin.” Rheus.
“So, Let’s prepare ourselves for the bloody war.” Reese.
I won’t allow that to happen. Alam kong may solusyon pa para dito. Alam kong meron pa.
___________________________
[NAMI’s POV]
Gabi na pero bakit wala pa rin si Riston? -,- Di tuloy ako nakalabas ng bahay dahil bawal lumabas na di ko siya kasama. Aish TT___TT Kanina ko pa tinetext kaso walang reply. Ano kayang pinaggagawa ni Riston? Buti nalang nandito si Faith at Darlene. Nakaupo lang kami sa sofa.
Kinuha ko agad ang phone ko ng tumunog ang message alert tone. And its from Riston. Sabi nya sa text: “Miss cute? Baka mga 11 or 12pm na ako makauwi dyan. I have tons of things to do. Sorry. Don’t skip your meals okay? Wag kang lalabas ng bahay. And sleep before 9pm. Take care.”
Di nalang ako nag reply dahil bz sya. Baka madisturbo ko lang siya sa kung ano mang ginagawa niya. Lately parang sobrang problemado si Riston. Yung palaging occupied yung isipan niya. Dahil ba yun don sa sinasabi niyang malaking problema ng mga Blacks? Marahil dahil don kaya nga siya ang naging body guard ko dahil delikado daw para sa akin. Aish di ko pa rin maintindihan. Ang malinaw lang sa akin ngayon ang magkakaanak na si Raven at Rianna.
Aish, >,< Bakit ko ba iniisip to. Erase! Dapat maging masaya ako sa kanila.
“Hoy! Ano na naman yang iniisip mo? Namimiss mo si Riston noh? Ayeeeeeee” Darlene.
“Di noh! May iniisip lang akong di maganda.”
“Bawal mong mamiss si Riston! Si Raven lang dapat ma miss mo. Team Rami kaya ako.” Faith.
“Matagal na kaming wala ni Raven. Kaya move on na tayo.” I told them.
“Move on? Bakit ka naman mag momove on? Mahal ka kaya ni Raven. Kaya ka nga niya linayuan diba dahil ayaw niyang mapahamak ka?” Faith.
“Yan din ang akala ko non. Pero may iba pang rason. At wag niyo akong tatanungin kung ano dahil di ko sasabihin.”
Yun din ang akala ko non. Na lumayo siya sa akin para sa safety ko pero di naman eh. Plano lang niyang balikan di Rianna kaya nga he doesn’t want me to wait for him.
“Ang daya naman. Kung ayaw mo na kay Raven, edi bigyan mo ng chance si Riston. Hehe” Darlene.
“Aish, ayaw ko muna ng love life.”
“Bitter.” They said in chorus sabay tapon ng throw pillow sa mukha ko. Tinapon ko din yun pabalik sa kanila.
“Manuod nalang tayo ng movie.” Darlene.
“Sige sige. Nice idea.” Faith.
“Kuha muna ako ng ice cream sa ref.”
Nagpunta ako sa kitchen to get some ice cream. Pagbalik ko sa sala. Nakaplay na ang movie.
Moulin Rouge yung pinanuod namin.
Sa simula, boring siya kasi musical. Then nong nasa climax na, nagsi iyakan sina Darlene at Faith. Habang ako naman, im trying to stop my tear from flowing. Pagod na akong umiyak. So I must not cry over this stupid movie.
Parang nakaka relate ako sa movie. Kaso baliktad nga lang sa sitwasyon ko. Yung babae kasi ang lumayo sa lalaki dahil ayaw niya itong mapahamak. Pero di sumuko ang lalaki. Ang mas nakakalungkot ay nong namatay ang babae dahil sa sakit na tuberculosis. (Try to watch Moulin Rouge it’s really a nice movie.)
Pero di naman ako iniwan ni Raven para sa safety ko eh. Dahil nga kay Rianna diba? Aish >,< Ano ba to! Pero bigla kong natanong sa sarili ko, “should I just gave him up like that?” Yes I should give up on him. Kasi magkakaanak na sila. Ayaw ko namang maging kontrabida sa love story nila -,-
“HUHUHUHUHUHUHU ANG SAKIT LUNGS!!!” Darlene.
“Sasabihin ko araw araw kay Ryker na mahal ko siya. Dapat e cherish natin ang every moment na kasama natin ang mga mahal natin dahil di natin alam kung hanggang kaailan sila mabubuhay. Time is precious.” Faith.
“Puro boyfriend niyo lang iniisip niyo. Why not spend your time with your family?”
“Hala friend! Malala ka na. Super bitter ka na. And hello? Wala ang parents natin dito? Kaya sa mga boyfie nalang ibubuhos ang pagmamahal. HAHAHHA” Darlene.
“Whatever.”
“Bitter.” Faith.
“Di ako bitter. Coz I’m better.”
After watching Moulin Rouge, umuwi na sila Faith at Darlene. Kasi 8pm na. At sabi ni Riston I should sleep before 9pm. Dahil good girl ako, susundin ko siya.
Umakyat na ako sa kwarto. Nag pray muna ako na sana maging maayos na ang lahat. Then humiga na ako and Im ready to sleep. Good night.
____________________________
[RAVEN’s POV]
Ewan ko na talaga sa takbo ng problema. >,< I need to see Nami. I badly want to see her. Paano kung dadating na ang araw ng pagtutuos? Paano kong di ko na muli pang mayakap si Nami? Arrrrggggg!!!
Sumakay ako sa kotse at agad na pinaharurot ito patungo sa bahay ko. Coz I wanna see her.
Pagkarating ko sa bahay pinagbuksan agad ako ng guard at dali dali akong pumasok sa loob ng bahay.
“Good evening master.” Manong Philip.
“Good evening din Philip. Nasan si Nami?”
“Tingnan niyo lang ho sa kwarto niya.”
“Sige. Salamat.”
Umakyat na ako sa kwarto niya and when I opened the door, nakita ko siyang mahimbing na natutulog. Umupo ako sa kama niya . Hinaplos ko ang mukha niya. Ang mukhang gusto kong makita araw-araw. Paano kung mawala ako sa mundong to? Di ko na makikitang muli ang mga ngiti niya na bumubuhay sa buong sistema ko.
Humiga ako sa tabi niya at yinakap ko siya.
“Riston? Ikaw ba yan?” she asked with her eyes closed.
Masakit na hindi na ako ang hinahanap niya. Masakit na wala akong lakas ng loob para sabihin sa kanya na ako tong yumayakap sa kanya. Palagi nalang ba akong magnananakaw ng mga sandali?
Instead of answering her question, hinalikan ko nalang siya sa noo niya.
“Salamat Riston ha? Dahil nandyan ka parati para sa akin. You’re my knight in shining armor. Wag na wag mo akong iiwan ha? Kasi pag iniwan mo ako, di ko alam ang gagawin ko. Pagod na akong masaktan. Alam ko namang hinding hindi mo ako sasaktan.” Nakapikit pa rin ang mga mata niya habang sinasabi ang mga salitang yun.
She hugged me. Pero alam ko namang di para sa akin ang mga yakap na yun. Masakit na malamang nasasaktan ko na pala siya ng lubusan. Nang dahil sa sakit na nadulot ko sa kanya, iba na yung taong hinahanap niya. Iba na yung taong gusto niyang makasama. Wala naba talaga ako sa buhay mo Nami? Nasasaktan na ba kita ng sobra? Pero ginagawa ko naman ito para sa kapakanan mo. Dahil mahal na mahal kita.
A tear fell from my eye. Kumalas ako sa pagkakayakap niya sa akin at dali dali akong tumayo at naglakad palabas sa kwarto niya.
“Riston? Saan ka pupunta?” tawag niya sa akin.
Huminto ako pero di ko siya liningon.
“Always smile….
stupid girl.”
Then lumabas na ako sa kwarto niya bago pa bumuhos ang mga traydor kong luha. Nagiging emo ako araw-araw dahil sa pag-ibig nato.
_____________________________
[NAMI’s POV]
“Always smile….
stupid girl.”
O_______O
STUPID GIRL?
Si Raven lang tumatawag sa akin ng ganyan. Bumilis ang tibok ng puso ko. Gusto ko siyang lapitan kaso di ko maigalaw ang katawan ko.
Pagkalabas nya ng kwarto don naman tumulo ang mga luha ko. Iiyak nalang ba ako palagi?
Siya pala yung yumakap sa akin kanina. Ang tanga ko! Kaya pala iba yung amoy. Hindi amoy ni Riston! Ambobo ko. Pero tama na rin siguro yun dahil magkakaanak na sila ni Rianna. Wala na akong lugar sa buhay niya. Baka isang goodbye hug yung binigay niya sa akin kanina.
Pero parang may sariling utak ang katawan ko. Tumayo ako at tumakbo para sundan siya.
“Manong Philip? Nakita niyo ba si Raven?”
“Kakaalis lang nya Miss Nami.”
“Salamat po.”
Tumakbo ako palabas ng bahay at kitang kita ko ang sasakyan niyang papalayo. Nakatayo lang ako don hanggang sa di ko na matanaw ang sasakyan niya.
Mukhang yun na ang huling yakap niya sa akin. Im happy for you and Rianna. Mahalin mo ang magiging anak niyo.
“Miss Nami? Pasok na po kayo. Bawal kayong lumabas mag-isa.” Manong Philip.
Pumasok na ako sa bahay at umayat sa kwarto ko. Di ko alam kung makakatulog pa ba ako sa sitwasyong to.
Bigla tuloy nag play sa tenga ko ang kanta ni KZ Tandinga na Scared To Death.
“I'm scared to death
Now that I'm losin' you
I'm scared to death
Knowin' I can't get through
I'm scared to death
Living this so lonely life without you
Oh baby, I'm scared to death”
Paalam Raven. I just can’t help it, tumulo na naman ang mga luha ko. Baka isang araw wala na akong tubig sa katawan dahil iyak ako ng iyak.
______________________________
[ RISTON’s POV]
Nasa Black Room pa rin ako. Ako lang mag-isa. Pinag-aaralan kong mabuti ang magiging hakbang namin kung paano namin matatalo si Tito Gil. I printed the documents na nasa account niya. It’s already 10pm. Inaantok na ako. Pilit kong iminulat ang mga mata ko kahit antok na antok na ako.
Magtitimpla nalang ako ng kape. Panglaban sa antok!
Bumaba na ako at paakyat naman si Raven.
“Oy Raven.”
“Riston? Alagaan mo siya.”
Di ko na gets ang sinabi ni Raven. Di ko na siya natanong dahil dali dali itong umakyat sa kwarto niya. Kung si Nami ang tinutukoy niya, syempre aalagaan ko.
Nagtimpla ako ng kape at agad ko itong ininom.
Umakyat ako sa Black room pagkatapos kong uminom ng kape. Umupo ako sa harap ng laptop ko. At nasa gilid ng laptop ang mga papers.
Wa epek ata ang kape. TT__TT Inaantok pa rin ako.
*Yawn!*
Di ko na talaga kaya. Matutulog muna ako saglit. zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz -____-
After 1000000000000000000000000000000 minutes, nagising ako. Asan na yung mga documents? Yung laptop ko nasan?
“Ito ba ang hinahanap mo?”
O_______O
I saw Kuya Renzo holding the laptop and the papers.
“Kuya…”
_______________________________
A/N (Author’s Note):
Sorry kung di na ako everyday nag U-UD ^_^V Thank you talaga. 30.1k reads na tayo. THANK YOU SA INYONG LAHAT SA PATULOY NA PAGSUPORTA SA MEET RAVEN BLACK :***
So what can you say?
Tuluyan na kayang masisira ang RAMI love team?
Malalaman na kaya ng mga matatanders kung sino ang traydor?
AHMMM, GUYS? I WANT TO ASK FOR YOUR OPINIONS, GAGAW BA AKO NG BOOK 2 O DI NALANG? HEHE
I love you guys.
Vote, comment and be my friend.
--Hiddenmaiden