"Xing Ah!"
"သူဘာျဖစ္တာလဲ..သက္သာရဲ႕လား.. "
"ဘာျဖစ္ရမလဲ ဒီလိုျဖစ္တယ္ဆိုတာကေလးေမြးထား
သလိုပဲဂရုစိုက္ရတယ္..နင္ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္
Xing ရယ္..ဒီေလာက္ျဖစ္တာေတာင္
ငါ့ကိုphဆက္ေခၚၿပီးထြက္သြားတယ္
ျပန္လာေတာ့ည9:00..ပူပင္ေသာကကို
မရွိဘူးသိလား.."
"မပူဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာတာလဲ"
Xingက အိပ္ရာေပၚမွာတေစာင္းေလးလွဲရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့
Myeonကိုလွမ္းၾကည့္ရင္းေျဖသည္
ၿပီးေတာ့Xiu ဝရံတာဘက္သို႔လက္ဆြဲကာေခၚ
သြားရင္း
"နင္ ဒီည duty off လုပ္ဟာ"
"ဘာ..အို !မျဖစ္ဘူး ဒီည ေဆးရံုမွာငါ
Operation ရွိတယ္"
"တျခား ဆရာဝန္ေတြရွိတယ္ဟာလုပ္မေနစမ္းပါနဲ႔
ငါႏိုင္ငံျခားကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔လိုက္သြားျဖစ္ရင္
ၾကာမယ္ထင္တယ္ မဟုတ္ရင္လည္း ခ်က္ခ်င္း
ျပန္လာမယ္ လုပ္ပါဟာ ေတာင္ေတာင္အီအီ
ေတြအေၾကာင္းမျပပါနဲ႔..သူ႔ကိုဂရုစိုက္ေပးပါ"
"Xing ရယ္ ငါ့မွာလည္းနင္နဲ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရတာ
ဒုကၡသည္လိုလို အိမ္အကူလိုလို နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အထူးကုဆရာဝန္ဆိုတာေတာင္ေမ့ေနၿပီ"
"ေကာင္းတာပဲ..ငါ့မိန္းမေဘးမွာspecial nurse
အျမဲလုပ္ေပး နင့္လစာထက္ သံုးဆေပးမယ္
Limitမရွိဘူးေနာ္ တစ္သက္လံုးေျပာတာ
ဘယ္လိုလဲ???"
"ေသလိုက္ပါလား CEO အစုတ္ပလုတ္ရဲ႕
ငါ့ေယာက်ာၤး ၾကားရင္ နင့္ကိုသူငယ္ခ်င္း
အျဖစ္က ရပ္ခိုင္းလိမ့္မယ္"
Xingကရယ္ရင္းဆံပင္ေတြသပ္ခ်ကာ ဝရံတာ
တန္းေပၚလက္တင္လိုက္သည္
"ငါအခုျပန္သြားမွာ"
"ဘာ!.."
"ကဲပါျပဴးျပဴးျပဲျပဲမလုပ္စမ္းပါနဲ႔ ေပါက္စီမရယ္
အသံကလည္းျပဲပါ့ နင့္ေယာက်ာၤးDae Dae
အတိုင္းပဲ"
"Xingစုတ္ ကူညီခ်င္ေအာင္ေျပာ ငါ့Daeကို
နင္ေျပာစရာမလိုဘူး အခုေနငါ့ထျပန္သြားရင္
ဒုကၡေတြ႕ဦးမယ္ ဟြန္႔"
"ဟုတ္ပါၿပီ ဟာ မေျပာနဲဆိုလည္းမေျပာပါဘူး"
Xingက နာရီၾကည့္ရင္း
"ဒါဆို ငါသြားမယ္"
"Xing Ah!"
Xiuက Xingလက္ေမာင္းအက်ႌစကိုျပန္ဆြဲထားကာ
"ဖက္စက္လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားမွာလည္း
ကိုယ္ပိုင္ companyေတြတည္ေထာင္ထား
ေသးတယ္တစ္ေယာက္တည္းေနၿပီးနင္ဘာေတြ
ျပာေနတာလဲ..ၾကည့္လိုက္ရင္အျမဲတမ္း
ေျပးလြားေနရသလိုပဲ"
"မစပ္စုပါနဲ႔"
"မဟုတ္ေသးဘူးေလXingရယ္ နည္းနည္းေတာ့
သိပါရေစ Myeonကိုေရာ ဒီေလာက္စုတ္ပ်က္ေနတဲ့
ေနရာမွာဘာလို႔ထားတာလဲ..ကိုယ့္မွာတျခား
ဟိုဟာ ဒီဟာ လည္းရွိတာမဟုတ္ပဲနဲ႔ဟယ္
Myeonခဗ်ာ ဝမ္နည္းမယ္ဆိုလည္း
ဝမ္းနည္းစရာ..နင္သူ႔ကိုထားပံုက..."
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ငါဘယ္သူနဲမွမဆက္သြယ္တာ
အဲ့လို စပ္စပ္စုစုေတြမေျဖခ်င္ဘူး"
"နင္နဲ႔ Myeon ခ်စ္သူေတြမဟုတ္လား"
"ဒါ ငါ့ကိစၥပါ"
"နင့္ကိစၥမို႔လို႔နင့္ကိုေမးတာေပါ့..ငါသိတယ္
နင့္ကMyeonထင္ေနသလိုသူ႔ကို မလြဲသာလို႔
ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ထားတာမဟုတ္ဘူး..
တျခားတစ္ေယာက္ကိုမ်ားဂရုစိုက္စရာ
ရွိေသးလို႔လား..ငါေတြးမိသေလာက္ နင္
ဒါလည္းမျဖစ္ႏိုင္ဘူး"
"ဒါဆိုျဖစ္ႏိုင္တာကဘာလဲ"
"နင္ မိန္းမရႈပ္တာလည္းမရွိပဲနဲ႔
ဒီမွာ Myeonကုိဘာလို႔ ေခ်ာင္ထိုးၿပီး
ဂရုမစိုက္ပဲ ထားတာလဲ..သူ႔ထက္အေရးႀကီး
တာရွိ တယ္ဆိုရင္ေတာင္ နင့္ဟာက
ရႈပ္သထက္ရႈပ္ၿပီး မၿပီးႏိုင္တာ"
"အခုရႈပ္ေနတာက နင္ပဲ မယ္Xiumin..အဲ့
ဒါေတြေတြးၿပီးJun Myeonေဘးမွာ
တစ္ညေလာက္ ငုတ္တုပ္ထိုင္ေစာင့္ေပး..
စိတ္မအားေတာ့ ပ်င္းခ်ိန္မရဘူးေပါ့"
"ၾကည့္စမ္း..ဟဲ့..Xing!"
Xiuတားလို႔ေတာင္မဆံုးေသးXingကထြက္သြားၿပီ
ျဖစ္သည္..မိန္းမဆီလာတာမ်ား လူနာသတင္းေမး
လာတာၾကေနတာပဲ..
ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေပမယ့္ အထာမက်တာေတာ့
မေက်နပ္သလိုလို...Myeonေနရာမွာ
Xiuသာဆိုရင္ေတာ့...ကိုအာျပဲ ရွင္ေတာ့မလြယ္
ဘူးမွတ္.....................................................
သူ႔ဘက္ကမရင္းႏွီးေပမယ့္ကိုယ္ကေတာ့ရင္ထဲမွာ
ထာဝရရွိေနသူမို႔သူ႔ရဲ႕ၾကင္နာျခင္းတစ္စံုတစ္ရာမွ
လြဲ၍ဘာမွမလိုခ်င္....
သူရက္စက္သမၽွနာက်င္ခံသားရသည္
သူ႔ဘက္ကရက္စက္တဲ့အျပဳအမူ အေျပာအဆို
ေတြလြင့္စင္လာတိုင္း ေသေလာက္တဲဒဏ္ရာေတြပဲ
ျဖစ္ခဲ့၏..
အနားမွာ Xiu ဘယ္လိုပဲ ေျပရာေျပေၾကာင္းေတြ
ေျပာေနေန သူ႔စကားေတြကိုမေမ့ႏိုင္..
လူကို ျပစ္စလတ္ခတ္ ထားၿပီး ျပန္ခ်င္မွျပန္
ေျပာခ်င္မွေျပာ......
"Xiu !"
"ဟင္.."
"သူ႔မွာ ...အိမ္ေထာင္ေတြဘာေတြမ်ား"
"မဟုတ္တာ Myeonရယ္ Xingကအဲ့လိုေတြ
မရွိပါဘူး အေျပာဆိုးတာ အေနအထိုင္ ေပါ့ပ်က္သလို
ျဖစ္ေနတာပဲရွိတာပါ မိန္းမရႈတ္တာ ဘယ္တုန္းက
မွမရွိခဲ့ပါဘူး "
Xiu ကေန႔လည္ပိုင္းေတာ့တစ္ခါတစ္ခါမွလာကာ
ညေနပိုင္းေတာ့ ပံုမွန္လာတတ္ၿပီး ည8:00
ေလာက္ဆိုျပန္တတ္သည္..
ခုလည္းျပန္မယ္ဆိုၿပီး..မျပန္ျဖစ္ေသးပဲ..
"မိန္းမကိစၥ ျပသာနာ ဘာမွမရွိဘူးဆိုတာေတာ့
ယံုပါ Myeonရယ္"
"ဒါဆို သူအလုပ္အကိုင္ မယ္မယ္ရရမရွိဘူးဆိုၿပီး
အျပင္မွာခ်ည္းပဲရွိေနတာဘာလိုလဲဟင္..ၿပီးေတာ့
သူ Myeonကိုေတာ့ျပည့္စံုေအာင္ထားေပးထား
ပါတယ္..ဒါေတြက သူဘာေတြလုပ္ေနလို႔လဲဟင္"
Xiuက ၾကင္နာတဲအျပံဳးနဲ႔ၾကည့္ေနရင္း..
Zhang Yi Xingဆိုတဲ့
ေယာက်ၤား ဘယ္အရည္အခ်င္းရွိတယ္
ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ ဘာမွမသိ
ရွာတဲ့မိန္းကေလးပါလား...
ခက္တာကသူမကိုယ္တိုင္ကလည္း Xing
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေပမယ့္ ဘယ္လို အစီအစဥ္ေတြေၾကာင့္
Myeonကို ဒီလိုထားမွန္းမသိခဲ့ေတာ့.....
"သူ ဥပေဒ နဲ႔မကင္းတာ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး
ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိေပမယ့္ ဒါကိုလည္း
ယံုလိုက္ပါ Myeonရယ္ေနာ္"
"Xiu ရယ္..Myeon သူနဲ႔မေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး
သူကMyeonကိုသံေယာဇဥ္ဆိုတာေဝးလို႔..ဂရုေတာင္
မစိုက္တာ Myeonသိပါတယ္...တကယ္ေတာ့
မွားယြင္းခဲ့ၾကလို႔သာလက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ..."
"ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုေတြူၿပီး ေနာက္ဘာျဖစ္မလဲ
ႀကိဳေတြးမေနပါနဲ႔ Myeonရယ္..
သူအခု ခရီးသြားေနလို႔ပါ..သူျပန္လာတဲ့အထိေတာ့
ေအးေအးေဆးေဆး ေစာင့္လိုက္ပါMyeonရယ္
ေနာ္...သူခရီးသြားေနတုန္း Myeonကို ေသခ်ာ
ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ Xiu ကိုမွာသြားတာ..
သံေယာဇဥ္ မရွိပဲျဖစ္ပါ့မလား"
Myeon ေခါင္းေလးကိုခါရင္း မ်က္ရည္ေဝ့ျပန္သည္
"Xiu က Myeon အားကိုးစရာမရွိဘူးဆိုၿပီး
စာနာစိတ္နဲ႔ႏွစ္သိမ့္ေနတာ..သူ႔က အဲ့အားနည္း
ခ်က္ကိုေျပာၿပီးအားရေနတဲ့သူ"
"ခက္ေတာ့တာပါပဲ Myeonရယ္"
"မခက္ပါဘူး...Myeon ထြက္သြားမွ သူစိတ္ခ်မ္းသာ
မွာသိလား..Myeonေလ သူ႔ပါးစပ္က ရင့္သီး
တဲ့စကားေတြၾကားရတဲ့ ဆင္းရဲျခင္းထက္
ဘယ္လို ဆင္းရဲတာကိုမွ မေၾကာက္ဘူး"
"အဲ့ဒါ သိလား..Myeon ....Xingကို
အရမ္းခ်စ္ေနတာ"
"ဟင့္ အင္း"
ေခါင္းခါလိုက္တာာကိုၾကည့္ရင္း ..Xiuကျပံဳးကာ
တံခါးဝသို႔ ေလ်ာက္ထြက္သြားသည္...
"ဟင့္အင္း လုပ္မေနပါနဲ႔ Myeonရယ္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္းျပန္ေမးၾကည့္ပါဦး..
ကိုယ္ကလည္း ခ်စ္ေနတယ္..သူ႔မွာလည္း
ကိုယ့္အျပင္ ခ်စ္ရမယ့္သူ မရွိဘူးဆိုရင္..
ခုခ်ိန္မွာ ကိုယ္ခ်စ္သလို မခ်စ္ဘူး
ထင္ရေပမယ့္ သီးခံလိုက္ပါ Xingကအေျပာ
ဆိုးတာပဲရွိတာပါ စိတ္ရင္းေကာင္းပါတယ္"
"ငါမွားခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ေနာင္တေတြနဲ႔
လံုးေထြးပူပန္ေနမယ့္အစား..မိန္းမပဲ Myeonရဲ႕
ျဖစ္ခ်င္တာကို ရေအာင္စည္းရံုးႏိုင္ရမွာေပါ့မဟုတ္
ဘူးလား"
"စည္းရံုးရမယ္"
Xiu ျပန္သြားတဲ့အထိ ေရရြတ္ရင္း
Myeonမဲ့မိသည္..ကိုယ္ကေတာ့အခ်စ္ကို
လိုခ်င္လို႔ဆိုေပမယ့္ သူကေတာ့အဲ့လို႔ထင္မွာမဟုတ္
ႏိုက္ၿပီးရင္းႏိုင္ခ်င္တယ္..ရက္စက္တဲ့စကားေတြ
ေျပာၿပီးရင္းေျပာတယ္..ဒီေန႔ထိလည္း
Myeon မာနမၾက်ီးျပႏိုင္ေသးပါလား....
မက်န္းမာတဲ့မိန္းမကို သံုးရက္အထိ ထားရစ္ခဲ့ၿပီး
ဘယ္ေန႔ျပန္ လာမွန္းမသိတဲ့သူ႔ကို Myeon
နားလည္ဖို႔ ႀကိဳးစားရဦးမည္.....
စက္တီေပၚမွာထိုင္ရင္း နာရီေမာ့ၾကည့္မိေတာ့
9:30ခြဲေနၿပီ..အိပ္မေပ်ာ္ပဲလွဲမေနတတ္သျဖင့္
တံခါးေတြျပန္လိုက္စစ္..ရွင္စရာမရွိတဲ့ ဗီရိုကို
ျပန္ဖြင့္ ျပန္ရွင္း...
ထိုစဥ္... .
"ေဂ်ာင္း..."
တံခါးမွေသာ့ကိုကိုင္ရိုက္ျပစ္လိုက္သလို ညည့္နက္မွ
အသံအက်ယ္ႀကီးျဖစ္သြားသျဖင့္ Myeon
ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားမိသည္..
"Xiu လား"
ေျပာမဲ့သာေျပာတာXiuကညဦးပိုင္းျပန္သြားရင္
ျပန္မလာတတ္ေတာ့ေပ...
"ဂ်က္..ဂ်က္ .."
အသံေတြကမရပ္သျဖင့္ Myeonထိုင္ေနရာမွထကာ
တံခါးဆီသို႔လာခဲ့မိသည္..
သူျပန္လာတာလား...သူျပန္လာတယ္ဆိုလည္း
Myeonတံခါးဖြင့္ေပးစရာမလိုေပ...
သူ႔မွာေသာ့အပိုရွိသျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ဖြင့္ဝင္တာျဖစ္သည္
အခုကဘယ္သူလဲ..????တံခါးလက္ကိုင္ကို ကိုင္ရင္း
Myeon ဖြင္သင့္ မဖြင့္သင့္ စဥ္းစားေနမိသည္..
"ေတာက္.."
"ဂ်ိမ္း..ေဂ်ာင္း.."
ေတာက္ေခါက္သံႏွင့္အတူ တံခါးကိုဆြဲခါျပစ္လိုက္သံ
ထပ္တူၾကားလိုက္ရၿပီး...
"Jun Myeon...ေဟ့..Kim Jun Myeon"
"ဟင္.."
ထူးလိုက္တာမဟုတ္ပဲမယံုႏိုင္သလို ဟင္ကနဲ
ျဖစ္သြားသည္..ၾကားလိုက္တာXingအသံမွန္း
သိသည္ ဒါေပမယ့္ အသံက ေဝဒနာ ခံစားေနရ
တာမ်ိဳးလား ..အာေလး လၽွာေလးျဖင့္...
"Jun Myeon ...ေဟ့.."
"ဂ်ိမ္း.."
Myeonတံခါးကိုကမန္းကတမ္း ဆြဲဖြက့္လိုက္၏..
အထဲကမီးေရာင္ႏွင့္..အျပင္ေလွကား မီးေရာင္ေအာက္
မွာ Xingက တံခါးမွာ ပခံုးတစ္ဖက္ႏွင့္မွီလ်က္...
"မင္း..ဘာလုပ္ေနတာလဲကြာ..ကၽြတ္!"
"ရွင္..ဘာျဖစ္ဘာတာလဲ.."
"ေသာက္တာမ်ားလာလို႔.."
ေဩာ္....Myeon အခုမွသတ္ျပင္းခ်ႏိုင္ကာ..
"ရွင့္မွာ ေသာ့ပါမလာဘူးလား..ခဏေလးေနာ္"
"ေဟ့.."
"ဟင္.."
"ဒီမွာေသာ့.."
ေသာ့ကိုကိုင္ျပတာေတာင္ လက္ကိုမေျမာက္ခ်င္သလို
ခ်က္ခ်င္း ျပန္တြဲက်သြားၿပီး...
"မ်က္လံုးေတြ ေဝေနတယ္ ႏွစ္ရက္လံုးမနားရေသးဘူး
အဲ့ေသာ့ကို အဆင္ေျပေအာင္ မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးကြာ"
ေနာက္တစ္ခါေသာ့ကို ကိုင္ျပေတာ့ တံခါးၾကားထဲမွ
လက္လၽွိုယူၿပီး Myeonဖြင့္ေပးလိုက္ရသည္..
လယ္ကပ္ဆြယ္တာအျဖဴကထင္းေနကာ..
လယ္သာဂ်ာကင္အနက္..ေဘာင္းဘီရွည္အနက္ႏွင့္
Xing ပံုစံက ျဖဴဝင္းတဲ့ အသားအရည္နဲ႔လိုက္ဖက္စြာ
ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ျဖစ္ေနတာေတာင္ ..ၾကည့္ေကာင္းေနစဲပါ
"ဟား..မေသာက္ဘူးတာလဲမဟုတ္ပဲနဲ႔ကြာ"
သူ႔ကိုယ္သူ အားမလို အားမရျဖစ္ေနပံုႏွင့္
ဖြင့္ေပးလိုက္တယ့္ တံခါးကို ပခံုးႏွင့္
ဖိကပ္၍ဝင္လာသည္....
"တကယ္ပဲ အသည္းကၽြမ္းေအာင္ဆြဲေနတဲ့
ဝါရင့္ အရက္သမားႀကီးေတြလို႔ ေသာ့ဖြင့္တာ
လက္ေတြတုန္ေနတယ္..ဟြန္း..ရယ္ရတယ္"
"အို!...လဲကုန္ေတာ့မွာပဲ"
မွီလိုက္မယ္မထင္ေတာ့ အမွတ္တမဲ့ လွည့္ထြက္လိုက္မိသည္..အေနာက္ကေန
သိမ္းက်ံဳးဖက္ၿပီး မွီျပစ္လိုက္သျဖင့္ ကံေကာင္းလို႔
ႏွစ္ေယာက္လံုးမလဲျခင္း..
"မင္းက ဘာျဖစ္တာလဲ. ကိုယ့္ေယာက်ၤားမူးၿပီး
ျပန္လာတာကို နည္းနည္းပါပါး တြဲေခၚဖို႔
မစဥ္းစားဘူးလား.."
"ရွင္က .."
Myeon စကားေျပာမလို႔ ေနာက္ကိုလည္ပင္းေလး
လိမ္၍ လွည့္လိုက္ေပမယ့္ ဘာမွမေျပာျဖစ္ေတာ့ပဲ
ေမ့မူးေစသည့္ Xingရဲ႕အနမ္းမ်ားေၾကာင့္ Myeon
16ႏွစ္သမီးေလးလို ရင္ေတြပရမ္းပတာခုန္ရင္း
သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ.....
"ကိုယ္..ဘယ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ထိုးအိပ္လိုက္လို႔ ရတယ္
သိလား.. ဒါေပမယ့္ မင္းဆီကိုပဲ ျပန္ခ်င္ေနလို႔"
စကားေတြ တိုးလ်စြာဆိုရင္း Xing ကသူ႔
အက်င့္အတိုင္း Myeon ပခံုးေလးကိုကိုင္ကာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္ယူလိုက္သည္...
ၿပီးေတာ့ Myeon မ်က္ႏွာေလးကို မ်က္ေတာင္ဖ်ားေတြဆင္းက်လ်က္
ေလးလံေနပံုရတဲ့ မ်က္ခြံေမွးေမွးျဖင့္ ေငးၾကည့္သည္
ၿပီးေတာ့ Myeon မ်က္ႏွာေလးကို
ေမးေစ့ေလးမွေန၍ မယူကာ တစ္စိမ့္စိမ္ၾကည့္ေနသည္
ဟင့္အင္း...Myeon သူ႔အၾကည့္ေတြကို
ရင္မဆိုင္ရဲဘူး...
"Myeon!.."
ဟင္...သူ..သူ..Myeonလို႔ေခၚလိုက္တာလား
Myeon နားၾကားမွာတာမ်ားလား..သူMyeon
နာမည္ကို ဒီလိုေခၚတာ ပထမဆံုးၾကားဖူးတာပါ
ဘာလို႔Xing အသံက အဲ့ေလာက္ ဆြဲေဆာင္မႈ
ရွိရတာလဲ...
"Myeon!.."
ဟင္...ေခၚ..ေခၚျပန္ပါၿပီ...
" Myeon ..ကိုယ့္ကို ေမာ့ၾကည့္ပါဦး
Myeon ရယ္"
Myeon ကေရာ ဒီေန႔က်မွ ဘာလို႔ ရွက္ေနမိတာလဲ
..ကိုယ္ဝန္ရွိေနတုန္းကေရာ..ကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္
ပက္သက္ခဲ့ရတယ္ဆိုေသာ..စိမ္းသက္မႈေၾကာင့္လား
ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ပထမဆံုး ရည္းစားႏွင့္ ခ်ိႏ္ူေတြ႕သည့္
မိန္းမငယ္ေလးလို...ရင္ခုန္သံေတြေျဗာင္းဆန္ေနရင္း
Xing အသံၾကားတာေတာင္..ဒူးေတြမခိုင္ခ်င္ေတာ့
"ဘယ္ကိုလဲ..."
Myeon ...Xing အၾကည့္ေတြေအာက္က
ရုန္းထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္..Xingက
အတင္းဆြဲခ်ဳပ္ၿပီးဖက္ထားလ်က္......
"မင္းကို ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းၿပီး ဖက္ထားလိုက္ၿပီ
ဆိုရင္ေလ ကိုယ္ေလ..ကိုယ္..ဘာျဖစ္သြား
မွန္း မသိဘူး.."
မူးေနသည္ဆိုေပမယ့္ Xingရဲ႕ခ်ဳပ္ကိုင္မႈေတြက
ၾကံ့ခိုက္ေနဆဲပါ..ေသာ့ဖြင့္လို႔မရေအာင္မူးေနသည့္
သူက..အရက္သမားလို ႀကိဳ႕ထိုးတာ
ရုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ျဖစ္တာ ဘာမွမျဖစ္...
Myeon ပခံုးေလးကို ဖက္လည္းဖက္ထားသည္
မွီလည္းမွီထားသည္..အိပ္ခန္းဆီေလ်ာက္လာေတာ့
သူယိုင္သြားတိုင္း..Myeonလိုက္ယိုင္ကာ
Xingကပဲ Myeonပခံုးကိုဖက္၍
ထိန္းေနေသးသည္...
"ရွင္ တန္းလွဲမခ်နဲ႔ေလ..ခဏထိုင္ဦး..အက်ႌေတြ
ဖိနပ္ေတြခၽြတ္ရဦးမွာ.."
ထိုင္ေနဆိုေတာ့ထိုင္သည္..ဖိနပ္ခၽြတ္ၿပီးအိမ္ေရွ႕
မွာသြားထားၿပီးျပန္လာေတာ့ အိပ္ယာေပၚမွာ
ကန္႔လန္႔ျဖတ္ႀကီးလွဲေနလ်က္ ႏွဖူးေပၚလက္တင္ရင္း
ညိမ္သက္ေနသည္..
ဂ်ာကင္မခၽြတ္ပဲ ဒီတိုင္းအိပ္ေနသည္မို႔ Myeon
သက္ျပင္းခ်ကာ ခုတင္ေအာက္က်ေနသည့္
Xing ေျခေထာက္ေတြကို အသာေလးမက
ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္..
ေနာက္ထပ္ဟိုဘက္ကသြားၿပီ...သူ႔ေခါင္းကို
ေခါင္းရင္းေရာက္ေအာင္ မေရြ႕ေနသည့္ေနာက္မွာ
ပခံုးသာသာေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့..စီးထားတဲ့
Myeonရဲ႕ဆံႏြယ္ေတြ..သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ
ၿပိဳက်သြားသျဖင့္..
"ဟင္.."
"အား!..."
Xingရဲ႕လက္တစ္ဖက္လႈပ္ရွားသြားခဲ့ၿပီး
Myeon ဆံပင္ေတြကို ဖမ္းဆုပ္လိုက္ေတာ့
ေဆာင့္ဆြဲလိုက္သလိုျဖစ္သြားသည္..
"Myeon...Sorrry..!"
သူပါ အမူးေတြဘာေတြ ေျပသြားသလားမသိ
Myeon ဆံပင္ေတြကိုကမန္းကတန္းလြတ္
ၿပီး လက္ကို႔ပန္ဆြဲထားကာ..
"အရမ္းနာသြားလား.."
"ရပါတယ္..Myeon ရွင့္ကို ေခါင္းအံုးေပၚရႊ႕မလိုလုပ္ေနတာ"
"ဟုတ္လား.."
ေခါင္းအံုးေပၚသို႔ သူ႔ဘာသာတို႔ေရႊ႕ရင္း ႏွဖူးမွ
ဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္သပ္တင္လိုက္သည္...
"ကိုယ္အရမ္းပင္ပန္းလာတာ...ခရီးကလည္းပန္း
စိတ္ကလည္းမၾကည္တာနဲ႔..အိမ္မွာ ဝင္ၿပီးေမာ့လိုက္
တာမ်ားသြားတယ္.."
"ဘယ္ အိမ္မွာလဲ.."
Myeonရုတ္တရက္ေမးေတာ့ ခဏအံ့ဩဟန္ျဖစ္သြားလ်က္...
"ေဩာ္..သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာပါ...ဒါနဲ႔
မင္းကမအိပ္ေသးဘူးလား..ကိုယ့္ကိုေစာင့္ေနတာလား"
"ရွင္က ဘယ္ေန႔ျပန္လာမွန္းမွမသိတာ..Myeon
ကဘာလို႔ေစာင့္ရမွာလဲ..မအိပ္ခ်င္ေသးလို႔
မအိပ္သးတာ..ရွင္ပင္ပန္းလာတယ္မဟုတ္လား
အိပ္ေလ..တစ္ခုခုစားဦးမလား.."
ကိုင္ထားသည့္လက္ကိုရုန္းေနေတာ့ Xing
ကပိုၿပီး ဖိဆုပ္ထားကာ...
"ဒီအခ်ိန္ႀကီး ကိုယ္ကဘာစားရမွာလဲ??"
"မသိဘူးေလ.."
"Myeon!.."
မ်က္ဝန္းခ်င္းဆံုသြားေတာ့..သူ႔မ်က္ဝန္းမွာ
တစ္ခါမွမျမင္ဘူးေသာ ..ၾကည္စင္ေသာ
ႏူးညံ့ျခင္းမ်ားျဖင့္..
"မင္း အရင္တုန္းက ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး
တစ္ခါမွ မသိမျမင္ဘူးတဲ့လူကိုေတာင္
စကားေျပာတာရင္းႏွီးတယ္..ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္"
"အဲ့တုန္းက ရွင္က ကၽြန္မေကၽြးတာ စားေနရတဲ့
သူေလ. .."
"ေဩာ္.."
Xing ကရႊဲ့တာလား..အတည္လားေတာ့မသိ
ဘယ္လိုရုန္းရုန္းလြတ္ေျမာက္ျခင္မရွိတဲ့ လက္ကို ေဆာက့္ရုန္းရင္း Myeon အသံေလးေတြ
ေဒါသသံပါလာသည္.....
"အခုကၽြန္မက.. ရွင္ေပးတာယူ.. ေကၽြးတာစား
ေနရတဲ့ဘဝ..."
"ဒါ့ၾကာင့္ ဆက္ဆံေရး က်ဲတာလား..."
Xing မ်က္ႏွာမွာမထိတထိ အျပံဳးေတြျဖစ္ေပၚကာ
လက္ကိုကိုင္ထားရာကေန..တစ္ကိုယ္လံုးပါေအာင္
ဖိဆြဲလိုက္သျဖင့္..Myeon .. Xingရဲ႕
ရင္ဘတ္ေပၚ ကုႏ္ူးကုန္းကြကြေလးက်သြားသည္
ျပန္ရုန္းခ်ိန္မရလိုက္ပဲ...Xingက Myeon
ခါးေလးကို သိမ္းဖက္လိုက္ကာ....
"အခု မင္းေကၽြးတာစားမယ္..ဘာေကၽြးမွာလဲေျပာ"
"Xing ေနာ္"
Myeon ဆံပင္ စည္းထားတာလည္း ေျပက်သြားၿပီ
ျဖစ္ကာ သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းက
ထိကပ္ေတာ့မည္..
ဆံႏြယ္ေတြက ရင္ဘတ္ႏွင့္ လည္ပင္းေတြၾကား
ေဝ့ဝိုက္ၿပိဳက်လ်က္...အဆိုးဆံုးက
ျပံဴးေနသည့္ သူပါးျပင္ေပၚက
လူကိုရူးသြားေလာက္ေစသည့္..
အနီးကပ္ျမင္ေနရသည့္ ပါးခ်ိဳင့္ေလး
မ်ားေၾကာင့္..Myeonရင္ခုန္သံေတြဝုန္းဒိုင္း
က်ဲေနသည္...
"Myeon ..မေနတတ္ဘူး..လြတ္ပါ.."
" မင္း ...အရမ္းလွတာပဲ..."
ပန္းရင့္ေရာင္သန္းေနသည့္ မ်က္ႏွာေလးကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း ဆံႏြယ္ေတြကို ကိုင္လိုက္
ေဆာ့ေနမိလိုက္ႏွင့္..Xing ရင္ခုန္သံေတြ
ျမန္ေနသည္...
"ေျပာေလ..မင္းရဲ႕အရင္တုန္းကပံုစံေလး
ကိုယ္ျပန္ျမင္ခ်င္တယ္..အဲ့တုန္းကေျပာတဲ့
စကားသံေတြနဲ႔ျပန္ေျပာ..."
"ဟင့္အင္း.."
"မင္းေကၽြးတာ စားရမယ့္ ဘဝ အခုကိုယ္ေရာက္
သြားၿပီကြာ ...ေျပာ.."
"ရွင္ ေနာ္ ၿပီးခဲ့တာေတြကို တစ္ကျပန္စၿပီး
အရက္သမားလိုရစ္ေနတာ.."
"မင္းပဲ..ဟိုတုန္းကမင္းေကၽြးတာစားလို႔ ေျပာရဲတာဆို
အခုစားမယ္"
"မသိဘူးသြား..."
"မေကၽြးခ်င္ဘူးလား..."
"ရွင္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ.."
"ကိုယ္လဲမသိဘူး .. ."
Xing က Myeon ခါးေလးကိုဖက္၍ ေစာင္းလွဲ
လိုက္သျဖင့္ Myeon အိပ္ရာေပၚသို႔ ဆင္းသက္ခြင့္
ရသြားသည္....
ဒါေပမယ္....
ရင္ခုန္သံမ်ားနဲ႔ အိပ္စက္ခဲ့တဲ့ည..
.............................................................
အဟမ္း sweetလား မsweetလားေတာ့မသိဘူး
ေတာင္းဆိုတဲ့ခ်စ္ဆံုးေတြကိုသနားလို႔
မနည္း ဆြဲ sweet ထားရတာ ဟိဟိ
ကၽြန္မေတာ့ ကလိကလိ ျဖစ္ေနၿပီ ခ္ခ္
မေန႔ကupမယ္ဆိုၿပီ မ upျဖစ္တာ
ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ သိတယ္မဟုတ္လား
ဒီMyeonXing ကေတာ္က ငပ်င္းေလ
အားေပးၾကတဲ့ခ်စ္ဆံုးေတြ ျမန္ျမန္upဖို႔ ေတာင္းဆိုၾကတဲ့
ခ်စ္ဆံုးေတြ တကယ္ အရမ္း အရမ္း
ခ်စ္ပါတယ္ဗ်ာ
Saranghal moi chargi reader
မြခ်ိ...မြခ်ိ......
"Xing Ah!"
"သူဘာဖြစ်တာလဲ..သက်သာရဲ့လား.. "
"ဘာဖြစ်ရမလဲ ဒီလိုဖြစ်တယ်ဆိုတာကလေးမွေးထား
သလိုပဲဂရုစိုက်ရတယ်..နင်တော်တော်ခက်တယ်
Xing ရယ်..ဒီလောက်ဖြစ်တာတောင်
ငါ့ကိုphဆက်ခေါ်ပြီးထွက်သွားတယ်
ပြန်လာတော့ည9:00..ပူပင်သောကကို
မရွိဘူးသိလား.."
"မပူဘူးလို့ ဘယ်သူပြောတာလဲ"
Xingက အိပ်ရာပေါ်မှာတစောင်းလေးလှဲရင်းအိပ်ပျော်နေတဲ့
Myeonကိုလှမ်းကြည့်ရင်းဖြေသည်
ပြီးတော့Xiu ဝရံတာဘက်သို့လက်ဆွဲကာခေါ်
သွားရင်း
"နင် ဒီည duty off လုပ်ဟာ"
"ဘာ..အို !မျဖစ္ဘူး ဒီည ဆေးရုံမှာငါ
Operation ရှိတယ်"
"တျခား ဆရာဝန်တွေရှိတယ်ဟာလုပ်မနေစမ်းပါနဲ့
ငါနိုင်ငံခြားကိုယ်စားလှယ်တွေနဲ့လိုက်သွားဖြစ်ရင်
ကြာမယ်ထင်တယ် မဟုတ်ရင်လည်း ချက်ချင်း
ပြန်လာမယ် လုပ်ပါဟာ တောင်တောင်အီအီ
တွေအကြောင်းမပြပါနဲ့..သူ့ကိုဂရုစိုက်ပေးပါ"
"Xing ရယ် ငါ့မှာလည်းနင်နဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်ရတာ
ဒုက္ခသည်လိုလို အိမ်အကူလိုလို နဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို
အထူးကုဆရာဝန်ဆိုတာတောင်မေ့နေပြီ"
"ကောင်းတာပဲ..ငါ့မိန်းမဘေးမှာspecial nurse
အမြဲလုပ်ပေး နင့်လစာထက် သုံးဆပေးမယ်
Limitမရှိဘူးနော် တစ်သက်လုံးပြောတာ
ဘယ္လိုလဲ???"
"သေလိုက်ပါလား CEO အစုတ်ပလုတ်ရဲ့
ငါ့ယောကျာၤး ကြားရင် နင့်ကိုသူငယ်ချင်း
အျဖစ္က ရပ်ခိုင်းလိမ့်မယ်"
Xingကရယ်ရင်းဆံပင်တွေသပ်ချကာ ဝရံတာ
တန်းပေါ်လက်တင်လိုက်သည်
"ငါအခုပြန်သွားမှာ"
"ဘာ!.."
"ကဲပါပြူးပြူးပြဲပြဲမလုပ်စမ်းပါနဲ့ ပေါက်စီမရယ်
အသံကလည်းပြဲပါ့ နင့်ယောကျာၤးDae Dae
အတိုင်းပဲ"
"Xingစုတ် ကူညီချင်အောင်ပြော ငါ့Daeကို
နင်ပြောစရာမလိုဘူး အခုနေငါ့ထပြန်သွားရင်
ဒုက္ခတွေ့ဦးမယ် ဟွန့်"
"ဟုတ်ပါပြီ ဟာ မပြောနဲဆိုလည်းမပြောပါဘူး"
Xingက နာရီကြည့်ရင်း
"ဒါဆို ငါသွားမယ်"
"Xing Ah!"
Xiuက Xingလက်မောင်းအကျႌစကိုပြန်ဆွဲထားကာ
"ဖက်စက်လုပ်ငန်းတွေနဲ့ နိုင်ငံခြားမှာလည်း
ကိုယ်ပိုင် companyတွေတည်ထောင်ထား
သေးတယ်တစ်ယောက်တည်းနေပြီးနင်ဘာတွေ
ပြာနေတာလဲ..ကြည့်လိုက်ရင်အမြဲတမ်း
ပြေးလွားနေရသလိုပဲ"
"မစပ်စုပါနဲ့"
"မဟုတ်သေးဘူးလေXingရယ် နည်းနည်းတော့
သိပါရေစ Myeonကိုရော ဒီလောက်စုတ်ပျက်နေတဲ့
နေရာမှာဘာလို့ထားတာလဲ..ကိုယ့်မှာတခြား
ဟိုဟာ ဒီဟာ လည်းရှိတာမဟုတ်ပဲနဲ့ဟယ်
Myeonခဗ်ာ ဝမ်နည်းမယ်ဆိုလည်း
ဝမ်းနည်းစရာ..နင်သူ့ကိုထားပုံက..."
"အဲ့ဒါကြောင့်ငါဘယ်သူနဲမှမဆက်သွယ်တာ
အဲ့လို စပ်စပ်စုစုတွေမဖြေချင်ဘူး"
"နင်နဲ့ Myeon ချစ်သူတွေမဟုတ်လား"
"ဒါ ငါ့ကိစ္စပါ"
"နင့်ကိစ္စမို့လို့နင့်ကိုမေးတာပေါ့..ငါသိတယ်
နင့်ကMyeonထင်နေသလိုသူ့ကို မလွဲသာလို့
ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်ထားတာမဟုတ်ဘူး..
တခြားတစ်ယောက်ကိုများဂရုစိုက်စရာ
ရှိသေးလို့လား..ငါတွေးမိသလောက် နင်
ဒါလည်းမဖြစ်နိုင်ဘူး"
"ဒါဆိုဖြစ်နိုင်တာကဘာလဲ"
"နင် မိန်းမရှုပ်တာလည်းမရှိပဲနဲ့
ဒီမွာ Myeonကိုဘာလို့ ချောင်ထိုးပြီး
ဂရုမစိုက်ပဲ ထားတာလဲ..သူ့ထက်အရေးကြီး
တာရွိ တယ်ဆိုရင်တောင် နင့်ဟာက
ရှုပ်သထက်ရှုပ်ပြီး မပြီးနိုင်တာ"
"အခုရှုပ်နေတာက နင်ပဲ မယ်Xiumin..အဲ့
ဒါတွေတွေးပြီးJun Myeonဘေးမှာ
တစ်ညလောက် ငုတ်တုပ်ထိုင်စောင့်ပေး..
စိတ်မအားတော့ ပျင်းချိန်မရဘူးပေါ့"
"ကြည့်စမ်း..ဟဲ့..Xing!"
Xiuတားလို့တောင်မဆုံးသေးXingကထွက်သွားပြီ
ဖြစ်သည်..မိန်းမဆီလာတာများ လူနာသတင်းမေး
လာတာကြနေတာပဲ..
ကိုယ့်သူငယ်ချင်းပေမယ့် အထာမကျတာတော့
မကျေနပ်သလိုလို...Myeonနေရာမှာ
Xiuသာဆိုရင်တော့...ကိုအာပြဲ ရှင်တော့မလွယ်
ဘူးမှတ်.....................................................
သူ့ဘက်ကမရင်းနှီးပေမယ့်ကိုယ်ကတော့ရင်ထဲမှာ
ထာဝရရှိနေသူမို့သူ့ရဲ့ကြင်နာခြင်းတစ်စုံတစ်ရာမှ
လွဲ၍ဘာမှမလိုချင်....
သူရက်စက်သမျှနာကျင်ခံသားရသည်
သူ့ဘက်ကရက်စက်တဲ့အပြုအမူ အပြောအဆို
တွေလွင့်စင်လာတိုင်း သေလောက်တဲဒဏ်ရာတွေပဲ
ဖြစ်ခဲ့၏..
အနားမွာ Xiu ဘယ္လိုပဲ ပြေရာပြေကြောင်းတွေ
ပြောနေနေ သူ့စကားတွေကိုမမေ့နိုင်..
လူကို ပြစ်စလတ်ခတ် ထားပြီး ပြန်ချင်မှပြန်
ပြောချင်မှပြော......
"Xiu !"
"ဟင်.."
"သူ့မှာ ...အိမ်ထောင်တွေဘာတွေများ"
"မဟုတ္တာ Myeonရယ် Xingကအဲ့လိုတွေ
မရွိပါဘူး အပြောဆိုးတာ အနေအထိုင် ပေါ့ပျက်သလို
ဖြစ်နေတာပဲရှိတာပါ မိန်းမရှုတ်တာ ဘယ်တုန်းက
မွမရွိခဲ့ပါဘူး "
Xiu ကနေ့လည်ပိုင်းတော့တစ်ခါတစ်ခါမှလာကာ
ညနေပိုင်းတော့ ပုံမှန်လာတတ်ပြီး ည8:00
လောက်ဆိုပြန်တတ်သည်..
ခုလည်းပြန်မယ်ဆိုပြီး..မပြန်ဖြစ်သေးပဲ..
"မိန်းမကိစ္စ ပြသာနာ ဘာမှမရှိဘူးဆိုတာတော့
ယုံပါ Myeonရယ်"
"ဒါဆို သူအလုပ်အကိုင် မယ်မယ်ရရမရှိဘူးဆိုပြီး
အပြင်မှာချည်းပဲရှိနေတာဘာလိုလဲဟင်..ပြီးတော့
သူ Myeonကိုတော့ပြည့်စုံအောင်ထားပေးထား
ပါတယ်..ဒါတွေက သူဘာတွေလုပ်နေလို့လဲဟင်"
Xiuက ကြင်နာတဲအပြုံးနဲ့ကြည့်နေရင်း..
Zhang Yi Xingဆိုတဲ့
ယောကျၤား ဘယ်အရည်အချင်းရှိတယ်
ဘယ်လောက်ချမ်းသာတယ်ဆိုတာ ဘာမွမသိ
ရှာတဲ့မိန်းကလေးပါလား...
ခက်တာကသူမကိုယ်တိုင်ကလည်း Xing
သူငယ်ချင်းဖြစ်ပေမယ့် ဘယ္လို အစီအစဉ်တွေကြောင့်
Myeonကို ဒီလိုထားမှန်းမသိခဲ့တော့.....
"သူ ဥပေဒ နဲ့မကင်းတာ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး
ဘာလုပ်နေမှန်းမသိပေမယ့် ဒါကိုလည်း
ယုံလိုက်ပါ Myeonရယ်နော်"
"Xiu ရယ်..Myeon သူနဲ့မနေချင်တော့ပါဘူး
သူကMyeonကိုသံယောဇဉ်ဆိုတာဝေးလို့..ဂရုတောင်
မစိုက္တာ Myeonသိပါတယ်...တကယ်တော့
မှားယွင်းခဲ့ကြလို့သာလက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့တာပါ..."
"ဖြစ်ခဲ့တာတွေကိုတွေူပြီး နောက်ဘာဖြစ်မလဲ
ကြိုတွေးမနေပါနဲ့ Myeonရယ်..
သူအခု ခရီးသွားနေလို့ပါ..သူပြန်လာတဲ့အထိတော့
အေးအေးဆေးဆေး စောင့်လိုက်ပါMyeonရယ်
နော်...သူခရီးသွားနေတုန်း Myeonကို သေချာ
စောင့်ရှောက်ဖို့ Xiu ကိုမွာသြားတာ..
သံယောဇဉ် မရှိပဲဖြစ်ပါ့မလား"
Myeon ခေါင်းလေးကိုခါရင်း မျက်ရည်ဝေ့ပြန်သည်
"Xiu က Myeon အားကိုးစရာမရှိဘူးဆိုပြီး
စာနာစိတ်နဲ့နှစ်သိမ့်နေတာ..သူ့က အဲ့အားနည်း
ချက်ကိုပြောပြီးအားရနေတဲ့သူ"
"ခက်တော့တာပါပဲ Myeonရယ်"
"မခက်ပါဘူး...Myeon ထြက္သြားမွ သူစိတ်ချမ်းသာ
မွာသိလား..Myeonလေ သူ့ပါးစပ်က ရင့်သီး
တဲ့စကားတွေကြားရတဲ့ ဆင်းရဲခြင်းထက်
ဘယ္လို ဆင်းရဲတာကိုမှ မကြောက်ဘူး"
"အဲ့ဒါ သိလား..Myeon ....Xingကို
အရမ်းချစ်နေတာ"
"ဟင့် အင်း"
ခေါင်းခါလိုက်တာာကိုကြည့်ရင်း ..Xiuကပြုံးကာ
တံခါးဝသို့ လျောက်ထွက်သွားသည်...
"ဟင့်အင်း လုပ်မနေပါနဲ့ Myeonရယ်
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်းပြန်မေးကြည့်ပါဦး..
ကိုယ်ကလည်း ချစ်နေတယ်..သူ့မှာလည်း
ကိုယ့်အပြင် ချစ်ရမယ့်သူ မရှိဘူးဆိုရင်..
ခုချိန်မှာ ကိုယ္ခ်စ္သလို မခ်စ္ဘူး
ထင်ရပေမယ့် သီးခံလိုက်ပါ Xingကအပြော
ဆိုးတာပဲရွိတာပါ စိတ်ရင်းကောင်းပါတယ်"
"ငါမှားခဲ့တယ် ဆိုတဲ့နောင်တတွေနဲ့
လုံးထွေးပူပန်နေမယ့်အစား..မိန်းမပဲ Myeonရဲ့
ဖြစ်ချင်တာကို ရအောင်စည်းရုံးနိုင်ရမှာပေါ့မဟုတ်
ဘူးလား"
"စည်းရုံးရမယ်"
Xiu ပြန်သွားတဲ့အထိ ရေရွတ်ရင်း
Myeonမဲ့မိသည်..ကိုယ္ကေတာ့အခ်စ္ကို
လိုချင်လို့ဆိုပေမယ့် သူကတော့အဲ့လို့ထင်မှာမဟုတ်
နိုက်ပြီးရင်းနိုင်ချင်တယ်..ရက်စက်တဲ့စကားတွေ
ပြောပြီးရင်းပြောတယ်..ဒီနေ့ထိလည်း
Myeon မာနမကြျီးပြနိုင်သေးပါလား....
မကျန်းမာတဲ့မိန်းမကို သုံးရက်အထိ ထားရစ်ခဲ့ပြီး
ဘယ်နေ့ပြန် လာမှန်းမသိတဲ့သူ့ကို Myeon
နားလည်ဖို့ ကြိုးစားရဦးမည်.....
စက်တီပေါ်မှာထိုင်ရင်း နာရီမော့ကြည့်မိတော့
9:30ခွဲနေပြီ..အိပ်မပျော်ပဲလှဲမနေတတ်သဖြင့်
တံခါးတွေပြန်လိုက်စစ်..ရှင်စရာမရှိတဲ့ ဗီရိုကို
ပြန်ဖွင့် ပြန်ရှင်း...
ထိုစဉ်... .
"ဂျောင်း..."
တံခါးမှသော့ကိုကိုင်ရိုက်ပြစ်လိုက်သလို ညည့်နက်မှ
အသံအကျယ်ကြီးဖြစ်သွားသဖြင့် Myeon
ထိတ္ကနဲ ဖြစ်သွားမိသည်..
"Xiu လား"
ပြောမဲ့သာပြောတာXiuကညဦးပိုင်းပြန်သွားရင်
ပြန်မလာတတ်တော့ပေ...
"ဂျက်..ဂျက် .."
အသံတွေကမရပ်သဖြင့် Myeonထိုင်နေရာမှထကာ
တံခါးဆီသို့လာခဲ့မိသည်..
သူပြန်လာတာလား...သူပြန်လာတယ်ဆိုလည်း
Myeonတံခါးဖွင့်ပေးစရာမလိုပေ...
သူ့မှာသော့အပိုရှိသဖြင့် ကိုယ်တိုင်ဖွင့်ဝင်တာဖြစ်သည်
အခုကဘယ္သူလဲ..????တံခါးလက်ကိုင်ကို ကိုင်ရင်း
Myeon ဖွင်သင့် မဖွင့်သင့် စဉ်းစားနေမိသည်..
"တောက်.."
"ဂျိမ်း..ဂျောင်း.."
တောက်ခေါက်သံနှင့်အတူ တံခါးကိုဆွဲခါပြစ်လိုက်သံ
ထပ်တူကြားလိုက်ရပြီး...
"Jun Myeon...ဟေ့..Kim Jun Myeon"
"ဟင်.."
ထူးလိုက်တာမဟုတ်ပဲမယုံနိုင်သလို ဟင်ကနဲ
ဖြစ်သွားသည်..ကြားလိုက်တာXingအသံမှန်း
သိသည် ဒါပေမယ့် အသံက ဝေဒနာ ခံစားနေရ
တာမျိုးလား ..အာလေး လျှာလေးဖြင့်...
"Jun Myeon ...ဟေ့.."
"ဂျိမ်း.."
Myeonတံခါးကိုကမန်းကတမ်း ဆွဲဖွက့်လိုက်၏..
အထဲကမီးရောင်နှင့်..အပြင်လှေကား မီးရောင်အောက်
မွာ Xingက တံခါးမွာ ပခုံးတစ်ဖက်နှင့်မှီလျက်...
"မင်း..ဘာလုပ်နေတာလဲကွာ..ကျွတ်!"
"ရှင်..ဘာဖြစ်ဘာတာလဲ.."
"သောက်တာများလာလို့.."
ေဩာ်....Myeon အခုမှသတ်ပြင်းချနိုင်ကာ..
"ရှင့်မှာ သော့ပါမလာဘူးလား..ခဏလေးနော်"
"ဟေ့.."
"ဟင်.."
"ဒီမှာသော့.."
သော့ကိုကိုင်ပြတာတောင် လက်ကိုမမြောက်ချင်သလို
ချက်ချင်း ပြန်တွဲကျသွားပြီး...
"မျက်လုံးတွေ ဝေနေတယ် နှစ်ရက်လုံးမနားရသေးဘူး
အဲ့သော့ကို အဆင်ပြေအောင် မဖွင့်နိုင်တော့ဘူးကွာ"
နောက်တစ်ခါသော့ကို ကိုင်ပြတော့ တံခါးကြားထဲမှ
လက်လျှိုယူပြီး Myeonဖွင့်ပေးလိုက်ရသည်..
လယ်ကပ်ဆွယ်တာအဖြူကထင်းနေကာ..
လယ်သာဂျာကင်အနက်..ဘောင်းဘီရှည်အနက်နှင့်
Xing ပုံစံက ဖြူဝင်းတဲ့ အသားအရည်နဲ့လိုက်ဖက်စွာ
ယိုင်နဲ့နဲ့ ဖြစ်နေတာတောင် ..ကြည့်ကောင်းနေစဲပါ
"ဟား..မသောက်ဘူးတာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့ကွာ"
သူ့ကိုယ်သူ အားမလို အားမရဖြစ်နေပုံနှင့်
ဖွင့်ပေးလိုက်တယ့် တံခါးကို ပခုံးနှင့်
ဖိကပ်၍ဝင်လာသည်....
"တကယ်ပဲ အသည်းကျွမ်းအောင်ဆွဲနေတဲ့
ဝါရင့် အရက်သမားကြီးတွေလို့ သော့ဖွင့်တာ
လက်တွေတုန်နေတယ်..ဟွန်း..ရယ်ရတယ်"
"အို!...လဲကုန်တော့မှာပဲ"
မှီလိုက်မယ်မထင်တော့ အမွတ္တမဲ့ လှည့်ထွက်လိုက်မိသည်..အေနာက္ကေန
သိမ်းကျုံးဖက်ပြီး မှီပြစ်လိုက်သဖြင့် ကံကောင်းလို့
နှစ်ယောက်လုံးမလဲခြင်း..
"မင်းက ဘာဖြစ်တာလဲ. ကိုယ့်ယောကျၤားမူးပြီး
ပြန်လာတာကို နည်းနည်းပါပါး တွဲခေါ်ဖို့
မစဉ်းစားဘူးလား.."
"ရှင်က .."
Myeon စကားပြောမလို့ နောက်ကိုလည်ပင်းလေး
လိမ်၍ လှည့်လိုက်ပေမယ့် ဘာမှမပြောဖြစ်တော့ပဲ
မေ့မူးစေသည့် Xingရဲ့အနမ်းများကြောင့် Myeon
16နှစ်သမီးလေးလို ရင်တွေပရမ်းပတာခုန်ရင်း
သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ.....
"ကိုယ်..ဘယ်မှာဖြစ်ဖြစ် ထိုးအိပ်လိုက်လို့ ရတယ်
သိလား.. ဒါပေမယ့် မင်းဆီကိုပဲ ပြန်ချင်နေလို့"
စကားတွေ တိုးလျစွာဆိုရင်း Xing ကသူ့
အကျင့်အတိုင်း Myeon ပခုံးလေးကိုကိုင်ကာ
မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ယူလိုက်သည်...
ပြီးတော့ Myeon မျက်နှာလေးကို မျက်တောင်ဖျားတွေဆင်းကျလျက်
လေးလံနေပုံရတဲ့ မျက်ခွံမှေးမှေးဖြင့် ငေးကြည့်သည်
ပြီးတော့ Myeon မျက်နှာလေးကို
မေးစေ့လေးမှနေ၍ မယူကာ တစ်စိမ့်စိမ်ကြည့်နေသည်
ဟင့်အင်း...Myeon သူ့အကြည့်တွေကို
ရင်မဆိုင်ရဲဘူး...
"Myeon!.."
ဟင်...သူ..သူ..Myeonလို့ခေါ်လိုက်တာလား
Myeon နားကြားမှာတာများလား..သူMyeon
နာမည်ကို ဒီလိုခေါ်တာ ပထမဆုံးကြားဖူးတာပါ
ဘာလို့Xing အသံက အဲ့လောက် ဆွဲဆောင်မှု
ရွိရတာလဲ...
"Myeon!.."
ဟင်...ခေါ်..ခေါ်ပြန်ပါပြီ...
" Myeon ..ကိုယ့်ကို မော့ကြည့်ပါဦး
Myeon ရယ်"
Myeon ကေရာ ဒီနေ့ကျမှ ဘာလို့ ရှက်နေမိတာလဲ
..ကိုယ်ဝန်ရှိနေတုန်းကရော..ကိုယ်ဝန်ကြောင့်
ပက်သက်ခဲ့ရတယ်ဆိုသော..စိမ်းသက်မှုကြောင့်လား
ခုချိန်မှာတော့ ပထမဆုံး ရည်းစားနှင့် ချိန်ူတွေ့သည့်
မိန်းမငယ်လေးလို...ရင်ခုန်သံတွေဗြောင်းဆန်နေရင်း
Xing အသံကြားတာတောင်..ဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့
"ဘယ္ကိုလဲ..."
Myeon ...Xing အကြည့်တွေအောက်က
ရုန်းထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားပေမယ့်..Xingက
အတင်းဆွဲချုပ်ပြီးဖက်ထားလျက်......
"မင်းကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး ဖက်ထားလိုက်ပြီ
ဆိုရင်လေ ကိုယ်လေ..ကိုယ်..ဘာဖြစ်သွား
မှန်း မသိဘူး.."
မူးနေသည်ဆိုပေမယ့် Xingရဲ့ချုပ်ကိုင်မှုတွေက
ကြံ့ခိုက်နေဆဲပါ..သော့ဖွင့်လို့မရအောင်မူးနေသည့်
သူက..အရက္သမားလို ကြို့ထိုးတာ
ရုပ်ပျက် ဆင်းပျက်ဖြစ်တာ ဘာမှမဖြစ်...
Myeon ပခုံးလေးကို ဖက်လည်းဖက်ထားသည်
မှီလည်းမှီထားသည်..အိပ်ခန်းဆီလျောက်လာတော့
သူယိုင်သွားတိုင်း..Myeonလိုက်ယိုင်ကာ
Xingကပဲ Myeonပခုံးကိုဖက်၍
ထိန်းနေသေးသည်...
"ရှင် တန်းလှဲမချနဲ့လေ..ခဏထိုင်ဦး..အကျႌတွေ
ဖိနပ်တွေချွတ်ရဦးမှာ.."
ထိုင်နေဆိုတော့ထိုင်သည်..ဖိနပ်ချွတ်ပြီးအိမ်ရှေ့
မှာသွားထားပြီးပြန်လာတော့ အိပ်ယာပေါ်မှာ
ကန့်လန့်ဖြတ်ကြီးလှဲနေလျက် နှဖူးပေါ်လက်တင်ရင်း
ညိမ်သက်နေသည်..
ဂျာကင်မချွတ်ပဲ ဒီတိုင်းအိပ်နေသည်မို့ Myeon
သက်ပြင်းချကာ ခုတင်အောက်ကျနေသည့်
Xing ခြေထောက်တွေကို အသာလေးမက
ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်..
နောက်ထပ်ဟိုဘက်ကသွားပြီ...သူ့ခေါင်းကို
ခေါင်းရင်းရောက်အောင် မရွေ့နေသည့်နောက်မှာ
ပခုံးသာသာရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့..စီးထားတဲ့
Myeonရဲ့ဆံနွယ်တွေ..သူ့မျက်နှာပေါ်
ပြိုကျသွားသဖြင့်..
"ဟင်.."
"အား!..."
Xingရဲ့လက်တစ်ဖက်လှုပ်ရှားသွားခဲ့ပြီး
Myeon ဆံပင်တွေကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်တော့
ဆောင့်ဆွဲလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်..
"Myeon...Sorrry..!"
သူပါ အမူးတွေဘာတွေ ပြေသွားသလားမသိ
Myeon ဆံပင်တွေကိုကမန်းကတန်းလွတ်
ပြီး လက်ကို့ပန်ဆွဲထားကာ..
"အရမ်းနာသွားလား.."
"ရပါတယ်..Myeon ရှင့်ကို ခေါင်းအုံးပေါ်ရွ့ှမလိုလုပ်နေတာ"
"ဟုတ္လား.."
ခေါင်းအုံးပေါ်သို့ သူ့ဘာသာတို့ရွှေ့ရင်း နှဖူးမှ
ဆံပင်တွေကို လက်ဖြင့်သပ်တင်လိုက်သည်...
"ကိုယ်အရမ်းပင်ပန်းလာတာ...ခရီးကလည်းပန်း
စိတ်ကလည်းမကြည်တာနဲ့..အိမ်မှာ ဝင်ပြီးမော့လိုက်
တာများသွားတယ်.."
"ဘယ် အိမ်မှာလဲ.."
Myeonရုတ်တရက်မေးတော့ ခဏအံ့ဩဟန်ဖြစ်သွားလျက်...
"ေဩာ်..သူငယ်ချင်းအိမ်မှာပါ...ဒါနဲ့
မင်းကမအိပ်သေးဘူးလား..ကိုယ့်ကိုစောင့်နေတာလား"
"ရှင်က ဘယ်နေ့ပြန်လာမှန်းမှမသိတာ..Myeon
ကဘာလို့စောင့်ရမှာလဲ..မအိပ်ချင်သေးလို့
မအိပ်သးတာ..ရှင်ပင်ပန်းလာတယ်မဟုတ်လား
အိပ်လေ..တစ္ခုခုစားဦးမလား.."
ကိုင်ထားသည့်လက်ကိုရုန်းနေတော့ Xing
ကပိုပြီး ဖိဆုပ္ထားကာ...
"ဒီအချိန်ကြီး ကိုယ္ကဘာစားရမွာလဲ??"
"မသိဘူးလေ.."
"Myeon!.."
မျက်ဝန်းချင်းဆုံသွားတော့..သူ့မျက်ဝန်းမှာ
တစ်ခါမှမမြင်ဘူးသော ..ကြည်စင်သော
နူးညံ့ခြင်းများဖြင့်..
"မင်း အရင်တုန်းက ဒီလိုမဟုတ်ပါဘူး
တစ်ခါမှ မသိမမြင်ဘူးတဲ့လူကိုတောင်
စကားပြောတာရင်းနှီးတယ်..ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"
"အဲ့တုန်းက ရှင်က ကျွန်မကျေွးတာ စားနေရတဲ့
သူလေ. .."
"ေဩာ်.."
Xing ကရွှဲ့တာလား..အတည်လားတော့မသိ
ဘယ်လိုရုန်းရုန်းလွတ်မြောက်ခြင်မရှိတဲ့ လက္ကို ဆောက့်ရုန်းရင်း Myeon အသံလေးတွေ
ဒေါသသံပါလာသည်.....
"အခုကျွန်မက.. ရှင်ပေးတာယူ.. ကျေွးတာစား
နေရတဲ့ဘဝ..."
"ဒါ့ကြာင့် ဆက်ဆံရေး ကျဲတာလား..."
Xing မျက်နှာမှာမထိတထိ အပြုံးတွေဖြစ်ပေါ်ကာ
လက်ကိုကိုင်ထားရာကနေ..တစ်ကိုယ်လုံးပါအောင်
ဖိဆွဲလိုက်သဖြင့်..Myeon .. Xingရဲ့
ရင်ဘတ်ပေါ် ကုန်ူးကုန်းကွကွလေးကျသွားသည်
ပြန်ရုန်းချိန်မရလိုက်ပဲ...Xingက Myeon
ခါးလေးကို သိမ်းဖက်လိုက်ကာ....
"အခု မင်းကျေွးတာစားမယ်..ဘာကျေွးမှာလဲပြော"
"Xing နော်"
Myeon ဆံပင် စည်းထားတာလည်း ပြေကျသွားပြီ
ဖြစ်ကာ သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ မျက်နှာချင်းက
ထိကပ်တော့မည်..
ဆံနွယ်တွေက ရင်ဘတ်နှင့် လည်ပင်းတွေကြား
ဝေ့ဝိုက်ပြိုကျလျက်...အဆိုးဆုံးက
ပြူံးနေသည့် သူပါးပြင်ပေါ်က
လူကိုရူးသွားလောက်စေသည့်..
အနီးကပ်မြင်နေရသည့် ပါးချိုင့်လေး
များကြောင့်..Myeonရင်ခုန်သံတွေဝုန်းဒိုင်း
ကျဲနေသည်...
"Myeon ..မေနတတ္ဘူး..လွတ်ပါ.."
" မင်း ...အရမ်းလှတာပဲ..."
ပန်းရင့်ရောင်သန်းနေသည့် မျက်နှာလေးကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ဆံနွယ်တွေကို ကိုင်လိုက်
ဆော့နေမိလိုက်နှင့်..Xing ရင်ခုန်သံတွေ
မြန်နေသည်...
"ပြောလေ..မင်းရဲ့အရင်တုန်းကပုံစံလေး
ကိုယ်ပြန်မြင်ချင်တယ်..အဲ့တုန်းကပြောတဲ့
စကားသံတွေနဲ့ပြန်ပြော..."
"ဟင့်အင်း.."
"မင်းကျေွးတာ စားရမယ့် ဘဝ အခုကိုယ်ရောက်
သွားပြီကွာ ...ပြော.."
"ရှင် နော် ပြီးခဲ့တာတွေကို တစ်ကပြန်စပြီး
အရက်သမားလိုရစ်နေတာ.."
"မင်းပဲ..ဟိုတုန်းကမင်းကျေွးတာစားလို့ ပြောရဲတာဆို
အခုစားမယ်"
"မသိဘူးသြား..."
"မကျေွးချင်ဘူးလား..."
"ရှင် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ.."
"ကိုယ်လဲမသိဘူး .. ."
Xing က Myeon ခါးလေးကိုဖက်၍ စောင်းလှဲ
လိုက်သဖြင့် Myeon အိပ်ရာပေါ်သို့ ဆင်းသက်ခွင့်
ရသွားသည်....
ဒါပေမယ်....
ရင်ခုန်သံများနဲ့ အိပ်စက်ခဲ့တဲ့ည..
.............................................................
အဟမ်း sweetလား မsweetလားတော့မသိဘူး
တောင်းဆိုတဲ့ချစ်ဆုံးတွေကိုသနားလို့
မနည်း ဆြဲ sweet ထားရတာ ဟိဟိ
ကျွန်မတော့ ကလိကလိ ဖြစ်နေပြီ ခ်ခ်
မနေ့ကupမယ်ဆိုပြီ မ upဖြစ်တာ
တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ သိတယ္မဟုတ္လား
ဒီMyeonXing ကတော်က ငပျင်းလေ
အားပေးကြတဲ့ချစ်ဆုံးတွေ မြန်မြန်upဖို့ တောင်းဆိုကြတဲ့
ချစ်ဆုံးတွေ တကယ် အရမ်း အရမ်း
ချစ်ပါတယ်ဗျာ
Saranghal moi chargi reader
မွချိ...မွချိ......