PROLOGUE
"He loves me... He loves me not..."
I kept muttering while pulling a petal. Marami akong bulaklak at dahon para lang makasigurado na 'He loves me' ang kalalabasan ng mga pangyayaring ito. Napangisi ako sa naisip ko. Hindi ko lang kasi mapigilan kapag naalala ko ang taong dahilan kung bakit ako nasa gilid ng ilog at may dalang mga bulaklak para lang papakin.
"He loves me... He loves me not..."
Si Adonis Herberto Lograde ang lalaking nakabihag sa aking puso. Magkakapit-bahay kami sa maliit na probinsyang ito. May ari siya ng hacienda dito. Matikas, maganda ang pangangatawan, mabango kahit pawisan. Huuuu nakaka-excite talaga siyang isipin.
"He loves me not..."
Natigilan ako. Hinahanap ko yung isang petal para 'He loves me' yung kakalabasan ng isang dosenang puting rosas na to na ninakaw ko pa sa hardin namin!!
"Uuuuuurg!"
Tinapon ko yung natirang parte ng pagkatao nung huling rosas. Walang kwenta hindi naman positive yung kinalabasan! Niyakap ko nalang ang tuhod ko at hinubad ang tsinelas ko. Maliligo nalang ako mamaya sa ilog para mawala tong disappointment ko. Nakatulala lang ako habang tinitignan ang pagdaloy ng tubig sa kalamadong talon.
"Here... naihulog mo kanina." Natigilan ako ng biglang may petal ng rosas ang nag-appear sa harapan ko hawak-hawak ng kamay ng lalaki. When I looked up I knew the answer.
"He loves me..." I muttered as I looked at his eyes.
---
:D waaaah