Wooooooooo!! party party!!
Nag update na din ako!! sorry guys kung mukhang minadali yung epilogue please message your feedbacks.
Dedicated sa inyong lahat ---
------
Nakanganga lang ako habang nakatingin kay Chase na ngayon ay hawak hawak si Chance. Sila lang naman ang lumabas sa pintong bumukas sa taas.
Nakangiti pa ito na akala mo eh parang wala lang ang mga nangyayari.
tsk..
Nakakulong kaya kami sa bahay! Panu kung may mga masasamang tao sa labas at gusto pala kaming sunugin dito edi nganga kami?! o kaya bigla kaming pagbabarilin mula sa labas? edi tragic ang ending nito? Aba ilang buwan kayang tinamad si author mag update tapos isang tragic na ending lang pala ang hinihintay ng mga readers?? gusto ba talaga ni Chase na isumpa si author ng mga readers?
(^____^V) ( Sorry na po readers!! Mwuahhh!! - Author)
"hi mommy!" nakangiting sabi ni Chase habang pababa sila ni Chance.
aba at talaga atang wala itong kamalay malay na pwede kaming mapahamak dito sa sarili naming bahay kung makangiti.
lukot ang mukhang sinalubong ko sila ni chance.
"nakalock yung buong bahay Chase!! Wala sila nanay Lorie, si Jiro at Lolo. Tayo lang ang nandito.nasan na ba sila? ano bang nangyayari?" sabi ko habang sa loob loob ko eh nakahinga ako ng maluwag dahil nandito si Chase at Chance sa harap ko.
"talaga? Edi mabuti solo pala natin si Chance" ngingisi ngising sabi nito at kunwaring kinausap pa si Chance na tulog na tulog naman.
"CHASE! hindi mo ba ko nadinig? Nakalock ang bahay sa labas panu kung bigla tayong sunugin? o kaya biglang may sumugod satin dito ? o kaya.. .. .. . .. . .. . .. "
"tsk.. baka magising si Chance sa ingay mo mommy"nakapout na sabi ni Chase bago hinele hele si Chance.
napanganga tuloy ako. Ano ba naman Chase? ngayon mo pa talagang napiling mantrip?
"tara umakyat na tayo may ipapakita pa ko sayo"excited na sabi nito at hinila na ako paakyat.
Wala talaga readers kung maging tragic ang istoryang ito wala kayong dapat sisihin kundi si Chase at hindi si author ha! akala nya ata nagbibiro lang ako eh!!
"iiwan natin si chance magisa dito?" tarantang tanong ko ng bigla nyang binaba si Chance sa crib nito.
"yep baka maistorbo natin ang tulog ni chance" sabi nya bago nakangiting hinaplos ang pisngi ni chance
"No chase! Hindi natin siya pwedeng iwan pano kung may kumuha sa kanya dito?" ako
"sino naman ang kukuha sa kanya?" nakangiting sabi nya uli
"akala ko ba tayo lang ang nandito at nakalock ang pinto?"
Ako ba eh pinagloloko nitong si Chase at ngiti lang ng ngiti?
" I.. i don't know pero pano kung... "
"shhh.. tara na nga"sabi nito at hinawakan na uli ako sa kamay para igaya palabas
Huminto kami sa pinto ng kwarto niya kung saan sila nanggaling ni Chance kanina. Nagtatakang tinignan ko siya dahil ito ang unang beses na iginaya nya ko dito at mukhang papasok pa ata kami.
"papasok ba tayo dyan?" tanong ko ng makita kong pihitin nya yung doorknob.
"hindi pa ba obvious baby?" Naiiling na sagot nito saakin bago tuluyang buksan ang pinto.
Nilakihan nya pa yung pagkakabukas ng pinto para makapasok ako.
So papasok talaga kami dito?
(oo nga thea! isa pa at tragic na talaga to)
(~___~) naman author ang tagal mong di nagud eeksena ka pa samin.
(^_____^v) - Author
"tatayo ka na lang ba dyan?"
"papasok din ako?"
"tss.. baby naman kabadong kabado na ako let's do this ng matapos na" namumulang sabi nya na ikinataka ko.
oh my G si chase ba talaga to? Bakit siya kinakabahan? Let's do this daw ng matapos na? oh no no no.. baka hindi nga to si Chase imposibleng papasukin ako dito ni Chase, baka papatayin ako ng impostor na to.
(OA mo! Tigilan ang panunuod ng horror movies ng hindi kung ano ano ang iniisip mo author este thea pala (^___^v) )
bago pa ko makapagreact eh nahila na ko papasok ng umiiling iling na si Chase.
Una kong napansin yung pinaka malaking picture na nasa gilid ng kama nya. Naalala kong pinagusapan yun dati ng maid namin at talagang nalungkot ako sa sinabi nila na may picture si chase kasama ang isang babae sa kwarto nito. Ito yung iniisip kong isang dahilan kung bakit ayaw akong papasukin ni Chase sa kwarto niya.
"Kuha yan nila lolo nung pumunta kami sa isang orphanage." Nakangiting sabi ni Chase habang parang inoobserbahan nya yung reaction ko.
"Ayan ang pinakapaborito kong picture sa lahat. kaya nga mas malaki pa yan sa wedding picture natin eh" seryosong sabi nya habang nakatitig lang ako dun sa picture.
"alam mo ba dito ko napatunayan na kapag may kinuha pala ang diyos sayo may ibibigay siyang SOBRANG laki... tapos magigising ka nalang at sasabihin mong lahat nung sakit... worth it."
"Pero parang kulang pa nga eh... feeling ko may utang pa ko" mahigpit na hinawakan ko yung kamay ni chase habang nakatingin kami pareho sa picture sa harap namin.
AKO??? ako yung nasa picture?
All this time sarili ko lang pala ang pinagseselosan ko.
It's true that loving can hurt but its the same reason why you smile at tama nga si Chase in the end masasabi mong worth it lahat kahit gano ka nadurog, kahit ilang balde yung iniyak mo. This might be Gods way of saying we are molded completely the way He wanted us to be. At para sakin I am molded to be the other half of Chase and him to me.
Ngayong tinitignan ko to ang una kong naiisip is ang layo na namin, ang layo na namin sa dalawang batang parehong may kulang sa pagkatao..
kasi ngayon katulad ng picture na to pareho naming nahanap yung kulang samin sa isat isa.
Iginaya nya ako paupo sa kama nya at humila siya ng isang upuan. Magkaharap na kaming dalawa. Habang parehong punong puno ng saya ang mata namin.
hinawakan nya yung dalawang kamay ko at dinala sa labi nya. naramdaman ko pa yung luha nya ng dumampi yung kamay ko sa kamay nya.
"im sorry if it took me so long before i got the courage to bring you here"
ngumiti ako sa kanya na parang sinasabi kong "it's okay chase. everything is worth the wait"
" Ayaw kitang papasukin sa kwarto ko kasi wala akong lakas ng loob para sabihing ako yung batang hindi tumupad sa pangako nya sayo. " malungkot na sabi ni Chase sakin, napayuko pa ito na parang paulit ulit na nag sosorry sakin.
"Chase.."
" God knows kung pano ko pilitin si lolo noon na kunin ka muna bago kami umalis ng bansa pero dahil marami siyang kailangan asikasuhin, hindi na namin yun nagawa. natagalan din kami bago bumalik kaya nung pinuntahan ka namin para sana tuparin ang pangako ko sayo nalaman na lang namin na may nag ampon na sayo."
"pinahanap ka namin noon para sana bawiin ka kaya lang everytime na makikita kita noon wala akong lakas ng loob na lumapit sayo. Nahihiya ako dahil sa mga nangyari. Pano kung galit ka sakin kasi hindi kita agad binalikan? o kaya baka hindi mo ako maalala dahil bata ka pa noon? ang daming "what if's?" na pumapasok sa isip ko..... hanggang sa kinailangan na uli naming bumalik ng US ng hindi ka nanaman kasama."
"habang nandun ako pinilit kong kalimutan ka na, pero wala eh. tinamaan talaga to ni kupido" nakangiting sabi nya habang nakaturo sa dibdib nya
"We've started in a very compromising situation thea and i've never wish that to happen. i know you should have the best love story to start with pero yung satin medyo abnormal eh"
"But baby i want to make things right.. for you and for Chance"
May inabot ito sa bulsa nya at nanlaki ang mata ko ng makita ko kung ano iyon. Ngumiti sakin si Chase na parang kinukumpirma ang nasa isip ko.
"Baby..."
"Marry me AGAIN Please!" hindi makapaniwalang napatitig lang ako sa kanya. Hindi ko naman kasi talaga inaasahan na hihingin nya na magpakasal uli kami para kasi sakin hindi na rin naman kailangan yun.
"Please Baby"
Naiiyak na yumakap ako sa kanya i know by the looks of him na kailangan nya to, na isa to sa ways nya to make things right at sino bang babae ang hindi rin gusto na maglakad sa altar na ang iniisip lang ay ang pagmamahal nya sa lalaking naghihintay sa kanya sa altar. Yung una naming kasal parang napadaan lang kami at ngayon binibigyan nya ng second chance na manamnam naman namin yung magical moment na namiss namin.
Nakangiting inilahad ko yung kamay ko sa kanya at mabilis na tumango.
"I love you so much babe" sabi ko habang masayang nakatingin sa kamay ko. Muli ko syang niyakap but this time may kasama ng halik yung yakap ko.
"i love you more baby. Tara na? naghihintay na sila" nakangiting sabi nya at hinila ako patayo.
lumabas kami at laking gulat ko ng may sumalubong sa amin ng palakpakan. Nasa baba ang pamilya at kaibigan namin ni Chase.
"Let's get married today baby" sabi nito kaya nanlaki nanaman ang mata ko. This day is a big bang for me, puro surprises and i just cant help but to thank God for this, dun ko lang napansin ang ayos ng mga tao sa baba. Lahat sila ay nakaformal.
Hindi pa ako nakakaimik ng may humila sakin at dinala ako sa silid ko.
napakabilis ng mga pangyayari suot ang isang napakagandang gown na sa fairytale movie ko lang nakikita heto ako katabi si mama at papa habang naglalakad sa garden namin na puno ng mga bisita.
Titig na titig lang kami ni Chase sa isat isa hanggang sa makarating ako sa mini stage na inayos nila. Nung hinawakan nya na yung kamay ko at ginaya sa harap ng pari na magkakasal samin halos maiyak ako hindi talaga ako makapaniwala feeling ko nananaginip pa rin ako.
"for the start of the best love story" pabulong na sabi ni Chase habang nagsisimula na ang sermon ng pari.
"No Chase.. to complete the best love story EVER" masuyong bulong ko din dito. Malapad na ngiti ang isinukli nya sakin bago bumaba ang labi nya patungo sakin.
Para akong teenager na hinalikan ng Crush nya. Halos tumalon ang puso ko palabas at nahigit ko ang hininga ko sa sobrang saya. Sinagot ko ang halik na yun ni Chase ng may marinig kaming tumikhim at sigawan.
natatawang naghiwalay kami ni Chase ng maalala namin na nasa kalagitnaan pala kami ng kasal namin at wala pang sinasabi ang pari na kiss the bride.
I might be HIS BEDWARMER WIFE but who cares Bedwarmer means more Chance and a tamer Chase so i will never ask for me..
I Althea May Rodriguez Villaluz certified Bedwarmer Wife version 2.0 Braver,Bolder and Fiercer.
-----THE END-------
Thank you sa mga naghintay at sumuporta..