Kyungsoo
"Nngh, J-Jongin."
I felt his warm juices... again.
Jongin collapsed on my neck, brushing my hair through his long fingers. We were both catching our breath. Sabi ko, one last time na pero heto at bumigay na naman ako sa kanya. May nangyari na naman sa amin eh. He's really very determined to fix this, FIX us. "Can we just be like this for the whole day, whitey? I just wanna hug you all night and," He said, hugging me so tightly. "Kiss you and make love to you all day." Isiniksik nya ang mukha nya sa may leeg ko. Medyo nakiliti ako sa hininga nya. Nanatili akong walang imik. "Please be mine again. Only mine, mine alone." He said in a low voice.
"We're starting it wrong again."
"I don't care! All I need is you."
"..." I stayed quiet.
"I hurt you so bad. I made you feel like you are nothing. I got too blinded and, stupid. S-She made me feel like I can be her hero, like I'm superior. Problems came, at lahat binaling ko sayo. I lost myself. I, I became someone else." He kissed my shoulder as he lifted his gaze, "Mababaliw na ako. I-If only I could turn back time for me to save everything from turning into a mess. I just want us to be a family. You, Asher and I." I bit my lips, "L-Let's run away, three of us."
"You know we can't."
"We can't but, will you come?" Napayuko ako but he held my chin up, forcing me to meet his eyes. Humiga na sya sa tabi ko at niyakap ako, "Kikidnapin nalang kita kung ayaw mo. I told you, hindi ako susuko hindi ba? Not now that you told me you love me too, never." He squeezed my waist," I have enough reasons to take you from him. Arg! Didn't I tell you not to let him touch you!!? You're not mine legally yes, but your heart belongs to me, your soul, and this body of yours." He smirked, "Only I can bury seed."
Fck, pamumura ko sa isip.
"Appa? Dudu?" Naiiyak na rinig kong tawag ni Ash. Bumangon si Jongin at sinuot yung short nya. Hinila ko naman ang kumot saka pinantakip sa akin. Binuksan ni Jongin ang pinto at bumungad ang kagigising lang na si Asher, rubbing his eyes. Binuhat nya ito't umupo sa tabi ko. "Appa.. Appa," He cried with his face getting red, "Nagugutom na po ako. Huhuhu! Nagugutom na po talaga ako!" Natawa tuloy kaming pareho. Jongin pinched his cheeks. Mukhang pagkain nga naman talaga 'tong batang 'to. Madalas na maghanap sya ng pagkain 'pag kagigising.
Akala mo kung napaano na eh.
"Ginugutom ka ba ni Dudu?"
Umiling sya, "Hindi po. Nanaginip po kasi ako ulit ng chicken eh." Napatingin sya sa sahig at napahikbi, "Huhu! Appa, bakit po marami damit sa sahig? Kay Dudu ba yan? Bakit?" Tumingin sya sa akin, "Tapos takip lang po sya ng kumot? Maglalaba ba kayo? Sama nyo ako!" Umiiyak na sabi nya. Jeske pe. Ampangit nya umiyak. Nagdradrama na naman ang bulilit. Napakamot naman ito si Jongin sa batok at napatingin lang sa akin.
"Hindi kami maglalaba, nak. Pinagusapan lang namin si Baby Brother mo." Tumigil sya sa paghikbi, "'Di titigil si Appa hangga't wala ka pa ring kasunod." Hinampas ko sya sa balikat, "Maraming pagkain mamaya ah. Desperas ngayon 'di ba? Antayin mo kami sa kuwarto mo, may aayusin lang kami sa kuwarto ni Dudu ha?" Tumango naman si Asher at tumakbo na papasok sa kuwarto nya. Napatingin kami sa isa't-isa. Tumayo ako at dinampot ko agad ang damit ko at ganun din sya. Aanakan nya talaga ako eh 'no? Another child?? Nakakatuwang isipin.
May narinig akong katok sa baba. Biglang kinabahan ako. Sila Chanyeol na kaya yun? Kaya lang, wala naman tunog ng sasakyan na huminto sa tapat? "M-Magbihis ka na at babain mo yung tao sa baba." sabi ko lang at tinulak sya. Pumasok agad ako sa loob ng banyo at saka naligo na. I could still feel Jongin's touch. Hindi ko matignan sa mata si Chanyeol. This guilt is stabbing my heart. I remembered how loud I always moaned for Jongin's every thrust and when I looked at Chanyeol, I feel dirty. He don't deserve this. I don't really wanna hurt him but, I'm already doing it by enjoying Jongin's every touch. I feel satisfied, yes, yet guilty as hell.
Pagbaba ko, nandun si Baekhyun.
"Ash, sya si Jesper." ani ni Jongin.
"Bad po sya, Appa!" Asher said.
"I'm not bad. Sorry na ha. Friends na tayo?" Nilahad ni Jesper ang kamay nya dito saka napatingin naman si Asher na waring may pagdadalawang isip. "You don't like me to be your friend?? I have a lots of toy we can play with and this one," May kinuha sya sa bulsa nya, "Chocolates oh. Share tayo dito, masarap talaga." Ngumiti sya, "H-Hindi na kita paiiyakan. Ako kasi hindi ako umiiyak eh kahit na laging walang si Appa ko. Kasi Appa told me, big boys don't cry. So hindi ka pa ba big?" Napatingin naman sa akin si Asher. Laging wala ang Appa nya? Dahil sa kerida. Siguro, mas busy sa kerida nya 'no?
"Big boy na ako." Asher said.
"Kain ka kasi nang kain eh."
"Masarap eh?" sagot ni Asher.
"Porky ka na, sige. Porky porky!!"
Asher pouted, "Huhu! Cute naman!"
"Iyakin ka naman eh. Huwag ka na umiyak. Hihih. Halika at maglaro nalang tayo. Saan ba ang room mo? Dun nalang tayo. Do you have cars? and, airplanes? Trucks?" Tinuro naman ni Asher ang taas at saka tumango. Napangiti nalang lalo ako. Napansin kong nakatingin sa akin si Baekhyun. Hindi alam pero nahihiwagaan talaga ako sa kanya eh. Kumukulo na ba agad ang dugo nya sa akin or something? Minsan kasi bad vibes agad.
"Ipapakilala ko sayo si Ken, boyfriend sya ni Tita Luhan ko." Napafacepalm ako. Litsi talaga. Bakit pa kasi niregalo ni Luhan ang Ken na yun? Mukhang bading na tuloy ang Asher ko. Umakyat na sila sa taas. Naiwan kaming tatlo nila Jongin sa baba. Bakit ba ang tagal nila Chanyeol? Hindi ko alam sa ngayon gagawin ko. Dapat bang hiwalayan ko na si Chanyeol at umasa na naman ako sa mga sinasabi ni Jongin? Natatakot ako. Ayoko ng masaktan. Nakakapagod na rin.
"Pasensya na sa anak ko? Minsan lang kasi umuwi ang asawa ko dahil nagpapakatatay sa batang hindi nya naman anak. Hahahah! How tragic?" Saklap naman nun? Grabe na ang asawa nya, "Gusto nyo ba ng tulong? I heard desperas ng festival ngayon. Anong lulutuin nyo?" Nagkatinginan naman kami ni Jongin, "I can help. Marami rin ako alam lutuin." Nakangiting sabi nya. Hindi ko pa alam ang lulutuin ko? Magtatanghali na at pupunta nga rin pala dito sila Taeyeon eh. Makikicelebrate raw sila for flower festival. Iba ibang bulaklak ang meron ngayon dun sa bayan. Makulay na ang bayan dahil dito.
"Namalengke na ako. If you want, suggest ka nalang ng masarap lutuin?" sabi ko lang bago pumasok sa kusina. Nilabas ko na rin ang mga rekados. Sinuri nya naman ito. He crossed his arms. "Ah? May naisip ka na ba? You can cook it if you want." Nagtaka lang ako dahil sa tingin nya sa akin. Ganito lang ba talaga sya makatingin? Ewan ko. Mainit lang kaya dugo nya sa akin? "Bakit? Meron bang problema?" Tanong ko lang sa kanya.
"Ah wala naman?? Mukha kasing bulok na 'tong gulay ano. Marami na talagang bulok ngayon. Pati pagkatao, BULOK na rin." sabi nya, "Mga nagpapaloko, ang naloloko saka nanloloko." Napatitig ako sa mukha nya at napatanaw sa sofa. Alam nya bang tungkol sa amin ni Jongin? Na may nangyari na sa amin? Kahit alam kong may asawa na sya? Pinaparingan nya ba ako? Hindi ko nalang sya sinagot para wala ng away. Medyo ilag na tuloy ako sa kanya. Feeling ko, he's just faking when he's talking to me. Nanliliit na tuloy ako sa sarili ko kakaisip nito. Putspa.
"Alam ba ng asawa mo na nandito ka?"
"Kung alam nya, edi aalis sya."
Takang napatingin ako sa kanya. Aalis? So ibig ba sabihin nasa Sixty Nine lang din ito kaya sila nandito? Huhulihin nya kaya ano? Looking at him, kahit sosyalera sya tignan, mukha makikipagsabunutan 'to. "Ah okay? May trabaho sya dito?" Tanong ko habang hinuhugasan ang gulay at binabad ko ang meat. Narinig kong napaubo naman sya at natawa. Mukhang bad vibes na ata ako sa kanya. Hindi ko talaga alam kung bakit eh.
"Trabaho? Meron, may sinisisid sya."
"Sinisisid?" Takang tanong ko.
"Yung kabet nya." sagot nya naman.
Pitingini! Ibang sisid pala. "Ah? Ganun ba," Nangunot ang noo ko at saka kinuha yung kutsilyo para kaliskisan na yung bangus. I dunno. Naiintimidate talaga ako sa kanya and at the same time, naaawa rin ako eh. I know how it feels. Ang pinagkaiba lang eh sya matapang, ako, ni walang nagawa nun kahit harap harapan na akong ginagago ni Jongin. Sya, ipaglalaban nya talaga yun eh.
"Kapag manghuhuli ka, kailangan mo ng grand entrance. Gusto ko ngang maglatag pa ng red carpet." sabi nya at may kinuha ng ilang rekados, "Ikaw, Kyungsoo, anong gagawin mo kung ikaw ang nasa kalagayan ko?" Napatingin ako sa kanya pero hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. He sighed and turned around, looking at Jongin just watching in the living room. "Hindi mo na ba mahal si Jongin? Kung hindi, kailangan mong bitawan yung isa kasi baka may," He stopped, bowing his head, "Nagaantay din sa kanya." Napaawang ang labi ko dahil sa sinabi nya, "Naiinggit ako sayo." He added.
"Ah, bakit naman?" I asked.
"Basta," He muttured.
Hindi ba sya nagsalita pagkatapos nun. We only focused on preparing foods, "Okay ba na gamitin ko ang kusina mo? Ayaw ko rin kasi nang may nakikisawsaw sa kusina ko. Parang sa buhay may asawa, ayaw mo ng may nakikisawsaw na iba 'di ba? Kasi ang gusto mo, sayo lang ang asawa mo." Sabi nya. Naiintindihan ko sya. Frustrated sya. Siguro wala syang makausap ng matino't mapaglabasan ng sama ng loob nya kaya nandito rin sya. Hahayaan ko nalang sya, kahit na, tinatamaan ako. Feeling ko, ako ang tinutukoy nya eh? Paranoid lang ba??
Hindi na ako sumagot at binalingan yung mga rekado sa countertop. Nakakaaning sya. Hindi ko alam kung tinitira nya ako. I know, magkaibigan sila ni Jongin and I'm pretty sure he's in Krystal's side. Ako ang kabet sa pagkakataon na 'to. Hindi na sya.
"Kyungsoo," Tawag ni Jongin kaya naman napalingon ako, "Ah, pupunta lang kami sa bayan. Baek, sama ko nalang si Jesper ah? Kikitain ko na rin sila Taeyeon sa hotel nila at sabay ng pumunta dito." Lumapit sya sa akin at hinawakan ang bewang ko, he was about to kiss me pero iniwas ko agad ang mukha ko. Nakakailang na kasi ang AURA sa kusina. Hinalikan nya nalang ako sa noo ko. "Asher! Jesper!" sigaw nya at tumakbo paakyat sa itaas para tawagin ang dalawa.
Nakatingin si Baekhyun sa akin.
"Kung hindi mo ako gusto, hindi mo ako kailangang kausapin." Prankang sabi ko.
Natawa sya, "Naiintimidate ka ba sa akin, dear? Huwag kang maintimidate. Hahah. Ganito lang talaga ako." On one second his laughing and another second, serious face na. Bipolar ba 'tong tanong 'to? "Hindi ako nangaatake ng tao ng walang dahilan." He said, "Wala ka naman ginawa, hindi ba??" I stared at him as if trying to read him. Para kasing sarcastic eh? "Then, good?? We are okay, I guess?? Dahil kung galit ako sayo...
.
.
.
Sinaksak na kita. Haha! Joke." He said.