Habang Natutulog si Erin biglang Tumunog ang Telephone sa kanyang Kwarto.
*TRING TRING TRING TRING*
Bigla naman siyang nagising ng marinig niya na nagriring yung Telephone niya. Paulit ulit tumatawag kaya sinagot niya na.
[Erin's POV]
"HELLO?!" Sigaw niya sa Tphone.
"Hello *hik* Ma'am *hik*"
"Yaya? Yaya Joy? Bat ka umiiyak???!" Natatarantang tanong ko. Si yaya joy ang katulong kila Tito Mark and Tita Lea. Ang afcourse camille too.
"Ma'am si Madame po *Hik*"
"ANO?! Anong nangyari kay Tita???!" Sigaw ko.
"Wala po."
"Ano eh bat umiiyak ka?!?"
"Wala pong nangyari kay Ma'am *Hik* kay Camille po meron. *Hik*" WHAT?!
"Bakit nasaktan ka ba ng malditang yun?!" Kawawa nama si Yaya Joy.
"Hindi po ma'am."
"Lasing? Deretsuhin mo na nga ako." -_-
"Ma'am si-si ate Ca-camille nag-su-suici-cidepo *hik*" WHAT?! NAG SUICIDE?!
"Nasan ka ngayon!????!"
"Nasa St.Luke's po ma'am."
"Okay susunod ako jan! Mag hintay ka jan!" Tska ko inedd yung call at nag-madaling nag-bihis.
Kahit na Napaka sama niya sakin, samin ni Nicole. Importante pa din siya sakin. She's my Old Bestfriend. Masyado kasi siyang kinain ng Inggit niya. Jusko sana walang mangyari sakanya.
Pag katapos ko mag-bihis pumunta na kagad ako ng St.Luke's.
*ST.LUKE'S*
"Yaya Joy!" Sigaw ko sa nakaupo sa Harap ng ER. (EmergencyRoom)
"Ate Erin. *hik*" Until now Umiiyak padin siya.
"Ano ba talagang nangyari? Ha?"
"Hindi ko po alam. Basta po, Kagabi nung Umuwi siya, Hindi maganda mood niya. Napaka lungkot tska nung isang araw pa po siya hindi kumakain. Nung isang gabi din po *hik* may kausap siya tapos ayun mo nag-iiyak na po siya *hik*"
"Asan cellphone niya?!" Tanong ko.
"Hindi ko po alam."
"Sino kayang kausap niya?" Wala naman siyang Sineseryoso eh.
*ENKKKKKKKKKKKKKKKKKKK* (Bukas ng pinto)
Napatingin kami sa Nag bukas ng Pinto ng ER.
"Doc!" Tawag ko.
"Kaano ano ng pasyente?" Tanong niya.
"Close Friend." Its True.
"Okay. Buti nalang at nadala niyo siya kagad dito sa Hospital bago pa kumalat ang gamot na nainom niya. At buti siguro konti lang ang nainom niya kaya hindi kumalat. Ngayon, Okay na siya pero kailangan niya mag-pahinga at wag dapat siyang maistress. 321 Number ng room niya." Thankyou Lord! :)
"Thanks Doc." Sabi ko tska umalis papuntang 321 para dalawin siya. Nang makarating binuksan ko kagad yung Pinto ako lang mag-isa pinauwi ko muna si Tita Joy. Ako muna ang mag babantay. Wala kasi sila tito at tita. Katulad din sila nila Mommy at Tita Sarah.
"Bat ka andito?" Gising na pala siya. Ngumiti lang ako sakanya.
"Masama ba dalawin yung.... BestFriend ko?"
"Psh. Yan parin ba turing mo sakin? Bat ganyan ka hindi mo magawang magalit sakin?! Ha? Pero bakit sa iba tinapunan ka lang ng Ice Cream galit ka na. Bakit ganyan ka?" Sabi niya na naiiyak.
"Kasi BestFriend Forever tayo." Sabi ko. Naiiyak na din ako T_T
"ERIN NAMAN! Sinaktan kita! Inaway kita! Andaming kong ginawa na masama sayo! Bestfriend padin turing mo sakin?!" This time tumulo ng Luha niya.
"Kasi alam kong May dahilan ka! Alam ko na may rason ka!!" Ako din tumulo na luha.
"Dapat magalit ka sakin!"
"I-i ca-cant!"
"Sana namatay nalang ako."
"Camille ano ka ba! Please naman oh. Bumalik ka na sa Dating Camille na nakilala ko! Camille na minahal ko! Camille na Best friend namin! Camille na Marunong mag patawad at tumanggap ng Mali! Please!! Bumalik ka na sa Dati! Bumalik na tayo sa dati!" Pag-mamakaawa ko sakanya.
"I-idont k-know Erin kung kakayanin ko pang ibalik ang Dating ako. Hindi ko alam kung Kaya ko pang tanggapin yung sarili ko. Naguguluhan ako." Lumapit ako sakanya at yinakap siya.
"Imissyou."
"erin... Please wag mo na akong pahirapan. Please."
"Kaya kitang bigyan ng Chance." Himiwalay ako sa yakap at hinawakan ang kamay niya.
"Basta gusto ko bumalik na yung dating samahan natin." Dagdag ko pa.
"Thankyou Erin.Pag katapos ng lahat lahat na nagawa ko anjan ka padin sa Tabi ko handang damayan ako sa lahat ng Problema ko. Salamat Erin. Thanks for your Forgiveness." Niyakap ko ulit siya. Napakatagal narin nung huli ko siyang nayakap. I'm lucky na lumambot na ang Puso ni Camille. Na natututo na siyang intindihin ang ibang tao.