VOTES!!!
*******
Chapter 38:
It’s been three years simula noong umalis siya. Iniwan niya ako dito sa pilipinas. For the third time, kailangan niyang pumunta ng states. Nung una, para magpa galing dahil sa sakit niya. Pangalawang beses, noong gusto niyang mapag isip dahil nagtatampo siya sakin, kinalimutan ko daw ang memories namin. At ang pangatlo, kailangan niyang magpa heart transplant.
Natakot ako noon. Una, kasi paano kung hindi maging successful?. Pangalawa, paano kung kasabay ng pagpalit sa puso niya, mapapalitan na rin ang mamahalin niya? At pangatlo, maiiwan akong mag isa.
Makalipas ang tatlong taon...
“kuya daan tayong flower shop?”
“ok...”
Nagdrive lang si kuya papuntang flower shop. Dadalawin ko kasi ngayon si ello. Noong una, masakit na nawala na siya sa akin, pero... unti-unti ko rin natanggap.
Bumaba ako ng sasakyan ni kuya. Pumasok sa Hershey Flowershop.
“good morning ma’am... ano pong kailangan nila?”
Natural bulaklak! Adik nitong sales lady...
“hmm. Gusto ko ng white rose...” sabi ko.
“right away mam...” at umalis na siya sa harapan ko.
May mga scented candles pa akong nakita sa loob ng flower shop. Naalala ko nanaman SIYA. Nung araw na, nagpaalam siya kay mama kung pwede niya akong ligawan. Nag set pa siya ng dinner etc. namimiss ko na siya...
“ma’am eto na po...” sabi nung babae.
“salamat... pabili rin ng mga scented candles..” sabi ko.
Binigay naman niya yung kailangan ko at binayaran ko na siya. Bumalik na ako sa parking lot. Nakita ko si kuya, may kausap siya sa phone...
“oo na nga... Sige... Mamaya... oo... kasama ko kapatid ko ok... anong babae?...”
Napangiti ako sa situation ng kuya ko. Simula nung sinagot siya ni lalaine under na siya. Hahaha kahit saan magpunta si kuya dapat alam ni lalaine. Tinanong ko nga si kuya kung hindi ba siya nasasakal. Sabi niya... he loves what lalaine’s doing. Sa ganun way daw, nalalaman ni kuya na may care sa kanya si lalaine.
Pumasok ako ng sasakyan. Umupo ulit sa tabi ni kuya. Tiningnan ako ni kuya. I just smile at him.
“ok... opo honey...bye...” sabi ni kuya kay lalaine...
“anong nangyari?” i ask
“nagyayayang magdate. Haha”
Adik! Pinaandar na ni kuya yung sasakyan. Next destination... memorial park.
*****
“i miss you ello... nakakainis ka. Iniwan mo ako. akala ko bang hindi mo ako iiwan? Tss. Nga pala. Flower tsaka scented candles. Para naman bumango sa lugar mo...” tiningnan ko lang yung lapida ni ello baby ko.
“... i miss you so much...”
Humiga ako sa tabi ng puntod niya. Grass land kasi dito kaya ok lang kahit humiga ako. ginawa kong unan yung bag ko.
Nakatingin ako sa langit. May dumaan na eroplano...
Nang iniwan niya ako, eroplano ang huli kong nakita... sa eroplano ko binuhos ang sama ng loob ko noon...
dahil hindi ko siya naabutan. last ko siyang nakita sa pintuan ng gym. nakangiti siya sa akin.
Pumikit ako. mukha niya ang nakikita ko. Nakangiti siya. Hindi ko namalayan, may tumulo ng luha mula sa mata ko...
Hindi ko yun pinunas. Hinayaan ko lang silang tumulo. Malaya silang makakatulo...
Kinuha ko yung ipod ko sa bag ko. I play my favorite song. Nilagay ko yung earphone sa tenga ko.
“rafael Lorenzo Salazar Fuentebella...
♫Who knows how long I've loved you?
Biruin mo yun, pinapakilala ako nila mama sa kahit kaninong lalaki. Baka daw sakaling makalimutan na kita. Sila pampkin naman, nagseset ng blind date for me...
You know I love you still.
Pero alam naman nila na... ikaw pa rin eh. Ikaw parin ang mahal ko...
Will I wait a lonely lifetime? If you want me to, I will.
Kung kailangan lang na maghintay. Kung kailangan lang na hintayin kita ng matagal... hihintayin kita. Nandito kang ako.
For if I ever saw you,I didn't catch your name. But it never really mattered. I will always feel the same.
Kung magkikita man tayo ngayon, magagalit ako sa iyo, hindi ka na nagparamdam! Pero, yayakapin pa rin kita. Yayakapin kita. Ipaparamdam ko yung pagmamahal ko sayo.
Love you forever and forever. Love you with all my heart. Love you whenever we're together. Love you when we're apart.
I love you ello. Sweetie. Come home na.
And when at last I find you. Your song will fill the air. Sing it loud so I can hear you make it easy to be near you. For the things you do endear you to me. Oh, you know, I will. I will.
I miss your voice. I miss your smile. I miss your banats! I miss your smirk. I miss your moodswing. I miss your sweetness. I miss your hugs. I miss your kisses. I miss you...
“hoy bunsoy! Uwi na tayo... si lalaine kasi eh.”
Tss. Panira si kuya. I opened my eyes. May eroplano nanaman akong nakita.
“tss. Una ka na sige.” Sabi ko. I want to stay here kasi.
“tapos uuwi ka nanaman ng disoras dahil kukwentuhan mo nanaman ang aso mo? Uwi na tayo... sabi rin ni papa uwi na tayo...”
Last time kasing nagpaiwan ako dito. Gabing gabi na nung umuwi ako, nakatulog kasi ako sa tabi ni ello eh. Sarap kaya ng feeling kapag nandito ako.
“eto na... magbabye lang ako... una ka na sa car..” sabi ko.
“bilisan mo. Lagot ako kay honey eh!”
Tss. Sabi ko na nga ba eh...
Umalis na si kuya. Iniwan ako dito. Nauna na siya sa car.
“ello... una na si mommy huh? Sorry kung mabilis lang pagbisita ko. Si kuya kasi eh. Alam ko galit pa sayo si kuya pero alam ko naman na napatawad ka na nun. Haha ikaw kasi eh, tama ba namang kagatin mo... oh siya.. bye ello... baby ko!”
tumayo na ako. at lumakad papalayo sa baby ko. Sa isang asong naging karamay ko nang mawala si ello sa tabi ko dahil lumipad papuntang US.
Naalala ko nung mapulot ko ang aso na yan. Napaka bright niya. Hinabol niya ang sasakyan ni kuya noon, noong nagpaulan ako sa parking lot... remember?
**flashback**
binuksan ni kuya yung radio...
"But only love can stay. Try again or walk away. But i believe for you and me. The sun will shine one day. So i just play my part pray you'll have a change of heart. But i can make you see it through . That's something only love can do ..."
Nakadungaw lang ako sa bintana. And from side mirror, may nakita akong isang tuta na humahabol sa sasakyan namin. Basang-basa siya ng ulan. Talagang kami ang hinahabol niya kasi kahit saan direksiyon pumunta ang car, doon din ang direksiyon niya... naawa naman ako...
“kuya. Stop the car...” sabi ko. Habang nakatitig parin sa tuta.
“what? Nakikita mo bang umuulan. Kailangan na natin umuwi...”sabi niya.
“tss. Stop! Sabi ng stop eh kuya.”
Tinigil naman niya. Bumaba agad ako ng sasakyan at pinuntahan yung tuta. Tumatakbo sya. Ang cute. Papalapit lang ito sa akin. Habang papalapit siya, napansin kong may kagat siyang isang bagay.
Nagulat ako dun sa tuta kasi bigla siyang tumalon sa akin. At nasalo ko naman siya. Tinitigan ko sa mata ang tuta. Ang cute. Basang basa siya... tss.
Panyo. Panyo pala yung kagat kagat niya. Siguro nakita niya akong umiiyak kanina, kaya hinabol niya ako para bigyan ng panyo... kinuha ko naman yung panyo. May burda siya...
Ello.
Huh? Tiningnan ko yung aso. Ello? Bakit may panyo siya na ganito?
“ZAB!! SAKAY KA NA!! UMUULAN OH!” sabi ni kuya.
Hindi ko namalayan na umuulan pala...
**end of flashback**
Simula noon, inampon ko na ang tutang humabol sa akin sa gitna ng ulan. Ang aso na yun ang laging nandiyan. Si ello. pinangalanan ko siyang ello.
Kapag namimiss ko ang Mahal ko, siya ang niyayakap ko, siya ang nilalaro ko.
pero binawian na siya ng buhay... last last month lang siy namatay...
Nagfocus narin ako sa study ko simula noon. Siyempre, mahirap ang kurso ko. Lalo na at wala na ang tutor ko.
Gusto ko man paturo kay shin, nakakahiya naman, wala na nga siyang time kay pam eepal pa ako. kaya wag na.
Si lennys naman at renz, hindi pa sila kasal. Pero engaged na di ba? ayaw pa kasi ni lennys eh. Sabi niya pag 25 na siya saka siya papasakal este papakasal. Pumayag naman si renz. Mahal niya daw eh!
Si kuya at lalaine, naging sila na. si mama at papa tuwang tuwa kay lalaine. Nga pala. nagconfess si lalaine kina mama at papa. Tungkol sa ginawa niya sakin dati. Kaya lalong natuwa si mama sa kanya. Napaka toughtful daw etcetera!
Tss.
Tulad ng sinabi ko sa inyo, it’s been three years. At ngayon, nagwowork na ako. sa NOSMAS Corporation. Yung company namin. Pinasok ako ni papa bilang assistant ng head accounting department. Para daw matuto ako.
Si kuya naman, siya daw magmamana ng company. Siyempre. Lalaki yan eh! Kaya yan, tinitrain na siya.
May balita ako sa kanilang lahat. Except sa kanya. Huling balita ko nacomatose daw siya pagkatapos ng heart transplant.
At hindi pa daw siya nagigising. Tss. Nag aalala na nga ako sa kanya eh.
“tara na?”
“oo na! masyado kang GAGAD!”
“gagad?”
“oo! Nagmamadali.!!”
Napailing lang si kuya at nagdrive na pauwi...