Burak biliyorsa,grubun diğer üyesi Orkun da bilmeliydi.Okuldayken bir mesajla durumu açıkladım.Birilerinin Burak'ın verdiği tepkinin tersini vererek içimi rahatlatmasına ihtiyacım vardı.Öyle olmadı.Orkun,kelimenin tam anlamıyla şok oldu.Haftasonu ben eve gidince açıklayacağını,o çocuğa bulaşmamam gerektiğini söyledi.Bu insanların nesi vardı böyle?En fazla ne kadar kötü olabilirdi ki?
Haftasonu dersten önce Orkun'un dershanesinin arasında buluştuk.Orası aynı zamanda B.'nin,İrem'in herkesin gittiği dershaneydi.Orkun elleri titreyerek sigarasını çıkardı,gözleriyle etrafı kolaçan etti ve sigarasından derin bir nefes çekti.
'Ne bilmek istiyorsun?' Gözlerini üstüme sabitlemişti.
'Ne mi bilmek istiyorum?Bir şey bilmeye ihtiyacım yok.Sen ne anlatmak istiyorsun?
Dümdüz baktı.Arkamdan geçen arkadaşlarına başıyla selam verdi ve tekrar bana döndü.Bu sefer heyecanlı görünüyordu.
'Başka birini mi bulamadın?Karışık bir yurtta kalıyorsun,yanınızda 3 okul daha var,herhangi birinden hoşlanabilirdin.Neden B.? Ona güvenemezsin.Benim bir arkadaşımla birlikteydi.Esra,aralarından büyük bir aşk falan olduğunu sanıyordu.Sonra tabiki çok üzüldü.O kimseyi sevemez.'
O kimseyi sevemez.
'Benim onu sevmem için onun beni sevmesi gerekmiyor ki.' Orkun da ben de film izlemeye bayılırdık.Günlük hayatta sevdiğimiz repliklerden alıntılar yapmak bir adet olmuştu.O yüzden bu sözlerime sessizce güldük.Ama içimden çok farklı şeyler düşünüyordum.Kimseyi sevememek de neyin nesi?Belki henüz aradığını bulamadı.
Orkun delirmek üzere gibiydi.Zaten az önce nefes almadan konuşmuştu,kendini şuracıkta öldürmesi çok muhtemel görünüyordu ama ısrarla beni ikna etmesini bekledim.
'Peki,seni ondan soğutacağım.' Bu sözleri üzerine beklentiyle gözlerimi gözlerine diktim.Gözleri yeşilin harika bir tonuydu,saçlarıysa altın sarısıydı.Aslında tam olarak hayalimdeki tipti.Eğer bütün salaklıklarını bilmiyor ve onu tanımıyor olsaydım bu çocuğa aşık olabilirdim.
'B. sigara içiyor.'
Cidden mi?Gözlerimi devirdim.
Kararlı bir şekilde tekrar gözlerimi diktim ve kaşlarımı kaldırdım, 'Etkilenmedim,Orkun.'
Soğuyacağımı düşünmekte haklıydı aslında.Sigaradan nefret ederdim.Üstüme sinen kokusundan tiksinir,insanların bu meredi zevkle içmesini saçma bulurdum.Hatta,Mustafadan sigara içtiği için vazgeçmiştim.
Ama B. farklıydı işte.O an itiraf etmedim ama,ben onun sigara içişine bile aşık olmuştum.Dershaneye giderken karşılaştığımızda,kafede daha önce sigara içerken görmüştüm.Ve gözlerimi alamamıştım.O haliyle bir derginin kapak modeli olabilirdi.Gözlerini bir noktaya sabitler,yavaşça sigarasını içine çekerdi.Hafifçe çukurlaşan yanakları verdiği nefesle tekrar eski haline dönerken saldığı duman gözlerini daha buğulu gösterirdi.Her şeyiyle mükemmeldi,ben onu sırf kendi olduğu için bile sevebilirdim.
Nihayetinde Orkun başarısız oldu.Anlattığı kazanovalık hikayelerine 'insanlar değişir' diye cevap vermiş,sigara konusunu ise bir şekilde savuşturmuştum.Onu sevmeye devam edecektim.Hem zaten Burak ve Orkun hangi sıfatla onu yargılıyordu ki?Biri sevmediği bir kızla sadece vakit öldürmek için konuşuyor,diğeri ise 3 kızı aynı anda yürütüyordu.Benim için iğrenç şeylerdi bunlar.Ama onlar arkadaşım oldukları için bir şekilde müsamaha gösterebiliyordum.
B. mi?Öğrendiklerime göre çok sık sevgili değiştiriyordu,kimseye aşık olmuyordu.İnsanları sadece kullanıyordu yani.Son senesi olmasına rağmen derslerle uzaktan yakından ilgisi yoktu fakat tarih öğretmeni olan babasının baskısı altındaydı.
Ve ben,her şeye rağmen ona görünmez iplerle bağlanıyordum.